เล็กๆน้อยๆ เกี่ยวกับวัฒนธรรมอังกฤษ
ช่วงนี้ฝนตก เลยนึกขึ้นมาได้ว่า มันมีอยู่วันหนึ่ง เลิกเรียนแล้วฝนตก ผมไปหลบในร้านอาหารแถวนั้น แล้วก็สั่งเบียร์นั่งรอฝนหยุด
พวกร้านอาหารที่อังกฤษปิดเร็วหกโมงก็ปิดแล้ว
นั่งอยู่ประมาณครึ่งชั่วโมง สาวเสริฟที่น่าจะเป็นนักศึกษาทำงานพิเศษเลยมาบอกว่า "ขอโทษด้วยค่ะ แต่ร้านเราจำเป็นต้องเก็บร้าน เพราะถึงเวลาปิดร้านของเราแล้ว"
ผมมองออกไปนอกกระจก ฝนยังคงกระหน่ำ เลยบอกว่า "อ้อ ผมไม่สั่งอะไรแล้วครับ ผมไม่มีร่ม แค่นั่นรอให้ฝนมันซาลง"
พนักงานเลยตอบอย่างสุภาพว่า "To live here, if you wait for the rain to stop, you will never go anywhere. You better learn to walk without an umbrella."
ผมฟังแล้วแบบ เชี่ย ฟังแล้ว คมชิบหาย โคตรจูนิเบียว
แต่รู้ตัวอีกทีคือถูกเชิญออกจากร้านไปเดินตากฝนกลับบ้าน
ประเด็นที่อยู่ในเรื่องนี้
1. อังกฤษคิดค่าแรงเป็นชั่วโมง พนักงานรับค่าแรงถึงแค่ 6 โมงเย็น ดังนั้นร้านต้องปิด ตรงเวลา 6 โมงเย็น และพนักงานต้องเคลียร์ร้านโต๊ะของผมให้เสร็จก่อนปิดร้าน
พนักงานอาจจะมีนัดอื่นต่อ มีงานกะค่ำอีก หรือต้องไปขึ้นรถเมล์ รถไฟให้ตรงเวลา
อันที่จริง ในมุมเขา ผมทำตัวเป็นคนเหี้ยอยู่เหมือนกัน ที่่ไม่ดูเวลาเองว่าร้านกำลังจะปิด และต่อรองว่าขอนั่งต่อตอนที่เขาแจ้งว่าร้านจะปิดแล้ว เท่ากับกำลังขอร้องให้พนักงานหลายคนในร้านเลท เพื่อรอฝนหยุดตก - ซึ่งเป็นการขอร้องที่แอ็ปเซิร์ทมาก
2. อังกฤษ ฝนมันตกเรื่อยๆจริง ถ้ารอฝนก็ไม่ต้องทำอะไรละ
.
.
.
คำตอบที่ถูกต้องของการถูกเตือนว่าร้านจะปิดแล้วคือ "โอ ขอโทษครับที่ลืมดูเวลา เดี็ยวผมจะไปแล้ว"
#มิตรสหายท่านหนึ่ง