Last posted
Total of 1000 posts
>>737 กุมั่นใจว่าเมิงเป็นพนักงานออฟฟิสชัวร์ 100% เพราะคนทำธุรกิจส่วนตัวแล้วจะรวยแม่งจะไม่เคยคิดว่าเมื่อไรรวยหรือไม่รวย
แม่งคิดแต่ว่าทางไหนพอทำเงินได้บ้าง ขัยน ทำงาน 7 วัน เก็บเงิน ฉะนั้นต่อให้มีเป็น 10 ล้าน 100 ล้าน ก็ไม่เคยพอ ไม่เคยหยุด เพราะความสุขคือการสะสมเงินที่มากๆขึ้น
แทบจะน้อยมากที่สามารถทำได้อะไรที่เป็นกอบเป็นกมาอย่างรวเร็วที่ทำให้รู้สึกว่ารวย เหมือนเมิงเปิดร้านขายโจ้กวันนี้คนกิน 100 พรุ่งนี้คนกิน 105 คือแม่งจะค่อยๆโตขึ้นเรื่อยๆ แล้วในระกว่างที่โตขึ้นเรื่อยๆ แค่เมิงคิดเรื่องหมุนเงิน เรื่องที่ต้องผลิตในวันถัดๆไปก็หมดเวลาแล้ว ไม่มีเวลามานั่งเพ้อฝันหรอก รวยแล้จะเอาเงินไปทำอะไร
ถ้าไม่เห็นภาพเมิงมองตัวเองในเกมออนไลน์นะ ตอนนี้ที่เมิงเล่นเลเวลเต็มมีเงินพอประมาณ เมิงรู้สึกว่าตัวเองเทพมั้ย รู้สึกว่าตัวเองรวยมั้ย ก็ไม่เคยนะ (ซึ่งถ้าเทียบกับพวกเล่นใหม่เลเวล 1 มามองเราตอนนี้ก็คงรู้สึกว่าเทพจัง ถ้าวันนึงเล่นได้ระดับเราก็คงพอใจแล้ว)
นอกเสียจากว่าเมิงสามารถไปจับธุรกิจใหม่ ที่ไม่มีใครทำได้ แล้วบริหารงานดีๆก็อาจเป็นได้ อย่างไอ้คนที่ทำธุรกิจติดแก้ส ตอนนี้แม่งมีเป็นพันล้านแล้วมั๊ง ไอ้เถ้าแก่น้อยก็อีกตัวนึง แต่ % คนที่ประสบความสำเร็จแบบนี้มีกี่คนเชียว แม่งก็ 1 ในแสนคนอะ
>>738 ป่าว กูไม่ใช่พนักงานออฟฟิศ และไม่เคยทำงานออฟฟิศเลยสักครั้ง พูดด้วยความสัตย์จริง
กูทำงานเป็นนายตัวเองมาตลอด ไม่ถึงกับเป็นธุรกิจใหญ่โตฟันกำรี้กำไร แต่ก็ไม่ได้เป็นลูกจ้างใคร
ที่กูจับงานแบบนี้ สาเหตุหลักๆ ข้อเดียวเลย คือกูไม่ชอบทำงานออฟฟิศอยู่ในกรอบ
สาเหตุรอง คือกูฝันอยากทำแบบนี้มาตั้งแต่เด็ก และก็มีความสุขกับงานในแต่ละวัน
(มีเวลาว่างเล่นเกมด้วย เอ้า) จนพ่อกูยังว่า ทำไมไม่ขยันให้มากขึ้น จะได้รวยขึ้นอีก
แต่กูเข้าใจมุมมองที่เมิงพูด เพราะกูมีตัวอย่างให้เห็นอยู่ข้างตัว น้องชายกูเอง
ทำธุรกิจตัวเอง Workaholic คิดตลอดว่าต้องทำไงให้ขายได้เยอะขึ้น วันๆ คิดเรื่อง SEO ร้อยแปด
แม่งรวยกว่ากูไม่รู้กี่สิบเท่า แต่ก็ยังหาทางเมคเพิ่มเรื่อยๆ ไม่หยุดสักที
ประเด็นคือ คนทำธุรกิจมันก็มีหลายแบบ แบบพอเพียง แค่พอใจกับรายได้ที่เลี้ยงตัวได้ (อย่างกู) มันก็มี
หนักไปก็ไม่ได้ใช้ตัง เพื่อนกูคนนึงกำลังเผาชีวิตตัวเองอยู่ ทำเองคนเดียวไม่ยอมจ้างลูกจ้าง ตั้งแต่ต้นยันปลายน้ำ ตื่นแปดโมงไปแพคของ สองทุ่มไปเอาของที่ท่า กลับบ้านไปแพคของ ตีสี่ค่อยนอน สูบบุหรี่วันละ 2 ซอง แดกข้าวข้างทางกับมาม่า สลับกันไป เพื่อนชวนไปกินข้าวมื้อดีๆไม่เคยโผล่หน้าไป เงินมันก็ได้เยอะมาก แต่กูกลัวเหลือเกินว่ามันจะไปเป็นค่าหมอตอนอายุมันจะแตะ40
>>740 น่าเห็นใจ
โชคยังดีที่น้องกูที่พูดถึงข้างบน มันยังมีเมีย มีชีวิต ออกไปเที่ยวอะไรบ้างตามโอกาส
(แต่มันสูบบุหรี่จัดเหมือนกัน วันละซอง ว่างเป็นจุด เมียด่าไม่รู้จะด่าไงแล้ว)
ในความเห็นกู "เราไม่ได้ทำงานเพื่อหาเงิน แต่เราทำงานเพื่อใช้ชีวิต"
ถ้าทำงานแล้วไม่ได้ใช้ชีวิต แม่งก็ไม่มีประโยชน์ที่จะทำงาน
กุทำงานเพื่อจะเล่นเกม
บางทีก็ทำงานเพื่อให้คนอื่นใช้ชีวิตนะ ชีวิตบางครั้งมันก็ไม่ได้เป็นของตัวเองคนเดียว
กูทำงานเพื่อหาเงินแดกข้าว
>>740 มันอาจเป็นช่วงเวลาตักตวงของเขาก็ได้ ธุรกิจบางอย่างมันไม่ยืนยง
ธุรกิจเล็กๆ ที่ทางนี้เคยทำก็เคยมีช่วงเวลาคล้ายๆ แบบนั้น ขายอยู่เจ้าเดียว ใครอยากได้ต้องมาหากู
ซึ่งกูก็รู้ดีแหละว่าเดี๋ยวมันจะมีคนอื่นๆ มาเปิดตาม แล้วสักพักก็จะมีพวกนายทุนเงินหนาเอาเงินมาทุ่ม
เลยต้องรีบตักตวงไง ออเดอร์สาหัสขนาดไหนกูก็รับ ระหว่างที่มันยังเป็นตลาดบลูโอเชี่ยนของกูคนเดียวอยู่
พอมีเจ้าอื่นเริ่มมาแย่งลูกค้า กูก็ลดปริมาณสต็อคลงเรื่อยๆ ตอนไอ้นายทุนเข้ามาปุ๊บ กูก็เลหลังเผ่นแน่บแล้ว
มันก็เป็นเวลาราวๆ สองปีแหละ ที่สภาพกูแทบไม่ต่างจากเพื่อน >>740 เลย
แต่เงินที่ได้ หักไว้ลงทุนต่อแบบเผื่อเหลือเผื่อขาดมากแล้ว กูพักสบายๆ ได้เกือบปี บวกเที่ยวจีน-ญี่ปุ่นอีกอย่างละทริป
ขอถามหน่อย โม่งในนี้ใครเคยทำงานพิเศษในร้านคอมบ้างพวกซ่อมคอมประกอบคอมรับทำโปรแกรมไรบลาๆ
อยากถามว่าตอนไปทำนี่ไปขอทำยังไง แล้วพวกความรู้ในการทำเขาสอนมึงหรือว่าความรู้มึงดีอยู่แล้ว
ถ้าความรุ้มึงดีอยู่แล้วก่อนหน้านั้นเริ่มศึกษายังไงวะ หรือว่าเสิชดูโหลดโปรแกรมมาเรื่อยๆแล้วเป็นเอง
ไอพวกหนังสือเกี่ยวกับคอมนี่ไม่จำเป็นใช่ไหม แล้วตอนทำรายได้เป็นยังไงลำบากมากรึเปล่า
นอกเรื่องถูกหมวดไหมวะ กูควรไปถามหมวดเทคโนมากกว่ารึเปล่า
ปัญหาชีวิตนิดหน่อยว่ะ คือพ่อกูเป็นมะเร็งอะ(คีโมไปหลายรอบแล้ว)
ทีนี้มันลามไปเรื่อยๆ ก็รักษามาเรื่อยๆอะ แต่ล่าสุดหมอบอกให้ทำใจ
กูกะพ่อก็ไม่ค่อยลงรอยกันเท่าไหร่นะ (พ่อกูมีหลายบ้าน)
พอฟังงี้แล้วมันก็ใจหายเหมือนกันว่ะ มะเร็งนี่น่ากลัวชิบหาย
เพื่อนโม่งเป็นยังไงกันบ้างวะ ถ้าเคยต้องทำใจเวลาคนในครอบครัวจะจากไปอะ
คนเรามีเกิดมีตาย ถ้ายังไม่ถึงคิวมึงก็ใช้ชีวิตให้คุ้ม แต่ละคนมีชีวิตเป็นของตัวเอง มีเริ่มแล้วถึงเวลาก็ต้องมีจบ
ใจหายน่ะได้เพราะมันเป็นความรู้สึกถึง"ส่วนหนึ่งที่เคยมีอยู่"ต่อไปนี้ต่อไปนี้จะ"ไม่มีอีกแล้ว"
มันเป็นช่องว่างเหมือนเวลาอกหักอะ หนักมากน้อยแล้วแต่ประสบการณ์ความผูกพันที่มีร่วมกัน
นอกจากจะใช้เวลาทำใจแบบปกติมนุษมนาเขาทำกันแล้ว มึงก็หาอะไรที่มึงพอใจมาเติมช่องว่างตรงนี้เอาเองละกัน
อาม่าเป็นโรคไต จนขั้นสุดท้ายเข้า ICU
สุดท้ายกลับมาบ้านก็ยังต้องท่ออ๊อกซิเจนอยู่ดี
ลูก ๆ หลาน ๆ รวมถึงกูก็ไปเรียนวิธีเปลี่ยนท่อหายใจ ดูดเสลด เปลี่ยนสายอาหาร ก็ช่วยกันเปลี่ยนเวรดู 24 ช.ม.
อยู่มาได้อีกสองสัปดาห์ เสลดอุดตันหายใจไม่ออกตอนตี 4-5 มั้ง ตื่นมาเจออาม่าไม่หายใจแล้ว ใจโคตรเสียเลย พยายามกดหน้าอกปั้มดูก็ไม่ฟื้น
เลยอุ้มอาม่าไปโรงบาลกัน เลยคุยกับน้า น้าเป็นเด็กติดอาม่า อาม่าเลี้ยงมาก็อยากให้แกอยู่ต่อ ก็บอกให้หมอลองทุกวิธีที่พอจะทำได้
แต่กูกับพ่อก็บอกไปว่า อาม่าแกก็เจ็บมาเยอะแล้วนะ เสียบท่ออาหารกับท่อหายใจนี่ก็เก็บจะแย่แล้ว แถมเป็นโรคไต ต้องพาไปล้างไตอีก เหมือนทรมาณแกอ่ะ ปล่อยแกไปดี ๆ เหอะ
สุดท้ายก็ยอมให้หมอลองช่วยดูก่อน สุดท้ายก็ไม่ฟื้น ก็เลยฝากเข้าห้องเย็นเก็บศพก่อน แล้วก็ทำพิธีจีน
พูดแล้วก็ใจหายว่ะ แต่แกก็ไปดีแล้ว ไม่ต้องทรมาณแล้ว ตอนแกอยู่แบบมีสติก่อนเข้า ICU นี่แกก็ทรมาณมากแล้วอ่ะ
แกไม่มีแรงแล้ว เลยได้แต่นอน พอนอนทับท่าเดิมนาน ๆ ก็เป็นแผลกดทับ แกก็เกาจนเหวอะ
สายล้างไต ก็ทำแกรำคาญ วันดีคืนดีแกก็เกาๆแกะๆ วันดีคืนดีก็ดันแกะหลุด มีเลือดติด เห็นแล้วจะสลบ
กูว่าจะเขียนจดหมายไว้เลย ถ้ากูเจออุบัติเหตุหรือป่วยหนัก ไม่ต้องรักษาไม่ต้องยื้อ แม่งลำบากคนอยู่ข้างหลังมากๆ เปลืองทั้งพลังชีวิต เปลืองทั้งเงินคนข้างหลังมากอ่ะ
ขอบคุณมากเพื่อนโม่ง
โม่งบ่นครับกูเสียใจด้วย แต่อย่างข้างบนบอกแหละคนเราทุกคนเกิดมาก็ต้องตาย
เบื่อว่ะ แป๊ปๆก็จะวันจันทร์อีกแล้ว
กูอิจฉาคนที่ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขก่อนตายมากเลยนะ กูนี่อยู่ไปวันๆซังกะตาย กูรู้ว่าความสุขมันไม่ได้อยู่ที่ไหนต้องสร้างจากตัวเราเอง ปัญหาคือมันสร้างเองไม่เป็นนี่แหละ สังสรรค์เข้าสังคมแม่งก็เบื่อว่ะ ตอนเรียนจบทำงานใหม่ๆก็ชอบอยู่หรอกแต่เดี๋ยวนี้เป็นห่าอะไรไม่รู้เบื่อไปหมด
ก็ทำงานเพื่อเที่ยว อยากเที่ยวรอบโลกก่อนตายสัสๆ
>>747 พ่อกูนี่แหละเสียกะมะเร็ง
แต่แกเป็นได้ไม่นานนะ ประมาณ3เดือนได้
แต่ยังดีที่พ่อกูเค้าไปแบบไม่ทรมาน เหมือนกะหลับไปเฉยๆ
แต่ตอนช่วง2เดือนหลังจากเป็นอ่ะ กูโคตรสงสารพ่อกูเลย
จากคนแข็งแรงเป็นเสาหลักของครอบครัว พอเป็นโรคแล้วแม้แต่จะขี้เองยังทำไม่ได้
ท้องก็บวมในท้องมีแต่น้ำแบบโป่งเหี้ยๆอ่ะ ตัวก็ลีบลง
แต่กูไม่ค่อยได้เจอแกตอนป่วยนะ ไม่ได้ไปเฝ้าเพราะกูอยู่ ตจว แล้วพ่อกูแกไปรักษาที่กรุงเทพฯ แม่เป็นคนไปเฝ้า
ตอนแกไปนะ พวกมึงต้องเจอกันเองซักครั้งว่ะ ไอ้ความรู้สึกที่ว่าคนใกล้ชิดจริงๆเสียไป อธิบายไม่ได้หรอก
;_; ฮือ คิดถึงพ่อกูว่ะ...
อย่าพูดเรื่องเศร้าๆกันอีกเลย น้ำตานองแล้วเนี่ย ;_;
กระทู้นี้แม่งจริงจังที่สุดในบอร์ดนี้แล้วมั้งวะ
มีทั้งปัญหาชีวิต ความรัก การทำงาน การลงทุน ญาติเสีย ขาดอะไรอีกล่ะ?
กระทู้เรียลโคตรๆ เลยว่ะ
รักเขาข้างเดียวมะ ชีวิตกูมีกำ ชอบคนไหนเขาก็ไม่ชอบกู แต่คนที่กุไม่ชอบเสือกมาชอบกุซะงั้น... รันทดชิบ...
พ่อรุ่นพี่กูคนนึง พอเข้าโรงบาลเพราะระบบหายใจทำงานเองแทบไม่ได้แล้ว ต้องอยู่กับเครื่องไปตลอดชีวิต แกบ่นๆบอกลำบากลูกหลานเอาเงินไปใช้ทำอย่างอื่นดีกว่า หลังจากที่พูดพอลับหลังพยาบาลตอนกลางคืน พ่อรุ่นพี่กูเป็นคนดึงสายเครื่องช่วยหายใจด้วยตัวเอง ตอนพยาบาลไปเจอ มือยังกำสายเครื่องช่วยหายใจอยู่เลย
>>761
กูก็คิดว่าถ้าตกอยู่ในสถานการณ์เดียวกันก็คงทำงั้นเหมือนกัน เมิงคิดดูนะว่ายังไงก็ไม่รอดแล้ว ได้แต่ต่อชีวิตไปวันๆ ลำบากลูกหลาน เป็นกุก็ตายไปให้สิ้นเรื่องสิ้นราวเหมือนกัน
จริงๆ กุก็คิดนะ กุเป็นฟรีแลนซ์ ยื่นประกันตัวอะไรก็ไม่ได้ทำ ประกันสุขภาพก็ไม่มี ถ้าวันนึงเสือกซ้อนมอไซค์ไปแล้วพลาดเจอรถเมล์เล็กทับเป็นอัมพาตงี้ กุยอมหาจังหวะฆ่าตัวตายเองดีกว่า อยู่ไปมันก็ไม่ productive แล้ว เป็นภาระคนรอบข้างอีกตะหาก
>>758
ห่าหนิ กุเป็นผู้หญิง ไม่มีหนอนให้สาวเว้ยเฮ้ย
มันรัดทดนะเว้ย บางทีแอบชอบใครแต่ศักดิ์ศรีค้ำคอได้แต่มอง พอรวบรวมความกล้าไปสารภาพแล้วแม่งปฎิเสธมานี่กุแม่งอย่างหน้าแตกอ่ะแต่ต้องทำเหมือนไม่มีอะไร จนทุกวันนี้กุปลงล่ะ ก้มหน้าก้มตาขัดถูคานให้สะอาด น่านั่งเล่น นอนเล่น ดูเจ๊ต่ายเซเลปโพสต์แล้วมีอารมณ์ร่วม กร๊ากกก
>>763 เมิงนี่ก็ควายจริง คิดว่าตัวเองอยู่ญี่ปุ่นเหรอไง เมิงคิดว่าไปสารภาพรักแล้วเค้าก็ โอเค เรามาคบกันเถอะไรงี้เหรอวะ
- ถ้าผชมีใจอยู่แล้ว เค้าคงมีท่าทีแสดงออก เค้าคงไม่ต้องทำให้เมิงรู้สึกว่ารักข้างเดียวแบบนี้ (หรือถ้าท่าทีคลุมเครือก็มั่นใจไปเลย แม่งคิดแค่เพื่อน)
- ถ้าผชไม่มีใจ เมิงก็หน้าแตก
ฉะนั้นไม่ว่าจะยังไงก็ไม่ควรสารภาพรักอยู่ดี
เมิงจะจีบผชก็ตีเนียนเข้าไปสิ Friendly ผิดตรงไหน ว่างก็ชวนไปกินข้าว ดูหนัง แต่เมิงก็ไปกับคนอื่นๆด้วย คนไหนแม่งชอบเมิงแม่งก็มาบอกเองแหละ
แต่ก็ต้องดูแลตัวเองให้ดี ถ้าคิดว่าถ้าผชที่มาชอบต้องรักที่จิตใจเท่านั้น แบบนั้นก็อยู่บนคานผุๆต่อไปเถอะ
>>763 มิงก็เกี่ยวไปก่อนดิว่ะ ไม่ก็ใช้ฝักบัวช่วยตัวมิงไปก่อน ปลอดภัยสนุกจิ๋มหายห่วง
กุมาอัพเดทเรื่องที่กุเคยถามพวกมิงเรื่องที่จะจีบสาวอายุมากกว่ากุ ตอนนี้กุไม่ต้องทักเค้าไปก่อนแล้วนะ เค้ามาทักกุประจำทุกเช้าแหละ กำลังราบรื่น
ปล.ไม่ได้มาอวดแต่กุมาขอบใจพวกมิงและรายงานความคืบหน้าให้ฟัง
เรื่องรักๆใครๆนี่เป็นร้อยเป็นพันปีแล้วก็ยังไงยังงั้นเลยเว้ย
อยากให้มีคนคลายเหงาอยู่เคียงข้างจนหัวหงอกมึงเลือกแต่คนดีๆเป็นผู้เป็นคนก็พอ
ถ้าเป็นปลวกอยากขยายพันธุ์ก็เลือกคนพอมีเงินค่าเลี้ยงลูก
แค่อยากรู้ ผู้ชายที่แก่ไปหัวล้านนี่สำหรับคนเป็นเมียมันแย่มากเลยหรอ?
>>770 ไม่เลยจ๊ะเพื่อนโม่ง ในกรณีที่มึงไ่ม่ได้มีความคิดก่อนว่าผู้หญิงต้องขาวต้องสวยต้องผอมน่ะ
คือถ้ามึงเรียกร้องอะไรจากคนอื่นมึงก็ต้องทำให้ได้แบบนั้นก่อนน่ะ เช่นถ้ามึงใฝ่ฝันหาสาวสวยนางฟ้าขาวสวยหุ่นดี มึงก็ควรทำตัวเองให้คู่ควรด้วย
ไม่ใช่ตัวเองอ้วนลงพุง หัวล้าน ทุเรศ ซกมก จน แต่เสือกอยากได้ผู้หญิงขาวผอมสวย พอเค้าไม่แลก็มาโทษว่าผู้หญิงสมัยนี้แม่งชอบแต่คนหล่อรวย ถุย
แต่ถ้าเป็นคนดีไม่เจ้าชู้ มีความรับผิดชอบ อ้วน ลงพุง หัวล้าน มองหาผู้หญิงธรรมดาซักคนที่ซื่อสัตย์ รักครอบครัว พร้อมจะอยู่เคียงข้างไปจนแก่เฒ่า
เค้าก็ไม่สนเรื่องรูปกายภายนอกของนายเหมือนกัน
แปลกด้วยซ้ำว่าคนที่มีความสุขกับชีวิตรักหรือการแต่งงานส่วนมากมักจะเป็นคู่หน้าตาธรรมดาๆถึงขั้นแย่ พวกสวยหล่อกลับไม่ค่อยประสบความสำเร็จ รักๆ เลิกๆ แต่งๆ หย่าๆ มีปัญหามือที่สามสี่ห้า อาจเป็นเพราะคนสวยหล่อมีตัวเลือกมากแล้ว"ไม่รู้จักพอ"ล่ะมั้ง
>>770 ประเด็นคือมิงสามารถเลี้ยงเค้าได้ดีเหมือนตอนเค้าอยู่กับพ่อแม่เค้าได้รึเปล่าล่ะ คือกุก็ไม่อยากจะพูดให้ตัวกุปวดใจเล่นหรอกนะ แต่มิงลองคิดดูถ้ามิงเป็นพ่อเป็นแม่คนเนี้ย จะมีคนมาพาลูกสาวมิงไปลำบากมิงจะยอมรึเปล่า มิงก็ต้องอยากให้ลูกสาวมิงสบายเหมือนที่มิงเลี้ยง จริงมั้ย ต่อให้มิงหัวล้าน เตี้ยดำ ถ้ามิงเลี้ยงเค้าให้มีความสุขได้ มิงก็เรียกตัวเองว่าลูกผู้ชายได้เต็มปากเลย
กุพล่ามเหี้ยไรเยอะแยะว่ะเนี้ย แม่มอินจัด ฮาๆๆๆ
>>773 ตอบไม่ตรงเหรอ ไม่ค่อยเข้าใจแฮะ
ความหมายของเราคือถ้าตลอดเวลาที่คบกัน มึงไม่เคยบีบคั้นให้กูไปลดความอ้วน มึงไม่เคยกดดันให้กูต้องขาวต้องผอม มึงไม่เคยเหินห่างเวลาที่กูอ้วนขึ้น หน้ามีริ้วร้อย กูก็จะไม่อะไรเลยกับการที่มึงหัวล้านน่ะ (+แถมลงพุงให้ด้วยเลยเอ้า) จะไม่รู้สึกแย่และจะรักมึงเหมือนเดิมทุกประการ
แต่ถึงมึงเคยทำอย่างที่ว่ามา แต่พอตอนแก่ตัวเองเสือกหัวล้าน หึหึหึหึหึหึหึหึ
แต่ถ้า* พิมพ์ผิด
อย่าไปหลงคอมเมนท์โม่งมีหีดิวะพวกเมิง
ผู้หญิงรึผู้ชายแม่งก็อยากได้คู่ผสมพันธ์ที่มีลักษณะทางพันธุกรรมที่ดีทั้งนั้นถ้าแม่งมีทางเลือก
แต่ผู้หญิงให้ความสำคัญกับบุคคลิกมากกว่ารูปลักษณะว่ะ ถึงมึงไม่หล่อ อ้วน หัวล้าน แต่ถ้านายมีบุคคลิก ภาษากาย คำพูด น้ำเสียง และรู้จักจิตวิทยาผุ้หญิง มึงจะปี้พริตตี้ทิ้งขว้างก็ยังได้ว่ะ ถามจริงเหอะว่ะ ชาตินี้ชาติเดียวเลือกได้อยากจะปี้กับอีกป้าแก่หยากไหย่เกาะช่องคลอดหรอวะ สู้โว้ย เพื่อหีฟิตๆหน้าสวยๆและนมโตๆ
กู >>770 นะ คือที่ถามไม่ใช่ไรหรอก แค่เร็วๆนี้ (ประมาณไม่เกินปี) เคยเจอผ่านเฟสหรือทวิตเตอร์แนวๆว่าผัวจะอ้วน จน หรือไม่ดียังไงก็พอรับได้
ขออย่างเดียวอย่าแก่ไปแล้วหัวล้าน กูเลยแค่สงสัยว่าลักษณะภายนอกจุดนี้ในสายตาผู้หญิงมันแย่กว่าจุดอื่นเป็นพิเศษเลยรึเปล่าน่ะ
แล้วถ้าใช่จริงๆมันเป็นอย่างงี้มานานแล้วหรือแค่เพิ่งเป็นเทรนด์ช่วงนี้
>>780 อืม.... อันนั้นคงแล้วแต่คนแล้วละมั้ง เหมือนกับที่ผู้ชายบางคนบอกว่าผู้หญิงต้องขาวต้องผอมนั่นแหละ ผู้หญิงบางคนอ้วนปุ๊บโดนทิ้งปั๊บก็มีเลยจริงมั้ยล่ะ แต่ผู้ชายบางคนแฟนจะอ้วนยังไงก็รักอยู่ดี อืมมม ยังไงดีหว่า ก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าผู้หญิงคนอื่นคิดแบบไหนแต่สำหรับเราเราไม่มายด์เลยนะ
มึงจะอ้วนหัวล้านยังไง ขอให้รวยเหอะ แก้ได้ทุกปัญหา
ความเห็นกุนะ
เป็นผช เจอ ผญ
- ให้เลี้ยง อืมม โอเคนะถ้าให้เลี้ยงก็พอเลี้ยงได้
- แต่ถ้า ผญ แม่งอ้วนขึ้น ไม่ดูแลตัวเอง ที่แม่งมีแววโดนทิ้งสูงมาก
กลับกัน
เป็ผญ เจอ ผช
- อ้วนขึ้น ลงพุง ผญรับได้
- แต่บอกว่าต้องให้ผญเลี้ยงนี่ ยังไงแม่งไม่เอาเมิงทำสามีแน่ๆ คงได้เป็นแค่ผัวชั่วคราว
ห้าแลกลาดพร้าวม๊อบไปแล้วตอนเช้ารถกลับมาติดเหมือนเดิมแล้ว
อนุสาวรีย์ชัยยังอยู่ป่าววะ? ม็อบ
กูก็มั่นใจว่ากูพอไปวัดไปวาได้นะ อย่างน้อยก็ผ่านคาบเส้นล่ะวะ แต่คิดว่าดียังไงถ้าคนมันจะทิ้งมันก็ทิ้งได้เหอะ
กูเคยเป็นโรคกระเพาะอยู่ร.พ. แรกๆก็มาเยี่ยม เอาโน้ตมาให้ สักเดือนเริ่มหาย
พอโทรไปถามก็โดนบอกเลิกเพราะไม่มีเวลาให้&ไม่ค่อยได้เจอกัน ก็อยู่ร.พ.จะให้เทคแคร์มึงยังง้าย
สุดท้ายพอออกมาต้องพึ่งเลคเชอร์เพื่อนเอา ส่วนมันนี่ไปคบกับหนุ่มคณะข้างๆละ แม่ง
>>789
เพราะงี้กูถึงไม่เคยเชื่อในความรักว่ะ
สมมติวันหนึ่งตัวเองป่วยพะงาบๆ หมดคุณค่า หาเงินไม่ได้ ความสวยก็หดหาย ใครมันจะมาลำบากดูแลเราวะ มันก็คงทิ้งเราไปนั่นแหละ
ไม่ได้บอกให้มองโลกในแง่ร้ายไม่ต้องมีความรักมีแฟนนะ แค่บอกให้ใช้ชีวิตแบบมีสติ พร้อมจะอยู่ได้เสมอด้วยตัวคนเดียว
บางคนแต่งงานหรือมีแฟนแล้วทำตัวเหมือนยกชีวิตให้เค้าไปหมด พอโดนทิ้งทีแม่งเงิบ ไม่เหลือห่าอะไรเลย ไปต่อไม่เป็น
ไม่เกี่ยวกับที่คุยแต่สนุกดี ลองแปะหน่อย (ตรง 44 languages ข้างล่างมีให้เลีอกซับไทย)
http://www.ted.com/talks/hans_rosling_and_the_magic_washing_machine.html
>>790 แต่ยังไงกูก็เหงาว่ะ สำหรับกูไม่ได้ต้องการคู่ชีวิตมาสร้างครอบครัว
ออกแนวอยากได้สักอย่างมาให้ความสำคัญกูที่หนึ่ง เคารพความเป็นส่วนตัวกัน อยู่ข้างๆกันไปเรื่อยๆเหมือนเพื่อนสนิทไรงี้
จริงๆมีความสุขเวลาอยู่กับกลุ่มเพื่อนมากกว่าตอย(เคย)อยู่กับแฟนด้วยซ้ำ แต่แม่งก็เริ่มแยกย้ายไปมีครอบครัวทีละคนๆ
จุดนี้รู้สึกเลยว่าว้าเหว่โคตรๆและคงเฉาถ้าต้องแก่ตายไปเงียบๆแบบนี้ จากที่ไม่รักสัตว์ก็ว่าจะเลี้ยงหมาแล้วเนี่ย
>>791 กูดูจบละ จะว่าไปพวกที่มาพูดงี้กูชอบมากนะแต่ไม่รู้แหล่งหาดู มันเรียกว่าอะไร ทอล์คโชว์?
ตามอยู่เพจเดียวคือThink About Itที่เอามาแปล
กูชอบที่ล้อศาสนาสุดละ55 https://www.youtube.com/watch?v=EDXO-_-sO54
>>792 หาได้ดิ ทำไมจะหาไม่ได้วะ ถ้ามึงต้องการแค่คนที่อยู่ข้างๆ กันอ่ะน่ะ
ซึ่งมันก็คงต้องเป็นแฟนนั่นแหละ เพราะเพื่อนก็อย่างที่มึงรู้ เดี๋ยวมันก็แยกย้ายไปมีครอบครัวของมัน
เพียงแต่อย่างที่กูบอกแหละ รักแบบมีสติ อย่าไปคาดหวังอะไรมาก คือถ้าสมมติโดนทิ้งก็ต้องไม่กระทบกระเทือนชีวิตความเป็นอยู่ว่างั้น
อย่าไปหวังว่าจะเจอ "รักแท้" เพราะมันไม่มีจริงว่ะ มีแต่ในนิยาย ถ้าตอนนี้มึงยังครบ32 ยังทำงานได้ ยังมีประโยชน์ มึงก็หาได้แหละว่ะคนอยู่ข้างๆ
แต่ก็ต้องทำใจเผื่อไว้ด้วยว่าถ้าวันไหนมึงป่วยเสือกพิการก็อาจโดนทิ้ง
รักแบบอยู่กับปัจจุบัน อย่าไปคิดไรมากแค่มีสติก็พอ ถ้ามึงโชคดีไม่ป่วยไม่เป็นอะไรและไม่โดนทิ้ง มันก็แฮปปี้ใช่ป่ะ
แต่ถ้ามันไม่แฮปปี้ มึงก็แค่ไม่โชคดี แต่ชีวิตมึงก็ยังไปต่อได้
กูใจหายเรื่องเดี๋ยวนี้เพื่อนยังไม่ทักเฟซคุยเล่นกันเลยว่ะ
สมัย msn คุยเล่นกันเป็นวรรคเป็นเวร 5 ห้อง 6 ห้อง เจอกันที่ รร. ก็แรดกันยันเย็นตลอด 365 วัน
ตอนนี้วันๆนึงก็มีคุยกับเมียคุยกับเพื่อนร่วมงานคุยกับแม่บ้าน...
เด็กคนไหนแม่งบอกอยากโตเป็นผู้ใหญ่นี่เงียบปากไปเลยนะ
>>794 อืม ยังไงก็คงต้องแฟนจริงๆสินะ กูยิ่งเป็นพวกรักแล้วหน้ามืดพอแห้วไปเรื่อยๆก็เริ่มไม่กล้าเริ่มใหม่ว่ะ
ยังไงจะทำอะไรก็คงต้องเผื่อใจแบบตอนเข้าบ่อนสินะ
>>795 เออ มึงมีครอบครัวแล้วเลยไม่กล้าทักปะ จากคนโสดที่เพื่อนไปมีเมียกันเกือบหมดแบบกู กูก็ไม่ได้ทักอะไรมันนะ
เหมือนไม่มีประเด็นอะไรให้คุย บางคนก็บ่นเรื่องงาน บางคนก็อัพเดตหุ้น ยิ่งอีพวกการเมืองนี่ยิ่งไม่รู้จะชวนคุยอะไร
พอคิดว่าสไตล์ชีวิตมันไปด้วยกันไม่ได้แล้วก็ใจหายว่ะ กูทำได้แค่กดถูกใจกับคอมเม้นต์เล็กๆน้อยๆพอให้รู้ว่ายังอยู่แค่นั้นล่ะ
ไม่แฟนก็หมา ไม่งั้นก็แมว หานายทาสซะชีวิตจะได้ไม่ฟุ้งซ่าน ถถถ
แมวนี่แหละ แม่งดีมานด์จากมึงทั้งวันแน่ ยิ่งเลี้ยงซัก 3 ตัวนะมึงเอ๊ยยย
>>798 จริงมึง นอกจากจะยุ่งกับมันแล้ว ยังยุ่งกับการเก็บกวาดข้าวของที่มันทำพังเสียหายไว้ด้วย ชีวิตเพลิดเพลินดีแท้ (ใช่เหรอ...)
กูแม่งเลี้ยงทั้งหมาทั้งแมว หมานี่ซื้อมาเลี้ยงแต่แมวมันมาเองแล้วไม่ยอมไปไหน
กินนมชามเดียวกัน เล่นฟัดกันเพลินเลยมึง บ้านกูพังย่อยยับ #หัวเราะทั้งน้ำตา
แต่ก็เพลินดีจริงๆ แหละ บางทีก็โมโหมันนะ แต่โดยรวมก็คิดว่ามีความสุขกว่าสมัยอยู่คนเดียวเบื่อๆเหงาๆว่ะ
กูไม่เคยนึกว่าจะมีวันที่ดูเอวีแล้วรู้สึกเหมือนนอกใจ แต่ก็ประหยัดฮาร์ดดิสก์ดี
ชิบหายแล้วแม่มมีแต่โม่งเหงา
ต้องทำใจว่ะ กุก็บอกตัวเองอยู่เหมือนกัน หาแฟนได้ก็ใช่ว่าจะหายเหงานะเมิง ต้องมาห่วงเรื่องแม่่มไปเย็ดปี้กะใครอีกรึเปล่า หมาแมวเหอะ กุก็เลี้ยงอยู่ นั่งฟัดนอนฟัดเก็บเศษจิ้งจกเศษหนูที่มันคาบก็หายเหงาไปได้เยอะแล้ว
กูถามหน่อย แฟนมึงนี่ทำให้มึงรายจ่ายเยอะขึ้นขนาดไหนวะ ตอนนี้แฟนกูแม่งเป็นรายจ่าย 23% ของกูเลยนะ
ใน 100% กูนี่ แฟน 23% อื่นๆที่เป็นภาระ 20% ค่ำเดินทาง17% กินแดก17% ส่วนตัวบันเทิงของกูราวๆ 15%
มันก็ไม่ได้ใช้ของไร้สาระนะ แต่บังเอิญกูจ่ายแทบทั้งหมด บางทีกูก็เบื่อ มีใช้ส่วนตัวโคตรน้อย
>>802 กุนี้แหละเห็นชัดคือค่าโทรศัพท์ จากปกติคือกุใช้ต่อเดือนไม่เกิน100นะ พอมีนะพวกมิง *10 อ่ะค่าโทรศัพท์กุ1000กว่า คือถ้าไม่โทรได้มั้ย คำตอบคือไม่ได้ชีวิตมิงจะดราม่าเหี้ยๆ พวกมิงจะกลายเป็นจำเลยสังคมคนรอบตัวทันที คือกุไม่ได้พูดเกินจริงๆ แม่มจะโวยวายในเฟส ในไลน์ พร่ำเพ้อในโลกโชเชียลต่างๆ แล้วมันก็รู้ๆกันอยู่ คนมันจะเชื่อฝ่ายไหน พวกมิงก็แพ้แล้วเฮ้ย นี้แค่เรื่องโทรศัพท์อย่างเดียวนะ หนังแม่มเข้าแฟนพวกมิงอยากดูทำไง พวกมิงก็ต้องเลี้ยง กุก็กล้าพูดได้เลยพวกมิงไม่พาแฟนพวกมิงไปดูหนังกลางแปลงหรอก มันต้องดูในห้าง ดูเสร็จหิวข้าว ฟู้ดคอร์ดไม่ต้องพูดถึงแม่มไม่แดกอีก ไม่โออิชิ ชาบู อะไรห่าเหวก็ตามแต่อารมณ์แม่ม ถ้าถามว่าเพื่ออะไรกุก็กล้าพูดได้เต็มปาก "เพื่อซั่ม" ไง หรือพวกมิงจะเป็นคนดี คบแบบไม่คิดอะไรมีเพื่อนคุยรึเปล่า ก็ไม่ ชายเรามันแค่ทำตามสัญชาติหาคู่ไว้แก้เงี่ยนเท่านี้แหละ
มิง เหี้ยอะไร จะมึงก็มึงว่ะ อย่ามาแอ๊บพิมพ์มิง มึงเป็นสก๊อยรึไง
กูยอมรับว่าก็อยากโซเดมาคอมกับแฟน แต่มันก็ไม่ใช่ประเด็นหลักขนาดที่กูจะไปเที่ยวกับแฟนเทคแคร์แฟนทุกอย่างเพราะหวังซั่มว่ะ
แต่มองย้อนไปกูไม่ค่อยเอาใจใส่เท่าไรจริงๆน่ะล่ะ ไปกินอะไรก็แยกจ่าย ของขวัญให้แค่วันสำคัญ ดูหนังก็ออกค่าตั๋วเอง
ไม่แปลกถ้าแม่งจะงอนแล้วบอกเลิกกู แต่ถึงคบต่อกูว่าก็คงไม่รอดว่ะ กับพวกหวังจะให้เลี้ยงลูกเดียวเนี่ย555
อ่านแล้วคาใจวะ พวกมึงรักผู้หญิงสักคนจริงๆบ้างไหมเอะอะหวังซั่มอย่างเดียว
ถ้ามึงไม่รักไม่ชอบเขามึงไม่ขอเลิกเขาไปวะ จะได้ไม่ต้องไปเจอไปดราม่าเหี้ยไรด้วย
หรือเพราะแค่อยากฟันมึงต้องทำกันถึงขนาดนี้เลยหรือไง
นั่นดิ มึงหวังซั่มๆแบบนี้มันจะเป็นความสัมพันธ์ที่ยั่งยืนได้ไงวะ
อยากซั่มก็สวมถุงวันไนท์นู่น
หาเมียเหรอ? หึ..(ถอนหายใจออกจมูก)
*ก้มหน้าเยิบมือตัวเองต่อ*
กูงงมู้นี้กลายเป็นมู้บ่นเรื่องหี-ควยได้ไงวะ
ใกล้วาเลนไทน์แล้ว
ใกล้เทศกาลแล้วนั่งตาลอยก่ายหมอนกันเป็นแถบอ่ะดิ้ พวกมึง
วาเลนไทน์ คือวันที่แม่กูต่อเครื่องพยุงชีพหายใจรวยรินจนเกือบตายอยู่ในห้อง ICU มีไว้ให้จำแค่นั้น
http://pantip.com/topic/31592728
เอามาให้อ่านเล่น ถือเป็นซาลาลี่แมนได้มั้ง เป็นต่างด้าวที่ใช้ภาษาได้ดีมาก
วาเลนไทน์กูมีนัดกับริงโกะจัง
พักนี้รู้สึกเบื่อๆกับชีวิตตัวเองว่ะ
ไม่มีแรงจูงใจ ไม่มีความปรารถนา ไม่อยากทำเหี้ยอะไรเลย
บ่นมั่ง โคตรรำคาญคนที่บ้าน
มาใช้ให้กูทำในสิ่งที่ไม่เคยทำ ตัวเองทำได้กลับไม่ทำ นั่งเล่นเน็ตเฉยๆ
พอกูทำผิด ทีนี้ละด่าๆๆ กูก็สำนึกแล้วว่าทำผิด ยอมรับว่าเพิ่งเคยทำ เลยผิดพลาด
แต่พอเรื่องจบไปแล้ว ยังเสือกด่าไม่เลิก กูเดินผ่านทีก็ด่าที เห็นหน้ากูทีก็ขุดมาบ่นที
พอโดนจี้มากๆ เข้า กูก็หมดความอดทนละ กูสำนึกไปแล้ว จบเรื่องไปแล้ว
และมันก็ไม่ใช่เรื่องคอขาดบาดตายห่าอะไรเลย กะอีแค่ต้มของพลาด
เลยขอเถียงมั่งเหอะ ถ้าทำได้ รู้วิธี ทำไมไม่ลุกขึ้นมาทำเอง
กะอีแค่เรื่องง่ายๆ ไม่ได้ใช้แรงงานอะไรมากมาย ทำไมต้องใช้คนไม่เคยให้ทำ
ตอนนี้เข้าหน้ากันไม่ติดไปเรียบร้อย คงหลายวันกว่าจะหายตึงกัน
กูเข้าใจเลย บางทีเรื่องทะเลาะเบาะแว้ง แม่งมาจากการที่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเล่นไม่ยอมเลิก
เป็นกูนี่ทัพพีบินเข้าจอคอมแล้วครับ
ถ้าเล่นเน็ตบนมือถือ ได้มีไอโฟนต้มเค็มอะ
เพราะมึงเป็นพวกยอมคนด้วยรึเปล่า อิพวกนี้ได้ทีแล้วมันเลยยิ่งเอาใหญ่
กลับกันดูเป็นพวกไม่ยอมคน ใครมาไร้เหตุผลกับกูครั้งเดียวก็ด่าเช็ด เพราะงี้เพื่อนเลยเลิกคบไปเยอะละเพราะแม่งเยอะใส่กู
(แต่ก็สบายใจดีนะ ไม่มีใครกล้ามาวอแวงอแงใส่เนี่ย)
กระทู้สิ้นหวังเหรอวะครับ
กูว่าต้องเป็นบุพการีแน่ๆ
ยังไงถ้าวัยรุ่นก็ต้องมองเรื่องซั่มเป็นเรื่องหลักอยู่แล้วละ เรื่องอื่นๆจะมีอะไรวะ? ดูแล เทคแคร์? เวลาผู้หญิงรักใครก็ดูแลเทคแคร์ ใส่ใจกันทั้งนั้น คนไหนๆก็เหมือนกันทั้งนั้นแหละ
หรือว่ามันจะต่างกันยังไงได้บ้างวะ?
เดี๋ยวๆๆๆ วัยรุ่น เกี่ยวเหี้ยไร กับซาลารี่แมนวะ
พวกมึงไปคุย ควยๆ หีๆ ในที่อื่นไป สำหรับกู วัยรุ่น คือช่วงราวๆ 13-19 เกินกว่านี้ไม่นับแล้ว ถ้ามึง 13-19 แล้วทำงานแล้ว กูขออภัย
แต่ถ้ายังไม่ทำงาน มึงไปคุยกันที่อื่นเลยไป สรัส กูโครตรำคาญ หลังๆ เกรียนคีย์บอร์ดแม่งทำเวปโม่งเลอะเทอะมาก เงี่ยนแม่งไปทุกกระทู้ สมองมีแต่ควยกับหี ว่างๆ ไปพัฒนาสมองให้คิดอย่างอื่นบ้าง
รถติดชิบหายเลยแม่ง วันก่อนกูเอาอีกแล้ว คราวนี้กูลืมปิดไฟระเบียงไว้ทั้งวัน กูจะหาแดกโคนรากแปะก๊วยที่ไหนได้มั่งวะ
เออ จะว่าไปงานกูก็ไม่ซารารี่แต่กูก็บ่นในนี้นะ เอาวะวัยพอหยวนๆอยู่55
ว่าแต่ถามได้มะ พวกมึงอายุประมาณไหนกัน กูสามต้นๆว่ะ
กูฟรีแลนซ์ตอบได้ป่าววะ สามต้นๆ ชักจะค่อนไปทางกลางล่ะวะ
ก็ขึ้นด้วยเลข 3 แล้ว โม่งไหนเลข 2 มั่ง
2ปลายๆ
แยกหน้าหลักสี่
เพิ่งทำงานได้ปีอ่ะ
วันนี้ลืมกุญแจร้านไว้หน้าร้าน
ไอ้เหี้ยแทบจะทะยานไป(ลืมไว้พุธแล้วเพิ่งนึกออกเมื่อเที่ยงวันนี้)
ดีพี่ข้างร้านแกเก็บแล้วก็แขวนแอบๆไว้ให้
ปล.19ปิ้ง20
กุ 2กลางๆ ว่ะ
สหายโม่งท่านไหนทำงานแถวหลัก4บ้างครับ
อยากสอบถามเรื่องสภาพการจราจรแถวนั้นว่าพอไปได้ไหม
ผมเดาๆว่าคนตอบกระทู้นี้ส่วนใหญ่อายุน่าจะอยู่ในช่วง30-40ว่ะ เอาจริงๆกระทู้อื่นก็น่าจะประมาณนี้แหละ
ปอลอ ไหงบอกอายุกันแบบกั๊กๆละนิ ไงๆก็โม่งอยู่ละ
ปอลอ2 ผม25 เบญจเพสว่ะ ผู้อาวสุโสตอน25เจออะไรกันบ้างปะครับ
ไม่ถึง20กำลังเตรียมเอนท์
รู้สึกเหมือนกูอยู่ผิดที่ยังไงไม่รู้.......
ตอนเบญจเพสชีวิตกูสงบสุขมาก
แล้วฟ้าก็มาถล่มทลายช่วง 26-27 ยังงงอยู่เลยว่า เอ๊ะ เบญจเพสกูดีเลย์ป่าววะ ถถถถ
>>829 กุว่าทุกตัวที่มาบ่นแม่งก็ต้องราวๆ 30 ทั้งนั้น (พวกเด็กห่าที่ไหนจะเข้ามาอ่านวะ)
ที่เมิงทำงาน ยอมเป็นหนี้ ก็เพื่อสิ่งเหล่านี้ป่าววะ ชีวิตความเป็นอยู่ที่ดี การได้รับการยอมรับในสังคม แล้วก็การสืบพันธ์
นี่กุยกทฤษฏีของมาสโลว์มาเลยนะเมิง (ถึงจะไม่เอามาหมด)
คือถ้านอกเหนือจากนี้ แสดงว่าเมิงเป็นพวกมโนอยู่ในความฝันแล้วว่ะ แล้วถ้าเมิงอยู่ในวัยเจริญพันธ์แต่ไม่สนใจเรื่องซั่มๆ ปี้ๆแล้ว กุว่านะแสดงว่าชีวิตเมิงกำลังขาดสมดุลอะไรบางอย่างในชีวิตไปแล้ว เช่น อ้วนเกินไป สุขภาพไม่แข็งแรง หรือมีโรคประจำตัว กุว่าเมิงแม่งไม่ปกติแล้วว่ะ
หรือเมิงเป็นพวกโดนสังคมหรือมีความคิดอะไรบางอย่างหล่อหลอมมาประมาณว่า เป็นเพื่อนคู่คิด นอนจับมือกันทุกคืน ฉันจะดูแลเธอไปจนวันตาย อะไรเทือกนั้นป่าววะ
สรุป กุว่าพวกโพส ปี้ๆ ซั่มๆ กุไม่อะไรเฉยๆ อ่านข้ามไป แต่ถ้ามาทำตัวแอนตี้ กุว่าแม่งโครตอีเดียดว่ะ
การปี้มันคือสิ่งที่ธรรมชาติให้มา เป็นสัญชาติญาณของสิ่งมีชีวิต
มีแต่เมืองพุทธดัดจริตนี่ล่ะที่เห็นเป็นเรื่องสกปรกต่ำช้า
เรื่องปี้ๆมันเป็นเรื่องธรรมชาติก็จริง แต่ก็ไม่เห็นต้องคุยเรื่องปี้ทุกที่ทุกเวลานี่หว่า
ปล. กูซาลารี่แมนวัย 32 แต่งงานแล้ว ลูก 1 เหนื่อยชิบหาย
ไหนๆก็ขอบ่นเรื่องงานหน่อยเหอะ กูทำงานที่นี่มาสี่ปีแล้วเข้าปีที่ห้า สามสี่ปีแรกกูไฟแรงมาก โคตรขยัน หัวหน้าก็โคตรดี ขึ้นตำแหน่งให้กูทุกครั้งที่มีโอกาส
ตอนนี้เข้าปีที่ห้าแม่งไฟเริ่มมอด เบื่องาน เบื่อคน เพื่อนร่วมงานดีๆแม่งก็ลาออกไปหมดแล้ว พวกที่เหลืออยู่ก็ออกแนวนิสัยดีแต่ทำงานไม่ค่อยรู้เรื่องเป็นภาระมากกว่าช่วยงานกู แถมหัวหน้ากูก็จะย้ายไปที่อื่นแล้วพูดตามตรงว่าโคตรเบื่อ
กูก็ไม่ถึงกับอยากลาออกนะ เพราะที่นี่เงินเดือนแม่งค่อนข้างจะสูงที่สุดแล้วในอุตสาหกรรมนี้ เลยอยากให้ใครช่วยแนะนำกูทีว่าจะเติมเชื้อไฟในการทำงานยังไงดีวะ
มันเป็นเรื่องธรรมชาติ แต่พวกที่คิดแม่งทุกวันทุกเวลาพูดถึงอยู่ได้นี่เค้าเรียกเงี่ยนขึ้นหัว
มาหาว่าคนอื่นไม่ปกติ ตัวมึงเองนั่นแหละไม่ปกติ คนปกติเค้ามีกิจกรรมเยอะ สังสรรค์ พูดคุย กินข้าว เข้าฟิตเนส ไม่ได้เงี่ยนขึ้นหัวเหมือนมึง
กระทู้ซาลารี่แมน แทนที่จะคุยเรื่องงานเรื่องการใช้ชีวิต นี่วันๆ คิดแต่จะปี้ๆๆ ไปหากระทู้หื่นๆ อยู่เลยไป๊
กระทู้หื่นแม่งมีเยอะแยะมาเพ่นพ่านหอกอะไรแถวนี้วะ ไม่ได้แอนตี้เซ็กส์ แต่รังเกียจพวกชอบแสดงออกผิดที่ผิดทาง
ทู้นี้มันก็ไม่ค่อยคุยกันเรื่องปี้แล้วน่า อย่างว่าเรื่องแบบนี้บอร์ดอื่น
พูดได้ไม่สะดวกเท่าบอร์ดนี้ มันก็เลยระบายกันเยอะหน่อย
ก็ฟิลเตอร์ผ่านๆไป เดี๋ยวมันก็เลิกคุยกันเอง
กูออกไอเดียว่าให้ตั้งกระทู้ชีวิตรักอีกกระทู้แยกไปเลย
เรื่องของเรื่องคือแม่งยัดอยู่ในกระทู้เดียวกันได้มั้ยวะ นี่แม่งจะแตกกระทู้ย่อยมาทำไมตั้งหลายกระทู้แถมมีไร้สามัญสำนึกขนาดอยู่ๆโพ่งชื่อจริงคนอื่นออกมาอีก
>>857 กูว่าแม่งตั้งกระทู้หื่นถี่ๆ ไม่เป็นหลักเป็นแหล่งแม่งน่าด่าจริง ไม่เกี่ยวกับให้ทุกคห.เป็นคห.คุณภาพเลยไอ้สัด
เรื่องไหนเหี้ยๆกูก็เห็นด้วยว่าควรด่า ไม่ใช่ว่าอยากได้ทุกคอมเมนต์เป็นคอมเมนต์มีคุณภาพ แต่คอมเมนท์ที่ไม่มีคุณภาพแล้วโดนด่ามันน่าแปลกตรงไหนวะ บอร์ดนี้มันไม่รู้ว่าใครเป็นใคร ถ้าความเห็นมึงดีเดี๋ยวคนก็เห็นด้วยเอง แต่ถ้าความเห็นกากไร้คุณภาพก็เตรียมตัวโดนรุมจนรูบานได้
เบื่อเวลานั่งรถตู้แล้วโดนศอกคนข้างๆ ข้ามพื้นที่ตัวเองมาจิ้มโดนเอว ยิ่งบ้าจี้อยู่ = =
เป็นโม่งเหี้ยยังทนไม่ได้ที่จะถูกด่า กิ๊วๆ น่าอับอาย กล้าหื่นผิดที่ผิดทางแต่ไม่ยอมโดนด่า
ว่าแต่ตูดบานไปรึยัง 555
กระทู้หื่นกูก็รำคาญเหมือนกัน แม่งเก็บกดจากไหน มือมึงหักชักไม่ได้เรอะ งั้นก็เอาตีนสไลด์ไปแทนสิวะ
กูเบื่อรถตู้แคบๆ เข่ากูลอย นั่งแล้วปวดเข่า
กูเบื่ออิพวกเสียงดังในรถมากกว่า ไม่ว่าจะคุยกันหรือโทรศัพท์ แม่ง มารยาททราม
หลังๆไม่ได้นั่งรถตู้เบียดกับป้าๆเลย นั่งแต่รถตู้คอนโด ยืดขาสบาย
กูเพิ่งเจอสดๆร้อนแม่งคุยโทรศัพท์ตั้งแต่รถตู้ออกยังลงรถตู้เหี้ยเอ้ยยยยยยยยย
หนวกหูชิบหาย
กูเพิ่งกลับมาอ่าน >>848 มึงบ่นอะไร ที่กูรำคาญไม่ใช่แอนตี้เรื่องปี้ๆ แต่ จะมาปี้ในกระทู้นี้ ก็ให้มีเรื่องราวหน่อย ไม่ใช่กูเงี่ยน กูอยากเย็ดหญิง แบบนี้มึงไปลงอ่างไป ไม่ก็ลงไปข้างล่างอีกหน่อย ก็มีกระทู้แบบนี้ไว้คุย ไม่ใช่มาเงี่ยนไม่รู้ที่ทางเรี่ยราด อะไรแถวนี้
>>854 กูจะสื่อแบบมึงนี่แหล่ะ
ว่าไป ยุคนี้แล้ว มีพวกเอา tablet ไปดูหนังบนรถตู้เยอะป่าววะ (ถามคนนั่งรถตู้)
นั่งรถตู้แล้วหลับตลอด 555
กูไม่สามารถเอาอะไรไปอ่านอ่านบนยานพาหนะได้ว่ะ มันเวียนหัวและจะอ้วก
ทำได้แค่เปิดเพลงแล้วยัดหูฟังเท่านั้น แต่กูไม่ค่อยได้นั่งรถตู้ว่ะส่วนมากบีทีเอสเป็นหลัก
ถ้าบีทีเอสนี่กูไม่ทำอะไรเลย แค่ยืนสูดอากาศหายใจเฉยๆ แม่งก็ยากล่ะ กูอยากจะพกถังออกซิเจนขึ้นไปมาก
รถเมล์ยังพอดูได้อ่านได้ว่ะ แต่รถตู้นี่ไม่ไหวจริงๆ
หลับทีแม่งก็ปวดคอ
ระวังสายตาจะแย่นะเอ้อ เพ่งอะไรดูบนรถนี่น่ะ
ไม่ค่อยเห็น tablet นะ จะเห็นแค่พวกจอ < 6 นิ้ว
กูไม่ดูวิดีโอบนรถว่ะ แต่อ่านนี่ทำประจำ แท็บเบล็ต 8 นิ้ว รถไฟฟ้า+รถเมล์ พอดีไม่ได้ใช้รถตู้
แต่กูไม่ใช่มนุษย์เงินเดือนว่ะ 555
สวัสดีวันจันทร์
กล้วยเซเว่นแพงจังวะ
พวกเมิงได้เงินเดือนเดือนละเท่าไรกันวะ กุได้ 32,500
งานประจำสองหมื่น แปลหนังสือเล่มละสองหมื่นกว่า
30k ถ้าขยัน 12k ถ้าขี้เกียจ
พวกเกิน 30k มาแบ่งกูหน่อย lol
50k ว่ะ
12kเองวะกับวุฒิม.6ฮือๆ
ไอ้พวกการศึกษาสูง
13k +ดอก 5k~6k
บอร์ดโม่งนี่ละจริงใจไม่ขี้อวด กูได้ 26k
กูได้ราวๆ 35k แต่โบนัสเยอะ เฉลี่ยแล้วตกเดือนละ 50k ได้
รอกุหมดภาระกับแมงกะไซด์ก่อน พึ่งดาวน์มา
กูออกไปขายก๋วยเตี๋ยวน่าจะรวยกว่าทำงานบริษัทนะเนี่ย
ไปขายหมูปิ้งแถวมหาลัยสิ
แบบลุงที่ขายแถว มธ ท่าพระจันทร์ โคตรเศรษฐี
กูอยากกินก๋วยเตี๋ยว
ชีวิตไม่สิ้นก็ต้องดิ้นต่อไป กูไปนั่งกินข้าวกะเพื่อนเก่าๆตอนร่วมรุ่น มีตั้งแต่พวกคุยธุรกิจกันหลักร้อยล้าน วันนี้ต้องไปเดินสายหาหัวคะแนนที่ไหน ยันกระเป๋ารถเมล์ว่ะ เพื่อนกูมีตั้งแต่เศรษฐีนอนตีพุงยันตายก็ใช้ไม่หมด ยันผ่อนมอไซค์กันเดือนชนเดือนก็มี ส่วนตัวกูทางสายกลาง มนุษย์เงินเดือนที่ไม่มีค่าใช้จ่ายค่าเดินทางเข้ามาเกี่ยวข้อง(เพราะปั่นจักรยานไป 5 นาทีก็ถึงที่ทำงาน) ก็อยู่ได้สบายๆเงินเดือน 30k
ขายก๋วยเตี๋ยวแถวไหนวะ แล้วที่ว่าได้ 15-40k นี่คือกำไรแล้วหรือยังไง
ขายอาหารแม่งกำไรดีอยู่แล้ว Margin เยอะ ถ้าขายได้ ขายดีอะนะ
แต่กว่าเมิงจะทำให้ขายดีเนี่ยไม่ง่าย ทำเล รสชาติ ราคา แถมคู่แข่งเมิงมีเป็นล้าน
ขายของกินแม่งเวิร์คนะถ้ารสชาดมึงดี เดี๋ยวโซเชียลก็โฆษณาให้เอง ภาษีก็ไม่ต้องจ่าย
เพื่อนกูไม่มีคนไหนไปถึงธุรกิจ 100 ล้าน ไม่มีคนไหนเป็นโจร เป็นชนชั้นกลางปกติทุกคนเลยว่ะ 555555
(ม.ปลาย ทั้งรุ่นมีแค่ 90 คน)
49k
สัสเอ้ย อีกพันนึงไม่ขึ้นให้กูหน่อยเป็น 50k วะ
>>898 ขายในตลาดแห่งหนึ่งบริเวณในเมือง ที่กรุงเทพ กูไม่ระบุชื่อตลาดนะเดี๋ยวโม่งบางตัวมันหาว่ากูโปรโมทร้าน
15k-40k คือกำไรโดยประมาณ
>>899 จากประสบการณ์จริง ทำเลสำคัญที่สุดว่ะ
รสชาติก๋วยเตี๋ยวร้านกูธรรมดา กูไม่เคยไปฝึกฝนวิถีเกียรติแห่งอาหารมาก่อน แต่จุดเริ่มต้นคือ ตลาดแถวบ้านกูมีร้านก๋วยเตี๋ยวหลายร้าน ร้านไหนแม่งก็ไม่อร่อย เป็นร้านรถเข็นริมถนนมีไว้กินป้องกันอดตาย
วันนึงกูก็คิดขึ้นมาเล่น ๆ ว่า กูว่ากูทำเองยังอร่อยกว่า ก็เลยมาเปิด
* รสชาติ ธรรมดา
* ราคา เท่า ๆ กับร้านอื่น ๆ วัตถุดิบก็ซื้อมาจากตลาดเดียวกันทั้งนั้น ต้นทุนเท่ากัน ก็ขายราคาเท่า ๆ กัน
* ทำเล ดี ก๋วยเตี๋ยวร้านกูไม่ได้อร่อยเหมือนร้านดัง ๆ แต่อร่อยกว่าร้านอื่นแถวนั้น และแถวนั้นมีคนอยู่เยอะ
กูรู้ว่าร้านกูขายได้เพราะทำเลนี่แหละ
ใครสั่งใครสอนให้โพสต์เรื่องของกินตอนดึกๆ มึงเอาก๋วยเตี๋ยวมึงมาให้กูชามนึงเลย กูกลืนน้ำลายเอื้อกๆ แล้วเนี่ย
พวกที่ได้ 50k นี่ทำอะไรกันวะ
SME กูเห็นส่วนมากได้กำไรทั้งนั้น แต่ตายห่าเพราะบริหารเงินไม่เป็น เอาเงินทุนไปใช้สุรุ่ยสุร่ายรวมกับค่าใช้จ่ายส่วนตัว ไม่มีเงินมาต่อทุน
เบื่อว่ะ ทำงานวันๆก็เหนื่อยจะตายห่าอยู่แล้ว กลับบ้านยังต้องเจอเมียหงุดหงิดใส่หาเรื่องด่าตลอดเวลา
ถ้าไม่มีลูกด้วยกัน ไม่มีทรัพย์สินเป็นขื่อผ่อนร่วมกันอยู่ กูแนะนำให้เลิกนะ
ดีต่อสุขภาพ แล้วก็ทำให้อายุยืนขึ้นด้วย
มีลูกแล้วว่ะ หกเดือนแล้วกำลังน่ารักมากๆเลย คอนโดรถก็ผ่อนร่วมกันอยู่
คือเมียกูแม่งเป็นคนเครียดเกินเหตุ เรื่องเล็กเรื่องน้อยอะไรแม่งเก็บมารกสมองตลอด แต่เสือกบริหารจัดการความเครียดไม่เป็น แล้วพอเครียดมากๆเข้าแม่งก็มาเกรียนแตกใส่กูเพราะแม่งไม่กล้าไปแสดงออกใส่คนอื่น เป็นมาตั้งแต่คบกันใหม่ๆแล้ว แต่เรื่องอื่นๆมันดีหมดนะ มีปัญหาเรื่องนี้เรื่องเดียว
สำหรับกูแม่งไม่ใช่ปัญหาถึงขั้นต้องเลิกกันหรอก แต่เจอบ่อยๆกูแม่งเหนื่อยใจ ไม่รู้จะไประบายกับใคร แต่ก่อนกูไประบายเล่าให้เพื่อนฟังจนเพื่อนแม่งเกลียดเมียกูกันไปหมดแล้ว เดี๋ยวนี้กูเลยต้องเก็บเงียบไว้คนเดียว แต่บางทีแม่งก็มากจนกูจะเป็นบ้าเหมือนกัน ดีนะมาเจอบอร์ดโม่งเลยพอมีที่ระบายบ้าง
ระบายออกมาแหละดีแล้ว คนเราไม่มีใครเพอร์เฟกต์หรอก
เมียมึงอาจจะขี้บ่น แต่รักลูก รักมึง ซื่อสัตย์ ไม่นอกใจ ถือว่ามึงโชคดีตายห่าแล้ว มึงยังบอกเองเลยว่าเรื่องอื่นดีหมด
มึงเองก็อาจจะมีจุดเหี้ยๆ ที่เมียมึงเอาไประบายกับเพื่อนเหมือนกัน ดังนั้นก็ถือว่าเจ๊ากัน
นี่แหละว่ะการใช้ชีวิตร่วมกับใครซักคน มันไม่มีใครในโลกถูกใจเราไปหมด100%หรอกว่ะ รู้จักอดทน ผ่อนปรน ระบายออก และปล่อยวางน่ะดีแล้ว
กูทนใครไม่เคยได้นานเลยว่ะเลยยังไม่มีเมียซักที คืออยู่คนเดียวมันสบายซะจนทนคนอื่นนานไม่ได้ว่ะ
ทนได้แค่ช่วงเป็นแฟน พอคิดว่าต้องอยู่กับอีนี่ไปทั้งชีวิตกูก็รู้สึกว่าไม่ไหววุ้ย อยู่คนเดียวสบายกว่า
ขอนอกเรื่องหน่ยอ เพื่อนโม่งมีใครคิดจะลาออกจากเป็นซาลารี่มังไปทำกิจการส่วนตัวมั่งมั้ย?
กูคิดนะ แต่กูยังคิดไม่ออกว่าออกไปทำอะไรถึงจะหาเงินได้เท่าเงินเดือนกูตอนนี้
ด่าอ่ะ ไม่ใช่บ่น ขึ้นมึงขึ้นกู ไอ้เหี้ยไอ้ควายไอ้สัสมาหมด
ด่าได้ทุกอย่างไม่ว่ากูจะทำอะไร ไล่ตั้งแต่เรื่องที่กูทำผิดจริงๆ(ซึ่งถ้าเป็นข้อนี้กูจะไม่ว่าเลย)ไปจนกระทั่งเรื่องที่แม่งมโนขึ้นมาเองเพื่อด่ากู(อันนี้แหละที่กูไม่ชอบมากๆ)
กูเคยโดนแม้กระทั่งข้อหาหายใจเสียงดัง
เรื่องนี้มันต้องเปิดอกคุยกันว่ะให้เค้ารู้ว่าไม่ชอบ ไม่โอเค
เก็บไว้นานๆมันยิ่งบ่อนทำลายความสัมพันธ์ไปเรื่อยๆ
กูพูดนะไม่ใช่ไม่พูด หลายรอบแล้วด้วย แต่เปล่าประโยชน์ว่ะสันดานมันเป็นคนแบบนั้นอ่ะ เวลาโกรธแล้วควบคุมสติตัวเองไม่ได้ ทั้งๆที่ตอนปกติโคตรเป็นคนดีเลย เหมือนเป็นคนสองบุคลิก จนบางทีกูก็สงสัยว่าเมียกูเป็นไบโพล่ารึเปล่า
เหยดที่แท้เมียกูคือยูกินี่เอง
ระวังเส้นเลือดในสมองแตกทั้งมึงและเมีย ด้วยความห่วงใยจากบรายวู้ดมากาเร็ต
ถ้าเมิงเบื่อซาลารี่แมนแล้วด้วยเพราะเมิงหนีความเบื่อ ยอมแพ้ให้กับความขี้เกียจ เมิงออกมาทำเองยังไงก็เจ๊งว่ะ พวกนี้เป็นปัจจัยหลักในการประสบความสำเร็จในการทำส่วนตัวเลยนะ
แต่ถ้าเมิงโครตขยันเลย ทำชิบหายแต่หน้าที่การงานเมิงก็ไม่เจริญก้าวหน้า ถ้าแบบนั้นก็ออกมาเถอะ
จ้างลูกมือมาทำดิ พวกหลานเหลนบอกว่าทำดีเดี่ยวให้ค่าขนมไรงี้(ถ้าลุกหลานดุพึ่งพาไรน่ะนะ) โดยเป็นฝ่ายลงทุนห้าของให้ ถ้าเวิคก็ลาออกมาทำ
เบื่อการที่เรื่องที่ทำแล้วคลายเครียดได้ มันน้อยลงไปทุกวันๆ
http://www.youtube.com/watch?v=rK7nOkvKR9o
โฆษณาไบร์วู้ดมากาเร็ต ปี 2527 ว่าแต่...
เหยดดดดดดดดดดดด อนิเมชั่นไทยสมัยโน้นไม่ใช่กระจอกนะเนี่ย
>>935 อย่านะ จ้างลูกมือ ถ้าเวิคก็ทำงานเดิมต่อไปก่อน เก็บเงินเปิดสาขาเพิ่มไปเรื่อย ๆ ดีกว่า พอมีหลายสาขาจนบริหารลำบากแล้วค่อยลาออกมาทำเต็มตัว อย่าลงไปอยู่แทนลูกมือตัวเองเด็ดขาด
>>938 ไบร์วูดคือยาคุม
http://www.youtube.com/watch?v=rK7nOkvKR9o
อนิเมะไทยสมัยนั้นเฟรมเรทสูงกว่าตอนนี้อีก ไม่รู้บริษัทไหนทำ
ยังสงสัยจนทุกวันนี้ทำไมมันต้องมาโฆษณาช่วงช่อง 9 การ์ตูน
โฆษณาให้พ่อแม่ที่ดูการ์ตูนกับลูกดูเหรอ
พวกมึงแก่กันมาก
กูพอรู้อยู่ว่าเว็บนี้คนเล่นกลุ่มแรกมาจาก irc มันก็ต้องแก่ๆ อยู่แล้ว
แต่ดูเหมือนจะเหลือแต่พวกแก่ๆ ซะมาก
จนทุกวันนี้กูก็ยังรู้สึกว่า irc เป็นระบบการสื่อสารแบบ text based ที่สะดวกที่สุดอยู่นะ
แต่ทำไมความนิยมมันหดหายแบบนี้วะ ใครมาช่วยบอกกูที
สมัยเพื่อนๆกูฮิตเล่น IRC กัน กูไม่ได้แตะเลยนะ
เพิ่งมาเริ่มเล่นเมื่อ 3-4 ปีนี่แหละ
ตลอด 17 ปีที่รู้จัก internet มากูไม่เห็นต้องใช้ irc เลย
ตลอดที่กูรู้จัก internet มากูก็ไม่เห็นจำเป็นต้องใช้อะไรเลยนอกจาก web browser
irc สมัยก่อนมันไว้แชร์ไฟล์ อนิเมกันน่ะสิ ตอนนี้ก็ยังมีอยู่ กูว่ามันก็สะดวกดีนะเสียอย่างเดียวที่ต้องมาเข้าคิวกันหูดับ
ตอนหลังมี bits เข้ามาเลยเสื่อมความนิยม ไปโหลดบิทง่ายกว่า แล้วก็พวกที่โหลดอนิเมในไทยมันก็มีตุรกีที่แหล่งก่อพวกวอนนาบีทั้งหลาย
ที่มันโหลดง่ายแสนสบาย
ส่วนพวกแก่ๆที่ยังเล่น irc มันก็ยังเล่นอยู่
...แฟนบอยสีชมพู
เหี้ยยยยย สีชมพู
เปลี่ยนตามเทศกาลก็ดีนะ สงกรานต์ก็เป็นสีน้ำเงิน อะไรประมาณนั้น
สงกรานต์มันต้องขาวๆ โปร่งใส มองลอดไปถึง desktop ดิ
สีชมพู นึกว่าคอมสีเพี้ยน
ขนาดหนีมา fanboi แม่งก็ยังมีอีเวนท์วาเลนไทน์ให้กูช้ำใจเล่นอีก
สีแร่ดเกิน
วันนี้ออฟฟิซเงียบดีจริงๆ
เมิงยังต้องทำงานวันนี้อีก อนาถว่ะ
ไอ้ที่ชั่วสุดคือรูปหัวใจบนไตเติลเว็บ
มองในแง่ดี อย่างน้อยก็ไม่ได้เปลี่ยนเป็นหัวใจตรงเมนูด้วย
ดีนะ บนมือถือไม่เปลี่ยนด้วย
ถึงน่าจะเป็นอีเวนท์เฉพาะ จริงๆกูว่าสีแบบนี้ก็ดีนะ สีแดงทุกสีกูรู้สึกมันร้อนๆไปหน่อย สีนี้มันออกโทนเย็นกว่า เลยไม่ค่อยแสบตา
กลับมาส้มแระ ถ้าเลือกได้อยากไ้ด้สีโทนเย็นเหมือนกัน เช่น ฟ้า เขียว ส้มมันแสบตา
กูว่าส้มเนี่ยสวยละ เพราะ กล่องข้อความ สีอักษรอื่นๆมันโทนเย็นหมด
ถ้าเปลี่ยนตรงที่ส้มเป็นโทนเย็นอีกมันจะจืดมากเลยว่ะ
ทำไปทำมาจะครบพันอีกแล้ว ทู้หน้าชื่อไรดี 555
สิ้นคิดก็วันศุกร์ที่สามไปสิ
กูเฝ้ารอวันที่มันจะกลายเป็นศุกร์สิบสามอยู่นะเว้ย อย่ามาเปลี่ยนกลางทางเซ่
กระทู้นิยายมันหายไปไหนหมดวะ กูรออ่านปฏิบัติการล่าแย้กับศึกน้องสาวABCอยู่ แม่งร่วงไปหมดแล้ว
>>973 https://fanboi.ch/lounge/284/ นี่ไงนิยายโม่ง
จะทำเอ็มวีทำเพลงไรดีหว่า
แนะนำที
ปอลอ เพลงไทย
ส่งจารย์ แนวไรก็ได้นะ อยากฟังความเห็นคิดไรไม่ออกเยย
เพลงหมีแพนด้า
นั่งๆอยู่คิดออกและ อิอิบาย
ไปๆมาๆ 900 อัพแล้วเหรอวะเนี่ย
อาบน้ำกัน อาบน้ำกัน ลั้นๆๆๆลา อาบน้ำเลย อาบน้ำเลย
จัดไปมึง
เพลงปอบดิ (กูไม่ชัวร์ชื่อนะ แต่อัลบั้มชื่อ อาหารหู)
ที่แม่งร้องว่า ....ชอบกินแมงสาบ หรือจะตะขาบ ก็ชอบเหมือนกัน ใคร..หากมารักฉัน ต้องมีอะไรคล้ายกัน ฉันจึง
พิจารณา ... มึงไปหาฟังเอาเอง ท่อนฮุกนี่ดีงามมาก creativityในตัวมึงพรั่งพรูแน่นอน
คือ กูพึ่งกลับมาเล่น กูตามไม่ทันหวะ ต้องเริ่มอ่านจากโพสไหนก่อนวะ
ใกล้จะวันศุกร์ที่สามแล้วสินะ เหล่ารีแมนทั้งหลาย
จริงๆกูเป็นฟรีแลนซ์นะ แต่ชอบมาส่องมู้นี้ ชีวิตคนวัยทำงาน
ทำงานๆ
ง่วงว่ะ
ข้าราชการ นี่ นับเป็น salary man ได้ไหมวะ?
เพิ่งได้มีโอกาศเขียนใบลาออกครั้งแรกในชีวิตว่ะ รู้สึกแปลกดีว่ะ ฮาๆๆๆ
ตั้งกระทู้ใหม่รอเลยละกันนะ
https://fanboi.ch/lounge/286/
Run boy run!
ซาลารี่แมนคือผู้ขับเคลื่อนเศรษฐกิจ
เมื่อไหร่กูจะได้ขึ้นเงินเดือน
นาเดโกะเมียกู
ว่างงานว่ะ
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.