>>14 กูจะรู้สึกทั้งดีและแย่ว่ะ แต่กุสามารถเลือกรู้สึกได้เพราะกุเลือกท่าจะมองในด้านที่ดี และนอมรับความเป็นจริงในด้านที่แย่
ในแง่นึงมันก็ทำให้รู้สึกทึ่งกับตัวเองที่สามารถก้าวผ่านมีชีวิตมาได้ 30 ปีโดยที่ร่างกายยังแข็งแรง ยังไม่เสียอวัยวะส่วนไหนไป และยังมีความสุข มันเลยทำให้กุรู้สึกว่าทุกๆปีกูประสบความสำเร็จในการมีชีวิตอยู่อ่ะ และกุก็ตื่นเต้นทีาจะได้เก็บเกี่ยวช่วงเวลาของปีนี้ว่าในปีนี้กูจะทำอะไรบ้าง โชคดีที่กุเกิดเดือนมกรา ปีใหม่เลยเหมือนเป็นช่วงเริ่มต้นปีใหม่ของชีวิตกุจริงๆด้วย
แบบถ้ามองตามความเป็นจริงมนุษย์เป็นสิ่งที่บอบบาง ตายง่าย ในทุกๆวันกุจะมีความเสี่ยงเกิดขึ้นเป็นพันอย่างที่กุไม่สามารถควบคุมได้ แต่กุก็รอดมาได้ และยังมีความสุขดี ทุกๆเช้าก็จะตื่นมาพบว่ากุยังไม่ตายและมีโอกาสที่จะเก็บเกี่ยวความสุขไปอีก1 วัน ถ้ามองเทียบกับมนุษย์ยุคหินที่ชีวิตทรหดกว่านี้ กูก็เป็นหนึ่งในความสำเร็จของระบบสืบพันธ์ว่ะ กุมองว่ามันน่ายินดี ตอนสมัยเด็กมีคนสบประมาทกุเยอะ คือกุเป็นเด็กโดนรุมรังแก 3 ปีติดตอนม.ต้นอ่ะ เลยทำให้ช่วงนี้นกุเบลอๆ เอ๋อๆ ไปเลย ทุกคนก็มองว่ากุกากและไม่มีอนาคต ไม่น่าเอาตัวรอดได้ เคยมีคนพูดว่าเรียนต่อรร.รัฐกุก็ทำไม่ได้ ตอนนั้นก็คิดว่าตัวเองไม่มีดีแหละ แต่ถึงอย่างนั้นก็ใช้ชีวิตที่ดีมาจน 30 แล้ว เลยรู้สึกว่ากุประสบความสำเร็จในฐานะมนุษย์แล้วน่ะ
มุมแย่ๆ มีแค่กุตระหนักว่าทุกๆปีที่วนมาครบเท่ากับเวลาที่เหลือน้อยลงทุกที เพราะวั้นมันเลยเป็นตัวกระตุ้นให้กุดูแลสุขภาพและหาความสุขในแต่ละวันมากที่สุด เพราะงั้นกุเลยเริ่มวางแผนในแต่ละปีของกุว่าจะไปไหน ทำไร เก็บเงินเท่าไหร่ อ่านอะไรบ้าง เพื่อให้แต่ละวันคุ้มค่ากับเวลาที่เหลืออยู่ที่สุด นั่นเลยทำให้กุไม่เศร้าแล้ว แค่รู้สึกว่าไม่มีอะไรยั่งยืนเพราะงั้นถ้ามีเวลาก็ต้องทำให้เต็มที่