กูขอเบิ้ลโพสจาก >>10 นะ เพราะกูมีญาติเหี้ยๆอีกหลายตัวเลยแต่พี่กูใกล้ตัวสุดอ่ะเลยเล่าก่อน ต่อนะ สมมติกูมี ป้าเอ ป้าบี ป้าซี และลุงหนึ่ง+ลูกชายคนโตของมัน ลุงสอง และ ผัวของอา(เจ้าของร้านอาหาร) ทั้งหมดนี่คือญาติเหี้ยๆของกู ป้าเอและป้าบีมักจะมาของตังค์พ่อกูตอนมีอันจะกิน ป้าบีเคยพักมาอยุ่บ้านกูและทำตัวเหมือนเจ้าของบ้านตอนกูอายุประมาณ 7 ขวบ สักพักไปท้องกับเพื่อนร่วมงานและขอตังค์ทำแท้งจากแม่กูทำให้ชีวิตบ้านกูต้องอับเพราะกรรมที่ให้ตังค์ไปทำแท้ง(ช่วงป.3-ป.4ของกู) จากนั้นแม่งก็เหยียดและดูถูกครอบครัวกูว่าไอ้พวกจนทั้งที่เคยมาขอพ่อแม่กูอยู่บ้านและแดกข้าวใช้น้ำใช้ไฟฟรี
ป้าเอก็เคยขอตังค์บ้านกูเหมือนกัน แล้วพอบ้านกูตบอับก็ดูถูกบ้านกูเหมือนที่ป้าบีทำเหมือนกัน คือมันเหี้ยมาก พ่อแม่กูเลยตัดญาติไป ส่วนป้าซีเคยเป็นคนรับใช้บ้านกู ตอนนั้นให้เงินเดือนเยอะเหมือนกันนะ แต่แม่งเสือกเอาพ่อกูไปนินทาให้ยายกูฟัง ทั้งที่ขอตังค์พ่อกูแดก? คือดีงามเหี้ยๆ พ่อกูเลยเกลียดขี้หน้าและไล่ออกไป(จากนั้นก็เข้าช่วงตับอับของบ้านกู) จากนั้นพูดถึงลุงหนึ่งในช่วงที่บ้านกูตบอับ แม่กูขอยิืมตังค์จ่ายค่าเทอมกูแต่แม่งตอบกลับมาว่า "ก็ให้ลูกมึงเรียนโรงเรียนวัดสิ" เอ่อ คือ ตอนมันตกอับครอบครัวกูไม่เคยซ้ำเติมเลยนะ คอยแต่ให้ความช่วยเหลือ
จากนั้นก็พอมาช่วงนี้ กูสอบคะแนนสอบตรงสูง สูงพอที่จะยื่นแล้วติด 100 เปอร์เซ็นต์ติวเตอร์กูก็บอกว่าคะแนนระดับนี้ยื่นไปยังไงก็ติด แม่งเสือกมาบอกอีกว่ากูอาจจะไม่ติดมหาลัยนี้ร้อยเปอร์เซ็นท์? แถมพูดย้ำๆอีก คืออิจฉากู? ทั้งที่บ้านกูให้ความช่วยเหลือมาตลอด และลูกมันก็เขื่้อไม่ทิ้งแถวอิจฉากูตลอดเวโดยพอรู้เรื่องคะแนนกูเสร็จ แม่งอัพสเตตัสไลน์ว่า "You are not lose" โอเคดี อิจฉาครอบครัวกูกันเข้าไปทั้งที่ให้ความช่วยเหลือและไม่เคยคิดจะแจ่งขันอะไรกับครอบครัวมึงเลยแถมตอนเด็กๆลูกชายคนโตของลุงคนนี้ขโมยแผ่นเกมส์โปรดของกูซึ่งถ้ามันขอกูก็ให้นะถือเป็นมารยาทแต่นี่แม่ขโมยไปเลย เออดี กูคิดว่ากูโตขึ้นไม่ช่วยไอ้พวกเหี้ยพวกนี้แน่ๆ
ต่อมาคือลุงสอง ความเหี้ยของมันมีมาตั้งแต่สมัยเด็กยันโต คือพ่อกูเป็นลูกคนกลาง มันคนโต มันขออะไรได้ตลอด(ลูกคนจีน) ทั้งที่นิสัยมันเหี้ยมาก สุดท้ายมันจบแค่ปวช. พ่อกูขยันเรียนและเรียนเก่งมากแต่เป็นลูกคนกลางเลยหัวเน่าไป ดิ้นรนเอาเอง ความเหี้ยของมันมีมากขึ้นเมื่ออยู่ข้างบ้านกู เมียของมันเอาผ้าอ้อมที่ใช้แล้วของลูกมาโยนใส่บ้านกู เหม็นและเหี้ยมาก และมันก็ดูดตังค์อาม่ากูเยอะชิบหาย ที่เหี้ยสุดๆคือทำให้พ่อกูเกือบโดนยิงตายเพราะหนี้ของมัน เจ้าหนี้ของมันเกือบยิงผิดคนจะยิงพ่อกูแทน ด้วยความเหี้ยของมันชีวิตมันเลยตกอับมากกว่าช่วงที่บ้านกูตบอันเสียอีก สุดท้ายมันก็ย้ายบ้านแล้วไปอยู่บ้านเช่าแถวตจว. ในช่วงงานศพอา(คนละคนกับเจ้าของร้านอาหาร)
มันโผล่มาในสภาพที่เหี้ยมากโดยเฉพาะลุกสาวกระหรี่ของมันที่ใส่ขาสั้นมางานศพอากูไม่ให้เกียรติสัสๆ จากนั้นกูไม่เห็นหน้ามันอีกเลย ถัดมาที่ผัวของอา ผัวของอานี่ก็เหี้ยสุดตีนเหมือนกัน มีเมียน้อยตอนอากูท้อง
พ่อกูไปทำงานกับมันและโดนมันไล่ออกถึง 3 ครั้ง ว่าง่ายๆคือบ้านกูตบอับถึงสามครั้ง(แต่ครั้งที่กูอยู่ป.3-4 หนักสุดเพราะไม่มีใครรับพ่อกูเข้าทำงานเลย) และตอนที่เปิดร้านอาหาร มันด่าคอรบครัวกูว่า "ครอบครัวขอทาน" ทั้งที่ครอบครัวกู พ่อกู แม่กู ช่วยทำงานเต็มที่(พี่กูนี่ไม่นับว่าทำงานเต็มที่เพราะมันทำตัวเหี้ยมาก) จากนั้นก็ไล่ครอบครัวกูออกอีกรอบทั้งที่ทำสัญญา 5 ปีแต่แม่งหน้าด้านไม่สนใจบอกว่าถ้าอยากได้ตังค์ให้ขึ้นศาลซึ่งใช้เวลานานนับปี...คือไอ้เหี้ย บ้านกูก็ตบอับอีกครั้งเพราะความเหี้ยของมัน แต่เนื่องด้วยอากูต้องเลือกครอบครัวของเค้า มันเป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้ที่ครอบครัวกูจะตัดญาติกับเค้าไปโดยปริยาย สรุปแล้วญาติที่กูเหลือและติดต่อจริงๆมีแค่ลุงหนึ่งขี้อิจฉาเท่านั้น