>>720 ลองนึกภาพมึงนั่งอยู่ในรถไฟที่วิ่งเร็วคงที่ คือความจริงแล้วตัวมึงกับรถไฟไม่ได้อยู่นิ่ง แต่ถ้ามึงโดนปิดตาอุดหูมึงก็ไม่สามารถบอกได้ใช่มั้ยว่ารถไฟวิ่งอยู่มั้ย เพราะไม่มีหลักฐานยืนยันว่ามึงเคลื่อนที่อยู่จนกระทั่งรถเบรกนั่นแหละมึงถึงบอกได้ว่าตัวมึงไม่ได้อยู่นิ่ง สภาพแหละแบบนี้ที่เรียกว่า กรอบอ้างอิงเฉื่อย(Inertia frame of reference) หมายถึงการที่ผู้สังเกตุกับสภาพแวดล้อมมีแรงลัพธ์กระทำต่อกันเท่ากับศูนย์(เฉื่อย) ทำให้มึงสามารถวิ่งในรถไฟหรือโยนของได้ โดยไม่แตกต่างจากตอนมึงวิ่งหรือโยนบนพื้นนิ่ง ซึ่งจะไปสัมพันธ์กับหลักที่ว่า"กฏฟิสิกส์เหมือนกันในทุกกรอบเฉื่อย"