อยากฟังประสบการณ์ขนลุกของเพื่อนโม่งทั้งหลาย
Last posted
Total of 241 posts
อยากฟังประสบการณ์ขนลุกของเพื่อนโม่งทั้งหลาย
ปกติกูเข้าทุกกระทู้ในหมวดนี้นะ แต่มู้นี้กูขอผ่านยาวๆ...
ไม่เคยเจอ
แม่เข้ามาเก็บห้องที่รกๆ ของกุที กุขนลุกเลย
ถ้าตอนจะนอน (คนเดียว) แล้วมีคน(?) เอานิ้วมาเขียนหลังเล่น จะทำไง?
แต่มีปัญหาอยู่ข้อนึง คือเวลาหันไปจะเจอแต่หมอนข้างนะ
ขอผ่านเหมือนกัน ดูหนังทุกแนวยกเว้นหนังผี แฟนชอบด่ามึงป๊อดหรอว๊ะ ก็เออดิอีสัส
1. ตอนอยู่คนเดียวชอบมีเสียงทัก
2. ไปนอนค้างคืนแปลกที่มักจะรู้สึกได้ว่ามีคนคอยดูอยู่
3. เคยไปเขตป่าอนุรักษ์พันปี เดินอยู่ดีๆขนนี่ลุกซู่เหมือนปวดขี้ทั้งตัวเลย แต่ไม่ได้ปวดขี้ จากนั้นตามด้วยหนาวยะเยือกเหมือนแช่น้ำแข็ง น่าจะพลังเทพแรง
4. ลางสังหรณ์ล่วงหน้าแรงมาก ยิ่งเดจาวูชัดยิ่งต้องระวังตัว เคยแคล้วคาดจากอุบัติเหตุหนักถึงตายหมู่รถเกือบทั้งคันหรือเรื่องเดือดร้อนสุดๆแบบฉิวเฉียดในชีวิตมา 2-3 ครั้ง
ชีวิตกูเป็นเงี้ยะ สัมผัสที่หกเขาว่าแรงมากเป็นผู้มีบุญมาเกิด แต่กูไม่เชื่อเลยแม้แต่นิดเดียว กูเชื่อว่าเป็นสัญชาตญาณให้ระวังตัวมีสติแล้วอย่าเสือกจิตหลอนมากกว่า เป็นคนไร้ศาสนาแบบเต็มขั้นเลย
ไอ้ข้อ 3 นี่ประสบการณ์ขนลุกแบบเต็มขั้นเลยนะ มันลุกยิ่งกว่าอั้นขี้ทั้งวันอีก แบบซู่ซ่าหายใจออกมาเย็นเหมือนดูดลูกอมมินท์ลงรูจมูกเลย
ไหนๆก็เล่มมุขแล้ว เออ ขนลุกแบบนี้ก็มีนะ ตอนฟัง Hotel Califonia กับเพลงไหนสักเพลงของ Pink Floyd อะ อันนั้นนี่ลุกแบบประทับใจ ตอนเล่นเกมแบบอาร์ตแหล่มๆก็เคยแต่ไม่หนักเท่า พวกโม่งมึงเคยขนลุกเพราะประทับใจกันบ้างเปล่าวะ
มีฉากกัซใส่เกราะดำแล้วเข้าโหมดคลั่งครั้งแรก เป็นฉากหน้าคู่ที่วาดแค่ส่วนของหมวกเกราะแยกเขี้ยว แต่อ่านแล้วแม่งขนลุกทั้งตัว
กูมีอาการเดจาวูบ่อย ๆ ว่ะ
ทั้งๆที่เคยทำครั้งแรกแท้ ๆ
แต่ไม่เคยเห็นอะไรเป็นงานเป็นการเลย ไร้ประโยชน์สิ้นดี
หลังบ้านผมเป็นวัดไง แล้วหน้าต่างชั้น2จะมองออกไปเห็นตัววัด พ่อผมเคยเล่าให้ฟังว่าเคนเห็นคน?หัวขาดเดินอยู่บนระเบียงวัดชั้น2
อันนี้เรื่องเมื่อหลายปีก่อน ปกติอยู่บ้านคนเดียว แล้วก็อากลับมาที่บ้านนานๆ ครั้ง
วันนั้นนั่งเล่นเกมอยู่ในห้องนอน มีเสียงเคาะประตู กูนึกว่าอามาเลยตะโกนบอกให้เปิดประูเลย
ปรากฏว่าเงียบ ผ่านไปสิบกว่าวิก็ไม่เปิด กูเลยเดินไปเปิดประตู สัสไม่มีใครอยู่หน้าประตู กูอึ้งไปพักนึงก็ปิดประตู
กลับมานั่งในห้องสักพักก็นึกขึ้นได้ว่ามีบางสิ่งจะเข้าห้องกู กูบอกให้เข้ามา แล้วกูก้อไปเปิดประตูให้ เหี้ยเอ๊ย นอนไม่หลับทั้งคืน
อันนี้ปีสองปีที่ผ่านมา
กูนอนห่มผ้า เคลิ้มๆ จะหลับ รู้สึกเหมือนมีคนมากระตุกผ้าห่มตรงแถมๆ ตีน อย่างแรง เหี้ยหลอนสัส เป็นมาสองสามครั้งละ
ตอนเด็กกูเคยเห็นผู้หญิงขาว
โทษที พิมพ์ยังไม่ทันเสร็จ เผลอกดส่ง
ตอนเด็กกูเคยเห็นผู้หญิงขาวลอยหายขึ้นบันไดไป
เกิดมากุยังไม่เคยเห็นผีเลยว่ะ ขนาดไปบวชพระมาเดือนนี้กุเดินออกไปแรดที่ตรงเจดีย์เก็บกระดูกกุยังไม่เจอเห็ี้ยไรเลย จนกุไม่แน่ใจว่ากุจะกลัวผีดีป่าวว่ะ
ทำไมรู้สึกว่าชื่อกระทู้ดักแก่จังวะ
http://www.youtube.com/watch?v=_o0aJcDWqRg
รายการรวมคลิปผีเด็ดๆ ปี 2012 ของญี่ปุ่น
ใครปอดแหกอย่ากดเข้าไปดู
ไม่หื่นไงไหน แม่งแขกรับเชิญแต่ละคน
ไว้กูมาอ่านตอนเช้านะ กูกลัวกูยอม
กูเจอกระทู้นี้แล้ว! เกือบตั้งใหม่แล้ว
กูอยากเล่า คันปากมาก เมื่อช่วงวันหยุดที่ผ่านมา ตอนเช้าแม่กูก็เดินลงมาถามว่า เออเนี่ย ลุกมาเข้าห้องน้ำตอนตี 1 ใช่มั้ย
กูได้ยินก็งงเลย เพราะกูเล่นเกมอยู่ข้างล่างจนถึงตี 3 แล้วกูก็ไม่ได้ขยับตัวไปจากหน้าเครื่องเกม แล้วก็ยังไม่ได้ขึ้นห้อง
แม่กูก็เล่าให้อีกว่า วันก่อนหน้าก็ลงมาสินะตอนตี 4 ได้ยินเสียงจากบันได กูไม่กล้าบอกแม่ในบ้านเลยว่า วันนั้นกูตื่นจริงๆ ตี 5 ครึ่ง
พอกูกับแม่มีโอกาสได้เดินออกจากบ้านก็เลยลองคุยกัน
แม่กูบอกว่า ทุกวันนี้ก็ยังได้ยินเสียงบ่อยๆ..
กูควรทำไงดีวะ ตักบาตร? สวดมนต์ก่อนนอน? หรือไม่ต้องทำแม่งอะไร เพราะมันไม่ได้ทำอะไรกู
เรียกมาทำสัญญาเป็นสแตนด์ดิ เอาไว้โกงข้อสอบหรือชกหน้าคนที่ทำตัวหน้าหมั่นไส้
โอร่าๆๆๆๆๆๆๆๆ
ลองเอากล้องไปตั้งดู
เหี้ยละ เผลอกดเข้ามาอ่าน
สัด กูกลัวผี....
กูกลัวผี แต่ส่วนใหญ่พวกเรื่องจากประสบการณ์จริงกูว่่าไม่ค่อยน่ากลัวว่ะ แต่ที่จริงกูกลัวนะ
อยากหาคนนัดไปลองของกันต้องหาที่ไหนวะ
ของกุมี 2 เรื่องที่แม่งค้างคาใจสัสๆ เรื่องแรกกุยังเด็กไม่จำความไม่ได้ แต่แม่เล่าให้ฟังว่า แม่กุซักผ้าอยู่หลังบ้านกุนั่งเล่นของเล่นอยู่หน้าบ้านแม่กุได้ยินเสียงกุคุยเล่นกับใครไม่รู้ แม่กุเลยถามว่ากุเล่นกับใคร แม่กุเล่าว่าตอนนั้นกุตอบไปว่า เล่นกับเพื่อน ทั้งๆที่ไม่มีเด็กที่ไหนเลยแถวนั้นอ่ะนะ
เรื่องที่ 2 กุโตมาหน่อยละ สมัยนั้นกุจะชอบสะสม การ์ดยูกิ มากเอาไปเล่นที่โรงเรียนทุกวัน วันนึงแม่งหายไปไหนไม่รู้ทั้งกองเลย กุวิ่งหาทั่วบ้านดิครับหาตั้งแต่เย็นจนจะมืดแล้ว กุก็ยังไม่เจอ กุเริ่มโวยวายไง กุร้องไห้ โวยวายไปๆมาๆ เออกุลืมบอก พ่อกุเป็นทหารยังไม่กลับบ้านแม่ไปทำงานกุอยู่คนเดียวนะ กุร้องไห้โวยวายไป สักพัก แม่งเหมือนมีคนโยนกองการ์ดแบบหล่นลงมาจากเพดานบ้านอ่ะ พอกุเจอการ์ดกุก็ไม่คิดอะไรเว้ย ดีใจสัสๆ นั่งนับ อ้าวไอ้สัสอยู่ครบแล้วก็ ไม่ได้คิดอะไรจนกุโต กุค่อยมาสงสัย เรื่องทั้งหมดนี้กุเจอแค่ตอนเด็กที่บ้านเก่าอ่ะนะ พอโตมากุก็ไม่เจออะไรเลย กุไม่เชื่อเรื่องผี แต่แม่งแค่คาใจแล้วก็หาคำตอบไม่ได้สักที ว่าแม่งหล่นลงมาได้ไง แล้วใครเอาแม่งขึ้นไป
ตอนอยู่ดึกๆในบ้านคนเดียวก็คิดนะ สมมุติก้มหน้าก้มตาวาดรูปอยู่ดีๆ โงหัวขึ้นมาเจอหน้าโบ๋ๆนี่กูคงช็อกตายคางาน
กูไปนั่งอ่านหนังสือในห้องภาควิชาแต่เช้า แล้วก็เห็นพี่ปีสี่คนนึงเดินผ่านเข้าไปด้านใน พอใกล้ๆ เก้าโมงกูจะไปเรียน ตอนที่เดินออกจากห้องภาค สังเกตว่าที่วางรองเท้าหน้าห้องแม่งมีรองเท้ากูคนเดียว แต่กูก็ไม่ทันคิดอะไร
ตอนเที่ยงถึงรู้ข่าวจากพวกปีสี่ว่า พี่คนนั้นตายไปแล้วเมื่อวาน...
พวกมึงเคยคิดกันบ้างไหม พวกกล้องมือถือที่มันกดเปลี่ยนไปกล้องหน้ากล้องหลังได้เนี่ย ถ้าสมมติมึงกดเปลี่ยนเป็นกล้องอีกฝั่ง แล้วบนจอมีหน้าใครก็ไม่รู้โผล่ขึ้นมามึงจะทำยังไง..
ก็กดถ่ายไว้สิ
กูรอมู้นี้มานานแล้ว รอเสพ แฮ่ก ๆ
>>30 แม่กุเล่าให้ฟังว่าบ้านเก่ากุอ่ะเป็นบ้านยาย เมื่อก่อนมีกุมารแต่คนในบ้านไม่รู้แล้วเหมือนมีคนมาบอกแม่กุ ว่าถ้าเลี้ยงไว้จะได้โน่นนี่ ทำให้เจริญอะไรนี่ล่ะ แต่แม่กุไม่เอาไง เขาเลยเอาไปปล่อย ซึ่งกุก็ไม่รู้หรอกว่าเค้าทำกันไง แต่ก็ตามนั้นว่ะ กุไม่ค่อยเชื่อเรื่องแบบนี้เท่าไหร่
เชี้ยแล้ว กูกลัวแต่ดันเผลออ่าน
กูเป็นคนไม่เชื่อเรื่องแบบนี้นะ ไม่เคยเจอ และไม่อยากเจอด้วย...
เมื่อกี้กูอ่านมู้นี้อยู่ดีๆแล้วกูได้ยินเหมือนเสียงผู้หญิงว่ะ
ป.ล. กูอยู่บ้านคนเดียว
คิดไปคิดมา เกิดคืนไหนไปห้องน้ำกลับมาดูจอคอมแล้วมีรูปผู้หญิงโบ๋ๆล่ะ...
เล่าบ้างเรื่องเกิดขึ้นเดือนที่แล้ว
ปกติกูจะนั่งเล่นเกมในห้องนอนคนเดียวยันเช้า แล้วใส่หูฟังเล่นเงียบๆ แล้วที่งี้ห้องข้างๆห้องกูเป็นห้องของพี่กู
แล้ววันนึง กูนั่งเล่นเกมตามปกติ ตอนนั้นประมาณตีสาม กูได้ยินเสียงประตูห้องข้างๆเปิด แล้วก็เสียงเหมือนคนเดินไปเดินมาในห้องพี่ กูก็คิดว่าพี่เพิ่งกลับมา ก็ก้มหน้าเล่นเกมต่อ
พอตอนกลางวัน กูก็แซวพี่ประมาณว่า แหม่ เมื่อวานไปเที่ยวกลับดึกจังนะ พี่กูก็งง แล้วบอกค้างบ้านเพื่อนมา เพิ่งกลับถึงบ้านเมื่อกี้
แล้วเมื่อคืนเสียงใครว่ะ..
>>45 กูเคยตอนเช่าบ้านอยู่กับเพื่อนนั่งอ่านหนังสือสอบกันเงียบๆชั้นล่าง อยู่ๆแม่งมีเสียงคนเดินชั้นสองทั้งๆที่สมาชิกในบ้านทุกคนแม่งอยู่กันครบ
แล้วบ้านเช่านี่กูเช่าต่อจากรุ่นพี่ เค้าบอกทำอะไร
ให้เกรงใจยายด้วยบ้านนี้มียายอยู่คนนึง ยายเค้าแค่มาอยู่เฉยๆ ถ้าไม่ไปลบหลู่รึท้าทายยายเค้าก็จะไม่ทำอะไร กูก็นึกว่าเค้าอำเล่นขำๆ
พอสักห้านาทีพวกกูเลยรวบรวมความกล้าค่อยๆเดินขึ้นไปชั้นสองแม่งไอ้สัสสสส เจอเต็มๆเลยอีห่าาาาาา แม่งเป็นผู้ชายใส่เสื้อยืดสีดำ พอเห็นพวกกูแม่งก็รีบโดดหนีออกไประเบียงแล้วปีนหนีไปบ้านข้างๆเลยว่ะ พวกกูแม่งอึ้งไปเลยโดนโจรขึ้นซึ่งๆหน้า.......
ถามพี่มึงซิมีอะไรหายไปรึเปล่า
ดึกแล้วเพื่อนโม่งมีไรก็ มาแชร์หน่อยอยากอ่าน
ว่างๆก็ดูในนี้: http://pantip.com/topic/31482093
ถ้าว่างๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ก็ลองไปเที่ยวดู กูไม่เคยเจอ ถามว่าอยากเจอมั้ย อยาก แต่ถ้ามันไม่ได้มาดีก็อีกเรื่อง
กูไม่เคยเจอกับตัวจะๆ แต่สมัยก่อนตอนกูชวนเพื่อนมาติวที่บ้าน ห้องที่กูอยู่อยู่ชั้นสอง มีประตูเลื่อนที่เป็นบานกระจกอยู่ เวลานั่งติวจะมีโต๊ะญี่ปุ่นตัวนึง เวลานั่งก็นั่งพื้น วันนั้นนั่งกัน5คนและมันจะมี2คนนั่งอยู่ติดๆกับประตู
พอติวกันได้ซักพักกูก็ชวนเพื่อนดูอนิเมกัน ก็ดูกันไปตอนสองตอน ระหว่างนี้กูสังเกตเห็นเพื่อนสองคนที่นั่งติดๆกับประตูคุยซุบซิบอะไรบางอย่าง กูก็ไม่ได้คิดอะไร พอดูจบก็ติวต่ออีกนิดแล้วก็แยกย้ายกันกลับบ้าน
แล้ววันถัดๆมา หนึ่งในสองคนนั้นมาถามว่าวันนั้นใครอยู่บ้านบ้าง ปกติก็จะมีกูกับพ่อกับแม่ แล้วพ่อกับแม่กูอยู่ชั้นล่างตลอดยกเว้นจะขึ้นมานอน กูก็ตอบไป
สรุปคือ สองคนนั้นมาบอกกูอีกทีว่า วันที่ไปติวบ้านกูวันนั้น ระหว่างที่ดูอนิเม 2คนนั้นรู้สึกเหมือนเห็นเด็กมาจ้องผ่านกระจกระหว่างที่ดูอนิเมกันอยู่ ที่หลอนคือถ้าแม่งรู้สึกแค่คนเดียวนี่มันไม่อะไร แต่ดันรู้สึกเหมือนกันสองคนด้วยนี่สิ....
แล้วกูจำได้ว่าช่วงนั้นแม่กูเพิ่งแท้งน้องชายกูไปด้วย แต่เรื่องนี้ก็เกือบห้าปีมาแล้ว ปัจจุบันเพื่อนกูคนนั้นมาบ้านกูก็ไม่เจออะไร
ที่กูเจอเองคือบางทีเวลากูทำงานโต้รุ่งกูจะได้ยินเสียงเหมือนมีคนเคาะอ่างล้างหน้าบนชั้นสามที่ไม่มีใครอยู่นี่แหละ.... แต่ได้ยินแค่สองครั้งคือปีที่แล้วกับเมื่อหกปีที่แล้ว
บางทีญาณกูอาจจะไม่แข็งหรือบ้านกูอาจจะเป็นสายนานๆทีโผล่ก็ได้
กูชอบฟังเรื่องผี แต่กูสงสัยนะว่าพวกผีเจ้าที่นี่ทำไมถึงมีอำนาจแฟนตาซีๆจังวะ ดลบันดาลไอ้นู่นไอ้นี่ อยากให้ใครตายก็ตาย
ถ้าสมมุติว่ากูตายเป็นผีนี่จะมีสกิลเทพๆแบบนั้นบ้างป่าววะ หรือต้องหลอกคนเก็บexpเอา
Topic has reached inactivity threshold.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.