อันที่จริงผมไม่อยากพูด แต่ช่วงนี้มันตลกเกิน
พักนี้ผมชอบศึกษาประวัติศาสตร์เรื่องทำไมพระพุทธศาสนาถึงสูญเสียความนิยมไปในอินเดีย - ซึ่งไม่ใช่เพราะสาสนาอื่นที่ดูเป็นศัตรูแต่เพราะศาสนาชาวบ้านที่เหมือนกลืนเข้าเป็นศาสนาเดียวกัน จนในที่สุดคนก็เปลี่ยนศาสนาโดยไม่รู้ตัว
อย่างที่ผมบอก สิ่งที่อันตรายที่สุดสำหรับพุทธศาสนาไม่ใช่คริสต์หรืออิสลาม แต่คือมูเตลู
กล่าวคือ สำหรับชาวพุทธ อิสลามคริสต์เปรียบดังข้าศึกศัตรูที่มองเห็น ชาวพุทธสร้างป้อมค่ายป้องกันเต็มที่ มีงานมากมายของปราชญ์เพื่อโต้วาที มีความตื่นตัวในการป้องกัน
แต่กับศาสนาอื่นจากภูมิภาคใกล้กัน และพวกถือผี มูเตลู ที่ดูเหมือนอยู่ในจักรวาลเดียวกับพุทธได้แทรกเข้ามาในกำแพงอย่างไร้การป้องกัน เหมือนข้าศึกที่ก้าวข้าวกำแพงได้ โดยไม่คิดว่าเป็นข้าศึกเมื่อรู้คตัวภายในป้องก็มีแต่ข้าศึกปะปนเต็มไปหมดแล้ว สักวันตะไม่เหลือพุทธอีกต่อไป
มูเตลูนั้นเป็นการลดทอนพุทธที่น่ากลัวที่สุด มันคือถือผีใหม่ที่ผสมกับทุนนิยม มันให้ผลประโยชน์ทางโลกแก่คนที่ขอ โดยพยาพยามพูดภาษาเดียวกับพุทธเรื่องบุญเรื่องบารมี แล้วหลอกไปอีกทาง และมันลดทอนพุทธให้กลายเป็นเหมือนรูปเคารพไว้ลงทุนขอผลประโยชน์ชนิดหนึ่ง ไม่ต่างจากมูเตลูอื่นแค่เป็น “สายขาว” - กล่าวคือมูเตลูเปลี่ยนตัวเองจากลัทธินอกรีดในศาสนาพุทธ กลายเป็นพุทธเป็นแค่สายขาวส่วนหนึ่งในจักรวาลมูเตลู
เวลาคนไปไหวเพราะพุทธแล้วบอกว่าตัวเองเป็นสายมู นี่แบบ สุดๆ
ศาสนาพุทธไทยเก่งมาก กับการจำกัดฝ่ายปฏิรูปภายในของตัวเอง แต่ทำอะไรไม่ได้เลยกับมูเตลูที่กัดกร่อนพุทธไทยจากภายใน
อีกไม่นาน ไทยจะกลายเป็นพุทธแค่ในชื่อ แต่เนื้อคือประเทศมูเตลู
ผมชอบที่สุดคือเวลาคนแบบมหาไพรวัลย์บอกว่า "ป่านนี้คนศาสนาอื่นเขานั่งหัวเราะแล้ว"
ผมนี่อยากปรบมือให้เลย แต่องค์กรศาสนาพี่เขาไม่เอาพี่ไง ไม่ฟังคำเตือนพี่
ผมไม่อยากเปรียบเทียบเป็นสามก๊ก แต่รู้สึกเข้าใจคนแบบโจโฉตอนจับแม่ทัพศัตรูได้ - คนแบบนี้น่าเสียดาย ทำไมนายเขาไม่เห็นค่าวะ...
#มิตรสหายท่านหนึ่ง