บางทีก็เบื่อชีวิตแปลกๆ แฟนเก่าเสือกสมัครที่ทำงานเดียวกันกู ไหนจะผู้ชายของแม่งพยายามมายั่วโมโหต่อหน้าอีก
บ่นอะไรในเฟสไม่ค่อยได้เยอะ ต้องพูดเป็นปริศนาไว้
ไหนจะเมื่อวานไป J Fest กับรุ่นพี่อีก แรกๆก็ไม่มีอะไรไปเที่นวผ่อนคลายสมองเพราะเพิ่งโดนแฟนทิ้ง
พอแยกกันกับรุ่นพี่สองต่อสองแม่งเสือกเจาะใจไง กูเผลอคลิ้มในคำพูดเค้าไง
คือกูเผลอชอบพี่เค้าเว้ย แต่แม่งไม่อยากจะคิดเกินเลยพี่สาวไง
แต่แม่งมาถึงวันนี้กูยังโหยหาน้ำเสียง ใบหน้าและคำพูดเค้าอยู่เรื่อยๆเลย อยากกลับไปนั่งตรงนั่้น นั่งคุยกันเรื่อยๆไม่ต้องไปไหน
มันเหมือนรู้สึกว่า เออ มีคนยอมรับในความเป็นนีทของกูได้ ยอมรับฟังเรื่องที่ไม่เอาไหนของกูได้ น้ำตาจะไหลเอาตรงนั้นแล้ว
อยากตะโกนไปดังๆกูชอบเค้าไรงี้ แต่พูดไม่ได้ไง ชีวิตแม่งน่าเบื่อสัสๆ กูไม่รู้จะปลงแม่งยังไงดี เครียดเว้ยยยยยยยยยยยยย