Fanboi Channel

ผมแปลกป่ะแล้วผมต้องทำยังไงอ่ะครับถึงจะเปลี่ยนทอมให้เป็นเธอโดยที่ไม่ใช้เหล้า

ทอมแบบที่หล่อกว่าผู้ชายหรอวะ

มันต้องรู้ก่อนละว่าเป็นทอมยังไง แบบทำตัวเป็นผู้ชาย แต่รสนิยมทางเพศไม่เปลี่ยน รึแบบชอบผู้หญิงด้วยกัน ถ้าแบบหลังก็เลิกคิด

>>3 ตามนั้น
แต่เปลี่ยนทอมเป็นเทอง่ายกว่าเปลี่ยนตุ๊ดเป็นแมนอยู่ดี

เขาอาจจะเป็นไบก็ได้ ลองตื๊อดูดิ แต่ถ้าเจ็บทีหลังอย่ามาโทษกันนะ

อยากให้ทอมเปลี่ยนใช่ป่ะ ถ้าดุ้นมึงไม่เล็กไป+ลีลาสะเด่าพอ กูรับรองว่าเจอสอยไปทีสองทีก็เปลี่ยนแล้ว

แต่มึงต้องทำยังไงถึงจะได้เสียบมันแค่นั้นล่ะ ส่วนมากพวกนี้มันไม่มีทางยอมมึงดีๆน่ะนะ(ก็มันไม่ชอบเยิบกะตัวผู้นี่ฝ่า)มันเลยต้องพึ่งเหล้ากับคารมณ์ซะมาก

เอ้อ นี่กูตอบจริงจังแบบไม่ได้ล้อเล่นนะ ส่วนจะเอาไปทำหรือไม่ก็แล้วแต่มึงล่ะ

>>6 แถวนี้ยังมีความเห็นพรรค์นี้อีกเหรอวะ มึงว่าถ้ามีเจอเกย์ลีลาสะเด่ามาระเบิดถังขี้มึงแล้วมึงจะชอบแม่งรึเปล่าละ ถุ้ย
แม่งไม่ใช่ละครนะเว้ยพระเอกข่มขืนนางเอกแล้วนางเอกจากที่เกลียดกลับมาชอบพระเอก มึงตอบจริงๆนี่เคยทำมารึเปล่าละ

กูไม่รู้ว่าผู้หญิงเป็นยังไงนะ แต่ถ้าเกิดว่ามีผู้หญิงมาชอบกูแล้วพยายามจะข่มขืนกูให้กลับใจเพราะเธอคิดว่ากูเป็นเกย์ กูคงกลัวอยู่เหมือนกันว่ะ...

มึงก็แปลงเพศเป็นกระเทยซะสิ

>>7 ถ้ากูบอกว่าเคยนี่มึงจะเชื่อกูไหมล่ะวะไอ้หนู ละครน่ะมันจิ๊บๆนะเว้ย แล้วก็ไม่ได้ข่มขืนเว้ยไอ้ห่า

>>10 มึงพูดในนี้ยังไงก็ได้นี่หว่า ยังไงก็ไม่หลักฐานอยู่แล้ว

>>10 หันก้นเมิงมาเซะ กุจะทำให้มึงลืมเมียไปเลย!!

>>11 เออก็เพราะเป็นกันเงี้ยกูเลยไม่อยากพิมพ์ว่าตัวเองงู้นงี้อะไรมากไง มาทำเป็นด่าออกตัวแรงทำเป็นท้าพอกูว่าจริงแม่งก็ว่าโม้ น่ารำคาญนะมึง

>>12 สัด กูเคยแต่เอารูแต่ไม่เคยให้ใครสอยรูกูไอ้เวร

>>10 มึง Quote อย่างงี้กูเข้าใจว่ามึงเคยระเบิดถังขี้นะเว้ย

>>13 งั้นมึงก็เลิกตอบกลับมันซะทีสิวะ ไม่งั้นมึงก็จะโดนโทรลเป็นไอ้งั่งอยู่อย่างงี้เรื่อยๆแหล่ะ

>>10 โง่

ตกลงมีแต่คนแนะนำให้ฟันทอม? ไม่มีใครแนะนำวิธีจีบทอมให้แม่งเลย? กูว่าเรื่องคบกันกับเอากันนี่มันคนละเรื่องนะ ฝรั่งนี่มันเอากันก่อนคบกันอีก
แต่คนไทยชอบคิดว่าเอากันได้นี่คือคบกันแล้ว? กูว่าไม่มั้ง กูเอาเพื่อนได้แต่กูไม่เลื่อนมาเป็นแฟนนะ

>>1 ทันทีที่ผมคิดจะตัดใจจากเธอ(เขา?) น้องสาวแท้ๆที่เป็นเพื่อนกัยทอมคนนั้นก็โทรเข้ามือถือผมมา

โอเค ต่อเลย

>>18 "พี่ ๆ อยู่ไหนแล้วเนี่ย" เสียงน้องสาวดังขึ้นจากโทรศัพท์

พวกมึงจะมาแต่งนิยายกันอีกเร๊อะ

>>19
เสียงของ K ปลุกผมขึ้นจากสภาพละเมอตื่น หรือจะพูดอีกอย่างว่าใจลอยก็ไม่ผิดนัก
ช่วงนี้ในหัวผมมีแต่เรื่องของสาวทอมที่เป็นเพื่อนน้องสาวตัวเองวนเวียนไปมา อะไรนะ แล้วSล่ะ? นั่นมันเรื่องผ่านมาตั้งนานแล้วนี่ ตั้งแต่คืนนั้นผมกับเธอก็ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย (แม้ฝ่ายผมอยากจะรีเทิร์นแค่ไหนก็ตามที)
เอาเถอะ ถึงครั้งแรกของผมจะไม่เป็นไปตามที่คาดสักเท่าไหร่ แต่ผมก็คิดได้แล้วว่าเราควรจะก้าวข้ามอดีตของตัวเอง move on new target ได้สักที

"ฮัลโหลๆ"
"อืม ฟังอยู่ มีอะไร?"
"พี่ จำเพื่อนKที่เป็นทอมได้รึเปล่า?"
"อ๋อ คนนั้นน่ะนะ ทำไมเหรอ"
"คือ เค้าเพิ่งโดดตึกตายเมื่อวาน วันนี้ว่าจะไปงานศพน่ะ คงกลับช้าหน่อยนะ"
"...."

มันคือภาคต่อสินะ!@#$%^& กูก็รออ่านต่อตั้งนาน!!

มันกลับมา กุดีใจ

รูทสาวทอมสินะ ตั้งชื่อว่าอะไรดี(มันคงไม่ตัดตอนกันง่ายๆอย่างนี้หรอกมั้ง)

เป็นคดีฆาตกรรมปริศนามากกว่ามั้ง...

>>21
ผมอ้ำอึ้งไปครู่หนึ่งก่อนจะตอบกลับเธอไปแบบเรียบๆ
"เรอะ อืม กลับบ้านดึกๆระวังตัวด้วยล่ะ"

ไม่รู้อะไรมาดลใจผมให้คิดว่าน้องสาวผมคงไม่ได้สังเกตว่าปฏิกิริยาตอนที่ได้ยินว่าเพื่อนทอมของเธอตายนั้นต่างออกไป
แต่ก็ช่างมันปะไร สังเกตหรือไม่สังเกตก็ไม่ต่างกันนักหรอก เพราะอีกฝ่ายก็ลาโลกไปแล้วนี่

ตัวผมที่วางสายโทรศัพท์ไปมองดูนาฬิกาที่ตั้งอยู่บนหัวเตียง ขณะนี้เป็นเวลาหกโมงเย็น
หกโมงเย็นของวันศุกร์ ผมพยายามล็อกอินเข้า FFXIV มาเป็นชั่วโมงแล้ว ยังไม่มีคำตอบจากสวรรค์สักที จะเล่นเกมทั้งทีทำไมต้องให้กูมาลำบากอย่างนี้ด้วยวะ sqenมันจะห่วยแตกไปถึงไหนวะเฮ้ย...
.
.
.
.
รู้ตัวอีกทีเวลาก็ผ่านไปอีก 3 ชั่วโมงแล้ว
K น้องสาวของผมยังกลับไม่ถึงบ้านอีก

ผมเริ่มรู้สึกเป็นห่วง กลัวน้องสาวจะเจอเรื่องอันตรายจึงออกตามหา

ผมพยายามหาอยู่หลายที่ แต่นึกที่ๆเธอน่าจะไปไม่ออกเลย 'ทำไมผมนึกเรื่องของน้องสาวผมไม่ค่อยได้กันนะ'
ผมเดินหาตามถนนต่างๆระหว่างบ้านกับโรงเรียน

เมื่อผมเดินมาถึงสนามเด็กเล่นแถวบ้าน ก็เจอกับเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง ใส่ชุดโรงเรียนเดียวกับน้องสาวผม ยืนพิงอยู่กับเสาชิงช้า
ผมตรงเข้าไปหาเธอ เผื่อจะเป็นคนรู้จักของน้องสาวผม

แต่เมื่อเดินเข้าไปใกล้ ก็รู้สึกคุ้นๆเหมือนเคยเจอที่ไหนมาก่อน

เมื่อเห็นหน้าชัดๆ
นี่มันเหี้ยอ่ะไรวะเนี่ย
คนข้างหน้าผม คือคนที่ไม่ควรจะอยู่บนโลกนี้อีกต่อไปแล้ว

ยัยทอมที่พึ่งจะโดดตึกตายไปตามที่น้องผมบอก!!

เข่าผมทรุด ทำอ่ะไรแทบไม่ถูก

แล้วเธอก็พูดออกมาช้าๆว่า
.
.
.
.
"กำลังรออยู่เลยค่ะ พี่ชาย"

ขอคาราดีไซน์สาวทอมหน่อย ชื่อด้วย

>> น่าจะ"กำลังรออยู่เลยครับ/ฮะพี่ชาย"น่ะ จะได้แมนๆหน่อย 555

กลับไปเลียรักแร้ต่อเถอะกุอยากอ่านต่อ

ผมรู้สึกตกใจกับคำพูดของคนตรงหน้า แม้อีกฝ่ายจะอยู่ในสภาพสมบูรณ์ไม่เละเทะแต่ประการใด
แล้วพยายามตั้งสติพร้อมคิดว่าสิ่งที่น้องสาวบอกมานั้นบางทีอาจเป็นเพียงคำล้อเล่น
ถ้าเป็นแบบนั้นบางทีถ้าผมถามยัยทอมตรงหน้าอาจจะได้คำตอบ แต่ไม่สิอาจจะเป็นการเสียมารยาทก็ได้
ผมก้มลงหยิบโทรศัพท์เพื่อจะโทรหาน้องสาวพร้อมหันตัวหลบคนตรงหน้าแต่กลับไม่มีสัญญาณ
ทันใดนั้นเมื่อผมเงยหน้าขึ้นมาก็ต้องตกใจเมื่อเธอคนนั้นมายืนตรงหน้าผมระยะประชิด

ตอนจะแต่งอต่อย่าลืมควอทกลับก่อนหน้าด้วยเน่อ จะได้ไม่งง

>>31

"พี่ชาย อย่าโทรหาเธอคนนั้นจะดีกว่านะ..." ยัยทอมพูดด้วยเสียงดัดให้ห้าวที่เป็นปกติของเธอ ทำหน้ายิ้มอย่างมีเลศนัย
ผมรู้สึกถึงบรรยากาศประหลาด ใช่แล้ว ความออร่าที่แผ่ออกมาจากตัวยัยนี่รู้สึกได้ถึงความไม่ปกติ เหมือนกับ'ยัยพวกนั้น' กับเหตุการณ์เมื่อหลายเดือนก่อน

เพราะว่าเห็นผมไม่ตอบกลับกระมัง เธอจึงจ้องหน้าของผมอยู่ครู่นึง แล้วถามเพื่อความแน่ใจ "นี่ พี่ชาย อย่าบอกนะว่าลืมชั้นไปแล้วน่ะ"
"จ...จะไปลืมได้ไง น้องCใช่ไหมล่ะ เพื่อนของKตั้งแต่สมับประถม ไม่ลืมหรอก" ใช่ไม่ลืมหรอก เพราะว่าพักหลังนี้ตัวผมน่ะเผลอคิดถึงเธออยู่บ่อยครั้ง ถึงจะเป็นทอมห้าวและตัดผมสั้นย้อมผมทองคล้ายๆเด็กผู้ชายก็เถอะ แต่ว่าหน้าของเธอมันหวานเกินกว่าจะคิดกับเธอเหมือนทอมคนอื่นๆได้...

เธอได้ยินคำตอบแล้วจึงพยักหน้าหนึ่งที แล้วเริ่มประโยคใหม่ "อะฮึ่ม เข้าเรื่องเลยละกันฮะ พี่ชาย... จริงๆแล้วน่ะตอนนี้ชั้นกำลังหลบหนีอยู่... จากKน้องสาวของพี่นั่นแหละ...พี่ชายคงลืมไปแล้วสินะ เรื่องที่Kทำกับพี่แล้วก็พี่Sน่ะ"

อีกแล้วเหรอ... น้องสาว...ของผมอีกแล้วงั้นเหรอ เรื่องราวเมื่อหลายเดือนก่อนผุดขึ้นมาในหัว เรื่องราวที่เลือนลางและนึกไม่ค่อยออกมาจนถึงตอนนี้ เรื่องของ'ครั้งแรก'กับS ทุกอย่างค่อยๆแจ่มชัดขึ้นมา... จริงสิ ในคืนนั้นน่ะ เรากับS....

ーーーーーーーーーーーーーーーーーー

คนต่อไปเชื่อมตอนเรียรักแร้กระทู้เก่ากับตอนเริ่มของกระทู้นี้ให่โหน่ย

เขียนแนวหื่นๆไม่ถนัด ไม่ค่อยได้อ่าน
ปล. ผมสั้น ย้อมทอง ทำไมในหัวมีคำว่าชุดว่ายน้ำตามมาแบบออโต้เลยวะ

แนะนำตัวละครที กูลืมหมดแล้ว

K - น้องสาวแท้ๆ overpoweredมาก เขียนยังไงมันก็ไม่เสียท่าสักที
S - สาวแว่นโนตม เพื่อนสมัยเด็ก ปักflagไปมากมาย แต่สุดท้ายหลังจากซีนรักแร้ก็หายตัวไปจากชีวิตตัวเอก
V - เด็กเกรียนม.ต้น ผมหางม้า โผล่มาทำไมไม่รู้
V2 - เด็กเกรียนม.ต้น ผมหางม้า ที่น่าจะเป็นคนละคนกับข้างบน พบตัวได้ที่ห้องปรึกษาปัญหาชีวิต
M - สาวออฟฟิซ พบตัวได้ที่ห้องปรึกษาปัญหาชีวิต
พี่มืดเดร็ดล็อค - พี่มืดที่ออกมาลวนลามสาวออฟฟิซในตอนแรก เล่นFFXIVด้วย

C - สาวทอมรุ่นน้องเพื่อนของK ที่น่าจะตายไปแล้ว -New-!!

>>36 พูดกับ V แบบนี้คว้านท้องซ่ะ!!!! เป็นตัวละครเดียวที่มี FanArt น่ะเว้ยย

ไหนๆก็ไหนๆ ใครว่างวาดแฟนอาร์ทตัวอื่นๆมั่งป่าว อยากเห็นสาวทอมกับสาวแว่น

มันยังตามมาหลอนอีกเว้ย แก๊งลวนลามบนรถไฟเนี่ย

พอได้ไหมแจ้

http://imgur.com/IQwjwoK

ใส่ชื่อผิดแฮะ C นะไม่ใช่ K ขออภัย

สาวออฟฟิศสวย ส่วนอีทอมหล่อกว่าที่จินตนาการ

http://imgur.com/UBL1sw8 น้องK

เอาใหม่ดิๆ http://imgur.com/izUqVPR

น้องKUY......

>>45 อย่าด่าน้องKของผม

ก็เห็นในภาพมันแอบเขียนไว้

น้องKแม่งcoolแสด

>>44 แทงกูที

ไม่มีใครมาเชื่อมเนื้อเรื่องให้เลยเหรอวะ... เสียใจ

ลองรวบกระทู้นู้นมา
http://bit.ly/17BZkmI
เผื่อมีใครอยากอ่านแบบต่อเนื่อง

กูขอถามนอกเรื่องหน่อยนะ
ถ้าสมมุตพวกพึ่งมารู้ว่า เพื่อนสนิทมึงที่คบมาเป็นสิบปี หนีหนี้พวกมึงแล้วหยิ่งหายตัวไป
แล้วมึงมารู้ทีหลังว่าแม่งมาวาดรูปภาพประกอบนิยายoloมาลงเวปบอร์ดเวปนึงที่ไม่เปิดเผยชื่อผู้ใช้ เพราะมึงจำลายเส้นรปที่แม่งวาดได้ขึ้นใจ
พวกมึงจะรู้สึกยังไงวะ กูเจ็บสุดๆตอนนี้
กูสมมุติเฉยๆนะเว้ย กูไม่ได้หมายถึงไอเหี้ย>>44นะ กูแค่สมมุต อย่าเข้าใจผิดว่ากูหมายถึงไอเหี้ย44 แม่งเหี้ย กูอยากร้องไห้

เอิ่ม...... อันนี้กูไม่รู้ละ... มึงเคลียร์กับ>>44เองละกัน กูนั่นกดรีเฟรชรออ่านนิยายต่ออยู่เนี่ย...หลงดีใจนึกว่ามีคนมาแต่งต่อ

เหยด ดราม่าในบอร์ดโม่ง

หนีหนี้มันหยิ่งตรงไหนวะ

นั่นดิ...หนีหนี้มันหยิ่งตรงไหนวะ
ไหนๆ ก็เป็น topic แล้ว ต่อด้วยน้อง K หยิ่งๆ ให้กุอ่านหน่อยนะ

หนีหนี้มันหยิ่งตงไหนวะ

ลายเส้น >>44 ก็ไม่ได้ unique ซักเท่าไหร่นะกูว่า...

หนีหนี้แล้วไม่คุย = หยิ่งเหรอวะ?

กูหมายถึงเงียบหายไปอะ
มันเป็นคำพูดติดปากของกลุ่มกูเองแหละ ความหมายมันเลยไม่ตรงกับที่บรรญัติไว้ในพจนานุกรมของพวกมึง

กลายเป็นห้องปรึกษาปัญหาชีวิตของจริงแล้วเหี้ย...

>>60 *บัญญัติ

>>62 ทำไรไว้ก็ออกมายอมรับ มึงจะเล่นมุขเหี้ยไรก็เล่นไป แต่อย่าให้มันค้างแบบนี้
กูอยากอ่านนิยายต่อ กูเริ่มรำคาญละนะ

>>32
แทนที่จะนึกถึงเรื่องSที่ผมพยายามจะลืมไปก่อนหน้านี้ คำถามหนึ่งกลับโผล่ขึ้นมาในหัวผมเสียก่อน
"ทำไมC ที่เพิ่งจะโผล่มาตอนนี้ ถึงรู้เรื่องของพวกเราได้?"
เหนือสิ่งอื่นใดก็คือ ทำไมเธอที่น่าจะตายไปแล้วถึงมายืนอยู่ตรงนี้ล่ะ ผมนึกหาเหตุผลไม่ออกจริงๆว่าKจะโกหกผมเรื่องเพื่อนตัวเองไปทำไม

มือผมยังขัดขืนคำพูดของC ด้วยการกดเบอร์โทรศัพท์ในมืออย่างรวดเร็วโดยไม่ต้องดูแป้นพิมพ์ ถึงKจะใจร้ายกับผมมากแค่ไหนแต่ผมก็ยังไว้ใจเธออยู่ (แม้ว่าจะไม่มีสัญญาณก็ตาม)

สายตาผมยังจับจ้องอยู่ที่ร่างของC ที่ยืนอยู่ตรงหน้า ก่อนที่จะรู้สึกถึงอะไรเย็นๆคว้าหมับเข้าที่แขนข้างที่กำลังจะกดโทรออก

"อะไรกัน~ คุยกันก่อนสิ แมนๆด้วยกันแท้ๆ"
มือเย็นเฉียบของC ที่คว้าแขนของผมไว้ พยายามจะลากทั้งมือทั้งโทรศัพท์ของผมกลับเข้าไปในกระเป๋ากางเกงเหมือนเดิม
Cในตอนนี้หมุนแขนตัวเองแล้วอ้อมมาอยู่ข้างหลังผม ในลักษณะที่มือข้างหนึ่งของเธอดันเข้าไปอยู่ในกระเป๋ากางเกงของผมจนได้

ผมกำลังถูกล็อคจากด้านหลังโดยสาวทอม และมือเย็นๆของเธอก็ยังขยับตุกติกอยู่ในกางเกงผม!

เหยด เริ่มเข้าอีโรติค

>>64

ผมรู้สึกถึงสัมผัสนุ่มนิ่มที่ข้างหลัง...โอว มันคือหน้าอกของCนี่เอง... ขนาดน่าจะซักคัพBคัพCได้ ซึ่งใหญ่กว่าที่ผมเห็นภายนอกพอสมควร
มือเย็นๆของCที่ขยุกขยิกอยู่ในกางเกงผมลูบคลำไปที่น้องชายของผมที่แข็งโด่อย่างไม่รู้ตัว เฮ้ย!ใจเย็นสิเว่ย ยัยนี่มันทอมนะ!

"กะแล้วเชียว พี่ชายเนี่ย...ยังไงก็มองว่าชั้นเป็นผู้หญิงสินะ..." เสียงของเธอถอนหายใจออกมา ผมปฏิเสธเรื่องนี้ไม่ได้เพราะร่างกายมันตอบแทนผมไปแล้ว ใช่ หน้าตาน่ารักแบบเธอน่ะ ต่อให้เป็นผู้ชายจริงๆผมก็คงหลงบ้างแน่ๆ

"นี่พี่ชาย...ถ้าอย่างงั้น ช่วยฟังเรื่องของชั้นหน่อยได้ไหม..." มือของเธอยังไม่หยุดนิ่ง เลื่อนขึ้นเลื่อนลงช้าๆสลับไปมาทั้งๆท่าเดิม ผมไม่ตอบอะไรไปมากกว่าคำว่า"อืม..." สถานการณ์นี้จะให้พูดอะไรออกไปได้

"ชั้นน่ะ... โดนเด็กผู้หญิงที่คบกันบอกเลิกมาล่ะ...เธอคนนั้นบอกว่า ยังไงซะ คงคบกับเด็กผู้ชายจะดีกว่า" Cยังคงพูดต่อด้วยเสียงเรียบเย็น ผมจับสังเกตได้ว่าเสียงของเธอนั้นเศร้าลงไปบ้าง "แย่จังนะ..."ผมนึกคำปลอบใจได้แค่นี้ ที่สำคัญสมาธิของผมตอนนี้มันไปรวมอยู่ที่กล่องดวงใจเสียมากกว่า
"อยากจะรู้จริงๆ พี่ายช่วยแสดงให้เห็นหน่อยได้ไหมฮะ ว่าผู้ชายแมนๆน่ะ ต้องเป็นยังไง...!!!" มือของเธอคว้าหมับเอาไว้ทันที แล้วสโตรคระรัวขึ้นลงที่จุดนั้น

ผมไร้เรี่ยวแรงจะต่อต้านแล้วแทบจะทันที ร่างกายเริ่มอ่อนระทวยและเหมือนจะปะทุ ช่างมันสิ!! อ่า รู้สึกดีเหลือเกิน จะกลั้นเอาไว้ไม่ไหวอีกแล้ว จุดนี้จะทอมหรือเด็กผู้ชาย หรือผู้หญิง ก็ช่างมันแล้ว ขอแค่สวรรค์ชั่วพริบตานี้ให้ผมก่อนเถอะ เรื่องหลังจากนั้นค่อยคิด!!!! อะ...อา.....

แต่ในจังหวะนั้นเอง ก็มีมีดราวสี่ถึงห้าเล่มพึ่งมาในที่ที่ผมและCยืนอยู่...

"อันตราย!!!" เสียงที่ไม่ได้ยินหลายเดือนตะโกนเรียกแล้วผลักผมและCกระเด็นไปอีกทิศนึงเพื่อหลบการโจมตีของมีดสั้นที่บินมา มือของCที่สโตรคอย่างรัวอยู่เมื่อครู่แยกออกจากกล่องดวงใจของผมไปซะแล้ว(ไอ้สัดเอ้ยยย!!!) เสียงของสาวแว่นSที่หายตัวไปนานนั่นเอง

อุวา... อัค ...อะฮึ.... ความรู้สึกของผมยากจะพูดออกมาได้ เพราะว่ามันกำลังจะออกมาแล้ว แต่แล้วก็จำต้องหดกลับเข้าไปใหม่ มันเป็นความรู้สึกที่อึดอัดอย่างบอกไม่ถูก ทั้งทรมาณแล้วเจ็บปวด เชี่ยเอ้ย! Damm! Fuck Youไอ้คนแต่ง!!

ก่อนที่ผมจะเหลือบตาไปเห็นที่มาของมีดเหล่านั้น... เธออีกแล้ว... น้องสาวของผม... เธอยืนอยู่พร้อมมีดอีกนับยี่สิบเล่มในมือ และใบหน้าเคียดแค้น

ไม่ต้องเรียก น้องKก็มา

ถือยังไงวะ20เล่ม

สงสารตัวเอกชิบ
ปล.น้องKแม่ง หยั่งกะซาคุยะจากโทโฮ.....

มาถึงก็ลามกเลยเว้ย ว่าแต่อี K นี่มัน Main Heroine ใช่มั้ยเนี่ย บทเยอะแถม Overpower มาก

>>70 กูอ่านยังไงก็บอสชัดๆ

>>67
ทัศนียภาพภาพรอบตัวผมดับมืดลงแบบไม่ทันตั้งตัว ขณะที่ยังได้ยินเสียงไม่พอใจของ C ที่ล้มลงไปกองกับพื้นจากแรงผลักของSเมื่อครู่ เพราะจู่ๆก็มีตัวสอดรู้โผล่ออกมาถึงสองคน
"เฮ้ย พวกเธอนี่ไม่รู้จักมารยาทกันเลยรึไงวะ หา?"

สนามเด็กเล่นแห่งนี้ถึงจะเป็นตอนกลางคืนก็ยังมีแสงจากไฟถนนให้เห็นตามนโยบายความปลอดภัย
แล้วทำไมที่ตรงนี้มันถึงได้มืดแบบนี้ฟะ ผมคิด
แต่ก่อนที่มือของผมจะทันได้ยันพื้นแล้วลุกขึ้นมาดูสถานการณ์ ก็กลับรู้สึกถึงแรงบีบจากสองทิศทาง

"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด"
จากเสียงหวานๆที่ไม่คุ้นหูนั่น ทำให้ตอนนี้ผมรู้แล้วว่ามันคืออะไร
มันคือขาของC ที่หุบเข้ามาด้วยสัญชาตญาณสาวน้อย แถมยังกดหัวผมลงไปจูบกับพื้นสนามเด็กเล่นไม่ให้เงยขึ้นมาอีกตะหาก

"หึ ยัยโง่C ทีนี้เธอก็หนีไปไหนไม่รอดแล้ว"

แม้มองไม่เห็นแต่ผมก็รู้สึกได้ว่า Kกำลังใช้ท่าเท้าย่นระยะของเธอเข้ามาใกล้เพื่อจะได้จ้วงได้ถนัด
แต่ก่อนจะล้มผมยังได้ยินเสียงSอยู่เลยนี่ เธอหายไปไหนแล้วล่ะ?

"แหม นานๆทีพี่จะทำตัวมีประโยชน์กับเขาบ้างนะเนี่ย"
เสียงของ K ใกล้เข้ามาจนถึงขั้นที่ว่ายืนอยู่เหนือตัวผมที่โดนCจับกดอยู่กับพื้นในท่าหนีบขานี่เอง

"เดี๋ยวจะให้ดูอะไรสนุกๆเป็นการตอบแทนก็แล้วกันนะคะพี่"
.
.
.
.
.
.
.
สิ้นเสียงนั้น ผมก็รู้สึกถึงแรงบีบจากน่องขาวๆทั้งสองข้างของC ค่อยๆคลายออก
พอผมเงยหน้าขึ้นมาก็พบกับศพของ C สาวทอมหน้าหวานอยู่ในสภาพตายสนิท

ผมเคยคิดว่าผมชินแล้วกับการมีน้องสาวสุดโหดแบบนี้อยู่ใกล้ตัว แต่ที่จริงแล้วผมก็ยังไม่ชิน และไม่มีวันชิน

"รู้ว่าไม่มีประโยชน์ก็ยังจะทำแบบนี้อีกนะ"
เสียงหล่อๆของ C กลับดังขึ้นมาจากอีกฝั่งของสนามเด็กเล่นที่มืดสนิท
ผมยังคงสับสนกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ที่แน่ๆเหมือนว่าKจะรู้อยู่แล้วว่าอะไรเป็นอะไร

"แล้วไง?"
K โต้ตอบด้วยท่าทีไม่สบอารมณ์อย่างแรง
ร่างที่เดินออกมาจากเงามืดนั้น ช่างเหมือนกับC อย่างไม่ผิดเพี้ยน

แล้วS เธอหายไปไหนอีกแล้วฟะ ฮ่วย!

ผมเห็นภาพซ้อนลางๆราวกับเคยเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นมาแล้ว ใช่ ผมเคยสู้กับน้องสาวแต่ว่า..มันตอนไหนกัน?
ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่สะดวกคิดเท่าไรนักผมมองน้องสาวและมีดที่เธอถือ คงต้องใช้วิธีนี้แล้วสินะ...ทันใดนั้นผมก็กลั้นใจแล้วเปล่งเสียงออกมา
"จิงเกิลเบล จิงเกิลเบล จิงเกิลออลเดอะเว"

73 >> 68

73 >>68

73 >>66

>>73 ต้อนรับว่าวเรฟ2เดือนหน้าเหรอวะ

อ่าว เพิ่งเห็นว่า quote ผิด แถมมีแต่งชนอีก

ต่อเป็น>>72-73ไปเลยก็ได้ เหตุการณ์มันปะติปะต่อกันได้อยู่ เพียงแต่มึงต้องต่อจิงเกิลเบลกูให้ได้นะ

>>77 เครดิตจากโชวโกะเลยนะมึง ไม่มีโชวโกะป่านี้ซากิตายห่าคาหุ่นไปละ

วาดคุณCใหม่ แบบเก่าทอมเกินมาคลำตัวเอกแล้วไม่ไหวอ่ะ

ปล.เล่นมุกไรกันอธิบายเพิ่มเติมหน่อยก็ดีนะครับ ไม่ค่อยได้ดูเมะเท่าไรครับ

http://imgur.com/gdjnw33

สรุปก็ยังไม่รู้ว่าครั้งแรกของพระเอกกับสาวแว่นเป็นไง

>>81 มาจากเรื่อง valvrave the liberator ฉากที่โชวโกะโดนยัยกลุ่มผู้หญิงด่าอะไรสักอย่างแล้วคุณเธอก็ทน แล้วผู้หญิงนามว่าซากิก็เข้ามาขัดขวางแล้วทะเลาะกับกลุ่มผู้หญิง โชวโกะเห็นท่าไม่ค่อยดีก็เลยร้องเลพงจิงเกอเบลเพื่อให้ทุกคนเข้าสู่สันติสุข...

เจอจิงเกิลเบลที ติดสตันกันหมดเลย

>>73 ผลัก!!

ความรู้สึกแข็งๆของส้นรองเท้าฟากเข้าเต็มปากผม... หน้าผมหันสะบัดไปตามแรงเตะอย่างรุนแรน

มันคือรองเท้านักเรียนนันยางของKน้องสาวผมเอง ไม่รู้ว่าเธอมาอยู่ตรงหน้าผมตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่ที่รู้ๆคือท่าเตะของเธอวน180องศาเหมือนกับพันเอกตัวเตี้ยจากอนิเมตามกระแสที่เกี่ยวกับการล่ายักษ์เรื่องนึง ฟันกรามซี่ล่างขวาของผมกระเด็นหลุดไปบนพื้น

"หุบปาก!!"เสียงเธอตะโกนลั่น
น้องสาวของผมไม่รอช้า ลงมือลงตีบถีบ/เตะ/ชก/ฟาด ผมอย่างไม่ลดละ ผมพูดอะไรแทบไม่ออก ความรู้สึกที่โดนตรีน/กำปั้นของเด็กสาวทุบตีมันก็ดีอยู่หรอก แต่โคตรเจ็บเลยสัตว์!! นี่สินะ คือผลที่ได้จากการร้องเพลงจิงเกิลเบลตามอีขอมดำดินจากอนิเมหุ่นยนต์คนนั้น

"แหมๆๆ หนูKนี่ใจร้ายกับพี่ชายจังเลยนะ" ยัยทอมCที่ควารจะเป็นศพไปแล้ว กลับเดินเอ้อระเหยลอยชายเข้ามายังพวกเราทั้งสองหน้าตาเฉย Kทำหน้าไม่สบอารมณ์แล้วกระเดาะลิ้นทีนึง เธอวางมือจากการซ้อมผมซักที

ข้างๆผมมีศพของCที่ตะกี้โดนKจัดการไปอยู่ ผมสงสัยว่าเรื่องมันเป็นยังไงกันแน่ ที่จริงก็พอจะเดาได้อยู่ว่ายัยCคงเป็นพวก"ผิดมนุษย์"เหมือนๆกับน้องสาวและเพื่อนสมัยเด็กรวมถึงสาวออฟฟิศคนนั้นไม่ผิดแน่

"อย่าฆ่ากันบ่อยๆแบบนี้สิฮะ หนูK มันเปลืองร่างกายไม่ใช่รึไง?" Cเดินเก๊กหน้าสวย(หรือหล่อ?) เข้ามาที่ศพของตัวเอง เธอก้มลงแล้วบรรจนหยิบศพของตัวเองขึ้นมาแดรกเหมือนกับมาสคอตในอนิเมสาวน้อยเวทมนตร์ชื่อดังเรื่องนึง

"ยังน่ารังเกียจเหมือนเดิมเลยนะ ยัยอมตะเอ้ย" Kที่ยังเหยียบหน้าผมอยู่หันไปพูดกับCด้วยท่าทางรังเกียจเดียจฉันท์

"หนูKนี่พูดจาใจร้ายจังเลยนะ... พูดแบบนี้ผมก็เสียใจแย่สิ ว่าไหม?คุณพี่ชาย" Cหันมามองหน้าผมแล้วยิ้มยิงฟันแบบทะเล้นเล็กน้อย... กวนตรีนนะหล่อน แต่ก็ น่าร้าก

"ทั้งเธอแล้วก็ยัยแว่นนมใหญ่น่ะ! อย่าเข้ามายุ่งกับพี่ชายชั้นอีกนะ!!! พี่ชายเป็นของชั้นคนเดียว!! ถึงเธอจะยังอยู่ในองค์กรต่างจากยัยแว่นคนทรยศนั่น แต่ก็ไม่ยกโทษให้หรอก!!" Kประกาศกล้า ตรีนของเธอเหยียบหน้าผมแน่นขึ้นตามความเครียดของบทสนทนา

จะว่าไปแล้ว เพื่อนสมัยเด็กของผมเมื่อครู่หายไปไหนแล้วล่ะ? พอนึกถึงเธอเข้า ผมก็เหลือบตาไปทางขวา ที่กระดานลื่นรูปราชาเพนกวิ้น ข้างหลังกระดานลื่นนั้นผมก็เห็นเธอแอบอยู่Sนั่นเอง แอบหนีไปหลบตอนกำลังชุลมุนกันสินะ เธอเองก็สบตาผมเช่นกัน S เธอทำมือชี้โบ้ชี้เบ๊อะไรซักอย่างเหมือนจะเป็นการให้สัญญาณนับ1 2 3ห่าเหวอะไรไม่รู้ ผมไม่เข้าใจหรอก แต่รู้สึกอุ่นใจมากเมื่อรู้ว่าเธอกำลังจะมาพาผมออกไปจากที่นี่แล้วแหงๆ!!

.........................................................

หวังว่าจะมีคนแต่งต่อนะ

>>73 กูว่าจบ(เห่)ที่มึงแล้วล่ะ

C แม่ง คิวเบย์หรอวะ

>>86 คห.มึงใจร้ายมาก

>>85
"พี่เนี่ยช่างอยู่ไม่สุขจริงๆนะ ไม่อยากจะใช้วิธีนี่เลยแต่ว่ามันจำเป็นจริงๆ"น้องผมพูดออกมาเบาๆด้วยน้ำเสียงน่ากลัวพร้อมหยิบของจากกระเป๋าเสื้อ
ก..กุญแจมือ!!!
ปึ๊ก!!
ผมที่พยายามดิ้นหนีถูกจับไหล่แล้วพลิกตัวอย่างแรง น้องสาวนั่งคร่อมบนตัวผมพร้อมเอากุญแจมือของเธอใส่มือผมไว้
"หวงพี่ชายของตัวเองขนาดนี้เลยงั้นหรือเนี่ย"Cพูดหน้าทะเล้นแล้วมองมาที่Kด้วยสายตาสมเพชนิดๆ
ยัยนี่แม่งโครตกวนตีน...
แต่ไม่อยากจะยอมรับสักนิดว่าไอความกวนตีนแบบนี้แหละแม่งน่ารักสมเป็นเธอจริงๆ
"จะไสหัวไปไหนก็ไป๊!!!!"
"โฮ่?"Cทำหน้าเฉยๆแล้วก็เดินจากไพร้อมแอบยิ้มมาทางผม น่ารักจนนาทีสุดท้ายเลยนะเธอ
เพี๊ยะ! เพี๊ยะ!
"ยิ้มอะไร ห๊ะ?! ทำไมกัน! ทำไม! ทำไมพี่ถึงต้องหนีฉันไปทุกครั้ง!?"Kพูดหลังจากตบผมจนหัวหันไปถึงสองรอบ
"ได้...ถ้าพี่อยากไปจากฉันขนาดนั้นซะละก็..."Kพลางเอามือไปหยิบของจากกระเป๋ากางเกงอีกครั้งโดยใช้มืออีกข้างจับหัวผมกดดิน
"ก็ตายๆไปซะเถอะ!!"
ทันใดนั้นผมก็รู้สึกถึงของคมๆที่แทงผ่านตัวผมจนจมดิน นี่ผม...ตายแล้วสินะ?

กูตาไม่ฝาดใช่ไหม!!!　　มีคนต่อของกูด้วย!! >>89 ผมรักคุณ แต่งงานกับผมเถอะ

ออกค่าตั๋วไปนิวซีแลนด์ให้กูสิกูจะไปแต่งกับมึงที่นั้นเลย

ทำไมต้องนิวซีแลนด์วะ - -*

ปล.กุไม่ใช่90นะ

นิวซีแลนด์พึ่งผ่านกฎหมายให้เพศเดียวกันแต่งงานกันได้น่ะ

เหยดดดดดด ขอแต่งงานกันเลยเรอะ 5555

fanart
http://i.imgur.com/eCVhz3X.jpg
http://i.imgur.com/jyWDdPS.jpg
http://i.imgur.com/m6sCiIE.jpg

สไตล์เข้าท่าดี แต่โมเอ้น้อยไปหน่อย

เท่ว่ะ ว่าแต่อีดาบคนแรกนี่ใครวะ

วาดมั่วครับ ขออภัย เห็นเมะซีซั่นนี้ผู้หญิงถือดาบมาแรง

พวกมึงก้สร้างตัวละครถือดาบมารองรับสิวะ จะได้ไม่ต้องทิ้งแฟนอาร์ต

อีทอมทำอะไรได้มั่งยังไม่รู้เลย ใครไอเดียบรรเจิดแต่างต่อหน่อย กูแต่งทีไรเงียบเป็นเป่าสากุกทีตั้งแต่เลียรักแร้และ >>85 จนกูเปิดปมในใจไม่กล้าแต่งต่อแล้ว

กูอุตส่าแต่งต่อมึงจะมีปมไรในใจอีกวะ กูแต่งจิงเกอเบลรอมึงมาแต่งต่อนานกว่าอีก

ไปๆมาๆ ทั้งเรื่องมีพวกมึงแต่งกันอยู่2คน

ทุกอย่างมืดไปหมด นี่ผมกำลังจะตายที่นี่แล้วเหรอ
ผมกำลังจะตายสินะ
ที่ผ่านมาผมยังไม่ได้ทำอ่ะไรให้พ่อแม่ดีใจเลย อนิเมซีซั่นใหม่ก็ยังไม่ได้ดู แผ่นคิริโนะก็ยังเก็บไม่ครบ
แถมต้องมาตายในสภาพน่าอนาถอย่างงี้

ผมยังไม่อยากมาตายที่นี่
.
.
แต่ผมจะทำอ่ะไรได้ล่ะ ตอนนี้ความรู้สึกแทบไม่เหลือแล้ว เรื่ยวแรงจะลุกก็แทบไม่มี

อาา ทุกอย่างดูมืดไปหมด

...
.
.
.
.
.

"คุณจะยอมแพ้แค่นี้หรอคะ"
เสียงผู้หญิงคนหนึ่งเอ่ยถามผม
ที่นี่มันที่ไหนกัน นี่ไม่ใช่สนามเด็กเล่นที่เราเจอพวกKนี่
ผมกำลังนั่งอยู่ในห้องๆหนึ่ง ตรงหน้ามีสาวออฟฟิสคนหนึ่งนั่งอยู่ กับพี่มืดคนหนึ่งยืนอยู่ข้างๆเธอ

"ไม่ได้เจอกันนานเลยนะคะ"

ดูท่า ถ้ากูจะแต่งต่อกูคงต้องย้อนกลับไปอ่านไอนิโกรลวนลามผู้หญิงบนรถไฟสินะ กูลืมสาวออฟฟิศไปแล้วววว
แต่ว่า ถ้าเป็นเลียรักแร้กูจำแม่นมาก

สาวออฟฟิสชื่อMมีskillเหมือนบาโยเน็ตต้านะ ถ้าจำไม่ผิด

กูชอบนะเลียรักแร้ อ่านแล้วคันลิ้นเลย

ไม่มีใครแต่งต่อเหรอ กูรออ่านอยู่นะ

>>103

ผมมองรอบๆห้อง ที่นี่คือเวลเวทรูม เอ้ย ห้องปรึกษาปัญหาชีวิตที่อยู่ในร้านอาหารจีนนี่เอง... แบบนี้เขาเรียกว่ากลับจุดเซฟเพราะเกมโอเวอร์รึเปล่าก็ไม่แน่ใจ....

"ไม่ใช่อย่างที่พี่ชายคิดหรอก" สาวออฟฟิศ หรือM เอ่ยอ้วยน้ำเสียงเรียบเฉย "พี่ชายยังไม่ได้ตายและกลับจุดเซฟหรอก"

"งั้น...ผมมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงล่ะ " เพราะเท่าที่จำได้ ผมกำลังโดนน้องสาวใส่กุญแจมือหรืออะไรนี่แหละ....จริงสิ ก่อนหน้าจะเกิดเรื่องนั้นSที่หลบอยู่แถวๆนั้นส่งสัญญาณมือมาให้ผมนี่นา

"S　was a girl who พาพ่อหนุ่มออกมาเอง โย่ว์!" พี่ดำร้องแรปกล่าวอธิบาย "แต่ตอนนี้เธอไม่อยู่ที่นี่แล้ว has GONE!" ทำไมไม่เลือกพูดซักภาษาวะ

"พี่ชายจะงงกับลำดับเหตุการณ์ก็ไม่แปลกหรอก เพราะแต่งนิยายข้ามกระทู้ไปมาแบบนี้ย่อมสับสนเป็นธรรมดา แต่ช่วยเข้าใจSหน่อยละกัน เธอมีเหตุผลที่จะปรากฏตัวออกมาชัดๆไม่ได้น่ะ" สาวออฟเดินหันหลังไป แล้วหยิบอะไรซักอย่างออกมาจากกระเป๋า มันคือฟิกเกอร์คิริโนะในสุดเมดที่ผมเคยซื้อเมื่อลูปที่แล้วจากสะพานเหล็ก

"ถ้าจะเป็นพระเอกนิยายโอตะเห่อหมอย พี่ชายจำเป็นต้องมีพลัง รับนี่ไปแล้วใช้พลังของMagnumซะ รอบนี้Kเอาจริง "
"พลังงั้นเหรอ... จะให้ผมสู้กับน้องสาวตัวเองเหรอ!?" ถึงะรู้ว่าน้องสาวผมเป็นคนใจร้ายขนาดไหน แต่สำหรับผม ถ้าจะให้สู้ขนาดเอาชีวิตกันล่ะก็ ผมคงทำใจไม่ได้แล้วใจอ่อนอีกแน่ๆ

"รู้อยู่แล้วล่ะฮะว่าพี่ชายต้องใจอ่อน...."
"เพราะงั้นคราวนี้ เราจะขอร่วมปาร์ตี้ด้วยค่ะ รู้ว่ากากค่ะ เลยจะมาช่วยค่ะ!" ประตูห้องปรึกษาปัญหาชีวิตเปิดออก เด็กหญิงม.ต้นสองคนยืนอยู่ตรงนั้น
Cสาวทอมผมสั้นยอมทอง กับ Vอีหางม้ากวนประสาทนั่นเอง

"พี่ชายแค่ใช้พลังของแมกนั่มทำให้Kอ่อนกำลังลงก็พอฮะ"
"ส่วน เรื่องปิดเกทยกให้เป็นหน้าที่ของเราสองคนเองค่ะ ไว้ใจได้ค่ะ เมพมาเองค่ะ!"

「เวียนเนตต้า LV.2เข้าร่สมปาร์ตี้」 「Cube LV.21เข้าร่วมปาร์ตี้」 ตรงหน้าผมมีข้อความเด้งขึ้นมาพร้อมเสียงเพลงแต่งแตนแต๊น ฉ่างๆๆ

"อะไรวะ โม้ซะดิบดี เวล2เองเหรอ...." สมเป็นยัยหางม้าจริงๆ

"ผู้ชายขี้แพ้หุบปากไปเลยค่ะ อันนี้เลเวลของคลาส2ค่ะ! จริงๆMAXคลาสแรกไปแล้วค่ะ!!"　สงสัยจะโม้ แต่ช่างเหอะ...

"'งั้นถ้าพร้อมแล้ว ＬＥＴ’ｓＷＡＲＰ！" พี่มืดไม่รอช้า เปิดประตูวาร์ปแล้วถีบผมเข้าไป

"เฮ้ย เดี๋ยวเซ่!!" ผมยังไม่พร้อมเลย แต่ก็โดนถีบเข้าไปแล้ว

"ไปล่ะนะฮะ!สู่ศึกตัดสินกับน้องK!" แต่อีทอมนี่ท่าทางพร้อมเต็มที่
"ความถูกไม่มีวันตายค่ะ!" ส่วนทีแรกเป็นตัวร้ายไม่ใช่เรอะ!

ปาร์ตี้ล่าบอสทั้งสามโดดเข้าประตูวาร์ปไป..... ในห้องปรึกษาปัญหาชีวิตตอนนี้เหลือเพียงแค่สาวออฟฟิศกับพี่ดำยืนอยู่

............................................

"S แบบนี้ เธอไม่เสียใจเหรอ..." สาวออฟฟิศ ยืดกอดอกพูดออกมา

พอมั่นใจว่าปาร์ตี้ล่าบอสออกไปจากห้องแล้วเธอจึงขยับตัว...S สาวแว่นมุดออกมาจากใต้เตียง ที่พระเอกนอนอยู่เมื่อครู่
"ดีแล้วล่ะ...ถ้าฉันอยู่ข้างๆ เขาต้องรู้สึกผิดแน่ๆ ไม่อยากให้เขาต้องมารับผิดชอบที่เอา’ครั้งแรก’ของฉันไปหรอก..." น้ำเสียงของเธออาลัยอาวร

"เป็นตัวละครที่น่าสงสารจังเลยนะ เพื่อนสมัยเด็กเนี่ย" สาวออฟฟิสถอนหายใจเฮือกใหญ่

＝＝＝＝＝＝＝＝＝＝＝＝＝＝＝＝＝＝＝＝＝＝＝＝＝＝＝＝＝＝＝＝＝＝＝＝＝＝＝＝＝＝＝＝

น้องVกูกลับมาแล้ว แฮ่กๆๆๆๆ

เป็นตัวละครที่น่าสงสารจังเลยนะ เพื่อนสมัยเด็กเนี่ย ถูกใจวะ lol

Vจังงงงงง แฮ่กๆๆๆๆๆๆๆๆ

จะว่าไปรอบก่อนที่มันยังไม่จบรูทอี V ใช่มั้ย?

Vยังเลย

อันที่จริงยังไมเห็นกู๊ดเอนด์ของใครซักคนยกเว้นอีน้องเหี้ย เอ้ย อีน้องK

จบดีของน้อง K นี่อันไหนวะ ที่เป็นแวมไพร์ตัดไข่?

แล้วเลียรักแร้คือจบไม่ดีเหรอวะของsน่ะหรือว่านั่นยังไม่จบ

อันนั้นไม่จบ มันมาต่อกระทู้นี้ไง

ไม่มีใครต่อเลยเหรอวะ มันจัดตี้ลุยบอสกันแล้วนะเว้ยยย

อยากช่วยแต่งต่อแต่แต่งแอคชั่นไม่เป็น+ขี้เกียจขุดดูสกิลกับการพูดของนางV&M

กูว่า K มันเวล90+แล้วนะ จากตอนจบเก่าๆ ไม่มีใครสวนกลับได้เลย ไม่แพ้ก็หนีตลอด

สรุปอีKนี่ดีโอ้ใช่ป่าววะ เป็นผีดูดเลือด นิสัยเลว ปามีดได้ ถ้าหยุดเวลาได้นี่โคตรชัดเลย

แต่งไปเรื่อยๆมันอาจจะหยุดเวลา/แช่แข็ง/ยิงบีมจากตาได้จริงๆ

น้องสาวแม่งน่ากลัว... พี่สาวสิแหล่มกว่าเยอะ

>>108
บรรยากาศรอบตัวนั้นโล่งและเงียบ ทุกอย่างในวาร์ปล้วนเป็นสีม่วงเข้มจนคล้ายสีดำ ตัวผม V และ C ลอยเคว้งคว้างอยู่ในวาร์ป
"ถึงมันจะมืดแบบนี้แต่ก็อย่าเผลอช็อคตายไปเสียนะคะ! ขี้เกียจแบกลงไปค่ะ ตัวถ่วง"
"อย่างเธอเงียบไปเลย ยัยเตี้ยเลเวล 2"
"ฮึ!! ไม่รู้ซะเลยนะคะความเตี้ยเป็นเสน่ห์พิฆาตใจของเด็กโลลิ ที่พูดแบบนี้ความจริงหลงเสน่ห์อยู่สินะคะ? เสียใจ
เฮนไตโรคจิตอย่างพี่ชายไม่ได้ยลโฉมฉันในชุดแต่งงานหรอกค่ะ!! แม้แต่จะแตะต้องเพียงสักขี้เล็บก็ไม่มีวัน... กรี๊ดดดดด ทำอะไรกันค่ะ!!"
"ไงละตอนนี้เธอกลายเป็นของฉันแล้ว จนกว่าจะออกวาร์ปนี้ได้ฉันไม่ปล่อยหรอกนะ"
"ทุเรศที่สุดค่ะ!! น่ารังเกียจมาก อะไรกันค่ะการลอบทำร้ายข้างหลังแบบนี้ ขี้ขลาด ขี้ขลาดที่สุด ปล่อยฉันไปเดี๋ยวนี้นะคะ!!"
Vตะโกนโวยวายพร้อมดิ้นพล่านไปมาในอ้อมกอดของผม เด็กผู้หญิงทำไมถึงนุ่มนิ่มและกลิ่นหอมแบบนี้นะ
ยิ่งการมัดผมหางม้าแบบนี้ยิ่งทำให้ผมเห็นซอกคอขาวเนียนของเธออย่างชัดเจน การไว้ผมหางม้ามันยั่วยวนได้ขนาดนี้เชียวงั้นหรือ
แสดงว่าคนครึ่งโลกที่มัดหางม้านั้นพยายามโชว์ซอกคอที่มีเสน่ห์กันอยู่สินะ อะไรกันยัยVความจริงเธอต้องการให้ผมทำร้ายสินะถึงได้มัดหางม้าแบบนี้
ผมไม่รอช้า ค่อยๆยื่นหน้าเขาไปในซอกคอของเธอที่มีกลิ่นหอมหวานแบบเด็กๆและเลียเบาๆ
"ร..โรค..โรคจิ..ต ปล่อยเดี๋ยวนี้นะคะ"V พูดเสียงอ่อยจากเดิมที่พยายามแกะแขนของผมออกก็มือไม้อ่อนลงไป
ผมค่อยๆสอดมือเข้าไปในเสื้อและกระโปรงของเธอ แม้จะยังเด็กอยู่นักแต่ก็พอจะมีหน้าอกอยู่บ้างผมค่อยๆขยำเบาๆ
และถอดกางเกงในลายสัตว์ของเธอออกจากกระโปรง ผมรู้สึกถึงความน่ารักของเด็กสาวตรงหน้าจนทนไม่ไหวเลยเผลอจูบVลงไปอย่างกระหาย
และดึงเสื้อผ้าเธอออกจนตอนนี้คงแทบไม่เหลืออะไรหุ้มตัวอีกแล้ว หูของVแดงระเรื่อเสียจนผมเผลองับลงไป เธอร้องเสียงหลงแทบไม่เป็นภาษา
"อย่าสิคะ อย่าทำแบบนี้สิคะ"Vพูดออกมาเบาๆและสะอื้นเล็กน้อย น้ำตาคลอเบ้า
"พี่ชายเป็นคนใจร้ายแบบนี้งั้นหรือคะ"
"พี่ชายจะไม่ปล่อยฉันจริงๆงั้นเหรอ..."
"พี่คะ!!"Vตะโกนเสียงดังและทุบตัวผมไปมาจนผมเริ่มรู้สึกตัว
นี่ผม..กำลังทำเรื่องเลวร้ายลงไปรึเปล่า ผมกำลังทำมิดีมิร้ายเด็กม.ต้นที่กำลังเติบโต อะไรกันความรู้สึกผิดพวกนี้แม้กระทั่งคำว่าเลวยังบรรยายความชั่วของผมออกมาไม่ได้
ผมทำให้เด็กม.ต้นเสียใจและกำลังจะเอาครั้งแรกของเธอไปโดยไม่เต็มใจ ทำไมบนโลกนี้ยังมีคนเลวและชั่วช้าแบบนี้อยู่
แล้วที่น่าสงสัยสุดคือไอบ้านั่นเป็นผมได้ไง
"เอ่อ... ใจเย็นๆอย่าพึ่งร้อง มาๆให้พี่กอดพี่ไม่แกล้งแล้ว"ผมค่อยๆดึงเธอมากอดเบาๆใจจริงก็อยากหยิบกางเกงในมาให้ใส่ด้วยแต่มันลอยคว้างไปในแล้วไม่รู้สิยิ่งเสื้อกับกระโปรงก็ถูกผมฉีกจนขาดไปแล้ว และที่สำคัญที่สุด
Cไปไหนวะ!!!

หายไปนาน มาถึงก็ตัดเข้าบทหื่นได้ไงวะ!!

ว่าแต่แม่ง เลียซอกคอใต้ผมหางม้านี่เฟติชเฉพาะทางมาอีกสายแล้ว เจ๋งกว่าเลียรักแร้อีก

Vจัง แฮ่กๆๆๆๆๆๆๆ

แฮ่กๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

V จุง แฮ่กๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ออกวาร์ปมากลายเป็นอีเปลือยนะ

V แฮ่กๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
พระเอกมันลืมจุดประสงค์ของตัวเองไปแล้วใช่มั้ยเนี่ย...

C ไปไหนวะ!

สรุปนี้มึงจะไปล่าบอสแน่ปะวะ

เรื่องแม่งไปไกลละ ว่างๆจะมานั่งรุปให้คนใหม่จะได้แต่งง่ายๆ จากคนที่ตามอ่านมานาน:3

ล่าพรหมจรรย์น้องVก่อนเลย

แฮ่กๆๆๆๆ

นี่มันเหรี้ยอะไรเนี่ยสัสสสส

ไม่มโม่งใหม่มาช่วยแต่งต่อจากเดิมบ้างเหรอวะ เซงว่ะแม่งไร้ประโยชน์ชิบหาย

สรุปเนื้อเรื่องตั้งแต่แรกจนถึง>>123 แบบเข้าใจง่ายๆ

====================ภาคorigin(อยู่ในกระทู้เก่า)=========================
"ตัวเอก" หนุ่มวัยกลางคน กำลังเดินทางกลับจากซื้อDVDและฟิกเกอร์คิริโนะจากสะพานเหล็กขึ้นรถไฟฟ้าและเห็นสาวออฟฟิศคนนึงกำลังโดนนิโกรลวนลาม จึงเข้าไปช่วย สาวออฟฟิศตอบแทนน้ำใจของตัวเอกโดยขอเบอร์ติดต่อไว้

ตัวเอกรู้สึกตัวอีกทีว่าถูกส่งมาในโลกสองปีก่อน ช่วงเวลาก่อนที่S เพื่อนสมัยเด็กสวมแว่นตาของเขาจะโดนรถชนตาย เขาคิดว่าต้องหาทางช่วยเธอให้ได้ แต่ก่อนจะได้ทันทำอะไร K น้องสาวอายุ13ของตัวเอกที่แท้จริงเป็นแวมไพร์ และเกิดคลั่งขึ้นมาเพราะหึงหวงไม่อยากให้พี่ชายไปหาS

ตัวเอกได้เสียงโทรศัพท์จากเบอร์ปริศนาช่วยเบนความสนใจ ทำให้ไม่ให้โดนน้อยสาวยันเดเระฆ่าและหนีออกมาจากบ้านได้ในที่สุด เขารีบวิ่งตรงไปหาSที่โรงเรียนอนุบาล เพื่อแก้ไขอดีตไม่ให้Sโดนรถบรรทุกชนตาย เมื่อมาเจอกับS จึงทำให้เขารู้ว่า รถบรรทุกที่จะชนSตายนั้น แท้จริงแล้ว ขับโดยK น้องสาวปีศาจของเขานั่นเอง คราวนี้ไม่ใช่แค่S แต่ตัวเอกเองก็จะโดนชนตายห่าไปด้วยพร้อมกัน

Sปลดปล่ยพลังแห่งผู้ทำสัญญาลำดับที่12(โซเฟีย)แล้วเข้าไปรับรถบรรทุกด้วยมือเปล่าเพื่อปกป้องตัวเอก ก่อนจะอุ้มตัวเอกโดดหนีไป Kเมื่อเห็นพลังของSจึงได้หัวเราะอย่างสะใจ และพูดว่าในที่สุดก็หาตัวคนทรยศต่อองกรณ์เจอเสียที

ตัวเอกลี้ภัยจากน้องสาวของตัวเองไปค้างที่คอนโดของS ด้วยอารมณ์และบรรยากาศ ทั้ง2คนจึงเริ่มต้นเล้าโลมกันตามประสาหนุ่มสาวโสด แต่ก็โดนขัดจังหวะโดยอีเด็กเปรตชื่อV (เวียนเน็ตต้า) ผู้ทำสัญญาลำดับที่9 เพื่อนของK ที่โจมตีเข้ามาทางหน้าต่างคอนโดแบบโคตรKY

ตัวเอกหยิบฟิกเกอร์คิริโนะเข้าห้ำหั่นกับV และโดนฟิกเกอร์กระเด็นปักหัวตายอนาถ แต่ด้วยพลังของM สาวออฟฟิศที่เจอในต้นเรื่อง ที่ฝากพลังไว้ในฟิกเกอร์นั้นเอง ทำให้ตัวเอกได้พลังของผู้ทำสัญญาM(แมกนั่ม)มาไว้ในครอบครอง เขาแปลงร่างด้วยพลังของM กลายร่างเป็นหนุ่มชุดเมดและล้มVได้ในที่สุด ก่อนจะจับV มัดเงื่อนกระดองเต่าไว้เพื่อรีดไถข้อมูลที่ตึกร้างข้างๆ

Sแอบขึ้นไปพบกับMที่ดาดฟ้าตึกร้าง ทำให้รู้ว่าแท้จริงแล้วSเป็นเพื่อนกับM ที่หนีมาจากองค์กรด้วยกัน Mต้องการจะช่วยSไม่ให้โดนKฆ่าตาย เลยส่งตัวเอกกลับมาในอดีต พร้อมให้พลังของตนเองมาด้วย

ในขณะที่ตัวเอกพยายามจะรีดไถข้อมูลจากV น้องสาวปีศาจKก็ตามพวกตัวเอกมาจนพบ และเปิดฉากต่อสู้กัน Vโม้ว่าจะช่วยตัวเอกสู้กับKเพราะกลัวตาย แต่พอโดนแก้มัดก็แอบหนีหางจุกตูดทิ้งให้ตัวเอกสู้กับKเพียงลำพัง

ด้วยพลังของM และคำแนะของS ทำให้เกือบจะชนะKได้ แต่เมื่อตัวเอกเห็นK กำลังจะโดนSต่อย ก็เกิดสงสารน้องสาวตัวเองขึ้นมา เลยอุ้มน้องสาวหนีไป

Kเมื่ออยู่กับตัวเอกสองคนจึงใช้มารยาน้องสาวหลอกยึดพลังของMมาเป็นของตัวเอง ตัวเอกหมดสติลง Sตามมาช้าไป จึงแพ้ให้กับน้องKที่ได้พลังของMไปครอง สุดท้ายตัวเอกก็ช่วยSไม่สำเร็จ....

===============จบภาคแรก=========================

============เริ่มภาคNew Game Plus===================

2ปีต่อมาหลังจากSโดนKฆ่า หรือก็คือกลับมาที่เวลาตอนเริ่มกระทู้ ความทรงจำของตัวเอกเกี่ยวกับเหตุการณ์ทั้งหลายหายไปจนแทบหมดสิ้น ตัวเอกไปซื้อเกมFF14และขึ้นรถไฟฟ้ากลับบ้าน พบกับเหตุการณ์เหมือนบทแรก คือเจอนิโกรกำลังลวนลามเด็กผู้หญิง(V2)อยู่ เลยเข้าไปช่วย และแลกเบอร์กับเด็กผู้หญิงคนนั้น

เด็กผู้หญิงคนนั้นโทรมานัดเจอตัวเอกที่ร้านอาหารจีน เมื่อเข้ามาในร้าน เขาก็เจอกับสาวออฟฟิศ(M) นิโกรที่ลวนลาม และV2อยู่ในห้อง Mเล่าว่านี่คือห้องปรึกษาปัญหาชีวิต เป็นห้องที่เอาไว้ช่วยเหลือสำหรับการเคลียร์เกมรอบ2 เธอมอบกุญแจห้องให้ตัวเอกแล้วบอกว่า ถ้าต้องการความช่วยเหลือให้เข้ามาในห้องนี้

ตัวเอกตัดสินใจเริ่มเกมรอบ2โดยการสะกดรอยตามV เพื่อไถ่ข้อมูล แต่เพราะน่ารำคาญเกินไป ตัวเอกจึงไปขอskipเกมที่ห้องปรึกษาปัญหาชีวิต
M Skip Gameให้ตัวเอก ข้ามซีนไปโผล่ตอนที่เขากำลังเล่นFF14กับK S และพี่นิโกร Kทะเลาะเรื่องเกมกับS ตัวเอกยังตามเหตุการณ์ไม่ค่อยทัน เพราะข้ามฉากมาหลายฉาก

S ปลดเนิร์ฟเกียร์(อุปกรณ์สวมหัวเพื่อเล่มเกม)ออกจากหัวตัวเอก ตัวเอกพบว่าตนเองนอนคล่อมSอยู่บนเตียงระหว่างเล่มเกมมาตลอด จึงเริ่มจะสวีวี่วีกันตามประสาหนุ่มสาว โดยรุกเข้าเลียรักแร้Sอย่างหิวกระหาย (ที่มาของกระแสเฟติชรักแร้ในบอร์ดแฟนบอย) https://fanboi.ch/lounge/123/227/

======================ตอนต่อจากนี้จะมาต่ออยู่ในกระทู้นี้=============================

หลังจากเหตุการเลียรักแร้ไปหลายเดือน ตัวเอกจบความสมพันธ์กับSไปเรียบร้อยแล้วด้วยเหตุผลบางอย่าง ตอนนี้เขากำลังครุ่นคิดถึงสาวทอมที่เป็นเพื่อนกับน้องสาวของเขา(C)

ตัวเอกได้รับโทรศัพท์จากKว่าCโดดตึกตายห่าไปแล้ว จึงตกใจมาก และประจวบเหมาะด้วยเวลาตอนนั้นดึกแล้ว ตัวเอกเลยคิดว่าจะเดินออกไปตามน้องสาวกลับบ้าน แต่ระหว่างทางก็พบกับCที่น่าจะตายไปแล้วอยู่ข้างหน้า

Cเข้ามาหาเรื่องชวนคุยกับตัวเอกและลวมลามน้องชายของตัวเอกด้วยมือจากข้างหลัง ทำให้ตัวเอกไม่กล้าขยับตัวเพราะกำลังถึงจุดสุดยอด แต่Kกลับมาเห็นซะก่อน เลยเกิดอาการคลั่งหึงหวงพยายามจะฆ่าทั้งสองคน Sที่ซุ่มอยู่ที่ไหนไม่รู้พุ่งมาผลักตัวเอกให้พ้นคมมีดของKรอดตายหวุดหวิด ก่อนจะหายตัวไปอีกครั้ง

Kฆ่าCดับอนาถแน่นิ่งต่อหน้าต่อตาตัวเอก แต่CมีพลังอมตะเหมือนคิวเบเลยมีCอีกคนเดินเข้ามาในฉากเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ตัวเอกโดนKตื๊บจนหมดสติ

ตัวเอกฟื้นขึ้นอีกครั้งที่ห้องปรึกษาปัญหาชีวิต เขาพบกับMสาวออฟฟิศและนิโกรคนเดิม เธอมอบพลังแห่งแม็กนั่มคืนให้ตัวเอก และสั่งให้ตัวเอกรวมปาร์ตี้กับVและCที่มาอยู่ที่นี่ได้ไงไม่รู้ เพื่อปราบKให้จงได้ ทั้ง3คนเดินเข้าประตูวาร์ปเพื่อเดินทางไปปราบKหวังจะจบเรื่องทั้งหมดลงเสียที

หลังจากตัวเอกออกไปจากห้อง Sที่หลบอยู่ใต้เตียงตลอดจึงมุดออกมา คนที่พาตัวเอกหนีกลับมาที่ห้องปรึกษาปัญหาชีวิตก็คือS ที่พยายามหลบหน้าตัวเอกอยู่นี่เอง

===========================================================

ต่อที่>>123