วันศุกร์แรก https://fanboi.ch/lounge/68/
Last posted
Total of 1000 posts
วันศุกร์แรก https://fanboi.ch/lounge/68/
จะไปถึงศูกร์ที่13 เปล่าวะ
พอดีมีคนพูดเรื่องชีวิตวัยเรียนกับชีวิตทำงานแล้ว (ในมู้เก่า แต่มันเข้าช่วงวิ่งควายแล้วกูเลยมาแปะที่นี่) ขอกูพ่นมั่ง
สำหรับกูแล้วแตกต่างจากชีวิตพวกมึงหน่อยๆว่ะ คือกูไม่ได้รู้สึกว่าทำงานแล้วมันโหยหาชีวิตวัยเรียนอะไรมากมาย
คือชีวิตวัยทำงานนี่มีอะไรเหี้ยๆเยอะนี่กูไม่เถียง แต่สำหรับกูชีวิตวัยเรียนก็มีความเหี้ยในแบบของตัวมันเองว่ะ
พอมันผ่านมาแล้วอาจจะไม่รู้สึกอะไร แต่ถ้านึกจริงๆจังๆว่าช่วงนั้นเจอกับอะไรมาบ้างกูว่ามันก็ไม่ได้สบายกว่าตอนทำงานหรอก
ที่กูชอบชีวิตทำงานมากกว่าเรียนอย่างแรกเลยคือเรื่องเงินว่ะ กูมีเงินเหลือเกินพอที่จะซื้ออะไรหลายๆอย่างที่กูเคยอยากได้ (แต่ไม่ใช่เหี้ยอะไรก็ได้นะ) โดยเฉพาะของกิน
บางร้านตอนเรียนกูทำได้แค่ไปยืนดูราคาหน้าร้านน้ำลายหมดแหมะๆ เดี๋ยวนี้กูกินวันเว้นวันยังได้เลยด้วยซ้ำ
สิ่งที่กูโหยหาจริงๆคือเพื่อนสมัยเรียนมากกว่าตัวช่วงชีวิตตอนนั้นว่ะ แต่ละคนแม่งนัดยากชิบหาย ยิ่งเวลานัดกลุ่งใหญ่ๆยิ่งหาเวลาว่างตรงกันโคตรยาก
ทู้เก่ายังไม่เต็มไปวิ่งควายให้เต็มก่อน อย่าเพิ่งมาทู้นี้
เอาจริงๆกูเกลียดชีวิตที่ต้องทนอยู่ ณ ตอนนี้มาก กูไม่อยากมีชีวิตแต่กูยังอยากรอดูความเป็นไปของโลกอยู่
คิดแล้วกูอยากเห็นสงคราม ไม่ก็โลกแตกหรือพวกดวงอาทิตย์ระเบิดไม่ก็พวกเทคโนโลยีที่ล้ำสมัยเวอร์
อารมณ์ประมาณว่าอยากสักครั้งในชีวิตที่ได้เกิดมาและจำใจอยู่มาหลายปี โลกแม่งไม่ตอบแทนความเหนื่อยล้า
ที่กูทนอยู่มานานเลยวะ ทั้งๆที่กูกินอยู่ประหยัดพลังงานรักโลกรักทรัพยากรและเปิดแอร์แทบนับครั้งได้แท้ๆ ชีวิตแม่งเศร้า
เออพูดถึงเรื่องกินแล้ว พวกมึงกินข้าวทุกวันรู้สึกเบื่อมั่งป่าววะ
กูอยากให้มีเอเลี่ยนบุกโลก ซอมบี้ apocalypse สงครามโลกครั้งที่ 3 ชิบหายเลยว่ะ โลกตอนนี้แม่งน่าเบื่อ
ตั้งแต่กระทู้ที่แล้ว ..
จบมู้ที่แล้วด้วยเรื่องแทงข้างหลังและเจอทองกุละสลดจริงๆ 555
กูเบื่อนะข้าวแต่ว่ากูเปลี่ยนไปกินมาม่าหลาบรูปแบบแทน อย่างพวกราดหน้า ก๋วยเตี๋ยวน้ำตก ราเม็ง นิชชิน ต้มยำ เย็นตาโฟ
ไม่ก็แดกสปาเก็ตตี้หรือพวกอาหารตระกูลอ้วนทั้งหลาย เพราะ กระเพาะกูแม่งหลุมดำแดกไรก้ไม่อ้วน
ของที่แดกแล้วอ้วนกูไม่ค่อยเบื่อวะ แม่งกรุบๆกรอบๆ เรื่อยๆดี
กินมามากมาย สุดท้ายกูก็รักข้าวแกงอร่อยๆที่สุดว่ะ
กูชอบกินหลายอย่าง ซูชิ สุกี้ชาบู(แท้) สเต๊กชิ้นโตๆ ข้าวสวยกับสำรับกับข้าวหลากหลาย ข้าวราดแกง อาหารตามสั่งสิ้นคิด หรือแม้กระทั่งจั๊งฟู๊ด ฯลฯ เรื่องกินกูไม่เบื่อ เรื่องนอนกูก็นอนได้ทั้งวันเป็นคนขี้เซาแบบอาการหนักระยะสุดท้าย ขอแค่มีที่ให้นอนเท่านั้นแหละ เล่นเกมดูหนังอ่านตูนนิยายลองมีเรื่องที่ชอบก็ซ้ำไปมาได้วนแบบเวียนเทียน ทั้งชีวิตก็ทำไม่หมดว่ะ เกิดมาคุ้มแล้ว
มีที่ไม่พอใจอยู่อย่างเดียวคืออยากประสบความสำเร็จแบบจัดหนักซักครั้งนึงว่ะ ไม่ใช่ถูกหวยหรืออะไรนะ คืออยากเป็นตำนาน อยากทิ้ง legacy อะไรเอาไว้ให้โลกเลยอะ
>>18 มึงคิดเหมือนกูเลยวะตรงบรรทัดท้าย กูอยากเป็นตำนานหรือสร้างชื่อเสียง
ไม่ก็ทำเชี่ยไรสักอย่างที่สามารถปฏิวัติความคิดคนทั้งโลกได้ อะไรสักอย่างที่แม่งไม่น่าเบื่อสัสๆอย่างในไทยตอนนี้
ตอนแรกกูเคยคิดอยากเป็นนักวิทยาศาสตร์นะแต่ไม่ไหววะกูไม่ชอบอ่านหนังสือ เจอชื่อห่าไรยาวๆก็บายละ
ไม่รู้ทำไมยิ่งโตความฝันยิ่งเยอะแต่ความพยายามยิ่งน้อยลง อารมณืแม่งประมารว่ากูทำไม่ได้หรอก
ไม่ก็แม่งเครียดจตาย แม่งยากชิบหาย สารพัดสารเพ ถ้าเป็นตอนเด็กๆคงฝันแล้วพยายามเพราะไม่รุ้ว่าจะโตมาเจอความชั่วร้ายอะไรบ้างแน่ๆ
ความจริงของโลกแม่งโหดร้ายสัส กูเกลียดโลกวะ ทำไมกูต้องทนอยู่กับแม่งด้วยวะ ฆ่ากูไปเลยสิ เอาแบบไม่เจ็บ
เอาให้ตายไวๆแบบกูไม่รู้ว่ากูตาย มึงจะให้กูมาทนทุกข์กับความน่าเบื่อพวกนี้ทำไมวะ ให้โลกสารเลวกูเบื่อนะเว้ยสงสารกูบ้างสิวะสัส
ไม่มีไรกูเพ้อ
สภาเข้ายาก เอาม็อบตอนนี้ก่อนเลย
กูก็ขี้เซาระยะสุดท้าย
ขอแค่มีพนักพิง ก็นอนได้แล้ว
ศุกร์ที่สองของเดือนแล้ว เริ่มจนแล้ว
พ่อกูกับพ่อตายแม่ยายไม่กล้าเกษียณ เจอฤทธิ์ลูก/ลูกเขยทรพี อยากเอาหน้าไปมุดส้วมตาย แต่หน้าตัวเมียไม่กล้าพอ
หิวหว่ะ
นี่มันกระทู้ซาลารี่แมนหรืออาคุเมทสึ
อยากออกท่องเที่ยว เอาแต่นั่งทำงานในตึกวันแล้ววันเล่าโคตรสูบวิญญาณเลย กูอยากขับมอไซให้ลมตีหน้า กูอยากโดดน้ำตก กูอยากลอยคอในทะเล กูอยากดูที่สำคัญทางธรรมชาติ อยากไปดูโบราณสถาน ให้รู้จักตัวเอง ให้รู้ว่าตัวเราเล็กแค่ไหนบนโลกใบนี้
ก็นะ ถึงจะบ่นไปงั้นแต่กูก็ส่งข้อความนี้จากคอมที่ทำงาน
ถ้าโลกมีอะไรไป กุจะโทษกระทู้นะ
กูไม่อยากออกท่องเที่ยวไปทีไรเจอแต่ฝูงคน ยิ่งซวยๆเจอทัวร์จีนลง แม่มหนีแทบไม่ทัน
กูไม่อยากออกไปกินข้าว ไม่รู้จะกินห่าไรดีเบื่อ
กูไม่อยากออกบ้านเบื่อรถติด
กูอยากเที่ยวนิดหน่อย แต่กูขี้เกียจเดินทาง กูเบื่อคนเยอะๆ
แถมพอไปแล้วสุดท้ายแม่งก็ไม่เห็นมีอะไร มีแต่คน มีแต่ถนน
ไม่เห็นมีเหี้ยอะไรประทับใจ มีแต่คนเบียดเสียด ทำไมกูต้อง
ไปเบียดเสียดกับพวกแม่ง ไม่อยากหลอกตัวเองว่าสนุก
แดกของแพงๆก็ไม่เห็นจะขึ้นสวรรค์ ขี้ออกมาก็เหม็นเหมือนกัน
ถ้าจะไปเที่ยวกูอยากไปแม่งไกลๆเลย ต่างประเทศ ไม่ต้องเจอคนไทยเหี้ยๆ (แตอาจจะเจอคนจีนเหี้ยๆแทน)
ฝนตก ลมโกรก หนาวสัด หิวข้าว ตู้เย็นไม่มีเหี้ยไรแดก เซงเว้ย
กุเคยไปทัวร์กับจีน ทริปนั้นโอเคเลยนะ แบบไม่มีใครเรทเลย
ถึงกำหนดเวลา นั่งสลอนอยู่บนรถทัวร์กันหมด ขนาดไกด์ยังชม...
แดกข้าวไปตอนห้าโมงครึ่ง ตอนนี้หิวสาดดด
เลท ...เชี่ยเอ้ย late ละกัน ง่ายสุด
ูไม่อยากออกไปไหนเหมือนกัน
ขอแค่นานๆทีออกไปบ้างก็โอเคอยู่อะ แต่ทุกวันนี้ที่ๆไปได้ไกลที่สุดก็คือห้าง
พอเข้าห้างทีไรก็ได้แต่คิดว่า เออ ทำไมแม่งรวยกันจังวะ
คิดแล้วก็กลับมาเฟล นอนอยู่ที่ห้องแคบๆคนเดียวอ่านหนังสือดูหนังดีกว่า
อย่าออกไปเลย
เออ โม่งเงินเดือนทั้งหลาย ปลายปีบริษัทออกทริปกันมั่งปะวะ
เค้าทำไรกันมั่งอะ มาเม้ากันหน่อยดิ ของกูแม่งออกแนว
มหกรรมการเล่นละครเวทีสวมหน้ากากกันเลยว่ะ เห็นแล้วจะอ้วก
บริษัทออกทริปนี่ไม่ไปเป็นไรป่าววะ กูขี้เกียจๆอ่ะ ปกติไม่ค่อยชอบเที่ยวเท่าไหร่ด้วย
แค่ทำงานก็เหนื่อยจะตายอยู่แล้ว
ทริปบริษัท กูกลางวันก็เที่ยวเล่นตามที่ต่างๆ ตามทางก่อนถึงที่พัก หรือถ้าที่พักมีไรให้เล่นก็ไปเล่นในนั้นเลย ตอนกลางคืนมีกิจกรรมเล่นชิงรางวัลนิดหน่อย สักสามสี่ทุ่มก็แยกย้าย (ส่วนใหญ่ก็จะเล่นไพ่แดกเหล้ากันต่อ) เช้าก็กลับ
ทริปบริษัทกูก็ไม่เห็นมีห่าอะไร พาไปโน่นไปนี่ เย็นก็แดกเหล้าเล่นไพ่
ซึ่งปกติแม่งก็แดกเหล้าเล่นไพ่กันอยู่แล้ แค่ย้ายที่กันเฉยๆ
ทริปปกติ ไปหลังหน้างบ แต่บ.ผมบังคับไปว่ะ
บริษัทกูเล็กมาก เลยตัวใครตัวมัน ไม่มีทริปอะไร
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.