>>67
ทัศนียภาพภาพรอบตัวผมดับมืดลงแบบไม่ทันตั้งตัว ขณะที่ยังได้ยินเสียงไม่พอใจของ C ที่ล้มลงไปกองกับพื้นจากแรงผลักของSเมื่อครู่ เพราะจู่ๆก็มีตัวสอดรู้โผล่ออกมาถึงสองคน
"เฮ้ย พวกเธอนี่ไม่รู้จักมารยาทกันเลยรึไงวะ หา?"
สนามเด็กเล่นแห่งนี้ถึงจะเป็นตอนกลางคืนก็ยังมีแสงจากไฟถนนให้เห็นตามนโยบายความปลอดภัย
แล้วทำไมที่ตรงนี้มันถึงได้มืดแบบนี้ฟะ ผมคิด
แต่ก่อนที่มือของผมจะทันได้ยันพื้นแล้วลุกขึ้นมาดูสถานการณ์ ก็กลับรู้สึกถึงแรงบีบจากสองทิศทาง
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด"
จากเสียงหวานๆที่ไม่คุ้นหูนั่น ทำให้ตอนนี้ผมรู้แล้วว่ามันคืออะไร
มันคือขาของC ที่หุบเข้ามาด้วยสัญชาตญาณสาวน้อย แถมยังกดหัวผมลงไปจูบกับพื้นสนามเด็กเล่นไม่ให้เงยขึ้นมาอีกตะหาก
"หึ ยัยโง่C ทีนี้เธอก็หนีไปไหนไม่รอดแล้ว"
แม้มองไม่เห็นแต่ผมก็รู้สึกได้ว่า Kกำลังใช้ท่าเท้าย่นระยะของเธอเข้ามาใกล้เพื่อจะได้จ้วงได้ถนัด
แต่ก่อนจะล้มผมยังได้ยินเสียงSอยู่เลยนี่ เธอหายไปไหนแล้วล่ะ?
"แหม นานๆทีพี่จะทำตัวมีประโยชน์กับเขาบ้างนะเนี่ย"
เสียงของ K ใกล้เข้ามาจนถึงขั้นที่ว่ายืนอยู่เหนือตัวผมที่โดนCจับกดอยู่กับพื้นในท่าหนีบขานี่เอง
"เดี๋ยวจะให้ดูอะไรสนุกๆเป็นการตอบแทนก็แล้วกันนะคะพี่"
.
.
.
.
.
.
.
สิ้นเสียงนั้น ผมก็รู้สึกถึงแรงบีบจากน่องขาวๆทั้งสองข้างของC ค่อยๆคลายออก
พอผมเงยหน้าขึ้นมาก็พบกับศพของ C สาวทอมหน้าหวานอยู่ในสภาพตายสนิท
ผมเคยคิดว่าผมชินแล้วกับการมีน้องสาวสุดโหดแบบนี้อยู่ใกล้ตัว แต่ที่จริงแล้วผมก็ยังไม่ชิน และไม่มีวันชิน
"รู้ว่าไม่มีประโยชน์ก็ยังจะทำแบบนี้อีกนะ"
เสียงหล่อๆของ C กลับดังขึ้นมาจากอีกฝั่งของสนามเด็กเล่นที่มืดสนิท
ผมยังคงสับสนกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ที่แน่ๆเหมือนว่าKจะรู้อยู่แล้วว่าอะไรเป็นอะไร
"แล้วไง?"
K โต้ตอบด้วยท่าทีไม่สบอารมณ์อย่างแรง
ร่างที่เดินออกมาจากเงามืดนั้น ช่างเหมือนกับC อย่างไม่ผิดเพี้ยน
แล้วS เธอหายไปไหนอีกแล้วฟะ ฮ่วย!