โพสนี้ถือว่า เป็นการ "เปิดใจ" กับแฟนเพจเลยละกัน
จริง ๆ อยากเขียนมานานแล้วล่ะครับ
แต่มันติดที่ผมกลัวว่า ฟีดแบคอาจไม่ดี
แต่คิดอีกที พูดเลยดีกว่า ผมเองก็ไม่มีอะไรจะเสียอยู่แล้ว 555
เพราะคำถามที่โดนถามเยอะเหมือนกัน
ว่าตกลงผมทำเพจอะไรกันแน่วะ 555+ เป็นเพจแรครึเปล่า หรือเป็นวาไรตี้คนเล่นเกม
เพราะแรคเยอะเหลือเกิน แต่ละมุกก็ชยี้แล้วขยี้อีก เปิดมา 3 ปีก็ยังวาไรตี้อยู่แค่กับแรค ไม่เห็นไปไหนเลย
แล้วคำถามนี้ มันจี้ใจผมมากเลยนะ
“ใจคอพี่จะอยู่กับแรคไปตลอดชีวิตเลยเหรอ?”
คือถ้าเอาตามหลักการ....ในความเป็นเพจเกม เพจผมนี่คือผิดหลักมาก ๆ เลยนะ เพราะไม่ได้ครอบคลุมวงการเกมเลย โลกหมุนไปไหนต่อไหนแล้ว ที่ถูกต้องคือ เราควรจะตามยุคตลอด ไม่ใช่พูดแต่เกมเก่า ๆ จนลุคกลายเป็นตัวดักแก่แบบนี้
แต่ถ้าตอบจากใจจริง แบบไม่กลัวเสียลุค เป็นคำตอบที่ออกมาจากข้างในจริง ๆ แบบไม่โกหก
“คิดว่าใช่อ่ะ ผมก็ว่าจะอยู่กับแรคไปตลอดชีวิต”
จริง ๆ ผมก็เล่นเกมอื่นด้วยนะ แต่ความรู้สึกอยากพูดถึง อยากเอามาเล่น มันไม่ค่อยมี
แล้วก็ ผมไม่อยากโกหกตัวเองด้วยแหละ ว่าช่วงเวลาที่ได้เล่นแรคในยุคแรก ๆ มันเป็นความรู้สึกที่ดีมาก ดีจนอยากจะเล่าซ้ำไปซ้ำมาเรื่อย ๆ
มันไม่ใช่การจมอยู่กับอดีตนะ แต่ผมรู้สึกว่ามันเป็นช่วงเวลาเล่นเกมที่ดีที่สุดของผมละ
แล้วผมว่ามันมีครั้งเดียวนะ และมันจะไม่มีอีกแล้วด้วย
มันเป็นความสุขที่ได้มาง่าย ๆ แค่เราได้คิดถึง ได้พูดถึงมันเท่านั้นเอง ผมถึงชอบอยู่กับมัน
จะบอกว่าเป็นนิสัยคนแก่แล้ว ก็คงใช่ 555+ ชอบย้อนอดีต
ผมไม่ได้จะบอกว่าปัจจุบันไม่ดีนะ แต่จริตผมอาจจะชอบฟีลลิ่งการเล่นเกมแบบเมื่อก่อน ที่ผมโตมากับมันมากกว่า
แบบที่ยังไม่มีโซเชียล ไม่มีสมาร์ทโฟน เวลาจะเล่นเกมทีก็ต้องไปต่อคิว จองเครื่อง สิงตามร้านเกม อะไรแบบนั้น
เพจนี้ เนื้อหา คอนเทนท์ เอาแต่ใจนะครับ สารภาพตรง ๆ
แอดมินชอบอะไร เพจก็ไปทางนั้นเลย
แต่แนวทางนึงที่ชัดเจน และผมซีเรียสมาก ๆ ก็คือ ผมจะไม่ทำเพจให้มีดราม่า ไม่ต้องการให้มีคนทะเลาะกัน
อยากให้มันเป็นพื้นที่ดี ๆ มาสนุกสนานเฮฮากันมากกว่า
เหมือนเพจนี้เป็นร้านเกมสมัยก่อนร้านนึง
คิดซะว่าเป็นร้านป้าก็ได้ แต่ผมเป็นลุงนะ
.
.
.
.
.
ก็แค่นี้แหละครับ ที่ผมอยากบอก และก็ต้องขออภัยด้วย ถ้าผมทำอะไรไม่ถูกใจใคร
ยังไงก็ขอบคุณแฟนเพจทุกคน ที่ติดตามมาถึงตอนนี้นะครับ
หากมีอะไรที่เห็นด้วย หรืออยากติชม ผมยินดีรับฟังครับผม
คอมเม้นท์ได้เลย
ขอบคุณครับ ^ ^
#มิตรสหายท่านหนึ่ง