พอเป็นแบบนี้ ผมก็มองว่า วงการร้านอาหารตามสั่ง นับวันก็มีแต่จะแย่ลงๆ
แต่มันก็ยังมีคนใหม่ๆพร้อมที่จะเข้ามาวัดดวงเปิดร้านใหม่อยู่เสมอ เพราะคนไทยสมัยนี้ กินอะไรอย่างอื่น ไม่เป็นแล้วนอกจาก ผัดกะเพราไข่ดาว
ทั้งๆที่อาหารตามสั่ง ต้องทำจานต่อจาน ต้นทุนแรงงานและเวลาสูงกว่า อาหารตักแบบข้าวแกงหลายเท่า ทำหนึ่งจานเสร็จต้องล้างกะทะ ค่าแก็ส เปิดไฟแรงทอดไข่ดาว กรอบๆ ไข่แดงไม่สุกตามใจวัยรุ่น ก็แพงมิใช่น้อย เราเห็นได้ชัดว่า เทรนการกินอาหารไทยของคนรุ่นใหม่นั้น ความคาดหวังของลูกค้าไม่สอดคล้องกับราคาที่ลูกค้าพร้อมจ่าย คือ เอาแต่ใจมากขึ้น เห็นแก่ตัวกันมากขึ้น เช่นลูกค้ามากันห้าคน ป้ายร้านเขียนอยู่ชัดๆ ว่าร้าน ข้าวขาหมู แต่ลูกค้าคนหนึ่งในห้าคนเรียกร้อง จะกินกะเพราไข่ดาว ถ้าไม่มีเพื่อนๆ คนอื่นก็ต้องย้ายร้านตาม สุดท้าย เจ้าของร้านก็ต้องเพิ่มเมนู เพิ่มต้นทุน เพิ่มภาระ จาก ร้านขายของอร่อย อยู่ได้ด้วยเมนูข้าวขาหมูอย่างเดียว ก็กลายเป็น ร้านที่ทำได้ทุกอย่างแต่ไม่มีอะไรดีสักอย่าง
อีกหนึ่งความกังวลของผมคือ ความหลากหลายทาง เมนู ที่คนไทยนิยมนั้นลดลงอย่างรวดเร็วมาก นำ้พริก และแกงหลายๆอย่าง คนไทย เริ่มกินไม่เป็นกันแล้ว คือ ไม่รู้ว่า มันอร่อยยังไง วันๆ คนไทยใช้เวลานึกหาของกินกันเยอะมากแล้วก็นึคไม่ออกว่าตัวเองอยากกินอะไรสุดท้ายก็ไปจบที่ตัวเลือกเดิมๆ เพราะความรู้จักอาหารต่างๆน้อยลง อีกไม่นาน เราจะเห็นเมนูอาหารเก่าๆอีกหลายเมนูหายไปจากสังคมไทย ผมเสียดาย คอนเซป ร้านข้าวแกงมากนะ ในมุมคนทำอาหาร คอนเซปร้านข้าวแกงนั้นบริหารจัดการต้นทุนง่ายกว่า ร้านอาหารตามสั่งมาก สะดวกและเร็ว แต่ก็ไม่เข้าใจว่าทำไม่คนไทยเดียวนี้ ไม่กินข้าวแกงราดข้าวกันอีกแล้ว
นี้ยังไม่รวมอาหารต่างชาติที่เข้ามาตีตลาดไทยได้อย่างเบ็ดเสร็จ ทั้งญี่ปุ่น เกาหลี ที่เริ่มเปลี่ยนจากอาหารมื้อพิเศษจนกลายเป็นอาหารประจำวันของใครหลายๆคน
วงการอาหารไทย เราไม่สามารถเป็นไม้ยืนต้นเหมือนในอดีตได้ หากยังโดนบีบราคาขาย และต้นทุนแฝงแบบนี้ อาหารไทยดีๆ มีคุณภาพหนึ่งจานควรมีราคาขาย ไม่ตำ่กว่า 120 บาทแล้ว แต่จะทำอย่างไรได้ ค่าแรงบ้านเรายังต่ำเตี้ย อยู่ที่ 300 แล้วเราจะหวังให้คนไทยได้กินของดีมีคุรภาพได้อย่างไร
และสุดท้าย อันนี่ผมว่า น่าสงสารมาก ร้านอาหารตามสั่ง ขายผ่าน Lineman อยากอยู่รอด ต้องจ่ายค่าการตลาด ต้องยิงโฆษณา ถึงขายได้ สำหรับหลายๆร้านที่จนตรอกเขาก็ไม่มีทางเลือก ต้องวัดดวง เสียเงินยิงโฆษณา ยิงเข้าก็รอด ยิงพลาดก็ตาย ผมมองว่าระบบแบบนี้ นอกจากปลาใหญ่กินปลาเล้กแล้ว มันยังเป็นระบบงูกินหาง คือกินตัวเองจนตาย ที่สุดท้าย ใครเป็นคนทำอาหารขายก็มีแต่เจ๊งกับเจ๊ง