เคสหมออ๋องนี่สนุกดี
แน่นอนว่าการโฆษณาเหล้าผิดกฎหมาย แต่คำถามคือมันผิดศีลธรรมจริยธรรมมั้ย
ที่นี้ในมุมของชาวไทยพุทธ มันผิดศีลธรรม
แต่ในมุมคริสเตียน มันไม่ผิดศีลธรรม
ทีนี้ คนที่ด่าหมออ๋อง (เช่นอี้แทนคุณ) คือเอาความไม่เหมาะสมในมุมของศีลธรรมไทยพุทธมาด่าหมออ๋อง ว่าผิดศีลธรรมจริยธรรมด้วยจึงควรลาออก - ในมุมหมออ๋องก็คงแบบ “อ้าว แล้วมันผิดตรงไหนอ่ะ” (อ่านด้วยเสียงไพบูลย์น้อมนำคำสอนฯ)
เทียบให้เข้าใจง่าย สมมุติเหมือนถ้ารองประธานสภาอินโดฯเป็นชาวพุทธ รีวิวร้านข้าวหมูแดงท้องถิ่นออกสื่อ แล้วคนโวยวายว่าผิดจริยธรรมให้ลาออก เพราะเดี๋ยวเยาวชนกินหมูตามอ่ะ
ทีนี้ถ้าจะไปเวย์ผิดศีลธรรมจริยธรรม ไม่ใช่แค่เรื่องเทคนิคกฎหมาย - มันจะกลายเป็นเรื่องการปะทะกันระหว่างชุดศีลธรรมละ มันจะกลายเป็นว่า ศีลธรรมของพุทธเหนือกว่าคริสต์ ต้องใช้บังคับคนคริสต์ได้ด้วย - แต่ถ้าไม่ไปเวย์ศีลธรรม ก็ต้องยอมรับว่ากฎหมายสุรามันเป็นกฎหมายศาสนา ถึงคุณไม่คิดว่าผิดศีลธรรมในมุมคุณ แต่คนไม่นับถือพุทธก็ต้องยอมเพราะที่นี่เมืองพุทธ เหมือนกฎหมายชาริอะในประเทศมุสลิม
ผมนี่รอดูเลยว่ายังไงต่อ
#มิตรสหายท่านหนึ่ง