เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เหี้ยและน่าอายสำหรับกูมากๆ ไหนๆก็สวมโม่งละขอระบายซักหน่อย
สักม.2ได้มั้ง ไม่เกินม.ต้น ตอนนั้นแม่งเรียนดนตรีอยู่ แต่เป็นคาบว่างเพราะครูแม่งให้ฝึกท่องโน้ตไรสักอย่างนี่แหละ(แต่ไม่มีคนฝึกหรอก)
ประจวบเหมาะปวดขี้พอดี เพื่อนๆก็คุยกันเล่นกัน กูเลยเดินเนียนๆไปเข้าห้องน้ำเลย
แต่เผอิญว่าตึกดนตรีนี่เป็นตึกแยกซะด้วย ห้องน้ำก็เลยไม่ค่อยมีคนเข้า แถมที่หนักกว่านั้นกูยังไปเข้าห้องน้ำแยกเดี่ยวที่ไม่ใช่ห้องใหญ่อีก
ขอข้ามตอนขี้ไปนะ(และมันมีอะไรให้เล่า?) พอขี้้เสร็จเท่านั้นแหละ จะล้างตูดเพิ่งรู้ตัวว่าน้ำแม่งหมดด สัดดด!!!
ตอนนั้นกูนี่เครียดสัดๆ ทิชชู่ก็ไม่มี ลองกดหมด ไม่ว่าจะสายยาง ชักโครก อ่างล้างมือ แม่งไม่ออกสักอย่าง
สุดท้ายจำใจ สละเสื้อกล้ามสุดที่รักของกูเอามาเช็ดดาก แล้วกูก็ทิ้งเสื้อกล้ามไว้ในนั้นและออกมาเลย
กูโคตรจะสงสารภารโรงเลยว่ะ แต่ตอนนั้นมันจำเป็นจริงๆ ยกโทษให้ผมด้วยนะป้า
ถามพวกมึงหน่อย ถ้าพวกมึงตกอยู่สถานการณ์นี้พวกมึงจะทำไงวะ เอาไว้ใช้อ้างอิงหน่อย