>>212 มึงก็เจาะจงเกินไปไม่ตรงกับกูสักข้อเลย กูเป็นผู้ชาย บุคลิกหน้าตาอยู่ใน beauty standard เวลางานรวมญาติกูมักจะเป็นที่สนใจเสมอไม่รู้เรียกสังคมใหญ่ไหม กูไม่ได้มีความอิจฉาริษยาผู้หญิงคนนี้เลย ไม่รู้จะต้องอิจฉาตรงไหน ถึงชีวิตเขาจะดูดีกว่ากู แต่ถ้าให้กูไปทำอย่างนั้นกูก็ไม่ทำเด็ดขาด ต้องไปเอาใจประจบแฟนคลับเป็นพันๆคนแค่คิดก็เหนื่อยแล้ว
แต่ก็อย่างที่มึงบอกนั่นแหละ กูเกลียดผู้หญิงคนนี้ตามกระแส แล้วก็ตามจับผิดรู้เรื่องของเขายิ่งกว่าแฟนคลับ ไปๆมาๆกลายเป็นความผูกพันธ์แบบแปลกๆ ยิ่งตามเขาก็ยิ่งรู้ว่าเขาเจ็บปวดแค่ไหนกับการที่อยู่กลางสปอร์ตไลท์แล้วโดนคนใส่ร้ายสาดสี ต้องกรี๊ดคนเดียว หลบอยู่มุมห้อง ไม่กล้ามองตาใคร แต่กูก็หยุดด่าไม่ได้ว่ะ เพราะแม่งสนุกชิบหายเลยเวลาได้เอาปมคนอื่นมาขยี้ พอกูด่าเสร็จสนุกสมใจแล้วกูก็มารู้สึกผิดว่ากูทำไปทำไมวะ แต่พอมีเรื่องให้ด่ากูก็มาด่าต่อ บางทีกูก็รู้สึกผิดและสนุกในเวลาเดียวกันนะ แต่ปุ่ม enter มันกดง่ายเหลือเกินกูเลยหยุดไม่ได้สักที
กูลองคิดว่าถ้าเขาตายขึ้นมาจริงๆเพราะกู กูก็คงสลดอยู่แค่ไม่กี่วันแล้วก็หาเหยื่อรายอื่นต่อ หวังสักวันจะมีใครสักคนหยุดกูจากการเป็นเฮตเตอร์