เกลียด beauty privilege ว่ะ กูอยากเป็นดารา แต่หน้าตาไม่สวย ตัวเตี้ย เลยต้องตั้งใจเรียน เรียนวิศวะก็ต้องกระเสือกกระสนเข้ามอดังถ้าอยากให้ชีวิตตัวเองดีขึ้น เครียด ซึมเศร้า จบมาเงินเดือนก็ใช่จะเยอะ ในขณะที่คนรู้จักกูแบ๊คกราวชีวิตเหมือนกันกู มาจากที่เดียวกัน แต่มันใช้ beauty privilege เข้าไปเป็นนักแสดง เรียนมัธยมก็เกรดกากๆ เข้ามหาลัยก็ไม่ได้ นิสัยก็ไม่ได้ดีไม่มีใครคบ แต่เสือกเกิดมาสวย นั่งกระดิกตีนก็มีคนเอางานมาให้ ตอนนี้แม่งไปเที่ยวตลอด กินดี อยู่หรู ทำไมพ่อแม่กูไม่ทำให้กูสวยวะ ไม่เคยให้กูเล่นกีฬา ไม่ให้กูกินนม ให้กูกินแต่ขนมซองห้าบาทแทนข้าว ทั้งๆที่บ้านกูก็สูง ถ้ามีคนมาสนับสนุนกูเรื่องรูปร่างหน้าตาตั้งแต่เด็กๆก็คงจะดี อย่างน้อยกูก็ไปเป็นนางแบบได้