พอดีมีคนพูดเรื่องชีวิตวัยเรียนกับชีวิตทำงานแล้ว (ในมู้เก่า แต่มันเข้าช่วงวิ่งควายแล้วกูเลยมาแปะที่นี่) ขอกูพ่นมั่ง
สำหรับกูแล้วแตกต่างจากชีวิตพวกมึงหน่อยๆว่ะ คือกูไม่ได้รู้สึกว่าทำงานแล้วมันโหยหาชีวิตวัยเรียนอะไรมากมาย
คือชีวิตวัยทำงานนี่มีอะไรเหี้ยๆเยอะนี่กูไม่เถียง แต่สำหรับกูชีวิตวัยเรียนก็มีความเหี้ยในแบบของตัวมันเองว่ะ
พอมันผ่านมาแล้วอาจจะไม่รู้สึกอะไร แต่ถ้านึกจริงๆจังๆว่าช่วงนั้นเจอกับอะไรมาบ้างกูว่ามันก็ไม่ได้สบายกว่าตอนทำงานหรอก
ที่กูชอบชีวิตทำงานมากกว่าเรียนอย่างแรกเลยคือเรื่องเงินว่ะ กูมีเงินเหลือเกินพอที่จะซื้ออะไรหลายๆอย่างที่กูเคยอยากได้ (แต่ไม่ใช่เหี้ยอะไรก็ได้นะ) โดยเฉพาะของกิน
บางร้านตอนเรียนกูทำได้แค่ไปยืนดูราคาหน้าร้านน้ำลายหมดแหมะๆ เดี๋ยวนี้กูกินวันเว้นวันยังได้เลยด้วยซ้ำ
สิ่งที่กูโหยหาจริงๆคือเพื่อนสมัยเรียนมากกว่าตัวช่วงชีวิตตอนนั้นว่ะ แต่ละคนแม่งนัดยากชิบหาย ยิ่งเวลานัดกลุ่งใหญ่ๆยิ่งหาเวลาว่างตรงกันโคตรยาก