เกลียดคนนึงชิบหายป่วยจิตแต่ไม่พยายามหายแล้วก้บ่นเรียกร้องความสงสารให้เข้าใจมันอยู่นั่นแหละ ใส่ร้ายเพื่อนกุแล้วก้มาบอกเป้นเพราะโรค หาแดกกับการป่วยจิต กลับด้อมมาทำเหี้ยอะไรวะแม่งพอหมดแสงด้อมนึงก้หาด้อมใหม่ หากลุ่มใหม่ไปเรื่อยๆเลิกกะคนอื่นไปเรื่อยๆแต่เสือกไม่ทบทวนตัวเองเลย งง พยายามให้คนอื่นเข้าใจตัวเองจัดๆ แต่ตัวเองไม่เข้าใจคนอื่น บอกป่วยหนัก บ่นทรมาณไม่อยากเป็นแล้วแต่ไม่พยายามที่จะหาย. แทนที่จะพยายามหายดันเป็นไปเรื่อยๆละให้คนอื่นเป้นเพื่อนด้วยเหตุผลว่าตัวเองป่วยจิต ชอบปรุงแต่งเรื่องมาเรียกความสงสาร. ถามคนอื่นเขาว่าทำไมถึงจะตัดกัน แต่ตัวเองพยายามทำร้ายคนอื่นทางอ้อมตลอด ชีวิตนี้ขอให้เจริญอีเวร