วางแผงแล้ว "นักไม่วาดการ์ตูน เล่ม7 เล่มอวสาน"
เป็นการ์ตูนที่ชอบมากๆ ยืนยันว่าเรื่องนี้สร้างแรงบันดาลใจในการทำงานยิ่งกว่าเรื่อง Bakuman ร้อยเท่า (แต่ไม่ดังเท่า Bakuman เพราะเรื่องนี้คนเขียนไม่ดังเท่าไหร่) เรื่องนี้สามารถนำมาใช้เป็นหลักในการทำงานได้ทุกๆวงการ โดยเฉพาะ "วงการหนังไทย"
อ่านแล้วนึกถึงคนในวงการหนังไทยเลย คือ มีคนแบบตัวละครในการ์ตูนเรื่องนี้จริงๆ (เยอะด้วย) โดยแบ่งออกเป็น 2 พวก
พวกแรก "เพื่อนๆพระเอก" แต่ละคนเคยทำผิดทำพลาดกันทั้งนั้น ทั้งทำการ์ตูนเจ๊ง เรทติ้งตก โดนคนด่า โดนทำร้ายจิตใจสารพัด ร้องไห้เสียใจ แต่ก็ไม่ล้มเลิก ยังคงพยายามฮึดสู้ จนทำความฝันสำเร็จ (แม้แต่ตัวละครที่ไร้พรสวรรค์ ก็ยังหาหนทางในการทำความฝันจนสำเร็จ) ประมาณว่า ยิ่งด่า กูยิ่งทำ มีไรป่ะ
พวกที่สอง "พระเอก" เป็นคนที่ไม่ยอมลงมือทำ อ้างนั่นอ้างนี่สารพัด กลัวทำพลาดแล้วโดนด่า ก็เลยไม่ยอมทำอะไรสักอย่าง แล้วเอาเวลาไปนั่งวิจารณ์ (ด่า) ผลงานของคนอื่นๆ ทำตัวแบบเพจอวยไส้แตก แล้วก็คุยโวว่า "แหม ถ้ากูทำบ้างนะ ผลงานกูเจ๋งกว่าไอ้พวกนั้นแน่นอน" (จริงๆคือ มึงด่าเค้าไว้เยอะ เลยไม่กล้าทำผลงานของตัวเอง เพราะกลัวทำสู้เขาไม่ได้ แล้วจะโดนด่ากลับ)
ซึ่งวงการหนังไทยก็มีคนแบบนี้เยอะ คือ ไม่ยอมลงมือทำผลงานของตัวเอง (ทั้งๆที่ไม่มีใครห้ามทำ และมีช่องทางให้ทำมากมาย นอกเหนือจากการเอาบทไปเสนอค่ายหนัง) แต่กลับทำตัวเป็นนักวิจารณ์ปากหมา เขียนด่าหนังชาวบ้านไปวันๆ ถึงขนาดนั้นมีการ "ตั้งกลุ่ม" ใน facebook จับกลุ่มคุยโวว่า ไอเดียหนังของตัวองดีกว่าหนังเรื่องอื่นๆที่ออกฉายซะอีก (ประมาณว่า อวยกันเอง ชมกันเอง ครื้นเครงในกะลา)
สุดท้ายการ์ตูนเรื่องนี้จะลงเอยยังไง ลองไปหาเรื่องนี้มาอ่านดู 7 เล่มจบ แนะนำเลย