Fanboi Channel

วันศุกร์แรก https://fanboi.ch/lounge/68/

จะไปถึงศูกร์ที่13 เปล่าวะ

พอดีมีคนพูดเรื่องชีวิตวัยเรียนกับชีวิตทำงานแล้ว (ในมู้เก่า แต่มันเข้าช่วงวิ่งควายแล้วกูเลยมาแปะที่นี่) ขอกูพ่นมั่ง
สำหรับกูแล้วแตกต่างจากชีวิตพวกมึงหน่อยๆว่ะ คือกูไม่ได้รู้สึกว่าทำงานแล้วมันโหยหาชีวิตวัยเรียนอะไรมากมาย
คือชีวิตวัยทำงานนี่มีอะไรเหี้ยๆเยอะนี่กูไม่เถียง แต่สำหรับกูชีวิตวัยเรียนก็มีความเหี้ยในแบบของตัวมันเองว่ะ
พอมันผ่านมาแล้วอาจจะไม่รู้สึกอะไร แต่ถ้านึกจริงๆจังๆว่าช่วงนั้นเจอกับอะไรมาบ้างกูว่ามันก็ไม่ได้สบายกว่าตอนทำงานหรอก

ที่กูชอบชีวิตทำงานมากกว่าเรียนอย่างแรกเลยคือเรื่องเงินว่ะ กูมีเงินเหลือเกินพอที่จะซื้ออะไรหลายๆอย่างที่กูเคยอยากได้ (แต่ไม่ใช่เหี้ยอะไรก็ได้นะ) โดยเฉพาะของกิน
บางร้านตอนเรียนกูทำได้แค่ไปยืนดูราคาหน้าร้านน้ำลายหมดแหมะๆ เดี๋ยวนี้กูกินวันเว้นวันยังได้เลยด้วยซ้ำ

สิ่งที่กูโหยหาจริงๆคือเพื่อนสมัยเรียนมากกว่าตัวช่วงชีวิตตอนนั้นว่ะ แต่ละคนแม่งนัดยากชิบหาย ยิ่งเวลานัดกลุ่งใหญ่ๆยิ่งหาเวลาว่างตรงกันโคตรยาก

ทู้เก่ายังไม่เต็มไปวิ่งควายให้เต็มก่อน อย่าเพิ่งมาทู้นี้

>>3 กูชอบชีวิตวัยเรียนถึงแค่ม.ปลายว่ะ วัยมหาลัยแม่งเฮ็งซวย ใครบอกสนุกวะ ไอ้พวกโกหก

เอาจริงๆกูเกลียดชีวิตที่ต้องทนอยู่ ณ ตอนนี้มาก กูไม่อยากมีชีวิตแต่กูยังอยากรอดูความเป็นไปของโลกอยู่
คิดแล้วกูอยากเห็นสงคราม ไม่ก็โลกแตกหรือพวกดวงอาทิตย์ระเบิดไม่ก็พวกเทคโนโลยีที่ล้ำสมัยเวอร์
อารมณ์ประมาณว่าอยากสักครั้งในชีวิตที่ได้เกิดมาและจำใจอยู่มาหลายปี โลกแม่งไม่ตอบแทนความเหนื่อยล้า
ที่กูทนอยู่มานานเลยวะ ทั้งๆที่กูกินอยู่ประหยัดพลังงานรักโลกรักทรัพยากรและเปิดแอร์แทบนับครั้งได้แท้ๆ ชีวิตแม่งเศร้า

เออพูดถึงเรื่องกินแล้ว พวกมึงกินข้าวทุกวันรู้สึกเบื่อมั่งป่าววะ

กูอยากให้มีเอเลี่ยนบุกโลก ซอมบี้ apocalypse สงครามโลกครั้งที่ 3 ชิบหายเลยว่ะ โลกตอนนี้แม่งน่าเบื่อ

>>7 เพื่อนกูก็เคยถาม นอนแม่งทุกวัน ไม่เบื่อมั่งรึไง

>>8 and zombies. Don't forget zombies.

กูสงสัยอย่างเดียว ในนี้เริ่มพูดเรื่องกินเมื่อไรวะโม่ง>>7

ตั้งแต่กระทู้ที่แล้ว ..

จบมู้ที่แล้วด้วยเรื่องแทงข้างหลังและเจอทองกุละสลดจริงๆ 555

>>7 กินเพราะไม่อยากทนหิว คำตอบนี้มึงโอมั้ย

กูเบื่อนะข้าวแต่ว่ากูเปลี่ยนไปกินมาม่าหลาบรูปแบบแทน อย่างพวกราดหน้า ก๋วยเตี๋ยวน้ำตก ราเม็ง นิชชิน ต้มยำ เย็นตาโฟ
ไม่ก็แดกสปาเก็ตตี้หรือพวกอาหารตระกูลอ้วนทั้งหลาย เพราะ กระเพาะกูแม่งหลุมดำแดกไรก้ไม่อ้วน
ของที่แดกแล้วอ้วนกูไม่ค่อยเบื่อวะ แม่งกรุบๆกรอบๆ เรื่อยๆดี

กินมามากมาย สุดท้ายกูก็รักข้าวแกงอร่อยๆที่สุดว่ะ

>>15 กูก็เคยคิดว่าตัวเองเป็นพวกกินเท่าไรก็ไม่อ้วนจนกระทั่งเอวขึ้นไป 7 นิ้วในเวลาไม่นาน

กูชอบกินหลายอย่าง ซูชิ สุกี้ชาบู(แท้) สเต๊กชิ้นโตๆ ข้าวสวยกับสำรับกับข้าวหลากหลาย ข้าวราดแกง อาหารตามสั่งสิ้นคิด หรือแม้กระทั่งจั๊งฟู๊ด ฯลฯ เรื่องกินกูไม่เบื่อ เรื่องนอนกูก็นอนได้ทั้งวันเป็นคนขี้เซาแบบอาการหนักระยะสุดท้าย ขอแค่มีที่ให้นอนเท่านั้นแหละ เล่นเกมดูหนังอ่านตูนนิยายลองมีเรื่องที่ชอบก็ซ้ำไปมาได้วนแบบเวียนเทียน ทั้งชีวิตก็ทำไม่หมดว่ะ เกิดมาคุ้มแล้ว
มีที่ไม่พอใจอยู่อย่างเดียวคืออยากประสบความสำเร็จแบบจัดหนักซักครั้งนึงว่ะ ไม่ใช่ถูกหวยหรืออะไรนะ คืออยากเป็นตำนาน อยากทิ้ง legacy อะไรเอาไว้ให้โลกเลยอะ

>>18 มึงคิดเหมือนกูเลยวะตรงบรรทัดท้าย กูอยากเป็นตำนานหรือสร้างชื่อเสียง
ไม่ก็ทำเชี่ยไรสักอย่างที่สามารถปฏิวัติความคิดคนทั้งโลกได้ อะไรสักอย่างที่แม่งไม่น่าเบื่อสัสๆอย่างในไทยตอนนี้
ตอนแรกกูเคยคิดอยากเป็นนักวิทยาศาสตร์นะแต่ไม่ไหววะกูไม่ชอบอ่านหนังสือ เจอชื่อห่าไรยาวๆก็บายละ
ไม่รู้ทำไมยิ่งโตความฝันยิ่งเยอะแต่ความพยายามยิ่งน้อยลง อารมณืแม่งประมารว่ากูทำไม่ได้หรอก
ไม่ก็แม่งเครียดจตาย แม่งยากชิบหาย สารพัดสารเพ ถ้าเป็นตอนเด็กๆคงฝันแล้วพยายามเพราะไม่รุ้ว่าจะโตมาเจอความชั่วร้ายอะไรบ้างแน่ๆ
ความจริงของโลกแม่งโหดร้ายสัส กูเกลียดโลกวะ ทำไมกูต้องทนอยู่กับแม่งด้วยวะ ฆ่ากูไปเลยสิ เอาแบบไม่เจ็บ
เอาให้ตายไวๆแบบกูไม่รู้ว่ากูตาย มึงจะให้กูมาทนทุกข์กับความน่าเบื่อพวกนี้ทำไมวะ ให้โลกสารเลวกูเบื่อนะเว้ยสงสารกูบ้างสิวะสัส

ไม่มีไรกูเพ้อ

>>18 เอาระเบิดผูกตัวแล้วไปเมกันเต้ในสภา มึงจะได้เป็นตำนานทันที