ทำไมวะ ทำไมต้องเป็นกูด้วย อะไรๆก็มาบอกแต่กู ให้กูทำ พอกูไม่ตามใจก็ร้องไห้ทำตัวนางเอกชิบหาย
กูแม่งผิดตลอด บนโลกนี้ไม่เห็นมีใครมาฟังกูบ้างสักนิด อะไรกูก็ผิดทำไมโลกนี้แม่งไม่มีสงครามให้ทุกอย่างมันหายไปให้หมดวะ
กูไม่อยากเจอคนรู้จักแม่งเลยสักคน ทำไมวะ ทำไมวะ ทำไมต้องเป็นกูตลอดเลย ไม่เห็นเข้าใจเลย
ทำไมไม่ไปบออกคนอื่นบ้าง กูบอกไรทำไมไม่เคยฟัง เอาแต่บอกว่าตัวเองโง่ทั้งๆที่ยังไม่พยายามทำความเข้าใจมันเลยสักนิด
แค่กดนิดเดียวก็ไม่ยอมฟัง เอาแต่บอกว่าทำไม่เป็นๆทำไมไม่ฟังกูบ้าง คิดว่ากูอารมณ์ดีทุกก ๒๔ ชม.รึไงวะ
กูหงุดหงิดไม่ได้บ้างรึไง แล้วเดี๋ยวก็เอากูไปนินทาให้คนอื่นฟังอีก ด่ากูอีก ร้องไห้อีก ไอสัส
ทำไมกูต้องมีหนี้บุญคุณกับคนพรรค์นี้ด้วยวะ ทำไมคนที่กูเกลียดต้องมาอยู่รอบตัวกูเสมอ
ทำไมไม่มีใครฟังกูบ้างเลย แล้วทำไมกูต้องเป็นคนแบบนี้วะ กูเกลียด เกลียดตัวเองชิบหาย เกลียดที่ต้องมาเป็นแบบนี้
ต้องมาเจอเชี่ยไรแบบนี้ ไอชาติที่แล้วกูไปทำอะไรไว้วะ ตอนนี้ถึงยังเป็นแบบนี้อยู่ แล้วไอคนชาติที่แล้วแม่งมาเกี่ยวไรกับกูวะ
กูถึงต้องมารับผลกรรมมันต่อด้วย ทำไมไม่ให้พวกคนบาปเป็นอมตะแลฃ้วทรมานจนมันสำนึกวะ
ให้มันมาเกิดใหม่เป็นกูทำไม แล้วให้กูมาทนรับอะไรเชี่ยๆต่อจากมันทำไมวะ ธรรมชาติแม่งใจร้ายวะ
กูเกลียดแม่งทุกอย่างเลย เกลียด เกลียด เกลียด ไปตายซะให้หมดเลยไป เบื่อว้อย