เที่ยงคืนสิบห้านาที ผมก็ยังนอนไม่หลับ ได้แต่นอนไถมือถือเน่าๆบนเตียงนอนพร้อมตดไปมาเพราะรอขี้จะออกมาจะได้ไปเข้าห้องนํ้าต่อ แต่ทันใดนั้น…
Last posted
Total of 981 posts
เที่ยงคืนสิบห้านาที ผมก็ยังนอนไม่หลับ ได้แต่นอนไถมือถือเน่าๆบนเตียงนอนพร้อมตดไปมาเพราะรอขี้จะออกมาจะได้ไปเข้าห้องนํ้าต่อ แต่ทันใดนั้น…
ผมลูบหน้าป้อยๆ ก่นด่าตัวเองให้ความขี้ตกใจจนเผลอทำมือถือตกใส่หน้าเพียงเพราะเสียงแจ้งเตือนจากมือถือ เสียงนั้นนมาจากแอพที่นานๆ ผมจะกดเข้าไปดูสักที หลายเดือนแล้วที่ไม่มีคนส่งข้อความหาผมผ่าน Grindr จนกระทั่งเมื่อสักครู่ เพียงแค่เหลือบตาไปเห็นข้อความ หูรูดของผมก็ระริกรัวโดยอัตโนมัติ ขี้ที่ก่อนหน้านี้โผล่ออกมาสัมผัสโลกภายนอกได้สองมิลลิเมตรก็กลับหดเข้าที่เดิมเสียแล้ว
ผมกดชักโครก ออกจากห้องน้ำ และเดินไปนอนหน้าระเบียง
แด่เธอผู้รักทุกสิ่ง... ยกเว้นฉัน
หากไม่มีคสามรักก็มีแต่ความแค้นที่หลงเหลือให้เราสัมพันธ์ ต่อยกันดีกว่าหว่ะเธอ นัดเจอที่xxx เวลาxxx ให้มันรู้ไปเลยว่าใครจะอยู่ใครจะไป ผมได้พิมข้อความส่งไปหาเธอหลังจากนั้นก็กลับเข้าห้องนํ้าไปขี้ต่อ
ได้แต่สงสัย โดนเล่นตูดตอนหลับหรือเปล่า ทำไมขี้บ่อยจัง
ผมนั่งเบ่งขี้อยู่ครึ่งชั่วโมง ขี้ก็ไม่ยอมออก อาการปวดท้องขี้แต่ขี้ไม่ออกนั้นทรมานกว่าที่ใครหลายคนคาดคิด
ผมเลยไปรพ.ตรวจพบมะเร็งลำไส้ใหญ่
หลังตรวจเสร็จผมก็รีบถามพยาบาล “น้องๆห้องนํ้าทางไหนครับ” ใช่แล้วผมจะขี้ที่ยังขี้ไม่ออก และผมก็เอาขาซ้ายวางบนวีลแชร์ ขาขวาไถกับพื้นเพื่อเคลื่อนที่ด้วยความไวเร็วสูงสุด 120กิโล/ชม เพื่อไปขี้ในห้องนํ้ามนโรงพยาบาล!!!!
แต่ว่าผมถูกรถบันทุกวิ่งชนไปซะก่อนระหว่างทาง
โดนชนท้ายตูดยุบเลย โดนกระแทกตูดอย่างแรง
รู้สึกตัวอีกทีผมก็มาเกิดใหม่ต่างโลกเป็นลูกสาวท่านดยุค
อิเซไคเฉยเลยสัส 5555
เกิดมาได้7ปี
ตอนนี้กำลังเรียนรู้วิถีการใช้ชีวิตและขนบประเพณีอยู่ ไม่แน่ใจว่าดินแดนแถบนี้ เทียบกับโลกอยู่แถวไหน น่าจะแถวโรมาเนียละมั้ง
บอกตง ไม่ชินกับการเป็นเด็กผู้หญิงเลย
แหงละ ตูเป็นผู้ชายมาก่อนนี่หว่า
แต่มีประตูมิติที่เปิดมาสู่โลกปัจจุบันได้ ขนกลับไปหมดเลย M9A3 M45A1 CQBR Block II M32MGL M60E6 M4Super90 อีกฝั่งใช้แต่ดาบแต่หอกถือโล่
แต่ดาบ หอก และโล่นั่น สามารถกันกระสุนปืนที่เราขนกลับมาได้หมดเลย แย่แล้วสิ เราจะทำอย่างไรดี
ด้วยความเบียวและเนิร์ดของเรา เลยพัฒนาอาวุธเวทมนต์โดยใช้ความรู้2โลกรวมกัน
อาวุธเวทมนต์ : นิวเคลียร์
อะวาดา เคดาฟรา!!!!
เลยตายห่ากันหมด กลับมาเกิดใหม่ที่โลกปัจจุบัน
วันเกิดครบ 5 ปี แม่มดมาสาปว่าจะเจอโชคร้ายตลอดไป
คำสาปของแม่มดจะถอนได้ด้วยจุมพิตจากรักแท้เท่านั้น
การจะหารักแท้ เราต้องเริ่มจากรักตัวเอง เราเลยฝึกฝนสกิลทั้งบุ๋นและบู๊เพื่อสร้างคุณค่าให้ตัวเองและหลบเลี่ยงโชคร้ายไปพลางๆขณะรอโต
ก็ตอนนี้เราเพิ่ง6ขวบเองนี่หว่า
คอยก่อนนะรักแท้ของฉัน โตแล้วจะไปตามหา
โชคร้ายและภัยคุกคาม ฉันจะใช้ .45 ACP ปัดเป่าออกไปให้หมด
ว่าแล้วก็หันกระบอกปืนเข้าปากและเป่ามันเบาๆ ทันใดนั้นเองก็มีลมลึกลับออกมาจากปาก ปัดไปที่ไกปืน
สแตนด์ของตัวเอกได้ตื่นขึ้นแล้ว!!
สรุปเป็นวิญญาณออกจากร่าง เจ้าน่ะตายไปแล้ว
วิญญาณที่หลุดออกมาได้รับพรสวรรค์เยียวยา เลยฮีลร่างตัวเองแล้วกลับเข้าร่างได้
โชคดีที่ยังไม่ตาย แต่จะใช้พรสวรรค์ได้เฉพาะตอนวิญญาณหลุดจากร่างเท่านั้น จะช่วงใครเลยต้องตายเองก่อน ไปฮีลเขา แล้วค่อยฮีลตัวเองก่อนกลับเข้าร่าง
เงื่อนไขการใช้พลังลำบากแท้
ใช้พลังกี(Ki) ยิงกระสุนวิญญาณเข้าใส่ ร่างแหลกสลาย
ต้องลำบากชาวบ้านตามหาดราก้อนบอลมาชุบชีวิตให้
ได้ดราก้อนบอลมาครบ ดันมีคนขอกางเกงในผู้หญิง เลยต้องออกตามหากันใหม่อีกรอบ
หลังได้ดราก้อนบอลครบอีกรอบ ก็ดันมีคนขอจิ๋มกระป๋อง เลยต้องไปตามหาอินฟินิตี้สโตนแทน
พอได้อินฟินิตี้สโตนมาครบแล้วดันไม่มีใครในกลุ่มแข็งแกร่งพอจะดีดนิ้วอธิษฐานได้ เลยใช้Mind stoneไปควบคุมให้บุคคลที่แข็งแกร่งสุดในโลกมาดีดนิ้วแทน
ได้ผล ตูได้ร่างคืน ตอนนี้อายุ15แล้ว แถมร่างใหม่ไม่มีคำสาปจากแม่มดแล้วด้วย ชีวิตดูจะสดใส
แต่คนที่ดีดนิ้วให้ตูฟื้นดันตาย แล้วตอนนี้โลกก็โดนเอเลี่ยนบุก และคนเดียวที่สู้ได้คือไอ้ที่ตายเมื่อกี้
ตูจะทำยังไงดี
ต้องใช้แกนวาร์ปย้อนเวลากลับไป เอามึงไปไว้ที่เดิม ห้ามเปลี่ยนแปลงอดีต คือมึงต้องตาย มนุษย์สุดแกร่งรอดแต่มีแผลในใจที่ช่วยมึงไม่ได้ ทุกอย่างดำเนินต่อไปจนถึงห้วงเวลาที่เอเลี่ยนบุก มนุษย์สุดแกร่งเลยมีเหตุจูงใจที่จะนำทัพไปสู้กับเอเลี่ยน
แต่สุดท้ายเอเลี่ยนก็ถอดหน้ากากออก ภาพที่ปรากฏอยู่เบื้องหน้าช่างคุ้นตา นั่นก็คือมึงนั่นเอง!!!
ปรากฎว่าตอนที่คนอื่นคิดว่ามึงตาย ศพของมึงเกิดการกลายพันธ์ุเป็นสายพันธุ์ใหม่ มึงที่ได้อีกชีวิตกลับมาแล้วแต่ไม่ใช่คนจึงถูกรังเกียจนต้องลี้ภัยไปอยู่ในป่า แต่ป่าของมึงก็ถูกนายทุนเหี้ยๆทำลายเปลี่ยนให้กลายเป็นบ้านพักตุลาการ มึงที่ชีวิตเหี้ยมาตลอดต้องการพื้นที่ของมึงคืนจึงเริ่มตั้งกลุ่มอนุรักษ์ป่าจนได้เจอสาวที่ยอมรับในตัวตนมึงจนมีลูกด้วยกัน และอยู่เป็นเบื้องหลังของคณะประท้วงรักโลก
ในวันที่ลูกมึงอายุได้ 8 เดือน ป่าของมึงก็ถูกนายทุนสีเทามาไถทำทาวเฮาส์ เมียมึงที่เป็นแกนนำในวันนั้นถูกยิงตาย ส่วนลูกมึงก็โดนกระสุนยางจนตาบอดไปข้างนึง มึงที่สูญเสียทุกอย่างเหลือแค่ลูกเลยคิดที่จะยึดครองโลก ทั้งหมดนี้เพื่อที่ลูกของมึงจะได้มีป่าให้อยู่อาศัย และไม่ต้องคอยหลบหนีพวกนายทุน
ภารกิจของมึงคือมาฆ่านายทุนให้หมดโลก!!!!!!
ยาวเหลือเกิน ไปเขียนหนังสือเองเลยสัส
ข้างบนคือคำพูดของเด้กเห่อม๋อยนามว่าโม่งที่พูดขัดขึ้นมาตอนเพื่อนเล่าความฝันเมื่อคืนให้ฟัง เพื่อนคนอื่นก็เลยบอกให้โม่งเล่าเรื่องของตัวเองมาไม่งั้นก็ออกไปไอควาย โม่งคุงจะทำยังไงดีนะ
ฟังนะโม่ง ฉันไม่รู้ว่านายอายุเท่าไหร่ การศึกษาระดับไหน ไม่รู้ว่าจะเข้าใจที่ฉันพูดหรือเปล่า แต่วิถีของโลกมันเป็นแบบนี้แหละ พวกคนรวยพวกนั้นมันมีอำนาจวาสนา ทำทุกอย่างตามใจซึ่งต่างจากคนอย่างเรา พวกนั้นไม่เห็นหัวเราหรอก เราเป็นแค่เบี้ยตัวหนึ่งบนกระดานของพวกมันเท่านั้น มันไม่มีฝ่ายธรรมะหรือฝ่ายอธรรม มันมีแต่ฝ่ายไหนได้ประโยชน์ฝ่ายไหนเสียประโยชน์และนายใช้วิธีไหนรักษาผลประโยชน์ของตัวเอง
เด็กชายเสิน เลิกรังแกเด็กชายโม่งด้วยการเล่าความจริงของชีวิตได้แล้ว
ครูปรีชาสั่ง
ได้เวลาเริ่มเรียนคาบแรกแล้ว พวกเธอกลับไปนั่งที่ตัวเองซะ
ว่าแต่คาบแรกของครูปรีชาวิชาอะไรล่ะ
วิชาแพะ
ไม่เข้าใจว่าวิชาแพะ มีประโยชน์ยังไง
สอนให้ร้องแบะๆๆๆ
เป็นวิชาที่ฝึกให้นักเรียนโตไปพร้อมเป็นแพะรับบาปให้คนใหญ่คนโตในอนาคต
ไถบาปด้วยปืนบุญ .50AE ทะลุหัวพวกที่ชอบหาแพะไปรับบาปแทนตัวเอง
«Ой!! На что ты жалуешься?» ชายรัสเซียนปริศนาใส่สูทสีดําเดินเข้ามาหาโม่งคุง
ชายรัสเซียนคนนั้นได้พูดต่อว่า «Монг Кун… если ты не перестанешь нести чепуху, УМЕРАЙ!» พร้อมกับหันปากกระบอกปืนAKS-74U จ่อกระบาลโม่งคุง
"พลังคลื่นตดสะท้านม้า!!!"
นารูโตะปล่อยพลังออกจากรูตูดมาช่วยโม่งคุงทันเวลาพอดี กลิ่นตดทะลุเข้าจมูกชายชาวรัสเซียตายห่าคาที่
ปูตินไม่พอใจที่รัสเซียนตายห่าน เลยส่งกองกำลังไปประชิดหมู่บ้านนินจา
คนขี้ใจลอย
คนคอยใจจะขาด
ไม่สนิทบิดหมด
ไม่สลดบิดอีก
บิดแล้วรวย
ซวยแล้วมึง
รักในวัยเรียน
เหมือนจุดเทียนกลางสายฝน
ฝนกรด กลิ่นเหมือนออกมาจากตูด
ตูดยังมีขี้
แต่ตัวพี่ไม่มีใคร
ร่างกายคุณไม่ปกติ หมอขอให้คุณแอดมิดเพื่อเข้ารับการตรวจอย่างละเอียดโดยด่วน
เมื่อไปถึงรพ.หมอก็วินิจฉัยว่า ทั้งหมดที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ทั้งชายรัสเซียและนารูโตะกับบรรดาเซียนคำคมเป็นภาพหลอนที่โม่งคุงเห็นเพราะขี้ไม่ออกหลายวันจนของเสียคั่งในกระแสเลือด กลายเป็นภาวะ constipation induced delirium
แค่สวนทวารให้ขี้ออกกับเดิมน้ำเกลือซักขวดก็หาย
เมื่อสวนทหารเข้าไป เหล่าขี้ที่ค้างอยู่ก็ไหลออกมาและรวมร่างกันเป็นจิ้งจอกเก้าหาง
ต้องใช้ 84mm ถล่มจิ้งจอกให้ราบ
ยิงถล่มแล้วกลายเป็นว่ามันแยกเป็น3ตัว
ใช้พลังแยกร่างเป็นสามคน เข้าไปสู้ต่อ
ไปฆ่าอีก 2 ตัวที่งอกออกมา เผาซากมันด้วย
“มีแต่พวกตุ๊ดที่ใช้อาวุธ
มา มาต่อยกันตัวตัวดิวะ ถ้าแน่จริง”
*พูดสําเนียนรัสเซียน*
พอพูดจบ บักรัสเซียก็พุ่งเข้าไปต่อยจิ้งจอกเก้าหางจนร่างของมันแหลกสลาย
แต่ด้วยความที่ร่างของมันรวมจากก้อนขี้ ทำให้ตอนนี้ขี้ได้เกาะเต็มตัวบักรัสเซียเสียแล้ว กลิ่นตลบอบอวลออกไปนอกจักรวาล
"กูจะฆ่ามึง กูไม่ได้มาแข่งกีฬา แฟร์เหี้ยไรสัส" ว่าแล้วก็บรรจงเหนี่ยวไกส่ง 5.7mm เข้าหัว 5 นัด
“Now it’s my turn to talk. มึงอีกละ เป็นเหี้ยไรกับปืนมาก ปัญญาอ่อน พูดคาริเบอร์ปืนมาอยู่ได้ไอควาย เสร่อชิบ… Here’s some advice, if you can hit your target pretty much any gun will do the trick”
สาวปริศนาควงปืนสองมือมายิงไอโม่งคุงเบียวตะหานตายห่านคาที่
Най ти зут ко жоб сак ти “ในตีซุด กอจบสากที” *สําเนียงรัสเซียน*
บักรัสเซียนดังกล่าวพูดมาพร้อมถอดโม่ง ออกมาเป็นหน้า พี่เต้ เอ็กเซ็นไฟเย่อร์ หลังจากเขาขายช่องบูทูปก็เอาเงินที่เหลือไปลงเรียนหลักสูตรจู่โจมพิเศษที่ประเทศรัสเซียกว่า10ปี และเขาก็ได้ทํางานให้กับปูตินในการจัดการนายโม่งขี้แตกสกี้
ตัดฉากไปที่ สตีฟ โรเจอร์ เฟดเดอเรอร์ กำลังซุ่มฝึกวิชาสามไม้กับตาเซียนบ้ากาม โอจิไรยะ
รายงานลับ ผลของการต่อสู้ ยุทธการเขย่าตูดส์
หน่วย Опамонгконский อัปมงคลสกี้ มีสมาชิก69คน ได้ถูกเรียกและส่งตัวไปแทรกแซงในหมู่บ้านนินจา ซึ่งจากการต่อสู้กับโม่งคุง หรือ นายโม่ง คนในหน่วยได้ตายไปกว่า68คน และมีเพียงแค่ นาย เต้ วลาดิเมียโนวิช เอ็กเซ็นไฟเยอร์ ที่รอด โดยได้รับการช่วยเหลือจากการจ้างวานมาเฟียรัสเซียในไทย Hotel Moscow ได้ส่งกลุ่มคนมาช่วยอีกที
กูขอแก้พล็อตโฮว
สตีฟจึงมาฝึกนินจาทำงานที่บาร์...พัทยาไทย
และตัดหรรมทิ้ง
จากนั้นสตีฟก็ฝึกคัมภีร์ทานตะวันสำเร็จ ใช้ได้ทั้งกำลังภายในและวิชานินจา
เผาหมู่บ้านนินจาทิ้งด้วยปืนพ่นไฟ M2A1
อนิจจา ต้องแลกมาด้วยหรรมทำให้เป็นปมในใจตลอดมา
Scorpian ไป MK เพื่อพบกับ Sub-Zero
ถ้าหี๋ไม่ดูด
ก็สู้ตูดไม่ได้
บทกลอนไฮกุจากสำนัก มาวิน007 คำภีร์ คนกำเนิดจากนํ้า วิวรณ์69 วรรคที่ 6สกกะปี๋
กูงง
ขณะที่พวกมึงตีกันนัวอยู่ หมอที่สวนทวารโม่งคุงจนขี้กลายเป็นจิ้งจอกเก้าหางก็รอดชีวิตมาได้หลังจากได้เห็นการต่อสู้สุดมึนทั้งหมด หมอรู้สึกว่าโลกนี้มีอะไรที่กูไม่รู้อีกเยอะจึงออกเดินทางฝึกฝนการใช้วิชาแพทย์แผนปัจจุบันร่วมกับวิชานินจา
ตอนนี้มีวิชาที่ต่อหรรมคืนให้สตีฟได้ แต่มันไม่ใช่หรรมเดิมที่ติดตัวมาตั้งแต่เกิดแล้ว
สตีฟ เจ้าต้องการหรรมใหม่นี้หรือไม่
สตีฟตอบว่า "ต้องการ"
พอสิ้นเสียงสตีฟ หมอก็นำหรรมตัวเองต่อเข้าไปในรูตูดของสตีฟทันที
"หมอต่อหรรมให้แล้วนะ แต่หมอไม่ได้บอกว่าจะต่อเข้าที่เดิม อิอิ"
"อิอิ คxยไรสัส ตายห่าไปให้หมด ไอ้พวกวิปริตผิดเพศ"
จากนั้นใช้ Scorpion Fire Breath เผาจนกลายเป็นขี้เถาทั้งคู่
เป็นขี้เถ้าแต่ไม่ตาย ใช้การแพทย์จีน4000ปีที่ร่ำเรียนมาชุบชีวิตทั้งคู่รวมเป็นสุดยอดสิ่งมีชีวิตตัวเดียวที่มีความรู้ของทั้งหมอและสตีฟ เป็นดร.สตีฟ เค. แล้วใช้พลังทนไฟเข้าไปตุ๋ยScorpian
"นี่มันปี2023แล้ว Homophobe โดนตุ๋ยไปซะ!!"
"หยุดนะ สตีฟ" สาวปืนโหดที่เคยฆ่าScorpian สมัยยังเป็นโม่งคุงปรากฏตัวมาขวางการตุ๋ย
"Scorpian อาจจะเป็นแค่โม่งเบียวตะหานที่โฮโมโฝบ แถมเป็นศัตรูขอชั้น แต่ชั้นยอมปล่อยให้นายตุ๋ยเค้าไม่ได้หรอก"
กูเริ่มงงละ ขอนับตัวละครก่อน
1.โม่งคุงเด็กบ้าปืนที่โดนเป่าหัวดับไปรอบนึง ฟื้นขึ้นมาในฐานะScorpian แห่งหน่วยโกสต์รีคอน เหมือนจะเป็นตัวเอก
2.สาวอเมริกันปืนโหดไม่ทราบชื่อที่เคยฆ่าโม่งคุง
3.หนุ่มรัสเซียชื่อนาย เต้ วลาดิเมียโนวิช เอ็กเซ็นไฟเยอร์ ที่เคยมาลอบสังหารโม่งคุง ตอนนี้บทหาย
4.สตีฟ โรเจอร์ เฟเดอเรอร์ ที่รวมร่างกับหมอไม่ทราบชื่อ เป็น ดร.สตีฟ เค สุดยอดสิ่งมีชีวิต
5. อุ๋งอิ๋งมากิ สตาร์ค ลูกลับของโทนี่ที่มีชุดไอร้อนแมน Mk 9 ผนึกอยู่ในตัว
“เจ้ย!” Scorpianกล่าวขณะได้ยินเสียงสาวปืนโหดปริศนาเลยหันไป ทําให้หลบ ‘คลื่นพลังค.วย’ ของสตีฟ เคไปได้อย่างหวุดหวิด แต่พลังคลื่นค.วยนั้นได้ส่งต่อไปไปโดนอะไรบางสิ่งบางอย่างที่กําแพง “อ๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาครรรร์” *สําเนียงรัสเซีย* สรุปว่าแม่งคือพี่เต้ วลาดิเมียโนวิช เอ็กเซ้นไฟเยอร์ที่แอบมาสะกดรอยเพื่อแจ้งข่าวไปยังปูตินโดนลูกหลงไปเต็มๆ จากการที่แอบในผ้าคลุมล่องหน ผ้านั้นก็ได้ตกมา จากพี่เต้ เขาได้กลายเป็น ‘พรี่’เต้ วลาดิเมียโนวิช เ ก เ ร สกี้
พรี่เต้ได้Cumรามออกมาเสียงดังไปกว่า7พื้นมหาสมุทรว่า
“ขอเซ็ตหย่อ สูดต่อ ซูดผ่อ สี่หม่อ สองห่อ ใส่ไข่”
"ชิ ดันสร้างศัตรูที่ดูยุ่งยากขึ้นมาซะแล้วสิ" สตีฟ เค บ่น
"เรวี่ พักรบชั่วคราวแล้วช่วยกันจัดการไอ้นี่ก่อนเถอะ"เขาหันไปคุยกับสาวป์นโหด ที่แท้เธอก็ชื่อเรวี่นี่เอง
"ก็เอาสิ"เรวี่เห็นด้วย
"นี่พวกแก...รู้จักกันอยู่แล้วเหรอ"Scorpianถามงงๆๆ
"อีสตีฟเคอีเกย์พันปี อีตุ๊ดรัสเซีย อีนัง bitch อเมริกัน พวกมึงเคลียร์กันเอานะ กูไปล่ะ"
Scorpion ใช้พลังนรกเปิดประตูมิติ สั่งทหารผีหน่วย Ghost เคลื่อนพลข้ามไปจักรวาลอื่น
มึงหนีไม่พ้นหรอก Scorpion อีเรวี่มีภารกิจตามฆ่ามึง พรี่เต้มีภารกิจจับตามองมึง ไอ้สตีฟเคจ้องตุ๋ยมึง เดี๋ยวพวกมันเคลียร์กันจบก็คงแหกมิติตามมึงไป ขึ้นอยู่กับว่าเคลียร์จบเมื่อไหร่เท่านั้นแหละ
ตอนนี้ขอให้มึงสนุกกับการผจญภัยต่างมิติละกัน
ระหว่างที่3คนนั้นเคลียร์กันอยู่ Scorpianกับหน่วยโกสต์ของฮีก็มาโผล่ที่ต่างมิติ
โลกนี้เป็นยุคอวกาศมีการเดินทางข้ามดาว มีขับหุ่นยนต์สู้กัน แต่ดันปกครองด้วยระบอบศักดินา แต่ละดาวมีขุนนางปกครอง
ดาวที่ Scorpianมาโผล่เป็นดาวบ้านนอกที่ขุนนางชั่วร้ายเก็บภาษีโหดแต่กองทัพก็ไม่ได้แข็งแกร่งเท่าไหร่
Scorpianกับหน่วยโกสต์เลยจัดการยึดอำนาจได้กองทัพ ยานรบอวกาศ และหุ่นรบรุ่นกลางๆมาครอบครอง
นายจะยังไงต่อละ Scorpian จะครองอวกาศ หรือจะพอแค่นี้แล้วไปมิติต่อไป
“โหพี่ เขาปูจักรวาลมาซะดี มึงรีบยึดได้ภายใน1เม้นชิวๆอย่างงี้เลยเหรอ” สมมาตุ กล่าว (เป็นทหารผีในตํานานไร้พ่ายของกองกำลัง Ghost โดยสมมาตุได้เคยผ่านสมรภูมิเวียดนามมาก่อนนั่นเอง /ไอเชี่ยนี่คือตัวตบมุก)
“มันจะพอแค่นี้ไม่ได้หรอก จักรวรรดิหนึ่งได้ถูกผู้รุกรานไม่ทราบชื่อหรือเป็นเอเลี่ยนเข้ามาทําการรัฐประหาร คิดเหรอว่าจักรวรรดิรอบข้างเขาจะยอมกันง่ายๆหน่ะ ตอนนี้เราอาจได้กลายเป็นภัยความมั่นคงของจักรวาลนี้ไปแล้ว และเราต้องเตรียมต่อสู้กับสตีฟ เค และ เต้ เกเรสกี้อีกที่น่ากลัว เราจึงจำเป็นต้องใช้อาวุธที่ยึดมาได้เนี่ยแหละในการต่อสู้ เพราะพวกเชี่ยนั่นมันพัฒนาเหนือมนุษย์ไปเสัยแล้ว อะแฮ่ม ดังนั้นจากสถานการณ์ที่เราประสบปัญหาอยู่ เราจะยึดว่าศัตรูที่สำคัญที่สุดก็คือพวกmutant อย่างไอ้สตีฟ เค กับ เต้ ส่วนเหล่าจักรวรรดิอวกาศอื่นๆคิดว่าน่าจะส่งทูตมาคุยเจรจา เราก็จะเจรจาโดนสันติภาพมากที่สุด เพื่อยื้อเวลาไปก่อนเพื่อที่จะจัดการกับพวกมิวแท้นของจักรวาลหลักหน่ะ แต่คงยื้อได้ไม่นานหรอก เพราะเล่นล้มเจ้าฆ่ากันเละขนาดนี้ เราไม่รู้ถึงความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ ความสัมพันธ์ระหว่างชนชั้นปกครองแต่ละที่ของจักรวาลเห้นี่เลย ดังนั้นจะเดาได้ยากมากๆว่าแม่งจะมาไม้ไหน ตอนนี้เรารอการติดต่อจากทูตของแต่บะจักรวรรดิ ระหว่างนี้เรามาศึกษาประวัติศาสตร์และภูมิศาสตร์ของจักรวาลนี้ดีกว่า” scorpion พูดด้วยเสียหล่อขี้เก็ก และใช่ลูกน้องของเขาแม่งไม่มีใครฟังกัน แต่หนีเห่อไปขับหุ่นกันหมดซะแล้ว เหลือเพียงนายสมมาตุที่นั่งหลับอยู่ที่เก้าอี้เล็คเช่อร์
ระหว่างที่Scorpianกำลังศึกษาประวัติศาสตร์ต่างมิติ และหน่วยGhostกำลังฝึกขับหุ่นยนต์
เราจะย้อนดูประวัติโม่งคุง ว่าเขาเป็นใคร ทำไมโดนคนมากมายจ้องจะฆ่า
แล้วระหว่างที่ตายไปรอบแรกเขาทำอีท่าไหนถึงกลายเป็นScorpian
จริงๆแล้ว โม่งคุงไม่ใช่มนุษย์ธรรมดา100% เขาเป็นลูกของเดมิก็อดที่เป็นบุตรแห่งพลูโตกับสาวไทยที่ไปทำงานที่อเมริกา ทำให้เขาเป็นลูกเสี้ยวเทพโรมัน
แต่โม่งคุงเขียวทหารบ้าปืนมากไปแถมเป็นWeebติดนารูโตะชอบฝึกวิชานินจาเลยเข้ากับเดมิก็อดอื่นๆไม่ได้ พอโม่งคุงอายุได้12ปี พ่อแม่ก็แยกทางกัน โม่งคุงตามแม่กลับมาไทยมาอยู่กับคุณตาที่บ้าปืนไม่แพ้กัน เลยฝึกยิงปืนจนเทพและทำตัวเป็นฮีโร่นอกกฎหมายออกไล่ยิงอันธพาลตอนกลางคืนจนชื่อเสียงไปถึงรัสเซียและอเมริกาต้องส่งคนมาฆ่า
หลังโดนเรวี่ยิงตายรอบแรก โม่งคุงไม่ตกนรกไทยแต่ลงไปที่นรกโรมัน เพราะเป็นหลานจ้าวนรกเลยได้สิทธิ์ใช้ชีวิตชิวๆในเอลีเชี่ยน แต่มันไม่เร้าใจ โม่งคุงเลยบุกไปท้าดวลกับเทพแซทเทิร์นที่โดนผนึกไว้
ท้าบ่อยจนท่านทวดรำคาญ ให้พลังกาลเวลาส่งเหลนไปอียิปต์โบราณ
โม่งคุงก็ใช้คลังปืนที่พกไปยิงสู้กับScorpian Kingจนชนะและได้รับฉายา Scorpion
แต่ระหว่างปกครองอียิปต์ก็โดนTime squad ยิงตายข้อหาเปลี่ยนเส้นเวลา กลับมาที่เอลีเชียนอีกรอบ
คราวนี้Scorpion ไปฝึกวิชาบิดมิติเวลากับท่านทวด พาตัวเองกลับมายุคปัจจุบัน ขอกองทหารขากท่านปู่มาฝึกใช้อาวุธยุคปัจจุบันเพื่อกลับโลกมนุษย์ไปแก้แค้นเรวี่กับพี่เต้ แต่ดันเจอสตีฟกับหมอซะก่อน
เหตุการณ์ก็เป็นดังที่เห็น
กู Scorpion ชื่อกู Hanzo Hasashi เป็นคนญี่ปุ่น ลูกเสี้ยวเสาโรมันคาทอลิกเหี้ยไร แม่งเล่นผิดตัวแล้วโม้ว่าจัดการกูได้
กูกับหน่วย Ghost ยังอยู่ฐานที่มั่นในช่องว่างระหว่างมิติอยู่เลย พวกมึงอาจจะข้ามมิติเวลาหรือข้ามมิติไปโลกอื่นได้
แต่ไม่ใช่ช่องว่างระหว่างมิติ สิ่งมีชีวิตอยู่ที่นี่ไม่ได้ ไม่มีวิธีการ ไม่มีข้อยกเว้น มีแต่สิ่งของที่บังเอิญหลุดเข้ามาตอนเปิดประตูมิติ
กับกองทัพผีและผีนรกที่กลับมาจากไฟแค้นอย่างกูที่จะอยู่ได้ อีสตีฟเคอีเกย์พันปี อีตุ๊ดรัสเซีย อีนัง bitch อเมริกัน
มึงไม่เลิกใช่ไหม มึงจะเอาใช่ไหม เตรียมตัวเจอ Penance Stare กับ Blades of Chaos อาวุธใหม่กูได้เลย
ไม่ต้องเถียงกัน
ไอ้ยุ่นที่อยู่ในช่องว่างมิติคือ Scorpion Earth-666
ไอ้โรมันในโลกขับหุ่นคือ Scorpion Earth-069
ทั้งคู่เป็นหัวหน้าหน่วย Ghost Reconในโลกของตัวเองแต่ะประวัติต่างกัน
เสียงCumรามของ พรี่เต้ เ ก เ ร สกี้ ได้ทำให้เกิดมิติทับซ้อนจนScorpionทั้ง2โลก ได้เผชิญหน้า กับไอ้3คนจาก Earth-999 พร้อมกัน
จากนี้ใครจะตาม Scorpionตัวไหนก็เรื่องของมึง
แต่กูจะตามไอ้ 069 เพราะกูชอบบักสมมาตุ
ไอ้คนโรล Scorpion-666 แม่งต่อนิยายไม่เป็น
ของแบบนี้ใครเขาค้านคนก่อนกัน มันต้อง Yes and...ไปเรื่อยๆสิวะ
แต่Multiverseก็น่าสนใจดี
"สมมาตุ! เพื่อนๆทุกคน! ลงจากหุ่นยนต์มารับเครื่องเซ่นได้แล้ว"นายจอห์น ชิคกี้ตะโกนเรียกเพื่อนร่วมหน่วย
หน่วยโกสต์รีคอนแห่ง Earth-069 นั้นประกอบด้วยสมาชิกผีวีรชนที่เคยรบในสงครามต่างๆทั่วโลก พวกเขาฆ่าไม่ตายแต่ต้องได้รับเครื่องเซ่นจากครอบครัวและกองทัพชาติตัวเองทุกปีถึงจะทำงานต่อได้
นายชิคกี้ผู้จัดการดูแลเรื่องเครื่องเซ่นนี่ไม่ได้เป็นทหารกับเขาหรอก แต่สมัยมีชีวิตเคยก่อวีรกรรมขนเบียร์จากนิวยอร์กไปให้เพื่อนที่เป็นทหารกินกลางสงครามเวียดนาม ตายแล้วเลยได้เป็นวิญญาณวีรชนฝ่ายสนับสนุน
ชิคกี้สนิทกับสมมาตุเป็นพิเศษเพราะเคยไปเวียดนามเหมือนกัน
เหี้ยอะไรวะเนี่ย
^นั่นคือคำกล่าวของคนในหน่วยโกสต์เมื่อเห็นเครื่องเซ่นรอบนี้
มีแต่สัตว์รบกวนอย่าง ตั๊กแตนปาทังก้า แมงมุมยักษ์ หอยเชอร์รี่ ปลาซักเกอร์ ปลาดุก หนูนา ปูม้า
ทหารชาวยุโยปและอเมริกาเหนือทำหน้าหยะแหยง
แต่ทหารเอเชียและอเมริก้าใต้บอกว่าลาภปาก
อันนี้เป็นคัทซีนแยกต่างหาก ไม่เกี่ยวกับเนื้อเรื่องหลัก
>>96 พูดโดยคนบ้าจักรวรรดิอวกาศ ที่เป็นนักบินหุ่นยนต์ปกป้องสถาบัน เจอโดนถล่มไปทําให้ตัวเองshell shock หลอนว่าเป็นscorpionแล้วเอาความทรงจำเก่าความทรงจําใหม่ตัวเองมารวมกันจนกลายเป็นร่างทรงของscorpion Earth -666
“บ่นเหี้ยไร!!!” นายสมมาตุ ตอบกลับพร้อมใช้หุ่นยนต์ถีบมัน(นั่งอยู่ในค็อกพิท)หลุดออกจากเสปซโคโลนี่
ไอ้สกอร์เปี้ยนร่างทรงเลยหลุดหายออกไปเป็นขยะอวกาศ ไปชนกับซากยายลําหนึ่งเข้าจนเกิดการระเบิด
แสงระเบิดเป็นแบล็คกราวให้กับหุ่นของนายสมมาตุ พร้อมมุมกล้องโฉดๆ อย่างเท่
ต่อไปเป็นเหตุการณ์นี้>>98
>>100 “ฮ่าๆ ดีหว่ะ กูพกข้าวเหนียวกับเหล้าขาวแซ่บๆมาด้วย!” นายสมมาตุพูด พร้อมแชร์ให้กับเพื่อนๆในกองทัพกิน เกิดกลายเป็น ก้อยเอเลี่ยน ปาร์ตี้ ขึ้นมา
*เครื่องเส้น เหล่าทหารผีต้องกินเข้าไปเพื่อที่จะรักษาค่าพลังวิญญาณตัวเอง*
“นี่มันอร่อยกว่าตอนที่กูซื้อลาบมาแดรกที่นิวยอร์กอีกนะเนี่ย” (สําเนียงนิวยอร์กเมกันโย่วๆ) ชิคกี้พูดเสริม
มีเพียงแต่Scorpionที่ยืนงง ได้พูดขึ้นว่า“มันต้องไม่ใช่อย่างงี้ดิ ไมกลายเป็นอาหารอีสานไปได้ แล้วไหงกูกลายเป็นตัวตบมุกแทนละฟระ”
ว่าแต่ชิคกี้เป็นคนขาวหรือคนดําวะ
ตามประวัติศาสตร์ ตัวละครต้นแบบชิคกี้เป็นคนขาวนะ แต่ในนี้แล้วแต่จะแต่งเลย
แล้วพวกมึงเชื่อกูมั้ยว่าเดี๋ยวScorpion-666มันต้องกลับมามั่วตอนสู้อีกแน่ๆ
ไม่เกี่ยวเลย ไอ้สัส เนื้อเรื่องเหี้ยก็เพราะพวกมึง โดยเฉพาะไอ้สมมาตุ เม้นยาวๆตั้งแต่เช้า
Scorpian เซ็งหน่อยๆที่ต้องเป็นคนตบมุก แต่เขาเองก็ลูกครึ่งอีสาน อาหารพวกนี้ร่วมแจมได้อยู่แล้ว
แต่เครื่องเส้นนั้นไม่พอจะให้พลังงานเขา ถึงจะเป็นแค่ลูกเสี้ยวเทพแต่เขายังต้องกินอาหารทิพย์และน้ำทิพย์นานๆครั้งเพิ่อเติมพลัง
จึงเอาอาหารทิพย์ที่รสชาติแป้งๆมาคั่วใส่ลาบแทนข้าวคั่ว และเอาน้ำทิพย์มาผสมเหล้าขาวของสมมาตุดื่ม
กูทิ้งท้าย ghost rider god of war ไว้ให้ ไม่เห็นมึงต่อเลย แม่งก็วนไปหาไอ้สมมาตุ ไอ้สัส
ก็ฝั่งสมมาตุแม่งมันส์กว่า เมนต์ก่อนๆเลยไปต่อทางนั้น
กระทู้ต่อนิยายก็เป็นงี้แหละ มึงอยากต่อฝั่ง666ก็ต่อเองสิวะ ไม่มีใครห้ามมึงซะหน่อย
จากนั้นเซิร์นก็ปิดโม่ง
กูอยากเล่นด้วยนะ แต่เห็นมึงแต่งยาวๆ แล้วกูขี้เกียจอ่าน ไม่รู้จะต่อยังไงดี
เธอบ่นอะไรหว่ะโม่งตอนนี้เธอต้องรีบไปโรงเรียนแล้วนะ ตื่นๆโม่งคุงงงงง
โม่งจังเพื่อนสมัยเด็กโม่งคุงได้ขึ้นคร่อมเตียงมาปลุก
“บ บบ้าจริงนี่มันกลายเป็นรอมคอมหรือเกมจีบสาวอะไรกันไปตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย”
โม่งคุงเอามือจับหน้า บ่นไปพลางๆ
“นี่โม่งคุงใส่กระโปรงได้แล้ว เราต้องรีบฟังปฐมนิเทศโรงเรียนนะ อย่าลืมสิ ความฝันที่เราจะเป็นไอดอลกันน่ะ”
เดี๋ยวนะตรูมีนม เห้ยกูเป็นผู้หญิงเหรอวะเนี่ยยยยย
*ใช้คําว่าคุง แต่จริงๆมีหีทั้งโม่งคุง โม่งจัง*
*ที่ผ่านมามันเป็นเพียงแค่ความฝันจากเกมที่โม่งคุงเล่น*
ไปโรงเรียนกัล แล้วมาฝึกเป็นไอดอลกันเถอะ 💗🍀🍓
วันนี้เป็นวันแรกของเปิดเทอมฤดูใบไม้ผลิโรงเรียนม.ปลายเตรียมไอดอลคิมิโนะโต๊ะริโกะ แห่งจังหวัดไซตามะ
ปีนี้โม่งคุงและโม่งจังเพิ่งเข้าเรียนม.ปลายปี1ที่รร.เตรียมไอดอลแห่งนี้
แม้2สาวจะมีบุคลิกและความชอบต่างกัน โดยโม่งคุงเป็นทอมบอยผมสั้นห้าวๆบ้าเกมต่อสู้ ส่วนโม่งจังเป็นสาวหวานผมยาวทวินเทลชอบการ์ตูนผู้หญิง แต่ทั้ง2ก็เป็นเพื่อนรักที่วางแผนจะเป็นไอดอลด้วยกันให้ได้
โดยที่โม่งจังมีชื่อจริงๆว่า โมงามิจัง
ส่วนโม่งคุงชื่อว่า โมโกโตะคุง
ทั้งคู่เรียกแต่ชื่อเล่นกันมาตั้งแต่ชั้นอนุบาล
"สายแล้ว สายแล้ว"
โม่งจังโวยวายพร้อมลากโม่งคุงที่กำลังคาบขนมปังอยู่ให้วิ่งตาม
"เพราะโม่งคุงไม่ยอมรีบใส่กระโปรงแท้ๆเลยถึงไปสายตั้งแต่วันปฐมนิเทศ"
โม่งคุงเคี้ยวขนมปังเงียบๆไม่ตอบอะไร เพราะคิดว่าถึงตอบไปโม่งจังก็ไม่เข้าใจอยู่ดี
ก็เมื่อคืนเล่นฝันโคตรสมจริงว่าไปเป็นนักรบหนุ่มอยู่ตั้งเกือบ20ปีนี่นา จะให้ใส่กระโปรงทันทีมันทำใจไม่ได้หรอก
ระหว่างโม่งทั้ง2วิ่งเลี้ยวที่หัวมุม ก็ชนเข้ากับคนคนหนึ่ง
เขาหรือเธอคือใครกันนะ?
อ่ะจะเอ้ยย เอ๋~~~!!!! ร รรุ่นพี่สมมาตุโตะ!!!!
(^แม่งงงงงง กูนึกแล้วว่าต้องมีคนเอาตัวเก่าๆมาเล่น 555)
"อะไรกัน โม่งคุงกับโม่งจังเองเหรอ" รุ่นพี่สมมาตุโตะคว้าตัว2สาวที่ชนเขาจนเสียหลักไว้ไม่ให้ล้ม"ทำไมถึงรีบวิ่งกันขนาดนั้นล่ะ"
"เพราะโม่งคุงแต่งตัวช้า พวกเราเลยไปปฐมนิเทศสายแล้วค่ะ"โม่งจังฟ้อง ตั้งท่าจะวิ่งต่อ
แต่รุ่นพี่ยกมือห้ามไว้ "พวกเธอรีบวิ่งกันจนไม่ได้เช็คเมล์สินะ รร.เพิ่งส่งข้อความมาว่าปฐมนิเทศเลื่อนเป็น10โมงน่ะ ชิคกี้ก็ได้ข้อความเหมือนกัน" รุ่นพี่ชี้ไปที่หนุ่มฝรั่งผมทองตาฟ้าที่เดินตามมาแบบชิวๆ
รุ่นพี่สมมาตุโตะเป็นนักเรียนปี2 รร.คิมิโนะโต๊ะริโกะที่อยู่บ้านใกล้2สาว เป็นคนที่โม่งทั้ง2แอบปลื้มมาตั้งแต่เด็ก ถึงจะปลื้มคนละแบบก็เถอะ
ส่วนชิคกี้เป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนจากนิวยอร์กที่อยู่หอพักข้างบ้านรุ่นพี่ กำลังจะเข้าปี1พร้อม2โม่ง
"ค่อยยังชั่วที่ไม่สายแล้ว"โม่งจังโล่งใจ ส่วนโม่งคุงที่เพิ่งเคี้ยวขนมปังหมดแผ่นพยักหน้าเป็นลูกคู่
"ว่าแต่แปลกนะที่โม่งคุงแต่งตัวช้า"รุ่นพี่สมมาตุโตะทัก"ปกติเธอออกจะคล่องแคล่วว่องไวนี่นา"
"เพราะเมื่อคืนผมฝันแปลกๆเลยอารมณ์ค้างน่ะสิ"โม่งคุงตอบ เธอคนนี้เป็นBokukkoนั่นเอง
"ได้ฝานถืงรู่นพี่อ๊ะป่าว โม่งคูงงง"ชิคกี้แซวด้วยภาษาญี่ปุ่นที่ไม่ค่อยชัดเพราะรู้ว่าทั้ง2โม่งแอบปลื้มรุ่นพี่อยู่
"ฝันสิ ในฝันมีนายด้วยนะชิคกี้"โม่งคุงตอบ
"หวังว่าในฝันพี่จะได้บทดีๆนะ"สมมาตุโตะแซวบ้าง
"บทดีมาก"โม่งคุงตอบ"ก่อนจะตื่นรุ่นพี่เพิ่งแย่งบทพระเอกไปจากผมด้วย"
หลังจากคุยเล่นกันแล้วทั้ง4ก็เดินไปโรงเรียนด้วยกันย่างไม่เร่งรีบ เพราะเหลือเวลาเป็นชั่วโมง
รุ่นพี่สมมาตุโตะซึ่งเป็นนักเรียนปี2นั้นได้เปิดตัวเป็นไอดอลสายพังค์ร็อคในวง The Ghost เมื่อปลายปีที่แล้ว ส่วนชิคกี้ที่เป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนนั้นเป็นนักแต่งเพลง
แล้วปีนี้โม่งคุงกับโม่งจังจะฝึกฝนเป็นไอดอลสายไหนดีล่ะ?
ชิกกี้กำลังนั่งแต่งเพลงด่าอัลเลาะห์ ถ้าอัลเลาะห์มีจริงขอให้จับหน้าชิกกี้กดรูดคีบอร์ดดดำเนวเกไำรวา่ดกำะรวจจุภเมววระำำำำไไ
ขณะที่โม่งคุงกําลังคิดถึงอัตลักษณ์วงตัวเองก็ดั้นไปดจอกัยความลับของชิคกี้ก็ได้
“ทําไมนายถึงทรามได้ขนาดนี้ ชิคกิ!!”
“เธอไม่รู่อะไรหรอก พ่อชั้นตายไปเมื่อเหตุการณ์911 ชั้นขะสาปแช่งพวกมุสลิม!!!”
“แต่นั้นหน่ะ ไม่ใช่ทางแก้ไขปัญหาให้โลกเรามันดีขึ้นซักหน่อยนะ” โม่งจังพูดพร้อมเข้ามาจับมือโม่งคุง
“พวกเราจะทำการแสดงให้นายดูเอง ไอดอลสายสันติภาพ ピース พีซซซซซซซสึ!!!! (Peace)”
เปิดตัวไอดอลของศาสนาแห่งสันติภาพ เซนเตอร์คลุมฮิญาบ ห้อยระเบิดพลีชีพ เผารูปอัลเลาะห์ทุกครั้งหลังจบสเตจ
โม่งคุงและโม่งจังเริ่มการแสดง ทั้งร้องและเต้นเพลงเพื่อสันติภาพมากมายอยู่เกือบ40นาที
เมื่อจบการแสดงชิคกี้และบรรดาญี่ปุ่นมุงที่เดินตามเสียงเพลงมาต่างปรบมืออย่างประทับใจ
"ขอบคุณนะ โม่งคุง โม่งจัง"ชิคกี้กล่าว "ถึงฉันจะยังไม่หายแค้น แต่รู้สึกว่าจิตใจสงบลงบ้างแล้ว เพื่อเป็นการตอบแทน ฉันจะแต่งเพลงออริจินอลให้วงของพวกเธอเองละกัน"
"จริงๆแค่นายรู้สึกดีขึ้นพวกเราก็ดีใจแล้วล่ะ"โม่งคุงกล่าว
"แต่ถ้าจะแต่งเพลงให้ซักเพลงสองเพลงก็ขอบคุณนะจ๊ะ"โม่งจังพูดต่อ
"สาวๆ ได้แนวทางของวงแล้วอย่าลืมไปยื่นเรื่องตั้งยูนิตสำหรับฝึกซ้อมละ"รุ่นพี่สมมาตุโตะที่อยู่ในกลุ่มญี่ปุ่นมุงเตือน
เนื่องจากเป็นโรงเรียนเตรียมไอดอลจึงอนุญาตให้แสดง Street performanceได้ตามใจชอบ แต่ถ้าอยากใช้Stageและเครื่องเสียงสำหรับซ้อมต้องตั้งยูนิตให้เป็นทางการและขออนุญาตโรงเรียนซะก่อน
"งั้นยูนิตของเรา ชื่อชั่วคราวว่า โม่งพีซ ก็แล้วกันนะ"โม่งจังเสนอ
"โอ้ว!!"โม่งคุงกับชิคกี้ขานรับ
"หึ! ยูนิตไอดอลสายสันติภาพที่เปิดตัวตั้งแต่วันแรกของภาคเรียนเหรอ"บุคคลปริศนาเปรย "เป็นคู่แข่งที่น่าสนใจดีนี่"
คนผู้นี้เป็นใครกัน??
หลังพักเที่ยงวันนั้น ได้มีวงไอดอล Gothic Rock แสดงโชว์เปิดตัวที่หน้าหอประชุม
สมาชิกวงประกอบด้วย
เรสึโกะ หรือ เรวี่ สาวลูกครึ่งญี่ปุ่นอเมริกัน นักร้องนำ
ซาโตรุ หรือ สตีฟ หนุ่มลูกครึ่งญี่ปุ่นอังกฤษ มือกีต้าร์
เต้ เอ็กเซ็นไฟเยอร์ หนุ่มลูกครึ่งไทยรัสเซีย มือกลอง
และ คาสึกิหรือ K หนุ่มญี่ปุ่นแท้ มือคีย์บอร์ด
พวกนี้แหละบุคคลปริศนาที่ตั้งตัวเป็นคู่แข่งโม่งพีซ
พวกเขาแสดงเพลงสนับสนุนการล้างแค้น ถ้ามัวแต่ให้อภัยเมื่อไหร่จะได้เอาคืน ปิดท้ายการแสดงด้วยการเผาคัมภีร์อัลกุรอานกลางเวที
"ชิคกี้ พวกเราต้องการพรสวรรค์การแต่งเพลงของนาย!" สตีฟชวน
"อย่าไปอยู่กับพวกสันติภาพเหยาะแหยะ เลยน่า"เรวี่เสริม "มาอยู่ทีมเราเถอะ!"
ชิคกี้จะตัดสินใจยังไงดี...
“เงียบกันได้แล้วทุกคน” ประธานโรงเรียนสาวได้เดินเข้ามา เธอชื่อว่า ซะกอปิอ้งเซ็นไป เป็นทั้งประธานนักเรียนที่มีเกียรติทําคุณงามความเีกันโรงเรียนไว้มากมาย อีกทั้งยังเป็นเซ็นเตอร์วงไอดอล666 ที่กําลังโด่งดังในตอนนี้อีกด้วย
“ชั้นมีเรื่องจะมาประกาศ ในเดือนหน้านี้โรงเรียนเราจะเข้าสูาฤดูการแข่งขันวงไอดอลรอบคัดเลือก ก่อนที่จะเข้าสู่เสตจการแข่งขันเพื่อชิงเป็นที่1ของโรงเรียนนี้ ในฐานะที่ชั้นเป็นประธารนักเรียนและประธานใในการจัดการแข่งขันนี้ ชั้นจะขอกําหนดว่า ยูนิตที่จะได้ชิคกิไปหน่ะ จะต้องเป็นทีมการแข่งขันรอบคัดเลือกที่มีคะแนนรวมสูงสุดเท่านั้น!!”
"สิ่งที่ประธานเสนอมานั้น ตรงใจผมพอดีเลยครับ"ชิคกี้พยักหน้า
"ตอนนี้ผมน่ะรู้สึกลังเล แก้แค้นก็อยากทำ แต่สันติภาพก็อยากได้ เลยไอเดียบรรเจิดพร้อมจะแต่งเพลงใหม่พร้อมกัน2เพลงเลย ดังนั้นผมจะแต่งเพลงให้ ยูนิตโม่งพีซ และยูนิตวอร์เฮด(ของพวกสตีฟ) ทีมละเพลง ถ้าวันแข่งทีมไหนได้คะแนนสูงสุดและแสดงเพลงของผมได้จับใจที่สุด ผมจะไปกับทีมนั้น"
"แต่เราจะสคูลทัวร์ที่ปัตตานีไม่ได้นะ ถ้าเราเผาอัลกุรอ่าน" ประธานโรงเรียนกล่าว
ชิกกี้ตระหนักถึงความจริงข้อนี้ และตัดสินใจประนีประนอม ยอม localize เปลี่ยนมาตัดหัวพระภิกษุหลังจบการแสดงที่สามจังหวัดชายแดนภาคใต้ เพื่อเคารพวิถีปฏิบัติของท้องถิ่น
(>>133 ปัตตานีเมืองสวยทะเลสวยนะมึง อย่าดูถูก)
สัปดาห์ต่อมา ชิคกี้ก็เอาเพลงใหม่2เพลงมาให้ยูนิตทั้ง2ที่เป็นคู่แข่งกันได้ฟัง
เพลงของโม่งพีซ เป็นJ-Popทำนองสดใสคล้ายAnisongนิดๆ เนื้อหาเกี่ยวกับการให้อภัยและร่วมกันดูแลโลก
ส่วนเพลงของวอร์เฮด เป็น Goth Rockจังหวะหนักๆ เนื้อหาเกี่ยวกับการต่อสู้และล้างแค้น
แต่ง2เพลงที่ต่างกันขนาดนี้ได้ในสัปดาห์เดียว นายชิคกี้นี่เก่งสมกับที่คนแย่งกันจริงๆ
อ่ะ กูบรีฟตารางกิจกรรมรร.ญี่ปุ่นระบบ3เทอม ของเทอมแรกละกัน จะได้เรียงเรื่องไปในทางเดียวกัน
7เม.ย. ปฐมนิเทศ
8-14เม.ย. ตรวจสุขภาพประจำปี+แนะนำโรงเรียนสำหรับปี1
15 เม.ย. ปี1เริ่มเรียนจริง
7พ.ค. วันแข่งรอบคัดเลือกในเรื่องนี้
14-25พ.ค. ทัศนศึกษา ต่างกันตาม รร.และชั้นปี
25-31พ.ค. สอบมิดเทอม
มิ.ย.มีงานกีฬา ไม่กำหนดวัน
ต้นก.ค.สอบปลายภาค
กลางก.ค.ปิดเทอมหน้าร้อน เปิดเทอม2 ก.ย.
ในวันตรวจสุขภาพนั้น นายสตีฟกับนายเต้พยายามแอบดูข้อมูลไซส์หน้าอกของซะกอปิอ้งเซนไป แต่โดนครูปริชาโอะจับได้ เลยโดนพักการเรียนไปคนละ3วัน
ยังดีที่กลับมาเรียนทันวันที่ชิคกี้แต่งเพลงเสร็จ
แต่ความลับก็เปิดเผยแล้วว่าเธอมีหัวนมสามอัน
กูไม่แคร์ว่ามันพักการเรียนกี่วัน ไซส์ไหนวะเห้ย!!!! ข้อมูลสำคัญไมไม่ใส่มา
"การมีหัวนม3อัน เป็นโรคที่เรียกว่า Assessory Breast เกิดได้กับมนุษย์ทุกคน พวกนายไม่ควรไปล้อรุ่นพี่นะ" นายKซึ่งเป็นลูกหมอดุเพื่อนร่วมวง
"เดี๋ยวพวกนายต้องไปขอโทษรุ่นพี่ซะกอปิอ้งด้วยล่ะ ที่ทำให้เขากลายเป็นข่าวเพราะอาการป่วย"
ส่วนเรื่องรุ่นพี่ไซส์ไหน K ไม่ขอยุ่ง เขาเป็นพวกนิยมตูด ไม่สนนมหรอก
"ประธานนักเรียนน่ะ ไซส์F80(เทียบเท่ากับ36Dสากล)" สตีฟกระซิบบอกพลพรรคชาวหื่นที่ล้อมวงกันแอบฟังในห้องเรียนว่าง
ปัง! "พวกมันอยู่นั่นค่ะอาจารย์!" เรวี่เปิดประตูมาชี้หน้าสตีฟให้ครูปริชาโอะลากไปทำเรื่องพักการเรียนต่ออีก7วัน
ถึงวงจะฝึกล่าช้าเพราะไม่มีมือกีตาร์กับแรปเปอร์หลักอย่างสตีฟ แต่เรวี่ไม่ปล่อยให้เพื่อนทำตัวเสื่อมทรามแบบนี้กับประธานที่เคารพเด็ดขาด
(กูบอกข้อมูลแล้วนะ 555)
สตีฟตั้งจิตอธิษฐานว่าจะใช้เครือข่ายไอโอของ กอ.รมน. เผยแพร่ข่าวเรื่องประธานนักเรียนมีหัวนมสามอันให้แพร่หลายที่สุด เหตุผลน่ะรึ ก็เพราะสตีฟมีรูตูดสามปล่องยังไงล่ะ!!
พักเรื่องนมไว้ก่อนเถอะ หลังหมดสัปดาห์แนะนำโรงเรียนแล้ว เด็กปี1จะต้องเลือกชมรมที่ไม่เกี่ยวกับงานไอดอลคนละอย่างน้อย1อย่างมาก3
โม่งคุงโม่งจังและชิคกี้จะเลือกชมรมอะไรดีล่ะ
รุ่นพี่สมมาตุโตะปี2น่ะ อยู่ชมรมอาหารไทยอีสานกับชมรมเพนท์บอลอยู่แล้ว
แล้วยูนิตวอร์เฮดล่ะ พวกนายอยู่ปีอะไรกันน่ะ
กูว่าเรวี่ปี2นะ เพราะดูข่มไอ้ที่เหลือได้ 3หนุ่มน่าจะปี1
เรวี่อยู่ชมรมเพนท์บอลแล้ว1 ที่เหลือคิดไม่ออก
ว่าแต่สตีฟ ถ้าKรู้ว่ามึงมี3ตูดต้องโคตรสนใจแน่ เก็บความลับดีๆล่ะ
ถ้าดูจากจักรวาลที่แล้วกูว่าสตีฟแม่งต้องอยู่ชมรมนินจาชัวร์
ส่วนเต้น่าจะชมรมมวย
สตีฟอยากรู้มากว่าหัวนมทั้งสามของประธานนักเรียนจะยัดเข้าได้พอดีกับรูตูดทั้งสามของเค้ารึไม่
"อะแฮ่ม สตีฟคุง ครูเป็นอาจารย์พยาบาลและเป็นแม่ของKคุงนะคะ ได้อ่านรายงานการตรวจสุขภาพของทั้งสตีฟคุงและซะกอปิอ้นคุง รวมถึงเห็นคำถามที่สตีฟคุงหน่อยใส่กล่องไว้แล้วเลยมาตอบค่ะ"อาจารย์คิมิโกะเรียกสตีฟมาที่ห้องพยาบาลเพื่อตอบข้อสงสัย "แต่สบายใจได้นะคะ อาจารย์ไม่ได้เอาความลับของสตีฟคุงไปบอกKคุงหรอกค่ะ"
"รูตูดทั้ง3ขอสตีฟคุงนั้นเรียงจากหน้าไปหลัง แต่หัวนมทั้ง3ของซะกอปิอ้งจังน่ะ แบ่งเป็นซ้าย2อันเรียงจากบนลงล่าง โดยอันล่างเล็กกว่า และข้างขวาอันเดียว เพราะฉะนั้น มันยัดใส่รูตูดทั้ง3ของเธอพร้อมกันไม่ได้หรอกนะคะ กรุณาตัดใจซะเถอะค่ะ"อาจารย์ตบบ่าสตีฟอย่างปลอบโยน "แล้วอย่าเขียนคำถามสัปดนแบบนี้ใส่กล่องสอบถามอีกนะคะ"
ยากเหลือเกินที่จะเสาะแสวงตำรากามสูตรจดจารเกี่ยวกับวิถีแสวงหาความสุขทางเพศของไตรอนัสบุรุษ (homotrianus) สตีฟคาดหวังว่าชมรมนี้จะเติมเต็มและตอบคำถามที่แสวงหามานานได้สักที
>>150 กูว่าเรารีบโพสต์อย่างอื่นFloodให้ข้อมูลนั้นตกไปจากหน้าแรก เราจะได้ไม่เห็นมันอีก แล้วมึงก็ดื่มเหล้าแรงๆซักเป๊กเพื่อลบความจำละกัน
สำหรับโม่งคุงผู้บ้าเกมต่อสู้นั้น แน่นอนว่าชมรมแรกคือเพนต์บอล ที่มีทั้งรุ่นพี่สมมาตุโตะและประธานนักเรียนอยู่นั่นเอง
ส่วนโม่งจังที่ไม่ถนัดกีฬาแต่อยากใกล้ชิดรุ่นพี่สมมาตุโตะเหมือนกัน เลยเลือกชมรมอาหารอีสานเป็นชมรมแรก
(กูว่างละเดี๋ยวช่วยฝลัด)
ส่วนเต้ที่เคยตามสตีฟไปดูไซส์นมนั้นไม่ได้หื่นขนาดตามเข้าชมรมกามสูตรไปด้วยหรอก ที่เขาตามไปรอบแรกเพราะเสือกล้วนๆ
เต้จึงเลือกเข้าชมรมหนังสือพิมพ์เป็นชมรมแรกเพื่อสนองความเสือกของตัวเองได้เต็มที่
ตอนนี้ในกลุ่มตัวละครหลักเหลือแต่ชิคกี้กับKแล้วที่ยังเลือกชมรมไม่ได้
ชิคกี้รู้สึกว่ามาญี่ปุ่นทั้งทีเลือกชมรมที่หาไม่ได้ที่นิวยอร์กดีกว่า เลยเลือกชมรมชงชา ชมรมยิงธนู และชมรมอาหารท้องถิ่น
ส่วนKนั้น ถึงจะสิ้นคิดหน่อยๆก็เข้าชมรมชีววิทยากับประวัติศาสตร์ที่ตัวเองถนัด
ในเมื่อทุกคนได้ชมรมแล้ว เราก็ช่างหัวสตีฟที่โดนพักการเรียนแล้วเริ่มฝึกฝนการแสดงของกลุ่มตัวเองกันเถอะ
โม่งคุงกับโม่งจังเป็นคู่หูไอดอลที่ทั้งร้องเพลง ทั้งแร็ป และเต้นเองทั้งหมด
ในการแข่งขันครั้งนี้ เราจะเน้นซ้อมด้านไหนเป็นพิเศษดีนะ?
กุนึกกว่าจะเป็นกระทู้ให้แต่งกลอนต่อกันซะอีก
กลายเป็นแต่งเรื่องกันซะงั้น
ตัดฉากไปที่นักเรียนใหม่อีกคนที่จะเข้าร่วมการแข่งขันไอดอล
อุ๋งอิ๋ง มากิ สตาร์ค(อีนี่เคยโผล่มาในภาคก่อนครั้งนึงจริงๆนะ)เป็นสาวลูกเสี้ยว4ชาติ อเมริกัน ดูไบ ไทย ญี่ปุ่น และเป็นลูกสาวคนเล็กของมหาเศรษฐีหมื่นล้านนามโทนี่ ที่พ่อตามใจสุดๆ
เมื่ออุ๋งอิ๋งอยากเป็นไอดอล โทนี่ก็จัดการซื้อโค้ช เทรนเนอร์สอนเต้น สอนร้องเพลงและสอนแร็ปมาให้ รวมถึงซื้อเพื่อนร่วมวงมา4คนเพื่อให้อุ๋งอิ๋งได้เป็นเซ็นเตอร์แห่งยูนิต Trillionaire Girls
ในโลกนี้ไม่มีอะไรที่อุ๋งอิ๋งซื้อไม่ได้ นอกจากนักแต่งเพลงอินดี้นามชิคกี้ที่ไม่สนเงิน จะแต่งเพลงตามความบรรเจิดของตัวเองเท่านั้น
อุ๋งอิ๋งจึงคิดจะเอาชนะการแข่งไอดอลครั้งนี้เพื่อเอาชนะชิคกี้ให้ได้
งานกีฬาสีได้เริ่มขึ้นแล้วและนี่ก็คืองานที่เป็นส่วนหลักของงานกีฬาสีปีนี้ การแข่งขันไอดอลประจำสี ถึงแม้ไอดอลจะต้องแบ่งกันไปตามวง
แต่งานกีฬาสีนี้จะต้องสลับไปอยู่ตามแต่ละสี
แบ่งเป็น แดง เหลือง ส้ม น้ำเงิน
ตัดกลับไปที่อาทิตย์ก่อน
อาจารย์ได้เรียกนักเรียนทั้งหมดมารวมกันเพื่อจับสลากแบ่งสี..
อุ๋งอิ๋ง มากิ สตาร์คขึ้นจับฉลากเป็นคนแรกแทนที่จะเป็นประธานนักเรียน เพราะเธอซื้อคิวมาแล้วยังไงล่ะ
เด็กสาวสะบัดผมหลอดม้วนๆที่ย้อมสีฮันนี่บลอนด์อย่างมาดมั่นเดินไปจับฉลาก
"อุโฮะๆๆๆๆ ดูเหมือนดิชั้นจะได้สีน้ำเงิน Royal Blueนะคะ ช่างเหมาะสามเสียนี่กระไร"
ประธานนักเรียนซะกอปิอ้งขึ้นจับฉลากเป็นคนที่2
ตามปกติเธอคงไม่ยอมขายคิวง่ายๆ แต่หลังจากเหตุการณ์สะเทือนขวัญเมื่อตอนเปิดเทอมที่เธอถูกขโมยข้อมูลเรื่องโรคประจำตัวแล้ว ซะกอปิอ้งก็ไม่ค่อยยากทะเลาะกับใครโดยไม่จำเป็น
นี่ผ่านมาเกือบ2เดือนแล้ว เธอก็ยังไม่เป็นปกติ100%
หืม?ทำไม2เดือนน่ะเหรอ?
ก็กีฬาสีมันกลางเดือนมิถุนายนน่ะสิ
แล้วภาคแข่งรอบคัดเลือกกับทัศนศึกษาที่ปัตตานีหายไปไหนงั้นเหรอ?
เล่าข้ามยังไงล่ะ! เดี๋ยวจบภาคกีฬาสีค่อยย้อนไปเล่าอีกที
ทำไมไม่เล่าตามลำดับ?
ก็เพราะนี่มันมู้กวีโม่งยังไงล่ะ! เม้นบนส่งอะไรมา เราก็ต่อตามนั้นแหละ
นอกเรื่องพอแล้ว ซะกอปิอ้งเซนไปนั้นจับฉลากได้สีแดง
"สีแดงเป็นสีแห่งการต่อสู้ เป็นนิมิตหมายอันดีล่ะนะ"หญิงสาวกล่าวพร้อมยิ้มอย่างมั่นใจ ในการกีฬาสีนี้ล่ะ เธอจะกลับไปมั่นใจเต็มร้อยให้ได้เลย
หลังประธานนักเรียนจับฉลากแล้ว นักเรียนอื่นๆก็เริ่มเข้าแถวจับฉลากตามชั้นปี
ผลการจับฉลากจะเป็นยังไง ฝากเม้นต่อไปคิดละกัน
(เฮ้ยพวกมึง ในห้องWebnovelก็มีมู้ต่อนิยายว่ะ แต่ใช้ภาษาหรูหราหมาเห่า และต่อกันทีละหลายย่อหน้า กูไปแจมไม่ไหวเลยล่าถอยกลับมาหาพวกมึงว่ะ ขอบคุณที่เล่นกะกูนะ มู้นี้แม่งสนุกจริงๆ)
ถึงคิวของชิกกี้
ชิกกี้ได้โดนคำสาปจากพิธีกรรมละหมาดหลังจากไปปัตตานีตอนไปทัศนศึกษา ทำให้เขากลายเป็นคนตาบอดสี
จึงโดนยูนิตวอร์เฮดหลอกไปสีส้ม ซึ่งยูนิตวอร์เฮดได้ใช้กลโกงบางอย่างทำให้พวกเขาไปอยู่สีส้มทั้งหมด แผนการล้างแค้นพวกโม่งพีซ กำลังจะเริ่มขึ้น...
(แม่งเกิดอะไรขึ้นที่ปัตตานีวะ 55555 อยากอ่านแล้ว)
ส่วนโม่งทั้ง2นั้น โม่งจังหลุดไปอยู่สีเหลืองกับสมมาตุโตะเซนไป ส่วนโม่งคุงไปอยู่สีน้ำเงินอย่างไม่รู้จักใครนอกจากอู๋งอิ๋ง
"ถ้านายปวดขี้ นายก็เลิกไถโม่งและไปขี้ซะ" อู๋งอิ๋งทะลุ fourth wall มาบอกกูที่ไม่ยอมไปขี้สักที
ถึงแม้จะเป็นโรงเรียนเตรียมไอดอลที่เน้นการแข่งไอดอลประจำสี
แต่ยังไงก็ขึ้นชื่อว่างานกีฬาสี จึงบังคับให้ทุกคนเข้าร่วมการแข่งกีฬาอย่างน้อย1อย่าง
อุ๋งอิ๋งนั้นเล่นกีฬาอะไรก็ไม่เก่งซักอย่าง แถมลูกน้องร่วมยูนิตอย่าง Aโกะ Bโกะ Cโกะ และ Dโกะ(Stage name)ก็ถูกแยกไม่อยู่สีอื่น
สุดท้ายอุ๋งอิ๋งจึงโดนจับให้คู่กับโม่งคุงที่เก่งกีฬาที่สุดในการวิ่งผลัด3ขา
ช่วงแรกอุ๋งอิ๋งล้มตลอดจนโวยวายว่าไม่เอาแล้ว
แต่โม่งคุงปลอบว่า "วิ่ง3ขาก็ใช้จังหวะเหมือนการเต้นบนสเตจนั่นแหละ เธอน่ะเต้นเก่งขนาดนั้นในรอบคัดเลือก ไม่มีทางทำไม่ได้หรอก"
อุ๋งอิ๋งจึงเริ่มจับจังหวะได้ และทั้งคู่กลายเป็นคู่ที่วิ่งเร็วที่สุดในทีม และอุ๋งอิ๋งก็เริ่มมองโม่งคุงในแง่ดีขึ้นมาแล้ว
นี่คือจุดเริ่มต้นของมิตรภาพรึเปล่านะ
ในฝั่งสีส้มนั้นทีมวอร์เฮดที่ลากชิคกี้มาเข้าร่วมนั้นวางแผนจะจัดการโม่งคุงสีน้ำเงินในเกมล้มเสา และจัดการโมงจังกับรุ่นพี่สมมาตุโตะเหลืองในการแข่งโยนบอลลงตะกร้า
โดยไม่รู้ตัวว่าสีแดงมีคนจ้องจะเล่นพวกเขาอยู่
จัสมีนาไลลา หรือริโกะ สาวมุสลิมลูกครึ่งญี่ปุ่นอินโดนีเซีย เซ็นเตอร์แห่งยูนิตسَّلَامُ (อ่านว่าซาลาม) ซึ่งเป็นไอดอลแนวBalladผู้มีชื่อเสียงด้านคลุมฮิญาบขึ้นสเตจนั้นโกรธแค้นกลุ่มวอร์เฮดมาตั้งแต่วันเปิดเทอมเพราะพวกเขาเผาอัลกุรอ่านบนเวที ส่วนชิคกี้นั้นบังอาจแต่งเพลงด่าองค์อัลเลาะห์ ถึงตอนแสดงที่ปัตตานีพวกเขาจะเปลี่ยนไปตัดหัวพระพุทธรูปแทนแล้วเธอก็ยังไม่ให้อภัย
เมื่อตอนอยู่ปัตตานีอุตส่าห์ล่อลวงพวกมันให้ไปโดนสาปจนหูเพี้ยนเล่นดนตรีไม่ได้แท้ๆ แต่สุดท้ายไอ้หนุ่ม3คนแห่งวอร์เฮดดันรอดไปได้ เหลือชิคกี้คนเดียวที่โดนสาปให้ตาบอดสี
แต่คราวนี้แหละ ต้องสาปแข่งให้สำเร็จให้ได้
(ตอนนี้กูอยากอ่านภาคปัตตานีมากกว่าภาครอบคัดเลือกแล้วว่ะ แม่งเกิดเหี้ยอะไรขึ้นวะ)
วันแข่งจริง เริ่มด้วยการแข่งโยนบอลลงตะกร้า สีส้มนำโด่งเพราะทีมวอร์เฮดพี่สประสานงานกันดีมาก แม้ชิคกี้จะไม่ได้ลงแข่งเพราะแยกสีบอลไม่ได้ก็ตาม แต่สีเหลืองเล่นขี้โกงด้วยการที่รุ่นมมาตุโตะอุ้มโม่งจังขี่คอขึ้นไปหย่อนบอลใกล้ๆตะกร้า
ทีมวอร์เฮดเห็นว่าเป็นโอกาสดีที่จะแกล้งดึงกางเกงให้ทั้งคู่โชว์กางเกงในจนอับอายทั้งโรงเรียนจึงย่องเข้าไปข้างหลัง
หารู้ไม่ว่าริโกะแห่งสีแดงก็รอจังหวะนี้จะแกล้งพวกเขาเหมือนกัน เธอแกล้งสะดุดชายกระโปรงตัวเองเข้าไปขัดขาKที่อยู่ปลายแถวให้ล้มหน้าทิ่ม
Kคว้าสิ่งที่อยู่ข้างหน้าไว้ตามสัญชาตญาณ แต่สิ่งนั้นคือกางเกงกีฬาของเต้ มันเลยรูดพรืดลงมาเกี่ยวข้อเท้าเต้ โชว์กางเกงในลายครูมวย
เต้เสียหลักอีกคน คว้าของที่อยู่ข้างหน้าซึ่งก็คือกางเกงของสตีฟ แต่สตีฟซวยตรงที่เต้เสือกคว้าขอบกางเกงในติดไปด้วย สตีฟเลยได้โชว์รูตูดทั้ง3ต่อหน้าทั้งโรงเรียน สมน้ำหน้ามึงแล้วสตีฟ เสือกไปแฉเรื่องหัวนมประธานนักเรียนก่อน
และหัวแถวสุด เรวี่โดนสตีฟคว้าคอเสื้อไว้ล้มหงายหลังเสื้อเปิด โชว์เสื้อในลายแคร์แบร์น่ารักมุ้งมิ้งไม่เข้ากับภาพพจน์
เป็นอันว่าริโกะล้างแค้นสำเร็จ ส่วนทีมสีเหลืองนั้น โม่งจังมัวแต่เขินรุ่นพี่สมมาตุโตะบิดไปมาจนร่วงลงมาเอง
สีแดงที่ควรจะนำนั้นประธานซะกอปิอ้งมัวแต่ถ่ายรูปล้างแค้นสตีฟจนลืมสั่งการ
สุดท้ายสีน้ำเงินที่ไม่มีตัวเอกลงเลยชนะไปแบบงงๆ
สตีฟได้รับความเสียหายทางจิตใจจากการโชว์ตูดต่อหน้าทั้งโรงเรียน จึงไปนอนห้องพยาบาล ไม่ยอมแข่งกีฬาต่อ จะกลับมาแข่งไอดอลตอนเย็น
ยูนิตวอร์เฮดเลยลากชิคกี้มาลงแทนสตีฟ
ขณะที่ K นั้นเริ่มมีรอยยิ้มที่มุมปาก
งานกีฬาดำเนินมาถึงช่วงบ่าย
สีน้ำเงินนำอยู่นิดนึงเพราะโม่งคุงกับอุ๋งอิ๋งคว้าที่1วิ่งสามขามาได้
สีแดงตามมาติดเพราะรุ่นพี่ซะกอปิอ้งกับริโกะที่เพิ่งล้างแค้นสำเร็จกำลังคึกสุดๆ
สีเหลืองที่ไม่ค่อยมีคนเก่งกีฬากับสีส้มที่ขาดหัวหอกอย่างสตีฟแถมทีมวอร์เฮดกำลังหดหู่รั้งท้ายอยู่
ใกล้จะถึงเวลาแข่งล้มเสาที่เซอร์เฮดจะจัดการโม่งคุงแล้ว แต่ว่า
"อ้าว K หายไปไหนอีกคนล่ะ" ชิคกี้ทัก
ตัดภาพไปทีสตีฟ ที่ยังซึมเด้าอยู่ที่ห้องพยาบาล
สตีฟนึกฟุ้งซ่านไปถึงภาพในวัยเด็กที่มีเด็กปริศนาที่หน้าตาคล้ายโม่งคุงเป็นเพื่อนสมัยเด็กกัน
แต่ทันใดนั้นก็มีเสียงเปิดประตูดังขึ้น
คนที่เปิดประตูเข้ามาคือโม่งคุงกับKที่ควรจะอยู่ที่สนามแข่งล้มเสานั่นเอง
ทำไมพวกเขาถึงมาอยู่ที่ห้องพยาบาลตอนนี้ล่ะ แถมยังมาด้วยกันอีก
พวกเขาไม่ได้เขม่นกันอยู่หรอกเหรอ
สตีฟสะดุ้งตกใจเสียงเปิดประตู เช่นเดียวกับครูพยาบาลสาวที่ถูกมัดมือมัดเท้าปิดปากอยู่ในซอกมืดของห้องพยาบาล
"สตีฟ!! แกทำอะไรแม่ชั้น!!!"Kชี้หน้าด่าเพื่อนร่วมวงเมื่อเป็นสภาพครูคิมิโกะแม่ของเขาที่โดนมัดไว้
"ใจเย็นก่อนคาสึคุง!!"โม่งคุงรั้งKไว้ ไม่ให้เข้าไปต่อยสตีฟ"ให้ซาโตรุคุงอธิบายก่อนเถอะ"
"ปล่อยชั้นเดี๋ยวนี้ โกโตะคุง ชั้นจะฆ่ามัน"Kพยายามสะบัดให้หลุด แต่โม่งคุงแข็งแรงมาก
"คาสึคุง? โกโตะคุง? พวกแกสนิทกันขนาดนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่วะ"สตีฟงงมาก
"มันใช่เวลาที่แกจะมาถามพวกเราเหรอวะ!!"โม่งคุงเดือดบ้าง"แกนั่นแหละอธิบายมาซะว่าทำไมอาจารย์คิมิโกะอยู่ในสภาพนั้น ไม่งั้นผมจะปล่อยให้คาสึคุงไปกระทืบแก!!"
ไม่มีเสียงตอบกลับใด ๆ ทั้งสิ้น ห้องพยาบาลทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบงัน มีเพียงเบาะแสหนึ่งเดียวคือกระดาษหนึ่งแผ่นถูกฉีกกระจายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยวางอยู่กลางพื้นห้อง ตัวอักษรเรียงกันพอจะเดาออกว่ามันเคยเป็นบอร์ดดิ้งพาสเที่ยวบินนาริตะ-ปัตตานี
"ชั้นน่ะ กำลังจะหนีออกไปจากเมืองนี้"สตีฟตอบอย่างขมขื่น"เมื่อความลับเรื่องที่ฉันเป็นไตรอนัสบุรุษเปิดเผยเอาหลังจากที่ฉันทำเรื่องผิดพลาดอย่างการเปิดเผยความลับของรุ่นพี่ซะกอปิอ้งที่เป็นไตรถันนารี ฉันก็ไม่สามารถสู้หน้าใครที่โรงเรียนได้อีก ฉันถึงจะลาออกหลังIdol show spirit nightคืนนี้"
Kสงบลงด้วยความงง แล้วมันเกี่ยวกับแม่เขาตรงไหนวะ
"แต่อาจารย์คิมิโกะดันมาเห็นใบลาออกของชั้นซะก่อน แล้วจะไปเรียกพวกแกมากล่อมให้ชั้นเปลี่ยนใจ ชั้นเลยทำให้เค้าออกไปไม่ได้เท่านั้นเอง"สตีฟอธิบายต่อ "ชั้นไม่ได้ทำร้ายอาจารย์หรอก"
"สตีฟ เรื่องแค่นี้ทำไมต้องลาออกด้วยวะ"Kที่เห็นแล้วว่าแม่ปลอดภัยถามเพื่อนอย่างไม่เข้าใจ "รุ่นพี่ซะกอปิอ้งยังไม่ลาออกเลย"
"พวกแกน่ะ ไม่เข้าใจความรู้สึกของตัวประหลาดอย่างชั้น ที่โดนคนประหลาดอีกคนเดียวในรร.เกลียดขี้หน้าหรอก"สตีฟตวาด
"นายเข้าใจผิดนะ ซาโตรุคุง"โม่งคุงกล่าวอย่างเยือกเย็น "รุ่นพี่ซะกอปิอ้งน่ะอภัยในนายหลังได้แก้แค้นแล้ว และเธอไม่ใช่คนประหลาดอีกคนเดียวในรร.หรอก"
"โม่งคุงตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว ทำไมแกเรียกชื่อเก่าชั้นวะ"สตีฟเริ่มรู้สึกตัวว่ามีอะไรแปลกๆ
"จำพวกผมไม่ได้จริงๆสินะซาโตรุคุง"โม่งคุงยิ้ม "โกโตะกับคาสึที่เล่นด้วยกันที่แผนกศัลยกรรมเด็กรพ.ไซตามะเมมโมเรียลสมัยประถมไง"
ใช่แล้ว โม่งคุงนั้นมีภาวะCongenital Adrenal Hyperplasiaที่ทำให้เธอมีClitoris ขนาดใหญ่จนคล้ายดุ้นและมีร่างกายแข็งแรงกว่าเด็กผู้หญิงทั่วไปยังไงล่ะ เพราะแบบนี้โม่งคุงจึงเป็นสาวห้าวที่ชอยใช้คำว่าผม
ส่วนKนั้น เป็นทวิลึงค์บุรุษ ผู้มีภาวะ Penile Duplication มีดุ้น2อันนั่นเอง
ทั้ง3เคยเป็นเพื่อนสมัยเด็กที่เล่นด้วยกันเดือนละครั้งเวลาไปรพ.ตามนัด แต่โตแล้วกลับจำกันไม่ได้
(พวกมึง2คนรับส่งกันได้โคตรเทพเลยว่ะ แล้วทำไมกลายเป็นซึ้งไปได้วะ แล้วสตีฟแม่งติดใจอะไรปัตตานีวะ 555)
"โกโตะ.. คาสึ.."สตีฟเรียกชื่อเพื่อนๆที่เขาเคยลืมไป "นี่พวกแกเองเหรอ"
"เออสิวะ"Kตอบ "แกน่ะไม่ใช่คนประหลาดคนเดียวในวงด้วยซ้ำ เพราะงั้นไม่ต้องลาออกหรอก ขอโทษแม่ชั้น แล้วไปขอโทษประธานซะก็จบเรื่องแล้ว"
ส่วนโม่งคุงนั้นไปแก้มัดให้อาจารย์เรียบร้อยแล้ว อาจารย์คิมิโกะตกใจนิดหน่อยแต่ปลอดภัยดี เธอเป็นคนฉีกบอร์ดดิ้งพาสของสตีฟเองเพื่อให้ามไม่ให้เขาไป ไม่นึกว่าเด็กหนุ่มจะใจร้อนจับเธอมัดไว้
"เอาล่ะจบเรื่องแล้ว รีบลงไปแข่งล้มเสากันเถอะ"โม่งคุงชวน "พวกแกน่ะ วางแผนจะล้มผมไม่ใช่เหรอ ถ้าขาดสตีฟไปผมก็ได้เปรียบเกินไปสิ เพราะงี้ถึงมาตามไง"
"ไม่อยากจะยอมรับ แต่มันพูดถูกว่ะ"Kพยักหน้า "สตีฟ ไปด้วยกันเถอะ ไม่งั้นสีเราแพ้แน่"
สตีฟครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนยิ้มออก "หึ แล้วแกจะเสียใจ โม่งคุง! ที่หนึ่งต้องเป็นสีส้ม!"
แล้วทั้งสามก็วิ่งลงไปประจำที่ในเกมล้มเสา
สุดท้ายสีอะไรจะชนะ ติดตามตอนต่อไป
มีเมียเด็กต้องหมั่นตรวจเช็คใครโทรมา
อย่าเอาหูไปนาและอย่าเอาตา ไปไร่
ได้เมียยังสาวโบราณกล่าวอย่าไว้ใจ
ควายไม่ล้อมคอกโบราณบอกจะเสียใจ
ถ้าถูกขโมยลักไป
จะเอาควายไหนไถนา
นั่นคือเสียงริงโทนของผอ.ที่ดังขึ้นระหว่างการแข่งล้มเสาที่กำลังดุเดือด
"Moshi moshi สวัสดีครับ นั่นใครพูดครับ"ผอ.รับสาย
"หือ? ตำรวจ? แจ้งว่ากรรมการการแข่งไอดอลในงานSpirit Nightคืนนี้รถทัวร์ประสบอุบัติเหตุได้รับบาดเจ็บกันหมด มาตัดสินไม่ได้แล้ว แบบนี้ก็แย่สิครับ กะทันหันแบบนี้ผมจะไปหากรรมการที่ไหนมาแทนล่ะ"
ใครจะมาเป็นกรรมการ5คน เชิญเพื่อนโม่งเสนอชื่อได้เลย
"งั้นให้เหล่าอาจารย์เป็นคนตัดสินคะแนนกันดีไหมครับ" อาจารย์เสือใหญ่ ใจดี (โอโทระ ยาซาซิ) ได้บอกกับผอ
"เป็นความคิดที่ดีมาก อาจารย์โอโทระ" ผอ.ชม "งั้นขอเชิญให้คุณเป็นกรรมการคนแรกเลยแล้วกัน"
ว่าแต่อาจารย์โอโทระสอนวิชาอะไรล่ะ
อาจารย์โอโทระจบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยแห่งชาติโฮจิมินห์ซิตี้ สอนวิชาภาษาเวียดนามเบื้องต้น เขาหนีออกจากบ้านเกิดที่เก่ะคันไซไปใช้ชีวิตที่เวียดนามตั้งแต่อายุ 13 หลังขึ้นเครื่องสายการบินไทยเวียดเจ็ตเที่ยวบินนาริตะ-ปัตตานี แล้วเจอแอร์สาวใส่กางเกงขาสั้นรัดตูดแน่นๆกับเสื้อแดงรัดนมตึงๆ มาก้มโก่งตูดเก็บปากกาที่หล่นบนเครื่องอยู่ตรงหน้าที่นั่งของเด็กชายโอโทระพอดี
"อาจารย์โอโทระเป็นคนที่ทำตามความฝันตั้งแต่เด็ก เหมาะเป็นกรรมการงานSpirit Night ยิ่งนัก"ผอ.ชื่นชม
ผอ.ได้เสนอให้ อ.คิมิโกะ อาจารย์ห้องพยาบาลขวัญใจนักเรียนมาร่วมเป็นกรรมการ
แต่อ.คิมิโกะปฏิเสธเพราะมีลูกชายเป็นนักเรียนรุ่นนี้ กลัวว่าจะมีเสียงครหา
จึงไปทาบทาม อ.ปริชาโอะฝ่ายปกครองมาเป็นกรมการคนที่ 2
ขาดอีก3คน
(กูเผลอเชื่อพวกมึงไปเกือบ10นาทีว่ามันมีเที่ยวบินนาริตะ-ปัตตานีจริงๆ555)
นอกจากเป็นฝ่ายปกครองแล้ว อ.ปริชาโอะยังเป็นครูวิชาVocal ที่ชอบให้นักเรียนวอร์มเสียงด้วยการเลียนเสียงแพะ
การเอาครูVocalมาเป็นกรรมการนั้นก็เหมาะสมดีแล้ว
ส่วนอีกคนเอาเป็นอาจารย์ โคซึกิ ไพบูระ เป็นไงครับ คนนี้ก็เป็นอาจารย์ระดับหัวกะทิอีหคน
นำเสนอประวัติอ.โคสึกิให้ทีมงานฟังหน่อยสิครับ
(เห็นเจ้าของไอเดียเงียบไปเป็นชั่วโมงแล้วกูเลยมาต่อ กูคิดว่าเขาล้อคนนี้นะ)
โคซึกิ ไพบูระ เป็นชาวโอกินาวะ เกิดมามีฐานะยากจน บิดาเสียชีวิตตั้งแต่เด็ก มารดาป่วยก็เรื้อรังมีรายได้น้อย ไพบูระจึงต้องทำงานทุกอย่างตั้งแต่เด็กเสริฟ นักร้องคาเฟ่ ไปถึงนักเต้นในบาร์ เขาสอบชิงทุนโรงเรียนไอดอลได้ และเรียนจบด้วยเกียรตินิยมอันดับ1
ปัจจุบันเป็นเจ้าของไอดอลเอเจนซี่ชื่อดัง โดขิโดขิสตูดิโอ แต่งงานกับอดีตไอดอลตัวท็อปของเอเจนซี่ และเป็นอาจารย์วิชาบริหารวงของโรงเรียนนี้
"ยอดเยี่ยม อาจารย์โคซึกิมีความพยายามและรู้ถึงความยากลำบากของการเป็นไอดอล"ผอ.ชม "เป็นกรรมการที่ดีมาก อนุมัติ"
คนต่อไป เสนอชื่อมาได้
"ผอ.ครับผมว่ามีกรรมการชายตั้ง3คนแล้ว ถ้าไม่มีกรรมการหญิงซักคนมันจะไม่สมดุลย์นะครับ" ครูปริชาโอะเสนอ"
"ความคิดดีมากเลยคุณ"ผอ.เห็นด้วย "มีใครอยากเสนอชื่อบ้างมั้ย"
ร่างกำยำในกระโปรงพริ้วสีชมพูยกมืออาสาทันที อาจารย์สามารถ ศรินธุ อดีตแชมป์มวยไทยเวทีราชดำเนิน พุ่งตัวลุกขึ้นยกมือสุดตัวจนนมปลอมไซส์ 500 cc กระเพื่อมไปฟาดหน้าอาจารย์โคซึกิ เธอขออาสาเป็นตัวแทนสตรีในฐานะที่ผ่าตัดแปลงเพศมาได้ 10 ปีแล้ว ด้วยมัดกล้ามที่ใหญ่ขนาดสองกำไม่มิด อาจารย์สามารถเชื่อว่าเธอจะเป็นอาจารย์ผู้ทรงความยุติธรรม
"โอเค อนุมัติ"ผอ.ยอมรับง่ายๆซะงั้น"อาจารย์สามารถสอนวิชาพละ เหมาะสมจะให้คะแนนการเต้น แต่อย่าลำเอียงเข้าข้างเด็กชมรมมวยล่ะคุณ"
"ดิชั้นไม่เคยเข้าข้างเด็กปั้นตัวเองอยู่แล้วค่ะ"สามารถแสดงความบริสุทธิ์ใจ "อยากจะเคี่ยวเข็นให้หนักกว่าคนอื่นด้วยซ้ำค่ะ"
"มีสุภาพสตรีท่านอื่นอยากเสนอตัวรับตำแหน่งกรรมการคนสุดท้ายมั้ย"ผอ.ถาม
"ฉันเองก็ได้ค่ะ ผอ." อ.ฮานาซากิ มินาโกะเสนอตัว เธอเป็นเกอิชาที่ผันตัวมาสอนเครื่องดนตรีญี่ปุ่นให้รร.ไอดอลแห่งนี้เมื่อ3ปีก่อน และเป็นอาจารย์ที่ปรึกษาชมรมชงชาและชมรมมารยาท
"ดีมาก"ผอ.พยักหน้า "มีอาจารย์ฮานาซากิช่วยติชม เด็กๆจะได้เข้าใจขอบเขตมารยาทในการแสดง ไม่เกิดเหตุการณ์แบบในการทัศนศึกษาที่ปัตตานีของปี1อีก อนุมัติ"
เมื่อเลือกกรรมการได้ครบ5คนแล้ว ก็เตรียมงานSpirit Nightได้ โดยลำดับการแสดงนั้นจะให้ที่โหล่ในSport Dayเป็นโชว์เรียกน้ำย่อย แล้วเรียงลำดับไปตามคะแนนที่สูงขึ้น และที่1ได้เป็นโชวหลักของงาน
ว่าแต่อาจารย์มัวแต่หากรรมการกันอยู่ ตกลงใครชนะเกมล้มเสากันล่ะ
สีส้มเป็นฝ่ายชนะเกมล้มเสา
สตีฟคืนฟอร์มเต็มที่และทีมวอร์เฮดสามัคคีกันลากโม่งคุงลงจากยอดเสา
โม่งคุงจะเก่งแค่ไหนก็สู้พลังหมาหมู่ไม่ได้หรอก
ส่วนสีแดงรุ่นพี่ซะกอปิอ้งที่คืนฟอร์มแล้วเอาชนะรุ่นพี่สมมาตุโตะไปได้อย่างเฉียดฉิว
ทำให้ผลสุดท้ายรวมคะแนนแล้ว สีแดงได้ที่1ไป
สีส้มเป็นที่2 สีน้ำเงินที่3 และสีเหลืองที่4
เมื่อได้ผลSport Day ลำดับ Spirit Night ก็จะเป็น
โชว์เรียกน้ำย่อย สีเหลือง->โชว์หลัก1 สีน้ำเงิน->โชว์หลัก2 สีส้ม->โชว์ไฟนอล สีแดง
คณะกรรมการประกอบด้วย: อ.โอโทระ ให้คะแนนแรงบันดาลใจ, อ.ปริชาโอะ ให้คะแนนการร้องและแรป, อ.โคซึกิ ให้คะแนนการจัดการ, อ.สามารถ ให้คะแนนการเต้น และ อ.ฮานาซากิ ให้คะแนนมารยาทและความปลอดภัย
"เริ่มการประกวดไอดอลประจำสีได้" ผอ.ประกาศ
(กูว่าSport Dayแม่งจบสวยกว่าที่คิดว่ะ เคลียร์เรื่องดราม่า3นม3ตูดแบบซึ้งๆได้ซะงั้น ต้องขอบคุณโม่ง >>162 ที่เอากีฬาสีมาขึ้นก่อน
กูลงเวรแล้ว ขอลาก่อน พรุ่งนี้จะกลับมาตามอ่านว่าพวกมึงต่ออะไรกัน 555)
เรื่องราวมันเริ่มเมื่อตอนที่พบเครื่องมือเอเลี่ยนประหลาด
ผมจึงเอาเครื่องมือนั้นยัดใส่จิ๋มครูอังคณา
พรีเดเตอร์ ver.เกิดบนโลก เหมือนมนุษย์ทุกอย่างแต่รูปร่างจะใหญ่โตแบบนักมวยปล้ำ WWE มีเกราะเพิ่มพลังไว้ไล่ล่าเอเลี่ยน ตัดต่อพันธุกรรมเพื่อดำรงชีพบนโลกรวมไปถึงโอกาสในการสืบพันธุ์
3อันที่ผ่านมาคือ spot โฆษณา Digital sound check ที่ใช้เทสโปรเจคเตอร์และระบบเสียงของเวทีไอดอล Spirit Night
ระบบใช้การได้ดีมาก แม้Spotอันที่2จะติดเรทเกินไปจนครูปริชาโอะสั่งพักการเรียนคนที่เตรียมมาก็ตาม
"หนังพรีเดเตอร์ภาคใหม่ในโฆษณาโคตรน่าสนใจว่ะ"เรวี่เปรยกับเพื่อนๆ"เสาร์นี้ไปดูกันมั้ย"
"เอาดิ น่าสนใจ"เต้เห็นด้วย "ไปกันทั้งวงเลยเหอะ"
"ได้ข่าวว่าห้างใกล้ๆโรงเรียนมีเกมเลเซอร์แท็กธีมหนังพรีเดเตอร์ภาคใหม่ด้วยนะ"สมมาตุโตะควงแขนโม่งจังเดินผ่านมาเล่าอย่างอารมณ์ดี "เรา2ทีมไปดวลกันหน่อยมั้ย วอร์เฮด+ชิคกี้VSโม่งพีซ+ผู้ช่วย"
"ดวลเหอะๆ"โม่งคุงที่เดินผ่านมาอีกคนชวน "ผมจะได้แก้มือจากเกมล้มเสาด้วย"
"งั้นให้ฉันแจมด้วยคนสิ"รุ่นพี่ซะกอปิอ้งที่ผ่านมาได้ยินเข้ามาร่วมวงด้วย "ฉันจะได้จัดการสตีฟด้วยมือตัวเอง" ถึงเธอจะให้อภัยสตีฟแล้วแต่ก็ยังอยากอัดซักรอบอยู่ดี
"โห่รุ่นพี่ ไม่เปิดช่องให้ผมปฏิเสธเลยว่ะ"สตีฟบ่น "ดวลก็ดวล"
เป็นอันตกลงตามนั้น หลังสปิริตไนท์ จะมีการดวลเลเซอร์แท็กธีมพรีเดเตอร์ แบบBattle Royale ใครอยากแจมก็เชิญ
เชิญมึงด้วยนะ Scorpion666 กลับมาไล่ยิงกันซักภาคเหอะ
(แม่งอยากข้ามไปภาคดวลปืนหรือภาคปัตตานีว่ะ แต่ต่อภาคSpirit Nightให้จบๆไปก่อนละกัน)
Sound check เสร็จ สีเหลืองก็เริ่มการแสดงเรียกน้ำย่อย เป็นPunk rockของThe ghost ที่มีการเต้นของไอดอลสาวๆประกอบ ดูขัดกันอยู่บ้างแต่ก็เข้ากันได้
คณะกรรมการให้คะแนนรวม 37/50
>>208 งั้นกูสรุปปิดภาคสปิริตไนท์ให้ละกัน แล้วใครอยากเก็บตกฉากในภาคค่อยมาย้อนเอา
สีน้ำเงิน เป็นการแสดงรวมของ ไอดอลหลายๆวง โชคดีที่เป็นแนวPop ทั้งJ-pop K-pop T-popภาพรวมเลยดูสมูท คะแนน42/50
สีส้ม มีวอร์เฮดทั้งทีม+ชิคกี้ที่เป็นSound engineerทุกคนเลยสามัคคีกันแสดงคอนเสิร์ตGothสุดอลังการ ได้คะแนนไป48/50
ทุกคนคิดว่าสีส้มคงชนะการแข่งไอดอลแน่แล้ว แต่สีแดงยังมีทีเด็ด
รุ่นพี่ซะกอปิอ้งกับสมาชิกวง666รับหน้าที่ผู้ดำเนินรายการแสดงโชว์พร้อมและนำสมาชิกทุกคนที่ออกมาแสดงเพลงแนวของตัวเองที่แตกต่างแต่ไม่แตกแยก โดยมีริโกะ สมาชิกยูนิตซาลามและไอดอลสายประสานเสียงช่วยกันเป็นคอรัสเพื่อเชื่อมบทเพลงของทุกทีมเข้าด้วยกัน
เป็นการแสดงที่สมบูรณ์แบบ ได้คะแนนไป50/50
ในชั้นปีที่3 รุ่นพี่ซะกอปิอ้งก็ยังสมศักดิ์ศรีไอดอลอันดับ1ของโรงเรียนที่ไม่มีใครล้มได้อย่างแท้จริง
ให้โม่งคนถัดไปเลือก มึงจะเล่นภาคไหนต่อ
1.ภาคคัดเลือกไอดอล
2.ภาคทัศนศึกษาที่ปัตตานี
3.ภาคดวลปืนเลเซอร์แท็ก Battle Royale
4.ภาคอื่นๆ
5.เบรคเรื่องไอดอลแล้วขึ้นเรื่องใหม่ชั่วคราว (แต่หลังจบภาคกูจะกลับมาเล่าไอดอลภาคปัตตานีต่อ)
สรุปภาคคัดเลือกไอดอลใครชนะวะ
กูก็ไม่รู้ แต่คาดว่าโม่งพีซชนะนะ
เพราะวอร์เฮดบอกว่าจะล้างแค้นในภาคกีฬาสี
ตกลงพวกมึง2คนจะเล่นภาคไหนต่อวะ
ประกาศ งดการเรียนการสอนสองสัปดาห์ ปิดปรับปรุงซ่อมอาคารเรียนที่พังยับเพราะพ่อนเองออนิวขับรถพุ่งชน
"แบบนี้ก็แย่สิครับ"ผอ.กล่าว "ประกันของพ่อน้องออนิวจะจ่ายค่าซ่อมอาคารให้เรามั้ยครับ"
"ผอ.คะ ต้องถามก่อนสิคะว่าพ่อน้องออนิวปลอดภัยดีมั้ย"อ.คิมิโกะเตือน
"ครับๆ นั่นแหละครับ ปลอดภัยดีมั้ยครับ"ผอ.ยอมว่าตาม
ตกลงเข้าแข่งขันพรีเดเตอร์ล่าเอเลี่ยน อาวุธมีคม ปืนเลเซอร์ เกราะเสริมพลัง ของครบพร้อมล่า
"สองสัปดาห์ที่จะปิดการสอนผมว่าไม่ควรปิดนะครับ ผมเสนอว่าเอางี้ดีไหมครับ ให้เราแบ่งนักเรียนเราไปเรียนที่โรงเรียนใกล้เคียงรอก่อน" อ.ปรีชาโอะ เสนอกับผอ.
เป็นอันว่าระหว่างโรงเรียนดีลกับพ่อน้องออนิว
โรงเรียนปิดแค่3วันก่อนส่งเด็กไปรร.ข้างๆเพราะใกล้สอบแล้ว
นักเรียนทุกคนที่ว่างก็พากันไปลงสมัครเกมเลเซอร์แท็กจนล้น ทางห้างจึงจัดอีเวนท์พิเศษให้เล่นกันเต็มที่กลางสนามกีฬา3วัน
มีอาวุธให้เลือกตั้งแต่แบบแฟนตาซี ปัจจุบัน ไปจนถึงไซไฟ ใช้ระบบเลเซอร์ผสมเพนท์บอล
ให้เลือกเผ่าได้ว่าจะเป็น เอเลี่ยน พรีเดเตอร์ หรือมนุษย์
ทุกคนที่จะแข่งต้องแนะนำตัวด้วย เริ่มการแข่งขันได้
มากูเปิดเอง
สตีฟเลือกเผ่ามนุษย์ ใช้อาวุธนินจา มีปืนสั้น1กระบอกเป็นอาวุธเสริม
เต้เลือกเป็นเอเลี่ยนนักมวย มีปืนเลเซอร์เป็นอาวุธเสริม
เรวี่เลือกเผ่ามนุษย์ พกปืนสั้นอัตโนมัติ2กระบอก ปืนยาว1 ดาบเลเซอร์1
Kเลือกเป็ยพรีเดเตอร์พันธุ์ดั้งเดิมติดกงเล็บเลเซอร์ และถือปืนบลาสเตอร์หนัก1กระบอก
(คนที่จะสร้างตัวละครใหม่บอกด้วยนะว่านักเรียนไอดอลหรือคนนอกที่มาแจม บอกสเป็คปืนได้เลย ให้ปล่อยผี เติมอาวุธให้ตัวละครหลักก็ได้)
รุ่นพี่สมมาตุโตะเลือกเผ่ามนุษย์ พกอาวุธธีมสงครามเวียดนาม
ชิคกี้ก็เป็นมนุษย์ เล่นเป็นหน่วยพยาบาล มีปีนเลเซอร์เล็ก1กระบอก
กู play safe ส่งหุ่นยนต์ควบคุมระยะไกล Bastion เข้าร่วมแข่งขัน พร้อม drone สังเกตุการณ์กับยานเกราะ support พลังงาน+อาวุธ
รุ่นพี่ซะกอปิอ้งเล่นเป็นพรีเดเตอร์จัดเต็มปืน3กระบอกดาบเลเซอร์2เล่ม
ริโกะเป็นมนุษย์คลุมฮิญาบตามปกติและพกAK-47 กระบอกเดียวและระเบิดสีปริมาณมหาศาล มีระเบิดพลีชีพมัดติดอีกด้วย ใครฆ่าริโกะนางจะเอามึงไปด้วย
อุ๋งอิ๋งใส่สุดเกราะ Ironman Mk.9 บินได้อีกตะหาก
"กรรมการโว้ย!!"โม่งคุงเรียก"บินได้แบบนั้นยังไม่ผิดกติกาอีกเหรอวะ! แล้วยังไอ้คนที่บังคับหุ่นยนต์อยู่นอกสนามอีก!"
ปรากฏว่าอุ๋งอิ๋งซื้อกรรมการไปแล้ว ส่วนผู้พันแซนเดอร์สเป็นแชมป์สัปดาห์ที่แล้ว มีสิทธิ์ทำตามใจได้1อย่าง
เปิดตัวทีมล่าไอดอล พวกเขาได้ข่าวมาว่าเกมเลเซอร์มีไอดอลมาร่วมด้วย
เขาไม่ได้มาเพื่อชนะแต่เขามาเพื่อหาโอกาสมีPET3000กับไอดอล
1.โอตาคุคุง อายุ 40 ปี ยังซิง อาชีพ พนักงานพาทไทม์ เลือกเผ่าเอเลี่ยน เขาใช้ปืนไฟฟ้า เป้าหมายคือการช็อตไอดอลให้สลบ
โอตาคุคุง : วันนี้ชั้นต้องสละซิงให้ได้
2.สตอกเกอร์คุง อายุ 32 ปี ยังซิง อาชีพ สตอกเกอร์ เลือกเผ่าเอเลี่ยน ใช้อาวุธคือดาบดิลโด้ และผ้าคลุมล่องหน เป้าหมายเขาคือการล่อฃหนไปหลอยหลัง
สตอกเกอร์คุง : ชั้นจองซะกอปิอ้งจังนะพวกมึงจะเอาใครก็เอาไป
3.คิโม่ยคุง อายุ 27 ปี ยังซิง อาชีพ นีดว่างงาน เลือกเผ่า เอเลี่ยน มีอาวุธ ดาบน้ำแข็ง เป้าหมายเขาคือแช่แข็งเท้าไอดอลให้อยู่กับที่ แล้วลวนลาม
คิโม่ยคุง : ตอกสดๆจิ๋มสดๆ
ริโกะเห็นทีมล่าไอดอลแล้วขนลุก คนตันหาจัดแบบนี้น่ารักเกียจที่สุดเลย
คอยดูนะ ถ้ามีโอกาสริโกะจะระเบิดพลีชีพ อัลลาห์ อัคบาร์ ให้มันตายยกทีมเลย
ผู้พันแซนเดอร์สสั่ง Bastion ทำลายร้านค้าและตู้เสบียงให้หมด ติดตั้งปืนกลและเครื่องยิง missile อัตโนมัติตรวจจับความเคลื่อนไหวทุกทางออก
ใครออกจากพื้นที่ยิงให้หมด ผ่านไป 3 วันเริ่มหิวโหยหาอาหาร เอาไก่ดิบผสมไซยาไนด์ให้พรีเดเตอร์กับเอเลี่ยนกิน
ไก่ทอดผสมไซยาไนด์ให้โอตะคุกิน ทอดไก่สูตรเคนตักกี้เตรียมไว้ให้ไอดอล ถ้าอยากกินต้องมาอยู่เต็นท์เดียวกันกับผูพันนะจ๊ะ
>>231 ใจเย็นก่อนไอ้ผู้พัน ในฐานะModulator(แต่งตั้งตัวเอง)กูปล่อยให้มึงโรลไปถึงDay3ตั้งแต่เม้นแรกไม่ได้เว้ย เดี๋ยวคนอื่นไม่ได้เล่น
อนุมัติให้ทำลายร้านค้ตูเสบียงและติดเซ็นเซอร์ทุกประตู ตอนนี้ยังไม่มีใครออกไปตามหาตัวมึงได้ เหลืออาหารแค่ที่พกมา
แต่ไก่ทอดให้เตรียมการไว้ก่อน รอผ่านไป24ชม.ถ้าทุกคนเสบียงหมดค่อยดำเนินการได้
(ขอบคุณMod 555 กูเกือบไม่ได้เล่นละ)
เมื่อเห็นว่าร้านค้าและตู้เสบียงถูกทำลายหมด ก็มีคนกรีดร้องว่า "กูไม่เล่นแล้วโว้ย!"แล้ววิ่งหนีไปที่ประตูทางออก แล้วก็โดนมิซไซล์แสงสีของผู้พันแซนเดอร์สยิงถล่มจนยับเยิน หลุดออกจากเกมไปอย่างรวดเร็ว
กรรมการเห็นว่าตลกดีและยังไม่มีอันตรายจึงไม่ห้าม
"ทุกคนมารวมกันทางนี้" ชิคกี้ตะโกน "ชั้นพกปืนกระบอกเดียวแต่พกเสบียงมาพอแจกให้นร.ไอดอลทุกคนได้1มื้อ ทุกคนมารับเสบียงสำรอง แล้วค่อยสู้
กันต่อนะ"
(>>231 แล้วถ้าไอดอลจะไปสวามิภักดิ์มึงมีช่องทางติดต่อมั้ย)
"ฉันได้กลิ่นควัน" โอตาคุคุงเอ่ย
"คงเป็นพวกไอดอล แบบนี้เลาก็ได้เวลาล่าแล้วสินะ" สติกเกอร์คุงเสริม
"ใจเย็นกันก่อนนะครับลุงๆ เหมือนว่าพวกมันจะมีกันเยอะกว่าที่คิด และด้านพละกำลังของพวกเราที่เป็นนิทว่างงานคงจะสุ้พวกมันตรงๆไม่ไหว" คิโม่ยคุงพูดแทรกขึ้น
"งั้นจะเอายังไงดีล่ะ แผนหลอยหลังไหม กูจะใช้ผ้าคลุมล่องหนจับพวกมุดไปจับพวกมันสักคนเป็นตัวประกันแล้วเอามาล่อพวกไอดอลให้มาติดกลับเรา" สตอกเกอร์คุงเสนอไอเดีย
ริโกะกำลังซุ่มอยู่ในป่าคนเดียวเพื่อสอดส่องมองหาทีมล่าไอดอล ถ้าเป็นไปได้เธอจะปาระเบิดและเอาอาก้ายิงมันให้หมดก่อนมันจะได้เข้าใกล้รุ่นพี่ซะกอปิอ้งได้
เพื่อนร่วมยูนิตซาลามทั้ง4ของเธอตกใจระเบิดตอนต้นเกมจนไม่กล้าออกมาเล่น และไม่กล้าออกไปโดนยิงตายให้หลุดจากเกม กำลังหวังพึ่งผู้ชายที่แข็งแกร่งตามหลักศาสนา
แต่ถึงปกติริโกะจะเป็นมุสลิมมะห์ที่ดี แต่รอบนี้เธอไม่ยอมอยู่เฉยเด็ดขาด
"ถ้ายังอยากมีชีวิตอยู่ พวกเธอห้ามออกไปนอกค่ายเด็ดขาด" ผู้พันพูดกับเหล่าไอดอลตัวท็อป
"ถ้าอยากรู้ว่าข้างนอกมีอะไร ข้างๆมีหอสูงอยู่ พาไปดูได้" ผู้พันกล่าวเสริม
สิ่งที่เหล่าไอดอลตัวท็อปเห็นคือซอมบี้หลายสิบตัวเดินวนเวียนอยู่รอบค่าย
"ซอมบี้พวกนี้เกิดจากการกินไก่ทอดผสม t-virus" ผู้พันกล่าวถึงสาเหตุ
"ไม่ต้องห่วง ไอ้พวกนี้เป็นทหารรับจ้างที่ถูกจ้างมาฆ่าผู้เข้าแข่งขันรอบที่แล้ว" ผู้พันกล่าวเสริม
"ตราบใดที่พวกเธอไม่ออกไปนอกรั้ว พวกเธอจะปลอดภัย 100%" ผู้พันให้คำมั่นสัญญา
"แล้วคุณทำยังไงให้พวกมันไม่มายุ่งกับเรา จากที่สังเกตุพวกมันไม่เดินเข้าชิดรั้ว
แต่ก็ไม่ออกห่างจากบริเวณค่าย" ไอดอลตัวท็อปถามด้วยความสงสัย
"เป็นความลับ" ผู้กล่าวทิ้งทายก่อนเดินจากไป
4สาวยูนิตซาลาม: กุหลาบราตรี-โยบาระ แซฟฟราน-ฟุราโยะ ลิลิยา-ยูริเอะ และ เอมายา-ฮานะ กำลังซ่อนตัวอยู่ในเขตปลอดภัย เมื่อได้ยินพวกรุ่นพี่ตัวท็อปกระซิบคุยกันเรื่องซอมบี้นอกกำแพงก็พากันหวาดกลัวกว่าเดิม ไม่ว่าจะเป็นซอมบี้จริงหรือเป็นผู้เล่นกลุ่มอื่นที่แต่งผีมาหลอกก็น่ากลัวเกินไปแล้ว
"อา องค์อัลลอฮฺ ฉันไม่น่าขัดคำสั่งพ่อมาร่วมเกมนี้เลย" ฮานะร้องไห้
"เกมนี้น่ากล้วเกินไปแล้ว ฉันอยากกินอาหารร้อนๆที่ไม่ใช่เสบียงสำรองพวกนี้แล้วด้วย" ฟุราโยะบ่น
"พวกเราไปเป็นข้ารองบาทของผู้ชายที่แข็งแกร่งที่สุดในเกมนี้กันเถอะ" โยบาระเสนอ
"นายคนที่ใช้ชื่อว่าผู้พันแซนเดอร์สนั่นไง ที่พวกรุ่นพี่พูดถึงกัน" ยูริเอะชี้เป้า "ไปถามรุ่นพี่กันเถอะว่าจะติดต่อเขายังไง"
ซะกอปิอ้งออกเดินลาดตระเวนในสนามแข่งร่วมกับทีมโม่งพีซและทีมเดอะโกสต์
เธอรู้มาว่ามีทีมล่าไอดอลหมายตาเธอไว้เลยกะจะจัดการมันให้ได้ก่อน
แถมก่อนหน้านี้เธอยังอยู่ในกลุ่มไอดอลที่โดนคนแปลกๆชื่อผู้พันแซนเดอร์สพาไปดูซอมบี้นอกกำแพง บอกตามตรงว่าดูยังไงก็เหมือนรายการล้อกันเล่นที่จัดคนมาหลอกไอดอลให้ตกใจมากกว่า เธอเป็นไอดอลมา3ปี เจอแบบนี้มาบ่อยแล้ว ไม่กลัวของแค่นี้หรอก
และถึงเป็นซอมบี้จริงพวกเธอก็ไม่ได้ไร้ทางสู้ ชมรมเพนท์บอลรร.คิมิโนะโต๊ะริโกะเคยไปDay tripที่สนามยิงปืน ทุกคนใช้ปืนจริงเป็นอยู่แล้ว ถ้าเป็นของจริงแม่จะยิงให้เละเลย แต่ตอนนี้ช่างมันเถอะ ไปจัดการพวกล่าไอดอล แล้วไปสะสางความแค้นกับพวกสตีฟดีกว่า
ตัดฉากไปที่พวกสตีฟ ที่กำลังกระทืบพวกซอมบี้อย่างสนุกสนาน
"ซอมบี้จริงรึป่าวเนี้ย" สตีฟพูดด้วยน้ำเสียงดูถูกเหยียดหยาม
"ได้โปรดไว้ชีวิตผมด้วยเถอะ" ซอมบี้ที่กำลังอยู่ใต้ตีนร้องขอชีวิต
"กระทืบ มันเลย กระทืบมันเลย" เต้ หัวเราะชอบใจ
"เราจุดไฟเผาพวกนี้ดีไหม" Kคุงเสนอไอเดีย
และพวกเขาก็จุดไฟเผาพวกซอมบี้จนเป็นควันขโมง สร้างจุดสนใจให้ผู้เข้าแข่งขันคนอื่นเป็นอย่างมาก
"ผอ.คะ แย่แล้วค่ะ"อ.คิมิโกะวิ่งเข้าไปหาผอ.ที่กำลังเจรจากับบริษัทประกัน "ตอนนี้มีไวรัสซัลโมเนลล่ากลายพันธุ์ระบาด ส่งผลให้คนที่กินไก่ที่ทอดไม่สุกมีอาการสมองอักเสบ คิดว่าตัวเองเป็นซอมบี้วิ่งไล่กัดคนค่ะ"
อาจารย์สาวเปิดไอแพ็ดให้ผอ.ดูวิดีโอ "มีผู้ป่วยกลุ่มนึงมุ่งหน้าไปสนามกีฬาที่นักเรียนของเราเล่นเลเซอร์แท็ก3วัน3คืนกันอยู่ด้วยค่ะ!"
"แบบนี้ก็แย่สิครับ"ผอ.กล่าวคำพูดติดปาก"เราควรรีบไปช่วยเด็กๆออกมานะครับ"
"แต่ดิชั้นคิดว่าไม่น่าเป็นห่วงนะคะ"อ.สามารถแย้ง "เด็กๆที่ไปเล่นเกมส่วนใหญ่ต่อสู้เป็นทั้งนั้นแหละ น่าจะมีคนปกป้องเพื่อนๆได้แหละค่ะ อ.คิมิโกะไม่ต้องห่วงลูกหรอกค่ะ"
"ผอ.กับอ.สามารถกำลังเข้าใจผิดนะคะ"อ.คิมิโกอธิบาย "ฉันไม่ได้กลัวผู้ป่วยทำร้ายลูก แต่กลัวลูกชั้นกับเพื่อนร่วมวงไปทำร้ายผู้ป่วยเพราะคิดว่าเป็นซอมบี้จริงๆค่ะ เด็กๆพวกนั้นยิ่งเบียวๆชอบเล่นโหดๆอยู่ด้วย!"
อืม ไม่ทันแล้วล่ะ อ.คิมิโกะ
"งบประมาณปี 67 โอนเข้าเรียบร้อยครับท่าน" เสียงปลายสายกล่าวกับผู้พัน
"ตอนนี้เฮลิคอปเตอร์ที่ขน Project Mr.X และ Nemesis กำลังจะถึงท่านอีกไม่กี่นาทีครับ" เสียงปลายสายกล่าวต่อ
"ตั้งโปรแกรมทั้ง 2 Project อะไรที่ไม่ใช่ฉันและเหล่าไอดอลตัวท็อป ฆ่าให้หมด" ผู้พันสั่งการ
"รับทราบครับ" เสียงปลายสายรับคำสั่งก่อนเลิกการติดต่อ
อุ๋งอิ๋งที่สวมเกราะไอรอนแมนบินอยู่เหนือสนามแข่งสังเกตเห็นเฮลิคอปเตอร์ที่มุ่งหน้าเข้ามา
"ทำไมวันนี้วุ่นวายจัง ตอนเช้ามีนายแซนเดอร์สที่ถล่มสนามเละ ตอนเที่ยงๆมีคนแปลกๆท่าทางเหมือนซอมบี้มาล้อมสนามแถมมีบางส่วนปีนรั้วหลุดเข้ามาปะทะกับผู้เข้าแข่ง แล้วตอนเย็นนี่ยังมีเฮลิคอปเตอร์ทหารบินมาอีก" เด็กสาวบ่น "อุ่งอิ่งโทรฟ้องปะปีาดีกว่า ว่าเกมนี้ไม่เห็นเหมือนที่คิดเลย"
เฮลิคอปเตอร์ ลำแรกได้ปล่อย Project Mr.X ลงมาแล้ว
Project Mr.x
ความสามารถแสตนด์ : layer Swift
ทันทีที่ Mr.X ปรากฏตัว
ทั่วทั้งพื้นที่ก็กลายเป็นสีดำ
นันดะโคเรวา
ที่ห้องกรรมการเกม
"เห้ย คิมุระ ทำไมปล่อยให้คนนอกเข้าไปมั่วในสนามได้วะ"หัวหน้ากรรมการด่า ชี้ภาพฝูงซอมบี้ที่โดนทีมวอร์เฮดเผาอยู่
"ก็เกมนี้แชมป์เก่านายผู้พันแซนเดอร์อยู่นอกสนามนี่ครับ เราเลยตัดการเชื่อมต่อเต็มที่อย่างปกติไม่ได้"คิมุระตอบ "ถึงยังไงอาวุธในสนามก็ไม่ถึงตายอยู่แล้ว ไฟนี่ก็แค่ดอกไม้ไฟที่เผาแต่เสื้อผ้า ไม่เผาเนื้อคน ผมว่าปล่อยให้เด็กๆเล่นไปเถอะครับ"
"หัวหน้าครับ นายผู้พันขนอาวุธจากนอกสนามเข้ามาครับ!"
"อะไรของแม่งวะ ส่งการ์ดลงไปซิ!"
บะ บาก้าน่ะ นี่กับเกิดเชี่ยไรขึ้นวะเนี้ย
เหล่าผู้เข้าแข่งขันต่างมึนงงกับสถานะการที่เกิดขึ้น
ผู้ใช้ : Mr.X
แสตนด์ : Layer Swift
พาสซีฟสกิล : สร้างอนาเขตสีดำเมื่อลงสู่พื้นที่ ทำให้คนในอาเขตสามารถมองเห็นทะลุกันได้หมดแต่ไม่สามารถโจมตีโดนกันได้
ความสามารถพิเศษ : สุ่มคู่ต่อสู้มาสู้กันเองทุก 5 นาที
"หืม เกิดอะไรขึ้นวะ" โอตาคุคุงงง "ทำไมอยู่ดีๆตูมาอยู่หน้าได้เด็กกลุ่นี้ได้"
คู่ต่อสู้ที่เขาโดนสุ่มมาเจอคือสตีฟแห่งกลุ่มวอร์เฮดนั่นเอง
"โฮ่ แกเองสินะ พวกล่าไอดอล" สตีฟกล่าวพร้อมยกคุไนขึ้น "ฉันจะให้เกียรติกระทืบแกเอง!!"
"อะจ๊าก! เปิดก่อนได้เปรียบ"โอตาคุคุงยิงปืนไฟฟ้าใส่สตีฟ
สตีฟปาตะปูเรือใบออกมาข้างหน้าสร้างฟาราเดย์เคจกันไฟฟ้าไว้ และใช้วิชาก้าวพริบตาที่เรียนมาจากชรมรนินจาอ้อมเข้าข้างหลังใช้คุไนปาดคอโอตาคุคุงเลือดปลอมพุ่งกระฉูด
"รุกฆาต"สตีฟกล่าวอย่างโคตรเบียว หารู้ไม่ว่านายโอตาคุที่เลือกเผ่าเอเลี่ยนนั้นจุดตายไม่ได้อยู่ที่คอ
ณ ห้องครัวในค่าย
"ฉันล่ะไม่ชอบพวก salam เลย พวกนี้เอาแต่โทษคนอื่น
ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้พวก salam ก็ใช้กองทัพบุกไปตีประเทศ salam ด้วยกัน
ยึดทรัพย์สมบัติมาเป็นของตัวเองเหมือนกับพวกที่ salam ชอบโยงด่า"
ผู้พันเริ่มบทสนทนากับเหล่าไอดอลสาวสวยตัวท็อปในขณะที่ทำสลัดไก่ให้พวกเธอ
เพราะการกินของทอดมากเกินไปทำให้รักษารูปร่างยาก
"ก่อนที่ประเทศของ salam จะเกิดสงคราม มันมีปัญหาจากระบบการปกครองของ salam ทั้งนั้น
ขัดแย้งจนเกิดรัฐประหาร โค่นล้มราชวงศ์ เกิดเป็นกลุ่มต่างๆ ตีกันจนจัดการไม่ได้
ต้องให้ต่างชาติอย่างเราเข้าช่วยเหลือ พอไม่ได้ดั่งใจสุดท้ายก็โทษเราเป็นคนไม่ดี"
ผู้พันกล่าวต่อ
"ด่าเราต่างๆนาๆแต่สุดท้ายขอลี้ภัยมาอยู่ในประเทศเราซะงั้น ตลกดีไหมล่ะ
พอมาอยู่แล้ว... ก็นั่นแหละ อย่างที่เป็นข่าวบ่อยๆ"
ผู้พันกล่าวแบบปลงๆ ก่อนเสิร์ฟสลัดไก่ให้เหล่าไอดอลสาวสวยตัวท็อป
"ว้าว เมนูไก่คุณทำได้อร่อยทุกอย่างจริงๆ" หนึ่งในกลุ่มไอดอลสาวสวยตัวท็อปกล่าวชม
"ฉันมาจากเคนตักกี้ ที่นั่นเราถนัดเมนูไก่ ฉันเข้ากองทัพมาได้เพราะทอดไก่เก่งน่ะ" ผู้พันเล่าอย่างเป็นกันเอง
"จริงสิ ล้อเล่นน่า" หนึ่งในกลุ่มไอดอลสาวสวยตัวท็อปตอบกลับแบบสงสัย
"เรื่องจริง กองทัพต้องเดินด้วยท้อง ถึงจะไปประจำการอยู่ตะวันออกกลางแต่ฉันทำอาหารเป็นหลัก
มีบ้างที่ออกภาคสนามแต่หลักๆคือฝ่ายเสบียง ไม่รู้เรื่องการรบอะไรมากนักหรอก
อยู่มาเรื่อยๆจนเขาเลื่อนยศให้ มีตำแหน่งเพื่อจะได้อนุมัติจัดซื้อจัดจ้างอะไรพวกนี้
งานเอกสาร พวกเธอน่าจะผ่านมาบ้าง ไม่มีใครอยากทำเท่าไหร่" ผู้พันเล่าไปยิ้มไป
"งั้นคุณก็ทำหน้าที่ได้ดีมากเลยค่ะ" หัวหน้าเหล่าไอดอลสาวสวยตัวท็อปกล่าวชม
"บางทีผมอาจจะทอดไก่ไว้เผื่อพวกข้างนอก ยื่นข้อเสนอ ถ้าอยากกินอีก ปล่อยพวกเราไปซะ เราเบื่อที่จะแข่งแล้ว"
ผู้พันกล่าวกับเหล่าไอดอลสาวสวยตัวท็อปอย่างสนุกสนาน บรรยากาศในห้องครัวผ่อนคลายอย่างมาก
ในขณะดื่มกินกันอย่างมีความสุข ผู้พันได้รับข้อความใน tablet
"Bastion 2 ตัว และ Drone ติดอาวุธอีก 2 ลำ กำลังถูกจัดส่งไป"
"รถถังประจัญบานต้องใช้เวลาเตรียมการ 2 ชั่วโมง ถ้าจัดส่งแล้วจะแจ้งให้ทราบ"
ผู้พันวาง tablet ดื่มไวน์ ก่อนจะพูดคุยกับเหล่าไอดอลสาวสวยตัวท็อปอย่างสนุกสนานต่อไป
(>>248 คำขอจากMod เพื่อรักษาบรรยากาศมู้ ครั้งถัดไปที่มึงโรลขอให้ตั้งชื่อไอดอลตัวท็อปที่อยู่ในเต๊นท์กับมึงอย่างน้อย2คนไม่งั้นกูจะตั้งให้)
ตัดกลับไปที่ฝั่งสตีฟ
"แทงอกหรือท้องโว้ย!"เต้ที่เล่นเป็นเอเลี่ยนตะโกนบอกเพื่อน "ใช้ไฟด้วย! มันแพ้ไฟ!"
แต่ไม่ทันแล้วโอตาคุคุงหันปืนไฟฟ้าใส่สตีฟ แม้จะหลบทันเฉียดฉิวกลับมาตั้งหลักได้ แต่แขนขวาที่โดนปืนไฟฟ้ายิงเฉียดชาจนจับอาวุธไม่อยู่แล้ว
"สตีฟ ถ้านายบังอาจหลุดจากเกมก่อนสู้กับชั้น ชั้นจะเอารูปถ่ายงานกีฬาสีไปลงนสพ.โรงเรียน!"รุ่นพี่ซะกอปิอ้งขู่
งานนี้สตีฟยอมแพ้ไม่ได้เด็ดขาด
ตัดไปที่ ฝั่งรุ่นพี่สมมาตุโตะคุงที่บทหายไปซะนาน
"แกซินะ Mr.X ร่างต้นของแสตนด์ที่จู่โจมพวกเรา" รุ่นพี่สมมาตุโตะ ที่ได้พบเจอเข้ากับ Mr.X โดยบังเอิญ
บนน่านฟ้า อุ๋งอิ๋ง มากิ สตาร์คกำลังควบคุมชุดเกราะไอรอนแมนอีก5ตัวที่ปะป๊าของเธอส่งมาเพิ่มให้ให้ยิงต่อสู้กับโดรนและBastionของผู้พัน
"เด็กๆเค้าอุตส่าห์เข้ามาดวลกันสนุกๆ ตาผู้ใหญ่ขี้โกงนี่ดันคิดแต่จะเอาชนะ อุ๋งอิ๋งเกลียดที่สุดเลย"เด็กสาวบ่น "อุ๋งอิ๋งไม่ยอมให้โดรนพวกนี้ไปรบกวนการดวลของสตีฟหรอก ส่วนบาสเตียนข้างล่างนั่น คงต้องให้พวกรุ่นพี่ช่วยล่ะนะ"
แท้จริงแล้วรุ่นพี่สมมาตุโตะเองก็เป็นผู้ใช้สแตนด์เหมือนกันนั่นเอง แต่พลังสแตนด์ของรุ่นพี่ค่อยๆตื่นเองตามธรรมชาติไม่ได้รับการกระตุ้นจึงยังไม่มีชื่อและรูปร่าง
บัดนี้เมื่อเจอศัตรูที่ใช้สแตนด์เหมือนกันพลังของรุ่นพี่สมมาตุโตะจึงตื่นเต็มที่แล้ว
ชื่อและพลังนั้นคืออะไรกันนะ
แสตนด์ของรุ่นพี่คือดาบแห่งความจริง
สามารถฟันทะลุสิ่งที่เหนือธรรมชาติได้ทั้งหมด
"ไปเลยแสตนด์ของชั้น 真実の剣!"(จริงๆอ่านว่าShinjitsu no kenแต่รุ่นพี่อ่านเบียวๆว่าSword of Truth)
รุ่พี่สมมาตุโตะคว้าดาบเข้าไปฟัน Mr.X หมายปลิดชีพ แต่ดาบนั้นฟันทะลุได้เฉพาะสิ่งที่สัมผัส
Mr.Xที่อยู่ตรงหน้าเขาเป็นเพียงภาพจำลองที่ให้1ในความสามารถของ Swift Layerฉายขึ้นมา ตัวจริงอยู่ที่อื่น
รุ่นพี่สมมาตุโตะต้องตามหาตัวจริงให้เจอถึงจะชนะ
อีกด้าน หัวหน้ากรรมการยามาดะกับการ์ด4คนเดินทางลัดเลาะสนามแข่งหลบเลี่ยงขอบเขตสแตนด์ สู้กับซอมบี้ และผ่านกับดักมากมายไปจนถึงขอบรั้วบริเวณตั้งเต๊นท์ขนาดใหญ่ของผู้พันแซนเดอร์ส
"สวัสดีครับผู้พันแซนเดอร์ส ขออภัยที่ต้องมารบกวนในเวลาอาหารค่ำครับ"ยามาดะทักอย่างนอบน้อม เพราะผู้พันเป็นลูกค้ารายใหญ่และแชมป์หลายสมัย "แต่ผมคงต้องบังอาจเรียนแจ้งให้ทราบว่าในการแข่งครั้งนี้ผู้พันได้ทำผิดกติกาที่ตกลงกันไว้ด้วยการนำ Mr.X และ Nemesis เข้ามาในสนามแข่ง ถึงเราจะอนุโลมให้ผู้พันใช้อาวุธของตัวเองมาปรับแต่งให้เข้ากับสนามแข่งได้ แต่ Mr.Xมีสถานะเป็นบุคคลที่ไม่ได้ลงทะเบียนเป็นผู้เข้าแข่งขัน ทำให้ผู้พันที่นำเขาเข้ามาโดยพลการหมดสิทธิ์แข่งต่อนะครับ"
"จะให้ผมเรียกลิมูซีนให้ผู้พันกับคุณหนูโฉมงามทั้งหลายในเต๊นท์เลยมั้ยครับ"ยามาดะกล่าวอย่างนอบน้อมแต่หนักแน่น
ระหว่างที่กรรมการกำลังเจรจาให้ผู้พันแซนเดอร์สถอนตัว และรุ่นพี่สมมาตุโตะกำลังตามหาMr.Xตัวจริง
สตีฟก็จุดดาบไฟสำเร็จ ทำให้โอตาคุคุงไม่กล้าเข้าใกล้ ได้แต่ยิงกระแสไฟฟ้าคุมเชิงจากระยะไกล แต่สตีฟเองก็โจมตีไม่ถนัดเพราะใช้แขนซ้ายได้ข้างเดียว
พวกมึงนี่ว่างเนอะ
"ไม่ต้อง ผมมีคนของผม"
รถ Isuzu D-Max All New ฝากระโปรงดำ โหลดเตี้ย ใส่แม็กซิ่ง โฉบมาจอดรับผู้พันกับสาวๆ พ่อน้องออนิวคนเดิมนั่นเองที่เป็นคนขับ
(>>258กูทำงานที่นั่งStandbyอยู่หน้าคอม16ชม.น่ะ กูเหงา)
(>>259มึงยังไว้ใจให้มันขับอีกเหรอ 555555)
เนื่องจากรุ่นพี่สมมาตุโตะโจมตีร่างเงาของMr.Xไปทำให้อาณาเขตของสแตนด์ลดลง
รุ่นพี่ซะกอปิอ้ง เรวี่ โม่งคุงและริโกะ4สาวสายบู๊จึงหลุดออกมานอกเขตได้
"พวกเราไม่ใช่ผู้ใช้สแตนด์อย่างสมมาตุโตะ ยังไงก็ช่วยสู้Mr.Xไม่ได้หรอก"เรวี่กล่าวสรุปข้อมูลที่ได้มาจากเต้หน่วยข่าวกรอง(เสือก)"เพราะงั้นไปช่วยเกราะของอุ๋งอิ๋งสู้กับBastion แล้วรอรับมือNemesisที่กำลังจะมากันเถอะ"
4สาวพยักหน้าและแยกย้ายกันไป
"ตาผู้พันยอมกลับไปแล้ว แต่ดันทิ้งโดรน บาสเตียน Mr.X และ Nemesisไว้ซะงั้นอ่ะ" อุ๋งอิ๋งที่บินอยู่ส่งข่าวให้เต้ทางวิทยุคลื่นสั้นที่ปะป๊าส่งมาให้ "แถมตากรรมการกับการ์ดก็กลับไปแล้วแบบไม่คิดจะจัดการ อุ๋งอิ๋งเกลียดผู้ใหญ่ไร้ความรับผิดชอบแบบนี้ที่สุดเลย"
"ไม่เป็นไรหรอกมั้ง" เต้ตอบ "เค้าคงเห็นว่าเราสู้ได้เลยไม่อยากรบกวนเกมน่ะ แต่อย่างน้อยก็อยากให้เค้ารับคนที่อยากเลิกเล่นออกไปว่ะ น่ารำคาญพวกนี้จริงๆ"
เต้หมายถึง4สาวยูนิตซาลามที่โดนผู้พันปฏิเสธจนมาเกาะพวกเขาแทน
ตัวละครเรื่องนี้เป็นนักเรียนไอดอลหรือนักเรียนหน่วยรบพิเศษวะแม่ง
สุดท้ายสตีฟกับโอตาคุคุงก็โจมตีกันไปหลายแผลแต่เอาชนะกันเด็ดขาดไม่ได้ จนหมด5นาทีที่ยาวนานเหมือนบนดาวนาเม็ก พวกเขาก็โดนวาร์ปออกจากสนามประลอง นักสู้คู่ใหม่ถูกวาร์ปเข้ามาแทน เป็น คิโม่ยคุง กับโม่งจังที่ต่อสู้ไม่เก่ง โม่งจังจะเอาตัวรอดได้ครบ5นาทีมั้ยนะ
"ทำไมกูรู้สึกว่า Mr.Xเกลียดพวกเราวะ"สตอล์กเกอร์คุงที่รับรู้ตัวตนของผู้ใช้สแตนด์ผ่านการกระจายข่างของเต้บ่น "คนถัดไปต้องเป็นกูแน่"
จะว่าไปแล้วNemesis มันควรจะลงมาในสนามรบหลังMr.Xไม่เกิน5นาทีนี่หว่า
ตอนนี้ผ่านมาเกิน5นาทีแล้วแน่ๆ ทำไมยังไม่มีใครเห็น Nemesis เลยล่ะ
Nemesis เป็นชื่อของเทพีแห่งการล้างแค้น เจ้าโปรเจ็คต์นี้ มันเป็นบุคคล หรือเป็นอาวุธประเภทไหนกันนะ
Nemesis ไม่ใช่บุคคล แต่ก็ไม่ใช่สิ่งของ
Nemesisเป็นสิ่งมีชีวิตขนาดเล็ก ที่เปลี่ยนแปลงรูปร่างได้ เจ้าตัวที่ถูกส่งมาที่สนามนี้หน้าตาคล้ายแมวดำธรรมดา เพราะอย่างนี้เลยยังไม่มีใครเห็นNemesis
แต่ความพิเศษของมันคือยิ่งมันโดนโจมตีมากเท่าไหร่ มันจะยิ่งตัวใหญ่ขึ้นและโจมตีแรงขึ้นเรื่อยๆอย่างไม่สิ้นสุด แถมยังเลียนแบบการโจมตีของอาวุธที่ใช้กับมันได้ด้วย
ที่จริงแค่ไม่ไปโจมตีมันก็พอแล้ว แต่การต่อสู้นั้นหลีกเลี่ยงได้ยาก เพราะNemesisถูกกองทัพทดลองอย่างโหดร้ายไร้ศีลธรรมจนกลายเป็นสัตว์กระหายเลือดไปแล้ว มันเกลียดมนุษย์และจะโจมตีทันทีที่เห็น ทำให้ยากจะหลีกเลี่ยงการต่อสู้กับมัน
Nemesis คงจะเป็นหายนะของเหล่าไอดอล ถ้าคนแรกที่เจอมันไม่ใช่ ฮานะแห่งยูนิตซาลาม
ตักกลับไปที่ฉากต่อสู้ คิโม่ยคุง vs โม่งจัง
"หึ สะบายเลยสิแบบนี้ คู่ต่อสู้ของฉัน ตอกสดๆ" คิโม่ยคุงพูดขึ้นพร้อมด้วยใบหน้าที่คิดเรื่องชั่วร้ายบางอย่าง
"คุณคือ พวกล่าไอดอล หนึ่งในพวกวิปริตพวกนั้นสินะคะ ทำไมคุณ ถึงคิดทำเรื่องแบบนี้ล่ะคะ"
โม่งจังถามด้วยความกลัวเล็กน้อย
"โหดร้ายอย่างนั้น รึ ผิดแล้ว มันคือความชอบธรรมของพวกเราต่างหากล่ะ"
คิโม่ยคุงพูดด้วยเสียงที่ดังขึ้น
"เตรียมตัวโดนตอกสดๆได้แล้วแม่สาวน้อย"
"อย่าเข้ามานะ" โม่งจังยกปืนขึ้นและยิงแบบหวาดกลัว คิโม่ยจำเป็นต้องหลบเลย
กระสุนไม่แม้จะเฉี่ยวไปที่คิโม่ยคุงแม้แต่นิดเดียว
คิโม่ยค่อยๆเดินเข้าไปหาโม่งจังอย่างช้าๆ ช้าๆ
ฮานะที่ถูกผู้พันแซนเดอร์สปฎิเสธนั่งร้องไห้อยู่ที่ชายป่าคนเดียวระหว่างที่เพื่อนร่วมยูนิตอีก3คนกำลังหาทางเอาตัวรอดทางอื่น
Nemesis ถูกปล่อยลงในป่าใกล้ๆจุดที่ฮานะนั่งอยู่และพุ่งเข้าโจมตีเด็กสาวทันที
แต่ฮานะไม่สู้ เมื่อเห็นแมวดำที่เป็นสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ของศาสนาตรงเข้ามาทำร้าย ฮานะก็คิดว่านี่คงเป็นทัณฑ์สวรรค์ ฮานะปล่อยให้แมวดำกัดจนเหนื่อยไปเอง และแบ่งอาหารให้อย่างหมดอาลัยตายอยาก
Nemesisประเมินแล้วว่ามนุษย์คนนี้อ่อนแอเกินกว่าจะทำอันตรายมันได้ จึงตัดสินใจใช้เธอเป็นทาสหาเสบียงแทนที่จะฆ่า
แล้วตอนนี้ Nemesis ก็นั่งกินทูน่ากระป๋องอยู่ในเขตปลอดภัยโดยได้รับชื่อว่าคุโระจัง โดยไม่มีใครระแคะระคายว่ามันคืออะไร
(กูเจอเรื่องเศร้า ขอแต่งฉากซึ้งๆหน่อย ไว้พรุ่งนี้ค่อยเอาฮา)
ที่ห้องกรรมการ คิมุระกำลังดูกล้องที่ถ่ายทอดการประลองของคิโม่ยคุงกับโม่งจังอย่างกังวล
"หัวหน้าครับ เราจะไม่เข้าไปช่วยจริงเหรอครับ"คิมุระถาม
"ก็ดันมีอาณาเขตของผู้ใช้สแตนด์เข้ามาเกี่ยวนี่นาเลยส่งการ์ดเข้าไปไม่ได้" หัวหน้ายามาดะตอบ"แล้วถ้ายังไม่ถึงขั้นอนา จารเนื้อแนบเนื้อ เราก็ใช้ระบบประตูฉุกเฉินดึงตัวผู้เล่นที่ยังไม่ตายออกจากเกมไม่ได้หรอก คงต้องลุ้นให้แม่หนูนั่นสู้ให้ได้หรือใช้อาวุธในเกมฆ่าตั วตายหนีเท่านั้นแหละ"
"ทำไมนายผู้พันแซนเดอร์สนั่นไม่รู้จักเก็บอาวุธของตัวเองกลับไปนะ"คิมุระบ่น
"แค่ตาผู้พันยอมกลับไปโดยไม่อาละวาดฉันก็โล่งใจเหมือนยกภูเขาออกจากอกแล้วเว้ย ไม่มีปัญญาไปสั่งให้เขาเก็บกวาดหรอก"ยามาดะบ่นบ้าง
ดังนั้นสู้เขานะโม่งจัง
โม่ยจังเลือกเลือกที่จะวิ่งหนี พอวิ่งไปซักพักโม่งจังได้ชนกำแพงบางอย่างที่มองไม่เห็น
ดูเหมือนว่าพลังแสตนด์จะไม่ให้ออกไปไกลเกินจุดกำหนด โม่งจังหันกลับมาพร้อมรัวกระสุนจนหมดแมกแต่ไม่มีนัดไหนโดนคิโม่ยคุงเลย
คิโม่ยคุงใช้ดาบน้ำแข็งแช่แข็งเท้าโม่งจังทำให้ไม่สามารถขยับไปไหนได้อีก
"กรี๊ดๆๆๆ อย่าเข้ามานะกรี๊ด" โม่งจังร้องด้วยความหวาดกลัว คิโม่ยคุงจะทำอะไรต่อไปกันนะ
คิโม่ยคุงเห็นโม่งจังหมดทางหนี จึงวางดาบน้ำแข็งลงและเดินเข้าไป พร้อมทำมือเป็นท่าขยำๆ ด้วยสีหน้าหื่นแตก
ตอนนี้คิโม่ยคุงกำลังประมาทเต็มที่แถมทิ้งอาวุธเอง แต่โม่งจังที่ไม่มีกระสุนเหลือแล้วแถมตกใจอยู่จะสู้ได้มั้ยนะ
หายไปไม่กี่ชั่วโมง จับกูแพ้ฟาวล์เฉยเลย
ตัดมาที่รถออลนิว
"ขอบใจนะที่อาสามาส่ง" ผู้พันกล่าวขอบคุณ
"ไม่เกี่ยวกับเฮียหรอก แค่อยากมาส่งสาวๆน่ะ" พ่อน้องออลนิวตอบตามความจริง
ผู้พันหันกลับไปมอง 3 สาว มัย4อิ๊บ อายอาย4อิ๊บ มาเบลล่าพริก4 ที่ทำหน้าบอกบุญไม่รับอยู่เบาะหลัง
ตรง cab ที่แคบอยู่แล้ว พ่อน้องออลนิวยังเอาลำโพงมายัดไว้อีก เบียดกันแทบหายใจไม่ออก
"น้องน่าจะมานั่งหน้ากับพี่นะ แต่เข้าใจว่าน้องคงกลัวรถแรง นั่งสวยๆเบาะหลังไปนะคะ" พ่อน้องออลนิวเริ่มบทสนทนา
"รถพี่ไม่เคยหอมแบบนี้มาก่อนเลย" พ่อน้องออลนิวกล่าวเสริม
"อ้าวเฮีย จะโทรศัพท์เหรอ เอาออกลำโพงไหม จะได้โชว์ความกระหึ่มของเครื่องเสียงให้น้องๆฟังด้วย"
พ่อน้องออลนิวเห็นผู้พันหยิบมือถือขึ้นมา
"ไม่เป็นไร ผมแค่จะส่งข้อความน่ะ" ผู้พันปฏิเสธอย่างเกรงใจ
หลังจากพ่อน้องออลนิวโชว์ skill การมุดซ้าย ปาดขวา จี้รถคันหน้า
ผู้พันกล่าวกับพ่อน้องออลนิวว่า "ไปส่งที่ตึกนั้นทีนะ ขอบคุณครับ"
"ไรวะเฮีย ไหนว่าไปหนามบินไง เนี่ยขับออกมาแป๊บเดียวเอง" พ่อน้องออลนิวถามด้วยความสงสัย
"เฮียลงแล้วน้องๆล่ะจ๊ะ พี่ไปส่งถึงที่ได้นะ พาเที่ยวด้วยก็ได้ พี่รู้จักที่เที่ยวเยอะเลย" พ่อน้องออลนิวพยายามชวน 3 สาวคุย
"ไม่เป็นไรค่ะ พวกหนูมีงานต่อ" มัย4อิ๊บ กล่าวกับพ่อน้องออลนิวด้วยสีหน้าเรียบเฉย
อายอาย4อิ๊บ มาเบลล่าพริก4 พยักหน้ารับด้วยสีหน้าเรียบเฉยเช่นกัน
พ่อน้องออลนิวทำหน้าเซ็งก่อนเหยียบคันเร่งแซงรถคันหน้า ปาดเข้าซอยจนรถที่โดนปาดหน้าเบรกตัวโก่ง
ผู้พันลงรถพร้อม 3 สาว ผู้พันกล่าวขอบคุณพ่อน้องออลนิวที่ขับมาส่ง
ทันใดนั้นเกิดเรื่องไม่คาดฝัน มีรถตำรวจ 4 คันมาจอดประกบรถพ่อน้องออลนิวทั้งซ้ายขวาหน้าหลัง
ตำรวจนายหนึ่งเดินเข้ามาทำความเคารพผู้พัน ผู้พันยิ้มรับก่อนบอกว่า "เอาให้โดนยึดรถไปเลยนะ"
ตำรวจนายนั้นรับคำสั่งแล้วเดินไปหาพ่อน้องออลนิวทันที ผู้พันเชิญชวน 3 สาวเข้าไปพักผ่อนที่ห้องรับรองภายในตึก
ปล่อยให้พ่อน้องออลนิวเผชิญชะตากรรมเพียงลำพัง
(>>271 กูก็กะให้มึงต่อรองไม่ยอมแพ้นะ แต่มีคนมาต่อก่อนจึงต้องไหลไปตามเม้นบนตามกฎกระทู้ เชิญโรลต่อตามอัธยาศัย จะยัดเงินกลับเข้ามาแข่งอีกรอบ หรือจะส่งอะไรไปก่อกวนสนามรบ หรือจะไปเที่ยวกับสาวๆชิวๆก็ตามสบาย 555)
โม่งจังตัดสินใจสู้ครั้งสุดท้าย ยกปืนที่กระสุนหมดขึ้นฟาดหัวคิโม่ยคุง
คิโม่ยคุงยกมือขึ้นกัน ปืนมีน้ำหนักแต่โม่งจังแรงน้อยจึงไม่สามารถทุบเขาให้สลบได้
"หยุดดิ้นรนเถอะสาวน้อย"คิโม่ยคุงกล่อม "ยอมให้พี่ตอกสดๆซะ จะได้ไม่ต้องเจ็บตัว"
สาเหตุที่การประลองดูยาวนานนั้น เป็นเพราะสแตนด์ของ Mr.Xบิดเบือนมิติเวลาได้ด้วยนั่นเอง
ในลางประลองเวลาผ่านไปแค่5นาที แต่โลกภายนอกผ่านไปแล้ว30นาที เพราะอย่างนี้ คำแนะนำของคนข้างนอกถึงฟังไม่ค่อยรู้เรื่องไงล่ะ
ตอนนี้คนข้างนอกถึงต้องทนดูคิโม่ยคุงเอื้อมมไปหาโม่งจังช้าๆโดยไม่สามารถช่วยได้
(กูกลบพล็อตโฮลให้ กูว่าเรื่องข้างนอกมันเกิดใน5นาทีไม่ทันหรอก โคตรหลายเรื่อง)
ตัดไปที่ สมมาตุโตะคุงเซ็มไป
ดาบแห่งความจริงพัฒนาความสามารถใหม่สามารถตามรอยต้นตอของปัญหาได้
ดาบจะชี้ไปทางต้นตอของสิ่งน่าสงสัย
จึงได้นำทาง รุ่นพี่สมมาตุโตะคุงเซ็มไป
ไปที่ร่างที่แท้จริงของ Mr.X
เมื่อเจอ Mr.X รุ่นพี่สมมาตุโตะเซมไป ก็ไม่รอช้า
พุ่งเข้าไปฟัน Mr.X อย่างรวดเร็วทันที
แต่แล้วกลับเป็นแขนซ้ายตัวเองที่ขาดไป
"เร็วมาก ไม่ทันได้รู้ตัวเลย" สมมาตุโตะพูดขึ้น
จากนั้น Mr.X ก็พุ่งเข้าหา รุ่นพี่สมมาตุโตะเซมไป
อย่างรวดเร็ว "บากะนะ เร็วมาก ไม่มีทางเลือกแล้ว"
~~เพลงดาบพยัคฆ์ยามาาาา~~~!!!!!!
(เพลงดาบพยัคฆ์ยามา : เป็นเพลงดาบที่เกิดจากการฟันด้วยการตวัดดาบจนสามารถแหวกประตูนรกและสวรรค์ได้ จนทำให้เกิดช่องว่างต่างมิติพิศวงทำให้เกิดทางเชื่อมระหว่างนรกและสวรรค์)
ถึงแม้ Mr.X จะร่างกายแข็งแกร่งแค่ไหนก็ไม่สามารถทนการโจมตีที่รุ่นแรงขนาดนี้ได้
และแล้ว Mr.X ก็ถูกกำจัดลง ทำให้ผลของแสตนด์ได้หายไปด้วย
ทันเวลาพอดีก่อนที่โม่งจังจะโดนคิโม่ยคุงลวนลาม ทำให้ทั้งคู่ถูกวาร์ปกลับไปจุดเดิมที่จากมา
สมมาตุโตะเซ็นไปช่างเป็นพระเอกตัวจริงของโม่งจัง แม้ตัวอยู่ไกลก็ยังช่วยน้องได้ทัน
เมื่อสแตนด์หายไป สตอล์กเกอร์คุงก็โล่งใจที่ไม่ต้องดวลเดี่ยวกันคนแกร่งๆแต่หารู้ไม่ว่าคู่กรณีมายืนรออยู่หน้าฐานแล้ว
"สตอล์กเอร์คุง ได้ข่าวว่าแกจ้องจะเล่นฉันอยู่สินะ"ซะกอปิอ้งเซ็นไปทักพร้อมควงดาบเลเซอร์ เธอเพิ่งจัดการBastionในเขตรับผิดชอบได้หมด และมาท้าสู้กลุ่มล่าไอดอลตามข้อมูลของเต้ "แน่จริงก็มาสู้กันตัวต่อตัวสิวะ!"
สตอล์กเกอร์คุงพยายามหลบหลังเพื่อนเพราะดาบดิลโด้ของเขาไม่มีพลังโจมตี มีดีแค่ทำให้ฟินเท่านั้น แถมผ้าคลุมล่องหนก็ไม่เหมาะจะสู้ตัวต่อตัว
แต่โม่งคุงที่เพิ่งโผล่มากลับพุ่งเข้าโจมตีคิโม่ยคุง
"คู่ต่อสู้ของแกคือผม!"โม่งคุงตวาด "บังอาจมารังแกโม่งจังคู่หูผมได้นะ แกตาย!"
และเรวี่ก็โผล่มายิงปืนไฟใส่โอตาคุคุง "ฉันจะจัดการแกต่อจากสตีฟเอง!"
ศึกดวลเดี่ยว3คู่แบบไม่จำกัดอาณาเขตเริ่มขึ้นแล้ว
วันอาทิตย์ที่ท้องฟ้าเป็นสีม่วง มีรถยี่ห้อซูซูกิไม่ทราบรุ่นสีเทาได้ขับเข้ามาถึงลานจอดหน้าบ้าน เด็กสาววัย13 และปู่ย่าในวัยเฉียด70ที่นั่งอยู่ในบ้าน ไม่สามารถรับรู้ได้เลยว่าบุคคลที่อยู่ในรถคันนี้ จะเปลี่ยนชีวิตของคนในบ้านนี้ตลอดกาล
"ปู่ย่าคนนี้เป็นแฟนหนุ่มสุดหล่อลากของหนูเองค่ะ" หลานสาวคนโตวัย18ได้เอ่ยขึ้นพร้อมขยับตัวให้แฟนหนุ่มของตัวเองได้เข้ามาทักทาย
"สวัสดีครับ" หลังจากทักทายด้วยถ้อยคำสั้นๆ ชายหนุ่มที่ดูยังไงก็น่าจะอายุมากกว่าเป็น10ปีเห็นจะได้ มือที่ดูดีราวกับคนไม่เคยหยิบจับอะไรหนักๆ ได้เอามาดันกรอบแว่นบนใบหน้าธรรมดาที่หาได้ตามตลาดหรืองานวัดทั่วไปหนึ่งครั้ง
"ผมเพิ่งเรียนจบป.วิศวะจากเมืองหลวงมาครับ ตอนนี้มาหางานทำที่บ้านเกิดที่ต่างจังหวัด" นั่นปะไรอีแก่เคี้ยวหญ้าอ่อน นี่คือเสียงความคิดของเด็กน้อยวัย13 ที่ได้แต่ตำหนิชายหนุ่มผู้นั้นในใจพลางสบตามองใบหน้าชายหนุ่มที่ไม่ว่าจะมองยังไงก็ดูลึกลับ และเจ้าเล่ห์
"เอ่ออคือว่า" หนนี้เป็นเสียงของหลานสาวคนโตที่เหมือนกำลังจะพูดอะไรซักอย่าง แต่กำลังชั่งใจที่จะกล่าวประโยคถัดไปออกมาด้วยความอึดอัดใจ
เมื่อแฟนหนุ่มของเธอเห็นดังนั้นจึงเอามือมาจับที่มือของแฟนสาวของตัวเองเอาไว้พร้อมพยักหน้าให้กำลังใจไปหนึ่งครั้ง
"หนูท้อง2เดือนแล้วค่ั จากนี้ไปพี่คนนี้จะมาอยู่กับเราที่นี่" โอ้ยผัวแมงดา เสียงในใจของเด็กสาววัย13ได้กล่าวตำหนิชายหนุ่มผู้เป็นคนรักของพี่สาวคนโตของตัวเองได้ดังขึ้นมาอีกหน
"เอาสิลูก ไหนๆก็ไหนๆแล้วนะ" ชายแก่ได้เอ่ยขึ้นมาอย่างหาทางออกไม่ได้ จึงคิดว่าไม่มีอะไรจะเสียหายไปมากกว่านี้อีกแล้วล่ะ โชคดีจังที่หลานสาวคนนี้มีปู่ที่มีหัวสมัยใหม่ ท้องก่อนแต่งหรือไม่ต้องแต่งใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันเลย ก็สะดวกดี ประหยัดเงิน และไม่เอิกเกริกด้วย
ในช่วงแรกที่ชายหนุ่มผู้เพอร์เฟคเข้ามาอยู่ในบ้านในฐานะหลานเขย มันแดกเรียบหมดทักอย่าง ไม่ว่าจะข้าวกี่ถัง น้ำกี่ลิตร โดยไม่ช่วยออกเงินแม้แต่บาท โดยเอาแต่อ้างว่าเพิ่งจบและกำลังหางานจึงไม่มีรายได้ที่จะช่วยค่าข้าวค่าใช้จ่ายภายในบ้าน
"เอาเถอะหลานเขยของปู่ ยังไม่มีงานก็ไม่เป็นไร พวกข้าเลี้ยงเองไหวอยู่แล้ว " ชายชรากล่าวออกมาอย่างไม่คิดถือสา
และชายหนุ่มผู้เป็นคนรักของหลานสาวคนโตก็ได้ตอบรับไมตรีที่ชายชราเป็นคนมอบให้ด้วยความเต็มใจด้วยการกินอย่างสุดความสามารถ ใช้ทรัพยากรอย่างถึงที่สุดแต่เหมือนจะยังไม่สาแก่ใจความรู้สึกกระหายของชายหนุ่มผู้นั้น
"น้องคิดยังไง ถ้าพี่จะเปิดธุรกิจซักอย่าง" ชายหนุ่มถามความเห็นหญิงสาวข้างกาย
"ก็ดีนะคะพี่" แน่นอนว่าหญิงสาวเห็นดีเห็นงามด้วยกับชายหนุ่มสุดเท่หน้าตาบ้านๆ(นอก)ของเธอ
"แต่ว่า พี่ต้องมีทุนก่อนน่ะสิ" ชายหนุ่มชั่งใจก่อนจะพูดอีกประโยคถัดมา
"บ้านเธออยู่ติดกับถนน อยู่ในย่านที่ดี ต้องได้ราคาแน่ๆ แต่ว่าพี่ไม่ได้หมายความว่าต้องขายบ้านเธอเพื่อเงินทุนนะ แต่จำนองเอาไว้ ภายใน1ปี พี่สามารถไถ่ถอนคืนได้แน่นอน"
หญิงสาวเม้มปากพลางใช้ความคิด อย่างไรเสีย ย้านหลังนี้ก็ไม่ใช่ชื่อของเธอ
"เดี๋ยวน้องจะลองคุยกับปู่ดูให้"
.....
"ไม่ได้หรอก" ชายชรากล่าวออกมาด้วยเสียงเหนื่อยอ่อน
"ทำไมล่ะคะ ปู่ก็รู้ว่าพี่เค้าเรียนจบสูง ต้องมีหัวค.เอ้ยหัวคิดดี ต้องต่อยอดธุรกิจของตัวเองได้แน่ๆ แต่ว่า..ต้องมีทุนด้วย"หญิงสาวพยายามเกลี้ยกล่อมปู่ของตัวเองอย่างสุดความสามารถ
"แล้วเหลนของปู่ จะเติบโตมายังไง ถ้าปู่สนับสนุนพ่อของเหลนอย่างเต็มที่คงดี.."
ด้วยความรักและความหวังดีที่ปู่มีให้หลานและเหลนของตัวเอง จึงตัดสินใจทำตามที่หลานขอ
"อย่าให้พ่อต้องนอนในป่าปังกานะ" ปู่ยื่นซองสีน้ำตาลที่นอกจากแบงค์เทาหลายปึกอยู่ในนั้นแล้วยังมีความหวังอัดเต็มซอง
ชายหนุ่มได้เอาเงินไปเปิดร้านอะไหล่รถยนต์ โดยบัญชีหรือรายรับรายจ่ายก็ไม่มีใครทราบได้ เพราะโดยพื้นฐานแล้วทั้งปู่เองก็ไม่ได้มีความรู้ด้านนี้มากนัก เพราะเป็นคนแก่ ที่กดมือถือด้วยตัวเองยังแทบจะเปิดคู่มือ อย่าคิดไปถึงมานั่งตรวจสอบอะไรพวกนี้เลย
2ปีผ่านไป
"ช่วงนี้เข้าเนื้อมากเลยปู่" นี่คือประโยคที่ออกมาจากปากชายหนุ่มเส็งเคร็งที่กล่าวออกมาอย่างไม่แยแส
"หลานรัก ปู่ของหลานเรียนมาน้อย แค่พออ่านออกเขียนได้เท่านั้นมองโลกได้อย่างกว้าวขวางก็ไม่ได้ จึงตามไม่ทันคน ไม่ว่าอย่างไรตั้งใจเรียนเอาไว้นะ" ปู่กล่าวกับหลานสาววัย15ของตัวเอง ก่อนจะหันหลังขึ้นรถกลับไปตั้งรกรากต่อในต่างจังหวัดที่ไกลออกไปอีก หลานสาววัย15จำต้องอยู่กับพี่สาวคนโต เพราะแหล่งการศึกษาของที่นี่เห็นจะดีกว่าจังหวัดที่ปู่ของตัวเองไป ไหนจะลูกของพี่สาวที่เกิดมาแล้วแทบจะไม่มีใครเลี้ยงดูอีก เพราะพี่สาวก็ต้องทำงานอย่างหนัก ส่วคนรักก็พี่สาวก็ทำงานหนักเช่นกัน
"ช่วงนี้พี่ทำงานหนักมากเลย พี่สาวของน้องก็เช่นกัน" พี่เขยได้กล่าวออกมาเสียงเรียบๆ
"ค่ะ" อิควาย.. 2คำหลังเด็กสาวได้แต่กล่าวเงียบๆในใจพร้อมตักข้าวที่มีกับข้าวเป็นไข่ดาวเพียง1ฟอง เด็กสาวคนนี้ได้กินเพียงข้าวกับไข่วันละ3ฟองเท่านั้น ส่วนพี่เขยและพี่สาวคนโตนั้นมักจะไปกินข้าวนอกบ้านกัน
*ตรึ้ง* เสียงแจ้งเตือนจากแอพลิเคชั่นดังขึ้น
[วันนี้ มาคุยกับพี่หน่อยได้มั้ย] เด็กสาวอ่านข้อความของพี่เขยอย่างงุนงง
[พี่มีเรื่องจะขอ เกี่ยวกับเรื่องที่พี่จำได้ว่าพี่เคยคุยไปแล้ว]
[ถ้าไม่มีธุระอะไรแล้วรีบกลับมานะ]
[เดี๋ยวซื้อของแล้วจะรีบกลับค่ะ] เด็กสาวพิมพ์ตอบลงไปก่อนเดินเข้าร้านสะดวกซื้อแห่งหนึ่ง
"ประจำเดือนมาหรอ ดีนี่" พี่เขยเอ่ยขึ้นหลังจากถือวิสาสะ โดยทิ้งมารยาทไว้ในกีแม่มัน มาเปิดถุงที่เด็กสาวถือเข้ามาโดยพลการ
"มีอะไรจะบอกหรอ" เด็กสาวเอ่ยขึ้นพร้อมมองไปยังพี่สาวที่เดินทอดน่องไปหลังบ้าน
พี่เขยของเด็กสาวขยับเข้ามาใกล้นิดนึงแต่เว้นระยะห่างไว้ พร้อมกันมองไปทางหลังบ้านแว้บนึงก่อนจะเอ่ยออกมาว่า "พี่แค่อยากจะขอมีอะไรด้วย"
เด็กสาวสะพรึง เพราะไม่เคยคิดว่าตนจะเจอกับเหตุการน่าขนลุกเช่นนี้จากคนในครอบครัวตัวเอง
"พี่รู้มาว่าคนที่ประจำเดือนมา ต่อให้โดนตน.ก็ไม่ท้อง" พี่เขยกล่าวออกมาอย่างใจเย็นเชิงเกลี้ยกล่อม
"ตั้งแต่มีลูก เรา2คนกับพี่ของเธอทำงานหนักมาก เราไม่ได้มีอะไรกันนานมากแล้ว" น้ำเสียงเริ่มหรี่ลงและตัวที่ขยับเข้ามาใกล้ขึ้น
"ว่าไง" พี่เขยได้เค้นขอคำตอบอีกครั้ง "จริงๆ ถ้าพี่อยากจะทำจริงๆก็ทำได้นะ พี่ไม่จำเป็นต้องขอหรอก ขข.เอาไม่ดีกว่าหรอ" พี่เขยสุดน่ารักของพี่สาวได้กล่าวออกมาอีกครั้งพร้อมอวดอ้างความสามารถพิเศษของตนออกมา
เด็กสาวช็อกและไม่สามารถพูดอะไรเป็นคำพูดจึงเดินออกมา แต่พี่เขยได้วิ่งและจับข้อมือเอาไว้แน่น
"ไปไหน โกรธหรอ โกรธหรือเปล่า" พี่เขยถามโดยใช้สมองอันน้อยนิดของตนเอง
เด็กสาวใช้แรงที่มีอันน้อยนิด นิดเสียชนิดที่ว่าแค่โดนผลักดบาๆก็ล้มของตัวเองยื้อมือออกมา และเดินออกจากบ้านหลังนั้นโดยไม่เอาอะไรติดตัวมาเลย
เด็กสาวได้เดินทางด้วยเท้าร่วม5กิโลเพื่อไปบ้านแฟนหนุ่มอายุมากกว่าที่กำลังเตรียมสอบนาย10 พร้อมก้มลงคุกเข่าอ้อนวอน ขออาศัยอยู่ด้วยเด็กสาวจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าวันนั้นตนได้อ้อนวอนว่าอย่างไรแบบไหนบ้าง จำได้แค่น้ำตาที่นองหน้ากับหัวใจที่เจ็บจนจะระเบิด
แฟนหนุ่มตกลงที่จะให้อยู่ด้วย ซึ่งมันไม่เป็นปัญหามากนักเพราะแฟนหนุ่มของเด็กสาวอาศัยอยู่กับแม่แค่2คนเท่านั้น แม่ของแฟนหนุ่มก็ต้อนรับเธอเป็นอย่างดีเช่นกัน เด็กสาวผู้ไม่งอมืองอเท้า ช่วยงานทุกอย่างที่ช่วยได้ ทำให้แม่ของแฟนหนุ่มยอมรับ และเป็นคนขับรถเพื่อขนเสื้อผ้าให้มาอยู่ด้วยถาวร เพราะถึงวันที่แฟนหนุ่มของเด็กสาวทำตามฝันของตัวเองสำเร็จ แฟนหนุ่มของเด็กสาวต้องไปอยู่ค่ายฝึก ไม่ได้อยู่บ้านบ่อยนัก เมื่อเห็นแฟนของตัวเองอยู่กับแม่ ตนก็สบายใจ
"หลังจากที่เค้าได้เป็นทหารแล้ว เธอต้องการอะไรจากเค้ามั้ย" แฟนหนุ่มกล่าวในระหว่างที่เธอเดินออกมาส่งแฟนหนุ่มขึ้นรถบัส
"ถ้าเธอเป็นทหาร เธอจะมีปืนหรือเปล่า" เด็กสาวไม่ได้ถามเพราะสงสัย แต่ถามเพื่อต้องการการยืนยัน
"ต้องมีสิ"
"งั้น เธอมีปืนเมื่อไหร่สอนเค้าใช้หน่อยสิ" เด็กสาวกล่าวออกมาเรียบๆ
"...." แฟนหนุ่มทำหน้าตาแบบใช้ความคิด
"ก็เค้าอยู่กับแม่เธอ2คนนี่นา เป็นผู้หญิงทั้งคู่ด้วย ถ้าโจรเข้าบ้านจะทำยังไง" เด็กสาวพยายามกล่าวด้วยน้ำเสียงปกติ ข่มความตื่นเต้นเอาไว้
"อ๋อออ งั้นก็ได้สิ" แฟนหนุ่มของเธอกล่าวตกลงท่ามกลางความดีใจของเธอ
นิยายที่แต่งขึ้นมาอันนี้ ผู้เขียนอยากให้จบที่พี่เขยโดนเป่าหัวจนเละ หรือไม่ก็โดนเป่าขาทั้ง2ข้าง หรือไม่ก็ทั้งแขนทั้งขาให้ใช้ชีวิตอยู่โดยอัปยศ และนัดสุดท้ายเด็กสาวจะทำเพื่อที่ตัวเองจะได้ไม่เจ็บปวดอีกต่อไป
ภาพที่สมานเห็นอยู่ตรงหน้าแทบไม่อยากเชื่อสายตา แฟนของเขากำลังโยกอยู่กับพี่เขยของเขา
"ไอ้สมเกียรติมึงทำอะไรแฟนกรู" สมานพูดด้วยน้ำเสียงขุ่นเคืองใจ แต่อวัยวะเพศของสมานกลับแข็งตัวอย่างไม่น่าเชื่อ
สมานตกใจที่ตัวเองอาจจะมีรสนิยมคลั่งไคล้แนว NTR จึงได้ทำการช่วยตัวเองพร้อมดูไปด้วย พร้อมทั้งน้ำตาที่ไหลออกมา
*ตรึง* เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นในขณะ
ที่ปู่สมพงษ์ขับรถออลนิว ได้ยินเสียง แจ้งเตือนกล้องวงจรปิดภายในบ้าน
"ไอ้ กล้องวงจรปิดนี่ มันจะแจ้งเตือนบ่อยไปไหน" สมพงษ์พึมพัมกับตัวเอง
"ให้ผมตรวจสอบดีไหมครับ" ทนายวันเกิกที่นั่งไปด้วยกันเอ่ยขึ้น
"อ่ะ เอาไปดูมันเป็นอะไรแจ้งเตือนได้ทั้งวันทั้งคืน" สมพงษ์พูดพร้อมยืนโทรศัพท์ไปให้วันเกิก
"นี่มัน คุณสมพงษ์ครับ ท่านโหลดหนังโป๊มาลงที่กล้องวงจรปิดหรอครับ" ทนายวันเกิกถามด้วยความตกใจ
"นี่เอ็งจะบ้าหรอ ข้าแก่ปูนนี้แล้วนะ" ปู่สมพงษ์ พูดตอบกลับไป
"เดี๋ยวนะ สองคนนี้ คุ้นๆไหมครับ" ทนายวันเกิกสงสัย
"ไวรัส แน่ๆเลย ไม่งั้นคงไม่แจ้งเตือนถี่ขนาดนี้" ปู่สมพงษ์บอกกับทนายวันเกิกไปแบบปกติ
หลังจากนั้นปู่และทนายวันเกิดก็ได้ไปที่ร้านซ่อมโทรศัพท์ แค่หารู้ไม่ว่า จริงๆแล้ว โทรศัพท์ไม่ได้เสีย มิหนำซ้ำ ยังทำให้คลิปโป้คลิปนั้นหลุดไปทั่วทั้งอินเตอร์เน็ตอีก
ฮากากาเย่ หญิงสาวอายุ 15 ได้มีคลิปหลุดว่อนเน็ต ณ ปัจจุบัน รวมทั้งครอบครัวของเธอและปู่พี่สาวเขยได้กลายเป็นขอทาน เนื่องจากธุรกิจการงานล้มละลาย จากการมีคลิปโป๊ไว้ครอบครอง และไม่มีใครรับเข้าทำงาน รวมทั้งสมานก็โดนบีบให้ออกจากนาย10 ด้วย
สมานที่ไร้หนทางได้พบกับชายชุดดำเขาบอกว่า
"พ่อหนุ่ม อยากให้ช่วยอะไรไหม" ชายชุดดำพูดกับสมานแบบลึกลับ
"คุณเป็นใครหรอคะ แล้วจะช่วยอะไรผมได้" สมานสงสัย
"อยากให้ช่วยไหมล่ะ" ชายชุดดำถามอีกครั้ง
"ถ้าทำได้ก็ลองดู ซิ" สมานท้าทาย
"งั้นก็หลับให้สนุกนะ"
****พื่บ*** ภาพตัด สมานรู้ตัวอีกตอนเขากลายเป็นเด็กสิบขวบ และได้ไปอาศัยอยู่กับ โมริ โคโกโร่
ส่วนพี่เขยนั้นเขามาได้ข่าวมาอีกทีว่าโดนชายชุดดำเป่ากระบานไปแล้ว
บานิชิเมอึนโตะ ดิสึวารุโดะ!
"ต้นกำเนิดของโคนันมันเป็นแบบนี้เองหรอ" โม่งจังถามรุ่นพี่สมมาตุโตะคุงอย่างสงใส
"ใช่แล้วล่ะค่ะ" รุ่นพี่สมมาตุโตะคุงตอบโม่งจังอย่างอบอุ่น
ที่โรงหนังที่กำลังฉายโคนัน ทั้งสองคนรุ่นพี่สมมาตุโตะคุงกับโม่งจังได้มาเดทกันในวันนี้ หลังจากวันพรุ่งนี้จะได้กลับไปเรียนที่โรงเรียนคิมิโน๊ะโตะริโกะแล้ว
"ใกล้สอบปลายภาคแล้วสินะ" โม่งจังเอ่ยขึ้น
"นั้น สิน้า"สมมาตุโตะคุงเซมไปพูดตอบไป
"รู้สึกกังวลรึป่าว โมคามิจัง กับการสอบปลายภาค" สมมาตุโตะถามด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน
"ไม่กังวลเท่าไหร่เลย รึป่าวมั้งนะ งื้อ" โม่งจังเป็นแบบมึนๆ
"ก็นะ คงไม่ต้องห่วงหรอกมั้ง ก็เธอน่ะสอบเข้าเรียนได้ระดับท็อป 30 ของชั้นเรียนเลยนี่นา"
"ชมกันเกินไปแล้วค่ะ รุ่นพี่มาตุโตะคุงเซมไป" โม่งจังตอบด้วยน้ำเสียงแบบปกติ
หลังจากหนังจบทั้งสองคนก็ออกมาจากโรงหนัง
"อะ สมมาตุโตะ โอมาเอะ มีแฟนแล้วยังงั้นหรอ" เสียงปริศนาดังขึ้น
เขาคือเพื่อนสมัยมอต้นของสมมาตุโตะ นามว่าชาดาคุง ปัจจุบันเรียนอยู่โรงเรียนข้างๆมีขื่อว่าโรงเรียนัธยมปลายซูซูรัน
"มีแฟนแล้วก็ไม่คิดจะบอกกันเลยนะ" ชาดาคุงพูดขึ้น
"เอโตะ เรายังไม่ได้เป็นเลยแฟนกันค่ะ" โม่งจังตอบด้วยความเขินอาจ
"อ่อ ครับ แต่ในอนาคตไม่แน่ใช่ไหมครับ"
ชาคาคุงแซวต่อไปอีก
ทำให้โม่งจังเขินหน้าแดงแบบสุดๆ
หลังจากสิ้นสุดการเดท ทั้งสองได้บอกแยกย้ายกันหวังว่าจะได้เปิดเรียนในพรุ่งนี้หลังจากซ่อมอาคารเรียนเสร็จ แต่แล้วกลับการเป็นนักเรียนต้องไปแบ่งกันไปเรียนที่โรงเรียนคุโรมาตี้ และโรงเรียนซูซูรันเป็นการชั่วคราว จนกว่าอาคารเรียนจะซ่อมเสร็จ
เลื่อนเปิดการเรียนหนึ่งวัน เนื่องจากสหภาพม้ารวมตัวอดหญ้าประท้วงขวางทางเข้าโรงเรียนคุโรมาตี้
‘’อ่าา อาโนเน้ คือว่าน่ะ เซมไปคือชั้นน่ะ ‘’
โม่งจังพูดอย่างเขินอาย
‘’เอ่อ คือคือว่า..’’
*bonk*
เสียงวัตถุประหลาดกระทบเข้ากับหัวของโม่งจังอย่างแรง
‘’เลิกปลอมมมม อีควายยย’’
นี่คือเสียงของตัวละครที่โผล่มากลางเรื่องกระทันหัน หิเปิงซู กล่าวอย่างหัวเสีย
"อะแฮ่ม สวัสดีครับ ผอ.รร.คิมิโนะโต๊ะริโกะเองนะครับ"ผอ.หุ่นหมีไว้หนวดจิ๋มแนะนำตัว"ทุกท่านคงจะงงสินะครับว่าจากฉากในสนามรบทำไมไปโผลที่โรงหนังได้ ผอ.เลยหันมาแถลงข่าวทาง 4th wall โดยมีคุณยามาดะมาช่วยเสริมครับ"
"หัวหน้ากรรมการยามาดะครับ"ชายใส่แว่นหัวเหม่งบาร์โค้ดที่นั่งข้างผอ.แนะนำตัวบ้าง "มาสรุปเหตุการณ์ในสนามแข่งหลังสมมาตุโตะคุงจัดการMr.Xสำเร็จนะครับ"
หลังจากMr.Xตาย อาณาเขตสแตนด์ก็หายไป ทำให้การ์ดลงมาหยุดการต่อสู้ในสนามรบได้
ศึกนี้วุ่นวายเกินไปกรรมการจึงสั่งหยุดแค่เที่ยงคืนของคืนแรก ผู้ใช้สแตนด์ของกรรมการมาต่อแขนให้สมมาตุโตะคุงสำเร็จ
การ์ดช่วยชีวิต โอตาคุคุง สตอล์กเกอร์คุง และ คิโม่ยคุง ออกมาจากเงื้อมมือของเรวี่คุง ซะกอปิอ้งคุง โม่งคุงและ ริโกะคุงที่กำลังจะปาระเบิดได้สำเร็จ
ผู้ป่วยโรคซอมบี้ทุกคนรอดชีวิต แต่มีแผลไฟลวกเบาะๆและเป็นหวัดเนื่องจากนอนเปลือยอยู่นาน ส่วนทีมวอร์เฮดปลอดภัยดี สตีฟคุงแขนหายชาแล้ว
ฮานะคุงแห่งซาลามเอาแมวดำNemesisกลับไปเลี้ยง ทางกรรมการประเมินแล้วว่าNemesisตัวนี้ไม่เป็นอันตรายต่อมนุษย์แล้วจึงไม่ห้าม
เพื่อเป็นการปลอบขวัญเหล่าไอดอล ทางผู้จัดได้แจกคูปองเล่นเลเซอร์แท็กฟรีช่วงปิดเทอมให้ทุกคนโดยรับประกันว่าไม่มีคนนอกเข้าร่วม
จบรายงานจากผู้จังครับ
ต่อไปเป็นรายงานจากผอ.
เนื่องจากพ่อน้องออนิวที่ไม่ได้รับบาดเจ็บออกไปซิ่งออนิวอีกคันจนโดนตำรวจจับ ทำให้ประกันไม่ยอมจ่ายค่าซ่อมอาคาร
โชคดีที่ผู้พันแซนเดอร์สบริจาคเงินก้อนใหญ่มาช่วยซ่อย และกับการที่ให้ไอดอลยูนิต444ทั้ง3คน มัยคุง อายอายคุง และมาเบลล่าคุง ไปเอสคอร์ตผู้พันที่รีสอร์ทส่วนตัวที่มัลดีฟส์ 1สัปดาห์ โดยไม่เสียเวลาเรียน
อาจารย์ปริชาโอะ ได้ติดต่อไปรร.ใกล้เคียงที่พร้อมจะรับนักเรียนไปเรียนแทนชั่วคราว พบว่ามีแค่รร.คุโรมาตี้ที่พร้อมรับ
แต่ล่าสุดสหภาพม้ารวมตัวอดหญ้าประท้วงขวางทางเข้าโรงเรียนคุโรมาตี้ จึงเลื่อนเปิดการเรียนหนึ่งวัน
จบรายงานจากรร.
ต่อไปเป็นรายงานชีวิตนักเรียนจากเต้ เอ็กเซ็นไฟเยอร์ ยอดนักเสือกแห่งชมรมหนังสือพิมพ์เองครับ
กว่าพวกเราจะถอดเกราะอาบน้ำเปลี่ยนชุดจากสนามแข่ง กลับถึงบ้านก็ตี2แล้ว ทุกคนเลยหลับเป็นตาย
วันรุ่งขึ้นก็พักผ่อนชิวๆ และได้รับเมล์จากรร.ว่าเราจะได้ไปเรียนที่รร.คุโรมาตี้2สัปดาห์
และวันหยุดที่3 โม่งจังก็ชวนรุ่นพี่สมมาตุโตะไปเดทที่โรงหนังเพื่อขอบคุณที่ช่วยไว้ในสนามแข่ง
ทำไมเต้รู้เหรอ เพราะโม่งคุงโทรมาชวนเต้ไปเสือกเป็นเพื่อนที่โรงหนังแถวหลังสุดไงล่ะ
แต่แล้ว ระหว่างที่บรรยากาศกำลังหวานแหวว โม่งจังดูเหมือนกำลังจะสารภาพรัก ก็มีสาวปริศนาBonkหัวโม่งจังด้วยโปสเตอร์โคนันที่ม้วนเป็นแท่ง
ยัยคนนี้เป็นใครกันนะ
"ยัยนั่นคือ หิเปิงซู เซ็นเตอร์ของยูนิต OldJeans ไงล่ะ" โม่งคุงกระซิบบอกเต้ซึ่งกำลังจดข้อมูล "ยัยนั่นมีชื่อเสียงด้านแอ๊บแบ๊วได้เป็นธรรมชาติ คงหมั่นไส้โม่งจังที่มาทำตัวแบ๊วโชว์ต่อหน้ามั้ง"
(กูรีบอ่านเกิน ไม่เห้นมุกซูซูรัน โทดๆ)
ย้อนกลับไปวันที่2 ผอ.เรียกประชุมคณาจารย์
"เราจะใช้เกณฑ์อะไรแบ่งนักเรียนว่าคนไหนไปเรียนซูซูรัน คนไหนไปเรียนคุโรมาตี้ดีครับทุกท่าน"
อาจารย์สามารถยกมือจนนมเด้งไปฟาดหน้า อ.โคซึกิอีกแล้ว "ความสามารถในการต่อสู้ค่ะผอ. เด็กที่จะรอดได้ในซูซูรันต้องแข็งแกร่งค่ะ"
"แต่ผมเห็นต่างนะครับ"อ.โอโทระแย้ง "เด็กที่จะรอดในคุรโรมาตี้น่ะ ต้องตบมุกเก่งครับ ดังนั้นควรใช้ความสามารถในการตบมุกแบ่ง"
"อ้าว แบบนี้ก็แย่สิครับ"ผอ.กล่าว "จะใช้อันไหนที่ล่ะเนี่ย"
"ใช้ทั้ง2อย่างมั้ยครับ" อ.ปริชาโอะเสนอ "เอาพวกสู้เก่งตัวท็อปไปรร.ซูซูรัน ตบมุกเก่งตัวท็อปไปคุโรมาตี้ จะได้คอยช่วยเพื่อนไปได้ แล้วพวกที่เก่งทั้ง2อย่างกับไม่เก่งทั้ง2อย่าง ให้สมัครใจเอาเอง"
เป็นอันว่า สมมาตุโตะคุงเป็นแกนนำฝั่งซูซูรัน
ชิคกี้เป็นแกนนำฝั่งคุโรมาตี้
ที่เหลือให้สมัครใจเอาละกัน
การแบ่งในตอนนี้
คุโรมาตี้
- ชิกกี้
- โมงจัง (ตอนแรกโม่งจังก็คิดจะไปฝั่งซูซูรันกับรุ่นพี่สมมาตุโตะคุงเซมไปแต่ก็ถูกห้ามไว้โดยโม่งคุง
โม่งจังจึงให้โม่งคุงไปแทน)
ซูซูรัน
- สมมาตุโตะคุงเซมไป
- โม่งคุง
- สตีฟ
- เรวี่
- เต้
- Kคุง (วอเฮดเลือกไปซูซูรันทั้งหมด)
ซึ่งนักเรียนชายส่วนใหญ่มักจะไปซูซูรัน
และนักเรียนหญิงส่วนใหญ่เลือกไปคุโรมาตี้เพราะคิดว่าปลอดภัยกว่า แต่ก็ยังมีนักเรียนที่ยังตัดสินใจไม่ได้ มีใครจะเลือกฝังไหนอีกไหม
ให้เป็นหน้าที่ของคอมเม้นถัดไปแล้วกัน
รุ่นพี่ซะกอปิอ้งนั้นติดใจการซัดหน้าคนโรคจิตจึงไปซูซูรันกะเค้าด้วย แยกจาก 666คนอื่นๆ
ริโกะทีแรกก็จะไปซูซูรัน แต่พอได้ยินว่าไม่มีห้องละหมาดเลยเปลี่ยนใจไปคุโรมาตี้ตามเพื่อนๆในยูนิต
และหิเปิงซูจังกับOldJeansทั้งกลุ่ม4คนไปคุโรมาตี้โดยตั้งเป้าว่าต้องเป็นที่นิยมมากกว่าโม่งจังให้ได้
Oldjeans เป็นญาติกะNewjeansเปล่าวะ
งั้นเจอนี่หน่อยย
"ยัยเหงียนน้ำผึ้ง ออกมาดูเอ้ลกับชั้นซะ"
หิเปงซูเซ็นเตอร์ของOldjeansพูดออกมาในขณะวอร์มท่าเตรียมเต้นเพลงhype man
"เซ็นเตอร์เบอร์1เจน4 ก็คือชั้นยังไงล่ะะะ"
...
..
.
"ไม่สวย เหมียนหมา"
เหงียนน้ำผึ้งสมาชิกNewjeansพูดออกมาอย่างไม่ยี่หระพร้อมสะบัดบ๊อบ
และนั่นคือ Villain origin story ของหิเปิงซู โดนดูถูกมาเลยมาเข้ารร.ไอดอล
อุ๋งอิ๋งกับ Trillionaire Girls ไปรร.คุโรมาตี้ และซื้อห้องเรียนว่างrenovateเป็นห้องพักให้พวกไอดอล
แล้วทำไมอุ๋งอิ๋งไม่บริจาคเงินให้รร.รีบซ่อมตึกน่ะเหรอ ก็เพราะไปเรียนต่างรร.มันสนุกกว่าน่ะสิ อุ๋งอิ๋งไม่ยอมพลาดประสบการณ์แบบนี้หรอก
ไอเหี้ย กูฮา5555555ใครช่วยเขียนสตร.ให้ไอดอลมีวัวหน่อยดิ้
(^จัดไป) ยูนิตไอดอลชาวไร่โคนมโฮลสไตน์ ミルクอ่านว่ามิรุขุ ที่จัดตั้งขึ้นมาเพื่อโปรโมตการดื่มนมของชาวญี่ปุ่นปกติเลี้ยงวัวไว้ที่ห้องชมรมเลี้ยงสัตว์
เมื่อได้ยินว่ารร.คุโรมาตี้อนุญาตให้ม้าและกอริลลาเข้าเรียนได้จึงคิดว่าวัวก็น่าจะได้เรียนด้วยเช่นกัน จึงยกกลุ่มทั้ง5คนพร้อมวัว3ตัวไปรร.คุโรมาตี้
ยูนิตนี้ทั้งสมาชิกชาย2และหญิง3 ล้วนมีไซส์หน้าอกอลังการงานสร้างเพื่อโปรโมตการดื่มนม
โรงเรียนซูซูรัน โรงเรียนแห่งนี้คือโรงเรียนสร้างขึ้นมาเพื่อที่จะฝึกฝนเหล่านักมวย
ชาดา ทาอิยะเซะ นักเรียกปีสอง แห่งซูซูรัน
ชมรม กัญชา เขาคือนักมวยที่โด่งดังในตอนนี้
"หึ ได้ข่าวว่าเจ้าสมมาตุโตะ จะมาเรียนที่นี่ชั่วคราวสินะ การต่อสู้กันสมัยมอต้นยังไม่รู้ผลเลยนี้" ชาดา พึมพัมกับตัวเอง พร้อมกับกระทืบคู่ต่อสู้ที่เป็นเด็กปีหนึ่งอย่างเมามัน ในแมตช์มวยประจำวันที่โรงเรียนซูซูรัน
แมตช์มวยประจำวัน ทุกวันของโรงเรียนซูซูรันจะมีการจับฉลากให้นักเรียนมวยมาต่อยกัน
"ชั้นรอที่จะสู้กับแกอีกครั้งไม่ไหวแล้ว สมมาตุโตะ" ชาดาพูดอย่างดีใจ พร้อมซัดหน้ารุ่นน้องคู่ต่อสู้ด้วยเพลงหมัดกัญชาจนตกเวทีไป
"สมมาตุโตะเซ็นไป ได้ข่าวว่าสมัยม.ต้นคุณเคยเป็นแชมป์มวยประจำเขตุไม่ใช่เหรอ"เต้ ชมรมมวยชวนคุยขณะที่พวกเขามาประชุมนักเรียนที่เตรียมไปซูซูรัน "ทำไม ม.ปลายไม่เข้าชมรมมวยอีกล่ะ อ.สามารถยังบ่นเสียดายอยู่เลย"
"เพราะชั้นอยากทุ่มเทการฝึกยิงปืนและทำอาหารอีสานให้มากขึ้นน่ะ"รุ่นพี่หนุ่มตอบ"มวยมีโอกาสที่มือจะบาดเจ็บจนต้องหยุดอีก2ชมรม เลยไม่อยากเข้าแข่งจริงจังแล้ว แต่เวลาว่างๆชั้นก็ยังซ้อมมวยอยู่นะ"
"ผมว่าดีแล้วที่พี่ซ้อม"โม่งคุงบอก "ได้ข่าวว่ารุ่นพี่ชาดารอล้างแค้นพี่อยู่นี่นา"
"แมตช์มวยประจำวันของซูซูรันต้องสนุกแน่"สตีฟกล่าวอย่างหมายมาด
"กลัวแต่พวกรร.ซูซูรันจะไม่เล่นตตามกติกาน่ะสิ"Kผู้รอบคอบกังวลเล็กน้อย
เหตุการณ์จะเป็นอย่างไร โปรดตามในเม้นต่อไป
เปิดภาครร.ซุซูรัน/รร.คุโรมาตี้อย่างเป็นทางการ
และแล้ววันเปิดเรียนก็เริ่มขึ้น สตีฟคุง นั่งรถบัสประจำทางมาที่โรงเรียนซูซูรันเป็นวันแรก
"เปิดโรงเรียนดูดีกว่าที่คิด" สตีฟคุงพูดชื่นชม
"แต่ เราต้องไปเรียนห้องไหนกันนะ"
สตีฟคุงเดินเข้าไปด้วยชุดนักเรียนที่ดูแต่ต่างจากนักเรียนในโรงเรียนคนอื่นๆ
สตีฟสัมผัสได้ถึงสายตาที่มองมาที่ตัวเองจากทั่วทุกทิศ
"เห้ย แกหน่ะ พวกอ่อนหัดที่จะมาเรียนที่นี่ชั่วคราวใช่ไหม" ชายร่างใหญ่ปริศนาที่โผล่มาคุยกับสตีฟ"
ชายคนนี้มีชื่อว่า ไฮโซ ปิงคึ นักสู้ซูโม่ที่กำลังโด่งดังในตอนนี้
"เอามาเลยดีไหมครับลูกพี่" ลูกกระจ๊อกหมายเลข1ของไฮโซปิงคึพูดขึ้น
"น่าสนใจดีนิ" สตีฟพูดตอบ แต่ไม่ทันสิ้นเสียง ลูกกระจ๊อกหมายเลข2-3 ของไฮโซปิงก็พุ่งเข้าจู่โจมสตีฟทันที (พวกนี้คือเด็กปีหนึ่งที่อยากจะเป็นนักซูโม่เลยติดตามไฮโซปิง)
การพุ่งโจมตีของของลูกกระจ๊อกทั้งสองรวดเร็วในระดับนึง สตีฟคิดว่าไม่น่าเท่าไหร่ เพราะขนาดตัวของไอ้ลูกกระจ๊อกนี่ไม่เท่าไหร่
จึงใช้มือหยุด แต่การพุ่งของลูกกระจ๊อกทั้งสองเป็นการโจมตีแบบเกื้อหนุนกัน ทำให้แขนซ้ายของสตีฟหัก แล้วสตีฟก็เสียหลักกระเด็นออกไป
ลูกกระจ๊อกหมายเลข2-3 กำลังโจมตีต่อ
แต่ว่าไฮโซปิงได้พุ่งเข้าไปใช้นิ้วสองนิ้วจากมือข้างขวา ดีดลูกกะจ๊อก สองตัวออกไป
ลูกกระจ๊อกสองตัวกระเด็ดไปไกลจนไปชนกับห้องสภานักเรียน
"ขออภัย เสียมารยาท ซะจริง ไอ้พวกนี้ จะให้ผมชดใช้อะไรสักให้คุณเป็นการขอโทษได้รึป่าวครับ"
ไฮโซปิงขอโทษสตีฟด้วยความสุภาพและพร้อมชดใช้
"ไอ้พวกนี้ฝีมือร้ายกาจ ตัวลูกพี่ก็ไม่น่าไว้วางใจ แต่เราผ่านเรื่องที่ปัตตานีมาได้ แค่โรงเรียนนี้คงไม่คณามืแลอหรอกนะ" สตีฟพูดคนเดียวอยู่ในใจและทำปากขมุบขมิบตามไปด้วย
(^อย่าใส่ไฟความอยากอ่านภาคปัตตานีของกูดิ)
"ไม่จำเป็นต้องชดใช้อะไรให้ชั้นหรอก"สตีฟตัดสินใจกล่าวอย่างใจกว้าง "กระดูกแขนร้าวแค่นี้2อาทิตย์ก็หายแล้ว ถ้าอยากขอโทษล่ะก็ คุมลูกน้องนายไม่ให้ไปหาเรื่องเพื่อนๆฉันก็พอ"
สตีฟเดินจากไปอย่างมากเท่กลางสายตายอมรับของไฮโซปิง และสายตาไม่อยากเชื่อ ของพวกลูกกระจ๊อก
แต่เลี้ยวหัวมุมปุ๊บสตีฟก็ทรุดลงไปนั่งกุมแขน 'ไอ้เหี้ย เจ็บชิบหาย'
ไฮโซปิงผัดข้าวผัดบนพื้นคอนกรีตแล้วชวนสตีฟมากินด้วยกัน
สตีฟรู้สึกสนใจข้าวผัดของไฮโซปิง แต่ก่อนจะได้ตอบตกลงกลับโดนเรวี่ดึงคอเสื้อลากให้เดินตามมาซะก่อน
"ไอ้บ้าสตีฟ!ประชุมเมื่อวานก็บอกแล้วไงว่าให้ไปรายงานตัวที่ห้องครูใหญ่ก่อน" เรวี่บ่น "แล้วนี่อะไรของแก เดินลอยชายจนโดนหาเรื่องบาดเจ็บแล้วยังมีหน้าจะไปกินข้าวผัดพื้นคอนกรีตกับเค้าอีก!"
"แต่เรวี่ ข้าวผัดนั่นโคตรน่าสนใจเลยนะเว้ย!"สตีฟเถียง
"น..น..นั่น โม่งจังมีหรรมอย่างนั้นหรอ"
หิเปิงซูพูดขึ้นมาและแลบลิ้นเลียริมฝีปาก ตั้งใจจะมาจับตาดูโม่งจังเพื่อตัวเองจะได้รับความนิยมมากกว่าให้ได้ แต่ไม่คิดว่าจะเจอของหีเข้าให้
***ของดี
เหล่านักเรียนจากโรงเรียนคิมิโน๊ะโตะริโกะที่มาเรียนที่ซูซูรันนั้น ได้ถูกนำมาสอนรวมกันที่ห้องประชุมในอาคารเรียน ซึ่งง่ายต่อการรวมกันและไม่ไปรบกวน นักเรียนคนอื่นๆ
และแล้วก็ถึงเวลาพักเที่ยง
"เห้ย พวกนายได้ข่าวว่ามีแมทช์มวยประวันช่วงเที่ยงนี่ ที่สนามมวยกลางโรงเรียนนะ" เต้ เริ่มบทสนทนากับเพื่อนๆของเขา
"นายคิดจะไปต่อยกันพวกนั้นหรอ" สตีฟตอบกลับเต้
"ไม่หรอก แต่พวกเราควรไปดูนะ"
"หาเรื่องกัน ทำอะไรกันอีกแล้วพวกนายนี่ เดียวก็มีปัญหาอีกหรอก" เรวี่พูดขึ้น
"ถ้าแค่ไปสังเกตการณ์คงไม่น่าเป็นไร" kคุงพูด
ตัดไปที่สนามมวยกลางโรงเรียนซูซูรัน
แมทช์มวยประจำวันจะสุ่มคู่ต่อสู้จากคนที่เข้าสมัครแข่ง และเราก็ได้รายชื่อมาแล้วครับ
ฝ้ายแดง : กะนุย ธมธม สุดยอดนักมวยที่ใช้ศิลปะการต่อสู้กุน ขแมร์
ฝ่ายน้ำเงิน : สมมาตุโตะคุงเซมไป เขาที่หายจากวงการมวยไปตั้งแต่อายุ 15 แต่ตอนนี้เขาก็ได้กลับมาแล้ว
การต่อสู้ได้เริ่มขึ้นแล้ว
"ใครเอาชื่อตูไปลงฟระ" สมมาตุโตะคุงเซมไปบ่นในใจ
"สวัสดีค่ะ ครูคิมิโกะ เจ้าเดิม มาอธิบายเรื่องภาวะก้ำกึ่งทางเพศที่โผล่มาในเรื่องทาง4th wallค่ะ"
>>115 บอกว่าโม่งทั้งสองมีหี
>>305 บอกว่าโม่งจังมีหรรม
ข้อมูล2อย่างนี้ดูขัดกันแต่จริงๆแล้วมันไปด้วยกันได้ ภาวะที่คนจะมีทั้งหีและหรรมที่เข้ากับลักษณะโม่งจังนั้นมี2โรค
1.Testicular feminization เป็นภาวะที่คนมีโครโมโซมXYที่ปกติพบในผู้ชาย แต่ร่างกายไม่ตอบสนองต่อฮอร์โมนเพศชายแม้แต่น้อยตั้งแต่อยู่ในครรภ์ทำให้อวัยวะเพศทั้งหมดยกเว้นหำพัฒนาเป็นแบบผู้หญิง มีช่องคลอด บางคนมีมดลูกได้ แต่จะไม่มีประจำเดือนเพราะไม่มีรังไข่ ส่วนหำเจ้าปัญหานั้นบางคนจะค้างอยู่ในท้อง บางคนจะห้อยออกมาอยู่ในแคมใหญ่ดูคล้ายถุงอัณฑะ
ผู้ป่วยโรคนี้พอเข้าวัยรุ่นจะมีเสียงหวานสูง นมตั้งเต้าสวยแม้ไม่ใหญ่มาก และมีขนตามร่างกายน้อย
2.True Hermaphrodite หรือกะเทยแท้ มีโครโมโซมได้หลายแบบ แต่ที่แน่ๆคือมีเนื้อเยื่อทั้งรังไร่และอัณฑะในร่างกาย จึงมีได้ทั้งหีและหำ และบางรายมีดุ้นแถมมาด้วย เวลาเข้าวัยรุ่น ร่างกายจะโตไปตามเพศที่ต่อมเพศทำงานได้ดีกว่า ซึ่งถ้าเป็นโม่งจังก็เพศหญิง
ถ้ายาวไปไม่อ่าน หรือ อ่านไม่รู้เรื่อง
สรุปคือ อยากให้ไม่มีดุ้นกด1 อยากให้มีดุ้นกด2
ทำไมโรงเรียนนี้มีพวกอวัยวะเพศผิดปกติเยอะจังนะ เป็นความบังเอิญหรือเปล่านะ หรือครูคิมิโกะ ผู้ตรวจร่างกายนักเรียนก่อนเข้าเรียนจะกุมความลับอะไรบางอย่างไว้
โคตรโหด โคตรอันตราย
(>>309 มันเยอะเพราะสายปั่นขยันเสิร์ฟมุกแนวนี้นี่หว่า แต่ถ้ามีความลับก็น่าสนใจดี)
สรุปว่าโม่งจังนั้นมีหรรมและดุ้น ถึงจะขนาดไม่ใหญ่แต่ก็เป็นดุ้นจริงๆ เป็นอันว่าทั้ง2สาววงโม่งพีซนั้นเป็นสาวดุ้นตัวเป็นๆ
หิเปิงซูตัดสินใจเก็บความลับไว้Blackmailทีหลัง
**หมายเหตุ การแอบดูเพื่อนในห้องน้ำผิดกฎโรงเรียนนะจ๊ะ ถ้าอ.ปริชาโอะรู้เข้าต้องโดนพักการเรียน แต่รอบนี้เหตุเกิดที่รร.คุโรมาตี้จึงไม่มีใครรู้**
>>312 แล้วกูกับโม่งหมออีกคนก็เสือกตอบมันทุกทุกด้วยแหละ กูยอมรับ
ที่โรงเรียนคุโรมาตี้พวกไอดอลกระจายไปนั่งตามห้องเรียนต่างๆเป็นสีสันให้รร.ชายล้วนแห่งนี้
นักเรียนเดิมทุกคนฟินกับสาวๆมาก ยกเว้นห้องจีจี้จังที่เอาวัวเข้าไปนั่งเรียนด้วย ประสบปัญหาวัวเคี้ยวเอื้องแล้วขี้ระหว่างเรียนเหม็นไปทั้งห้อง ทุกคนจึงเรียกร้องให้เอาวัวไปไว้ที่สนามหญ้า
จีจี้จังเซ็งมาก เริ่มคิดว่า รร.ซูซูรันที่มีข่าวผัดข้าวบนคอนกรีตจะยอมให้เอาวัวเข้าห้องเรียนมั้ยนะ
ตัดกลับไปที่รุ่นพี่สมมาตุโตะ คู่ต่อสู้ใช้ กุน ขแมร์ รุ่นพี่เลยใช้มวยไทยที่มีวิชาศอกเข่าเท้าเหมือนกันสู้ ชนะน็อกในยกแรก
"โฮ่ แกเองก็ใช้กุน ขแมร์ได้ไม่เลยนี่"เพื่อนร่วมทีมของกะนุยชม
"กูใช้มวยไทยโว้ย! อุตส่าห์แข่งกันที่ญี่ปุ่นแล้ว มึงหยุดเคลมก่อนได้มั้ย"รุ่นพี่สมมาตุโตะโวย
"โม่งจัง..ชั้นรู้ความลับของเธอแล้วล่ะ"
หิเปิงซูพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเย้ยหยันไหล่พิงฝาผนังห้องน้ำยืนกอดอก
"ค..ความลับอะไรน่ะ ไร้สาระจริงๆ"
โม่งจังพูดขณะล้างมือตรงอ่างล้างมือ
"ความลับที่ว่า..." หิเปิงซูขยับเข้าไปหาช้าๆ และค่อยไกระซิบข้างหู
"เธอมีหรรมยังไงล่ะะ"
"..!!!"
ท่ามกลางความตกใจของโม่งจัง ตายจริง..นังนี่มันรู้ได้ยังไงนะ
"เลิกเป็นไอดอลซะ ก่อนที่ชั้นจะแฉว่าเธอมีหรรม56"
หิเปิงซูพูดขณะเดินไปมารอบๆตัวของโม่งจังพร้อมกับใช้ปลายนิ้วสุขภาพดีม้วนผมไปมา หึ เท่านี้ชั้นก็กลายเป็นดาวเด่นแล้วสินะ หิเปิงซูนึกในใจ
"บ..บ..บากะ"
โม่งจังรีบวิ่งออกไปจากห้องน้ำทันที และหิเปิงซูหัวเราะร่าพร้อมวิ่งท่าจิงโจ้ออกไปอย่างอารมณ์ดี
แต่ทว่า..ยังมีอีก1ชีวิตที่อยู่ภายในห้องน้ำ และได้ยินเรื่องราวทั้งหมดแล้ว...
"โม่งจังมีหำ จะยัดเข้ารูตูดทั้งสามของเราได้รึเปล่านะ" สตีฟนั่งนึกสงสัยอยู่ในห้องน้ำขณะใช้ทิชชู่บรรจงเช็ดขี้ที่เปรอะอยู่ริมรูตูดทีละรู ทีละรู อาหารที่โรงเรียนนี้ไม่ถูกกับทัองเปราะบางของเขาเสียจริงๆ
ทำไมสตีฟรู้เรื่องนี้ได้นั้น มันเริ่มจาก
สิ่งมีชีวิตที่อยู่ในห้องน้ำตอนหิเปิงซูจังแบล็คเมล์โม่งจัง ก็คือคุโระจังแมวดำNemesisยังไงล่ะ คุโระจังโดนหิงเปิงซูเตะเข้าเมื่อเช้า เลยวิวัฒนาการจนฟังภาษามนุษย์รู้เรื่องแล้ว และสะกดรอยตามหิเปิงซูเพื่อล้างแค้น พอได้ยินหิเปิงซูขู่โม่งจัง คุโระจังก็ตั้งใจจะทำลายแผนนางให้ได้ แต่ตอนนี้คุโระจังยังพูดภาษามนุษย์ไม่ได้ จึงไปเล่าเรื่องให้พี่ม้าที่เล็มหญ้าอยู่กลางสนามฟัง
พี่ม้าก็ไปเล่าต่อให้น้องวัวทั้ง3ของยูนิตมิรุขุฟัง
น้องวัวทั้ง3ที่เคยอยู่ในห้องเลี้ยงสัตว์พูดภาษาสัตว์ได้หลากหลายจึงไปเล่าให้กอริลล่าคุงกับกอริลล่าจังที่เป็นนักเรียนฟัง
กอริลล่าทั้ง2ก็ไปเม้าต่อให้ เมก้าซาวะ Mk.7คุงที่เป็นเพื่อนสนิทฟัง
เมก้าซาวะMk.7คุงนั้นอยากเก็บความลับไม่ให้มนุษย์รู้แต่ก็อยากมเม้า เลยไปคุยกับเกราะไอรอนแมนMk1.3 ที่อุ๋งอิ๋งให้เข้าเรียนแทนฟังแบบเข้ารหัส
เมื่ออุ๋งอิ๋งมาเก็บข้อมูลเห็นว่ามีข้อความเข้ารหัสเลยสั่งให้วิศวกรของทางบ้านถอดรหัสดู และได้รู้ความลับนี้เข้า
อุ๋งอิ๋งส่งข่าวไปบอกโม่งคุงที่รร.ซูซูรันว่าคู่หูกำลังมีภัย
โม่งคุงจึงเอาเรื่องไปปรึกษาทีมวอร์เฮดว่าจะช่วยโม่งจังยังไงดี ข่าวนี้จึงไปถึงสตีฟโดยที่คนอื่นๆในรร.ยังไม่รู้ยังไงล่ะ
"สตีฟ มึงขี้เสร็จรึยัง" K ตะโกนเรียกจากหน้าห้องน้ำ
เมื่อเที่ยง หลังรุ่นพี่สมมาตุโตะชนะแมตช์มวยประจำวัน สตีฟก็แอบไปชิมข้าวผัดของไฮโซปิงคึจนท้องเสีย รุ่นพี่ซะกอปิอ้งจึงสั่งให้วอร์เฮดทั้งทีมเฝ้าสตีฟให้ดี อย่าให้ไปหาเรื่องอีก
รุ่นพี่สมมาตุโตะที่ชนะน็อกโดนปรับฟาวล์เพราะใช้วิชามวยไทยแทนมวยสากลที่มีคนลงทะเบียนไว้ให้ ต้องขึ้นชกพรุ่งนี้อีกรอบ เลยลาเรียนครึ่งบ่ายเพื่อไปซ้อมมวย
ส่วนโม่งคุง เต้ และเรวี่กำลังวางแผนช่วยเหลือโม่งจังที่โดนแบล็คเมล์ เลยเหลือเขาคนเดียวที่มายืนเฝ้าสตีฟ เมื่อสตีฟขี้และล้างตูดเรียบร้อย พวกเขาก็เดินกลับหอประชุม
แต่ระหว่างทางเจอเข้ากับ... ใครกันนะ?
เขาคืออนุทินุ ประธานชมรมกัญชา และ หน่วยแพทย์ของซูซรัน
อนุทินุทักทายสตีฟและKอย่างสุภาพ พร้อมเสนอจะรักษาอาการกระดูกร้าวของสตีฟด้วยกัญชา
Kชิงปฏิเสธก่อนเพราะไม่เชื่อว่ากัญชาจะรักษากระดูกร้าวได้ แต่อนุทินุยืนยันว่าทำได้ ขอแค่สตีฟลองกินเทมปุระใบกัญชาที่เขาทอดมาก็พอ
สตีฟสนใจเทมปุระมาก ส่วนKคิดว่าส่วนใบกัญชาไม่ได้มีสารหลอนประสาทอยู่มากนักจะกินก็ไม่เสียหาย จึงไม่ได้ห้ามสตีฟ
แต่ปรากฏว่าแค่สตีฟกินเท็มปุระใบกัญชาไป3ชิ้น ก็หายจากอาการกระดูกร้าวอย่างน่าอัศจรรย์ สตีฟขอบคุณอนุทินุยกใหญ่
Kรู้สึกว่าผิดธรรมชาติจึงรีบขอตัวลากสตีฟกลับ ตั้งใจจะไปปรึกษารุ่นพี่สมมาตุโตะทีหลัง
ซึ่งลางสังหรณ์ของKนั้นถูกต้อง อนุทินุ หรือที่ชาวซูซูรันเรียกว่า ลูกพี่เนสึมินั้น จริงๆแล้วเป็นผู้ใช้สแตนด์ 大麻新 อ่านว่าไทมะชิน (เป็นมุกเล่นคำระหว่าง Time machine กับไทมะที่แปลว่ากัญชา+ชินที่แปลว่าใหม่) ที่มีความสารถเร่งเวลาการรักษาตัวหรือย้อนเวลาไปก่อนบาดเจ็บได้ในผู้ที่พึ่งเสพส่วนต่างๆของกัญชาไปไม่นาน
ลูกพี่เนสึมิมาช่วยคนของรร.อื่นแบบนี้ เขามีจุดประสงค์อะไรกันนะ
วันรุ่งขึ้นที่รร.ซูซูรัน
ตอนเที่ยง รุ่นพี่สมมาตุโตะขึ้นชกเป็นวันที่2 คู่แข่งคือชาดาคุงที่เพิ่งเสพกัญชามา3หลุม
ทั้งคู่ต่อยกันได้สูสี แต่ผ่านมา3ยก ชาดาคุงที่เรื่องเหนื่อยก็ได้ฮีลจากลูกพี่เนสึมิที่เป็นหน่วยพยาบาลอยู่ข้างสนาม
รุ่นพี่สมมาตุโตะจะเอาชนะยังไงกับคู่ต่อสู้ที่ได้ฮีลตลอดเวลาแบบนี้
ชาดาคุง : ใช้ท่ากระตุกคอ
สมมาตุโตะ : บ้าน่าต่อยไม่โดนเลยการขยับคอแบบนี้มัน...
มันคืออาการคอกระตุกที่เกิดจากอาการบาดเจ็บสมัยม.ต้นที่โดนสมมาตุโตะคุงเตะก้านคอตอนทะเลาะกันยังไงล่ะ ชาดาคุงได้ฝึกวิชาหมัดกัญชาจนใช้อาการกระตุกในการหลบหลีกการโจมตีได้
แต่เพราะยังแหยงๆลูกเตะสูงของสมมาตุโตะคุงอยู่ ตอนลงทะเบียนนักสู้ ชาดาคุงเลยใส่ข้อมูลให้อีกฝ่ายใช้เฉพาะมวยสากลที่ไม่มีลูกเตะไงล่ะ
ส่วนสาเหตุที่ลูกพี่เนสึมิไม่รักษาอาการคอกระตุกของชาดาคุงให้หายสนิท ก็เพราะขีดจำกัดของสแตนด์ไทมะชิน ย้อนเวลาได้ไม่เกิน3วันนั่นเอง
ล้างบางคนชั่ว
นั่นเป็นสิ่งที่ลูกพี่เนสึมิสัญญาจะทำในรร.ซูซูรัน ถ้าเขาได้เป็นประธานนักเรียน แต่รร.ซูซูรันไม่ได้ใช้ระบบเลือกตั้ง แต่ให้หัวหน้าชมรมที่มีผลงานชนะแมตช์มวยประจำวันมากที่สุดเป็นประธานได้ ดังนั้นตำแหน่งประธานนักเรียนของลูกพี่เนสึมิจึงขึ้นอยู่กับชัยชนะของชาดาคุง
หีหีหี
โอ-ยะบุน(แปลว่านายพ่อ)แห่งแก๊ง 暴れる(อ่านว่าอาบะเรรุ ความหมายไปดูเอาเอง เดี๋ยวปลิว)หัวเราะเสียงเป็นเอกลักษณ์อยู่ในเงามืด
พิธีกรรมแข่งมวยเลือกประธานนักเรียนนี่เป็นแค่ฉากหน้า สุดท้ายใครจะได้เป็นประธานก็ต้องเป็นไปตามมติแก๊งอาบะเรรุที่ควบคุมรร.ซูซูรันอยู่ เหมือนที่ปีที่แล้วธานาโตะคุงแห่งชมรมกาแฟน้ำส้มมีคะแนนดีเกินไป โอ-ยะบุนก็จัดการไล่ออก แล้วให้ปายุโตะคุงชมรมเรือดำน้ำขึ้นแทน
ส่วน ชินาวะ ทาเครุ หรือทักกี้คุง อดีตประธานนักเรียนที่ติดจะขัดคำสั่งเขา ก็โดนกดดันจนต้องย้ายโรงเรียน จนตอนนี้ต้องกลับมาเป็นอาจารย์ที่ทำตามคำสั่งแก๊งอาบะเรรุ
ปีนี้เนสึมิคุงชมรมกัญชา หรือเซตะคุงชมรสหกรณ์จะได้เป็นประธานนักเรียนนั้น ขึ้นอยู่กับว่าใครจะเสนอผลประโยชน์ให้โอ-ยะบุนได้มากกว่าเท่านั้นแหละ
แล้ว ฮายาชิ พิตะ คุงล่ะ
หึ อย่างพิตะคุงน่ะ ไม่ต้องถึงมือโอ-ยะบุนด้วยซ้ำ เล่นสืบทอดเจตนารมณ์ธานาโตะคุงเข้ามาพยายามเปลี่ยนแปลงซูซูรัน ทั้งจะยกเลิกแมตช์มวยประจำวัน จะสร้างระบบเลือกตั้งประธานนักเรียน จะอนุญาตให้ชายรักชายคบกันออกหน้าออกตา แถมจะอนุญาตให้ตั้งชมรมวิจัยสุราอีก
รู้มั้ยว่าแบบนั้นจะมีคนเสียผลประโยชน์มากแค่ไหน
ถึงโรมะคุงสมาชิกชมรมกาแฟน้ำส้มจะทำผลงานดีแค่ไหน พิตะคุงก็ไม่มีวันได้เป็นประธานนักเรียนปีนี้หรอก เผลอๆจะโดนไล่ออกด้วยซ้ำ
เผาโรงเรียน! เผ่าโรงเรียน!
นี่คือคือเสียงของเหล่านักเรียนซูซูรันที่ต้องการเรียกร้องในบางอย่าง
สตีฟที่ต้องการสร้างความสนุกให้ซูซูรันบรรเลงเพลงพร้อมก่อกองไฟเพื่อเผ่าอาคารเรียน
"พวกมืงเบื่อหน่ายกับสังคมที่ใส่หน้ากากเข้าหากันใช่ไหม" สตีฟกล่าวขึ้นบนเวทีชุมนุม งั้นพวกเราจะเผามันให้หมด ซูซูรันต้องลุกเป็นไผฃฟ
"เผาโรงเรียน เผาโรงเรียน" เสียงผู้ชุมนุมมากมายที่ตะโกนดังนังขึ้น
"หึ!! ชั้นได้วางระเบิดไว้ทั่วโรงเรียนแล้ว วันนี้ จะมีดอกไม้ไฟที่เรียกว่าระเบิดดังขึ้นหลังจากเพลงโลกาวินาศบรรเลงจบ" Kคุงพูดขึ้นพร้อมสแยะยิ้ม
"การระเบิดคือความสุขที่แท้จริง นี่แหละคือการแสดงโชว์ของพวกเรา" สตีฟ พูดขึ้น พร้องกับเริ่มการแสดงสุดบ้าระห่ำ
หลังจากยูนิตวอร์เฮดแสดงเพลง Do you hear the People sing? เวอร์ชั่นภาษาญี่ปุ่นที่ชาวซูซูรันร้องตามเสียงกระหึ่ม ระเบิดและเปลวเพลิงก็กลืนกินอาคารเรียนของรร.ซูซูรันไปพร้อมทำลายฐานย่อยของกลุ่มอิทธิพลอาบะเรรุ ปิดฉากสัปดาห์แรกของการย้ายโรงเรียนอย่างอลังการงานสร้าง
ทำไมเหตุการณ์มาถึงจุดนี้นั้น เราต้องย้อนกลับไปเมื่อวันอังคาร หลังจากสมมาตุโตะเซ็นไปเอาชนะชาดาคุงในแม็ตช์มวยประจำวันได้โดยใช้ความสามารถสแตนด์เข้าช่วย เนสึมิที่เห็นว่าคู่ต่อสู้ของชาดาคุงเป็นผู้ให้สแตนด์ด้วยกันจึงเล่าสาเหตุที่พวกเขาต้องมาแข่งมวยและความบิดเบี้ยวของรร.ซูซูรันให้เหล่านักเรียนชั่วคราวฟัง
สมมาตุโตะฟังแล้วทนไม่ได้ จึงยอมร่วมมือกับเนสึมิ ปลุกระดมเหล่าผู้ใช้สแตนด์ในรร.ซูซูรันให้ลุกฮือต่อต้านโอ-ยะบุนแห่งแก๊งอาบะเรรุ
เหล่าไอดอลที่ไม่ใช่ผู้ใช้สแตนด์ก็ไม่ยอมน้อยหน้า ไปร่วมแสดงเพลงปลุกใจในการปราศัยของพิตะคุงชมรมกาแฟน้ำส้ม ปลุกให้ชาวซูซูรันเห็นถึงความผิดปกติของโรงเรียนนี้ จนนำไปสู่การลุกฮือก่อจลาจลในบ่ายวันศุกร์ที่นำไปสู่การเผาโรงเรียน
ในที่สุดเสียงของชาวซูซูรันก็ดังไปถึงกระทรวงศึกษาที่เข้ามาจัดระเบียดและเชิญแก๊งอาบะเรรุออกจากกรรมการบริหารรร. โอ-ยะบุนที่เพิ่งโดนเหล่าผู้ใช้สแตนด์ถล่มไปไม่อยากเปลืองแรงทะเลาะกับกระทรวงศึกษาจึงยอมถอย หลังจากนี้ รร.ซูซูรันจะเป็นอย่างไร พิตะคุงจะได้เป็นประธานนักเรียนหรือไม่ ก็ขึ้นอยู่กับชาวซูซูรันเอง
แต่ที่แน่ๆ ชาวไอดอลที่ไม่มีตึกเรียนอีกแล้ว เลยต้องย้ายไปเรียน1สัปดาห์ที่เหลือรวมกันที่รร.คุโรมาตี้นะจ๊ะ
ตกลงไอ้พวกนี้เป็นไอดอลหรือเป็นนักปลุกระดมวะ ไปไหนมีเรื่องทุกที
ครูรร.คุโรมาตี้2คนวิเคราะห์กันเมื่อเห็นวีรกรรมของเหล่าไอดอลที่กำลังจะมาเรียนกันเพิ่ม ดูเหมือนเหล่าไอดอลที่มารร.คุโรมาตี้ตั้งแต่แรกจะจัดเป็นคนปกติ เมื่อเทียบกับพวกที่กำลังจะมา โดยเฉพาะยูนิตวอร์เฮดนั้นไม่ธรรมดา ก่อวีรกรรมเด็ดๆทุกที่ที่ไป ตั้งแต่งานคัดเลือกไอดอล การทัศนะศึกษาที่ปัตตานี Sport day เกมเลเซอร์แท็ก และล่าสุดก็ที่ถล่มรร.ซูซูรันนี่แหละ หวังว่าคงไม่มาถล่มรร.คุโรมาตี้เป็นที่ต่อไปหรอกนะ
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.