หมาที่บ้านเพิ่งเสียไป ตัวแรกในชีวิตที่เลี้ยงเลย คิดว่าอาจจะเป็นตัวสุดท้ายด้วย กลัวเศร้าแบบนี้อีก
เป็นคนเซ้นซิทีพที่หลอกคนอื่นว่าเห้ยนี่โอเค้ สบายมาก วู้ววววว ไม่อยากเสียใจให้ใครเห็นว่าเสียใจอ่ะ แต่แม่มรู้สึกไม่ไหวอ่ะ กลางวันยังโอเคแกล้งเฮฮาอะไรงี้ได้อยู่ ตอนกลางคืนหนักเลย ร้องไม่หยุด พยายามเปิดเพลงที่คิดว่ามันจังหวะสดใสก็ร้อง ร้องทั้งๆที่ไม่มีอะไรอยู่ในหัว ลงทวิตก็ไม่อยากเฟซก็ไม่อยาก คือไม่อยากให้ใครคิดว่าตัวเองเสียใจมากอ่ะ ตอนนี้แค่ฟังเพลงก็ร้องอ่ะ เพิ่งเคยสูญเสียครั้งแรกถึงจะเป็นแค่สัตว์เลี้ยงอ่ะ หันไปทางไหนไม่ได้เลย จะโทรคุยกับใครก็กลัวแม่มไปทำให้เขาเศร้าตาม โทรไปหาที่บ้านแค่คุยปกติเขายังเสียงสั่นเลย ไม่อยากระบายกับเขาอ่ะ อยากช่วยให้เขาเข้มแข็งอ่ะ แต่ทางนี้ก็ไม่ไหวไง นึกถึงโม่งที่แบบไม่มีใครรู้จัก ขอแค่ระบายออกมาพอ ไม่อยากให้ใครมาเศร้าด้วยอ่ะ แต่ก็เก็บไว้คนเดียวไม่ไหวอ่ะ เอองงตัวเอง