ผมพูดว่า พอเพียง 'ไม่ห้ามรวย'
และผมก็พูดว่า การพอเพียงจริงๆ จะต้องห้ามรวย
.
ผมพูดทั้งสองแบบ และ มันจริงทั้งคู่ -- ไม่ต้องเรียนลึก แค่ตั้งใจเรียนคาบแรกๆของเศรษฐศาสตร์ จะรู้ว่ามันมีสิ่งที่เรียกว่า Paradox of saving
.
ในจุลภาค การประหยัด จะเสริมความมั่งคั่งของคนๆหนึ่ง หรือครอบครัวหนึ่งได้ แต่ในมหภาค การประหยัดของส่วนรวม จะนำมาสู่ความอ่อนแอของทั้งประเทศ
.
ในหนังโชกุน มีตอนนึงที่พูดถึงแนวคิดนี้ -- โอมิถามว่า จะดีมั้ย ถ้าเรือฝรั่งไม่เข้ามา และเราก็อยู่ในประเพณีเดิมๆ ? พี่หล่อลื่น(ลูกโทรานางะ) ก็ตอบว่า เป็นดินแดนหาปลา จนๆ น่าสมเพชน่ะเหรอ ?
.
การประกอบการของชาติ ต้องใช้น่านน้ำการผลิต ถ้ามันแคบ มันจะกระจายความมั่งคั่งไม่ได้ การเสริมฐานะให้ตอนใน จะทำให้ตอนนอกอ่อนแอ -- และตอนในเอง จะไม่สามารถทวีมูลค่าได้เท่าตอนนอก (โตเกียว นิวยอร์ก ฯลฯ) ดังนั้น การยิ่งกระจายความเจริญ ในที่สุดฐานการผลิตของชาติจะอ่อนแอ
.
และความยากจน จะเกิดขึ้นโดยทั่วไป
.
สิ่งนี้ไม่เกิดในเกาหลีใต้ ญี่ปุ่น ยุโรป หรือสหรัฐฯ เพราะที่ว่ามาล้วนมีเมืองใหญ่ที่น่านน้ำ มีการนำเข้าวัตถุทั่วโลก และขายได้ทั่วโลก หมายถึงเข้าไปแข่งกันที่มาตรฐานสากล ชนะที่แปซิฟิค หรือแอตแลนติก = ชนะมาตรฐานของทุกๆประเทศ
.
+
.
ถ้าไทยทั้งหมด ยากจนลง และพอเพียงแค่สถานะนั้นๆ
.
ถ้าผมเป็นมาเลย์เซีย ผมจะหวานปากเลย เพราะผมสามารปิดล้อมการค้า ปิดล้อมอ่าวไทย และบีบให้ไทยทำนโยบายต่างๆให้เอื้อผม คนอ่อนแอจะไม่มีสิทธิเลือก
.
คนจีนจะเข้ามาเป็นนอมีนี แต่งเมียไทย และฮุบที่ดิน ฮุบทรัพยากรของาติ ... ทั้งหมดเกิดขึ้นจริง และเกิดขึ้นไปตั้งนานแล้ว
.
และถ้าผมเป็นกัมพูชาที่ร่ำรวย ผมจะมาเอาเกาะกูด มาตั้งฐานกำลังดื้อๆ
.
ดังนั้นผมจึงไม่เคยเห็นด้วย กับมหภาคแห่งการพอเพียง
.
เราจะต้องออกสู่น่านน้ำไปฟาดฟันกับมาตรฐานโลกเท่านั้น -- แต่เราต้องมีคลัสเตอร์ และมีโฟกัสที่ 2 มหาสมุทร
.
ของบางอย่าง ถ้ามองในมุม 'ส่วนตัว' มันจะไม่ผิด
.
เช่น การประหยัดมากๆ ถ้าตัวเราทำ มันอาจจะดีต่อเราเอง แต่ถ้าทุกคนพร้อมใจกันทำ เศรษฐกิจก็จะวิบัติ เพราะเงินไม่หมุน ไม่มีกำลังซื้อ บริษัทจะเจ๊ง ภาคการผลิตจะพัง เขาเรียกว่า paradox of saving ในวิชาเศรษฐศาสตร์ก็ต้องเรียน
.
เขาถึงต้องแยกวิชาเป็นจุลภาค (Micro) กับ มหภาค (Macro) มันคุยกันคนละระดับ ดังนั้นเวลาถกเถียงกัน มันต้องเข้าใจเรื่องนี้
.
แต่ผมก็เจอเยอะ พอเราพูดเรื่องมหภาค เขาก็จะเอาเคสของจุลภาคมาแย้ง บางทีมันทำให้การถกเถียงเป็นไปได้ช้า อย่างถามว่า ไม่มีลูกผิดตรงไหน ? มันไม่ผิดในกรณีของคุณ แต่มันผิดในกรณีของภาพรวม ฯลฯ
.
ถามว่า แล้วแบบนี้ มันขัดกับหลักความจริง หรือหลักวิชาหรือเปล่า ?
จริงๆแล้วไม่ขัด
#มิตรสหายท่านหนึ่ง