เห็นดีเบตช่อกะคำผกาเรื่องสภาวะของวอยซ์หลังรัฐประหาร อยากแชร์มุมมองในฐานะคนร่วมยุคและบ.ก.รายการของทั้งสองคนดังนี้ ย้ำว่าเป็นความจริงมุมเราคนเดียวนะ
.
- วอยซ์เป็นทีวีดิจิทัลช่องเดียวที่โดนคณะรัฐประหารปิด
- หลังรัฐประหารพี่แขกไม่ได้อยู่ในไทยในช่วงที่วอยซ์ถูกควบคุมเข้มสุด แกอยู่ญี่ปุ่นและกลับไทยหลังจากมีการแปลงประยุทธ์จากหัวหน้าคสช.เป็นนายกฯแล้ว ถ้าจำไม่ผิดอาจจะช่วงต้นปีหลังรัฐประหาร
- มีทหารเข้ามาคุมวอยซ์จริงเป็นระยะเวลาหลายเดือนช่วงพี่แขกไม่อยู่
- มีทหารถือปืนจริงคุมห้องควบคุมออกอากาศหรือMCR
- ทุกๆเย็นมีทหารขึ่มอไซค์มาเปลี่ยนเวรจริง ทหารมี่พี่แขกบอกทำนองว่าเป็นแค่ทหารเกณฑ์กระโหลกกะลาชั้นผู้น้อย...แต่เขามีปืนนะ
- มีการกดดันจริงว่าห้ามนำเสนอรายการวิเคราะห์ข่าวที้กระทบคสช. และเปลี่ยนเป็นรูปแบบรายการรายงานข่าวมากขึ้น
- มีการแทรกแซงจากทหารจริง ครั้งนึงผมเคยคุมรายการเดลีโดสวันที่เป็นสด และมีทหารเดินมาขอให้เปลี่ยนหัวข้อที่คุณปลื้มกำลังเล่าเพราะสถานการณ์ตปท.นั้นกระทบเปรียบเทียบได้กับไทย
- พี่แขกกลับมาหลังจากสถานการณ์คลี่คลายไประดับนึง แต่วอยซ์ก็ยังมีการถูกปิดเป็นระยะๆ
- ทุกครั้งที่ผมต้องไปชี้แจงกับกสทช.เวลาเขาปิดพวกเราๆรู้อยู่แล้วว่าเขามีธง แต่เราก็ยังชี้แจงบนหลักเสรีภาพการสื่อสาร
.
ผมไม่เข้าใจว่าทำไมเราต้องไปแบกคณะรัฐประหารและบิดเบือนให้ความชอบธรรมกับทหารที่ปิดปากเรา เอาปืนจ่อเรา วอยซ์ยุคนั้นมันไม่เหมือนวอยซ์ยุคนี้อีกต่อไป