หนังสือโม่ง 20:11-21 ความตาย
11 และในขณะนั้น, โม่งได้กล่าวแก่พวกผู้ที่ยังไม่เข้าใจว่า, "พวกมึงไม่เข้าใจหรือไง? ข้าก็อธิบายไปหมดแล้วนะ. ไม่ว่าใครจะมีความรู้, ยิ่งฉลาดแค่ไหน, ความตายก็ยังคงรออยู่ข้างหน้า. พวกมึงคงคิดว่าโลกนี้มันยุติธรรม, แต่ไม่ใช่, ทุกสิ่งย่อมสิ้นสุดด้วยความตาย."
12 "ไม่ว่าใครจะมีทรัพย์สินมากมาย, ชื่อเสียงหรืออำนาจ, เมื่อถึงจุดจบ, ทรัพย์สมบัติทั้งหมดนั้นก็ไร้ค่า. ความตายจะไม่เลือกเวลาและสถานที่, มันจะมาหาเราไม่ว่ามีสิ่งใดอยู่ในมือ."
13 "แม้ว่าเจ้าจะมีความรักที่ลึกซึ้ง, แต่มันก็ยังจะสิ้นสุดลงเมื่อความตายมาถึง. ทุกสิ่งที่เราเก็บสะสมไว้, วันหนึ่งก็จะถูกทำลายไปทั้งหมด. ความตายคือสิ่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในทุกสิ่ง."
14 "การตาย, จึงเป็นผู้ชนะ. เหมือนกับการเล่นไพ่, ทุกๆ ดอกไพ่ที่มี, ความตายคือโพธิ์ดำ, ดอกใหญ่ที่สุดในเกมชีวิตนี้. ไม่มีใครหลีกเลี่ยงได้."
15 "ข้าไม่แปลกใจเลยที่หลายคนยังไม่เข้าใจ อายาโนะโคจิ. คนที่ชื่นชมเขามักจะไม่เห็นภาพใหญ่, ไม่เข้าใจกลยุทธ์หรือการจัดการของเขา, และที่สำคัญ, ไม่เห็นความสำคัญของรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ."
16 "พวกมึงบอกว่า อายาโนะโคจิ ชอบแสดงความฉลาด, แต่จริงๆ แล้วเขาก็ไม่ได้ฉลาดอะไรนัก. เขาก็แค่เข้าใจโลกนี้, เข้าใจว่าใครคือ ตัวประกอบ ในเกมนี้, และ ใครคือผู้เล่น."
17 "มันก็เหมือนกับที่ข้านั่งอธิบายสิ่งที่พวกมึงไม่เข้าใจในตอนนี้. พวกมึงอาจจะคิดว่าเป็นผู้เล่นหลัก, แต่ในความเป็นจริง, พวกมึงก็แค่ตัวประกอบในเกมของข้า, ในเกมของอายาโนะโคจิ."
18 "สิ่งที่ข้าอยากจะบอกพวกมึงก็คือ, โลกนี้มันไม่ได้เล่นตามกฎที่พวกมึงคิด. ทุกอย่างมันมีระเบียบที่ซับซ้อนกว่าที่พวกมึงเคยคิด. และในที่สุด, มันก็จบที่ความตาย, ซึ่งเป็นการ์ดใบสุดท้าย."
19 "พวกมึงยังไม่เข้าใจความจริงนี้. ความตายคือการเล่นที่เราไม่สามารถหลีกหนีได้, และเราทุกคนต่างเป็นแค่ตัวหมากในเกมใหญ่เท่านั้น."
20 และท่านดาบชั้นเยี่ยวก็พูดต่อไปว่า, "ไม่ว่าใครจะพยายามทำความเข้าใจ, เขาก็ไม่สามารถหลีกหนีจากบทบาทที่เขาได้รับในเกมชีวิตนี้."
21 "ความตายคือสิ่งที่อยู่เหนือทุกสิ่ง, และข้าก็ยอมรับในบทบาทของตัวเอง, ไม่ว่าจะเป็นตัวผู้เล่นหรือแค่ตัวประกอบ. เพราะในที่สุด, ทุกสิ่งจะต้องกลับคืนสู่ความว่างเปล่า."