>>520 ใช่ได้เยอะจริงๆ กูเคยเป็นมนุษย์กบมาก่อน กว่าจะฝึกจบร่วมตาย เกือบโดนระเบิดตายห่าระหว่างฝึกอีก
แต่หลังจากฝึกจบภารกงภารกิจแม่งไม่มีห่าอะไรหรอก ดำผุดดำว่ายในทะเลไปเชื่อมเคเบิ้ลนี่คงเป็นภารกิจใหญ่สุดละสัส
นอกนั้นก็มีขับรถไปส่งของให้นาย ตัดหญ้าในฐาน ล้างรถ ออกกำลังกายไปวันๆจนสมงสมองแม่งจะมีแต่กล้ามแล้วสัส
ถึงพอได้เลื่อนยศหลังจากฝึกจบไป 3 ปีจะสบายหน่อย ได้ไปนั่งห้องแอร์ แต่ก็ไม่มีห่าอะไรหรอกนั่งไปวันๆแดกกระเพราไก่ไข่ดาวไปวันๆ
บางวันนายมันก็ใช้ไปขับรถให้ก็ต้องไป วันไหนพวกทหารเลวไปฝึก กูก็ต้องไปตัดหญ้าแทนพวกมัน เงินเดือนก็ไม่พอแดกจนเมียทิ้งสัส
พวกตัวใหญ่ๆได้ส่วนต่างจนบ้านแม่งจะนับไม่ไหวแล้ว พวกตัวเล็กๆแบบกูวันๆก็มีแค่นี้แหละสัสต่อให้ไอ้พวกฝึกเรนเจอร์เสือปงเสือป่ามา
มันก็มีแค่นี้เหมือนกันแหละสัส ยิ่งพวกทนอยู่ได้นานๆสมงสมองแม่งไปหมดทุกคน กูมีเพื่อนอยู่เรนเจอร์แม่งเลี้ยงไก่ในค่ายทำเป็นฟาร์มแล้วสัส
เพราะแม่งว่างจัด เพราะงั้นได้เยอะจริงๆได้ใช้เวลาว่างให้ไม่เกิดประโยชน์น่ะ กูนึกถึงสมัยก่อนปู่กูเล่าทุกทีว่าทวดเคยไปเยอรมัน
ตอนสงครามโลกครั้งที่ 1 แล้วรอดกลับมาได้ ตอนสงครามโลกครั้งที่ 2 ก็ได้ไปรบคู่กับปู่กูกับญี่ปุ่นต่ออีก แกบอกตอนนั้นกองทัพไทยดีมาก
มีเรือดำนงดำน้ำ มีทัพอากาศเจ้าเดียวในประเทศภูมิภาคนี้ มีรถถังเจ้าเดียวในภูมิภาค มียันปืนกลหนัก เครื่องยิงจรวดหลายลำกล้อง พูดง่ายๆว่าล้ำสุดในยุคนั้นย่าน sea นี่เลย พวกพลทหารนี่ก็เก่งๆกันทั้งนั้น กูว่าถ้าเอาจริงๆก็ต้านทัพบกญี่ปุ่นไหวแต่ติดแค่อังกฤษมันไม่ยอมส่งบ.ต่อสู้มาช่วย
แต่ทำไหมยุคนี้แม่งเป็นแบบนี้วะสัส อัศวินแทบจะไม่มีประโยชน์ มีไว้ยึดอำนาจประชาชน กูขำพวกทหารในเมืองสัสพวกมึงจนตรอกถึงกับต้องไปตีกับประชาชนยึดอำนาจประชาชนเลยเรอะ พูดแล้วปีหน้ากูก็จะได้ลาออกละสัสชีวิตไม่มีเหี้ยไรดี อยู่แบบนี้ไปวันๆแม่งไร้ค่าสัสๆ