กูว่านะ ถ้าจะกระตุ้นเศรษฐกิจให้ฟื้นตัว ต้องออกนโยบายสร้างแรงจูงใจให้ประชาชนออกมาใช้เงินเยอะๆ ว่ะ ภาษีลดให้น้อยๆ ค่าแรงขั้นต่ำอย่าไปยุ่งมาก ทำไงก็ได้ให้ของราคาถูกลง แต่กูเชื่อว่าถึงรัฐจะพยายามช่วยลดภาษีลดต้นทุน ไอ้พวกเจ้าสัวมันก็ไม่ยอมลดราคาสินค้าลงมาแน่ๆ อาจจะต้องมีไม้แข็ง อย่างกำหนดภาษีกำไรสุทธิขั้นต่ำให้ลดลงมา บีบให้แม่งลดราคาสินค้าลง ถึงแม่งไม่ลดรัฐก็ได้ภาษีเพิ่มอยู่ดี
ส่วนเรื่องสภาพคล่องของรัฐที่ถังแตกมานาน ต้องไปเน้นการส่งออกกับการท่องเที่ยวเยอะๆ ภาคการส่งออกสินค้าเครื่องจักร รถยนต์ ชิ้นส่วนคอม สามอย่างนี้ทำมูลค่าได้ติดอันดับ 1-3 ของการส่งออก ควรเน้นสามอย่างนี้เป็นหลัก ดึงดูดต่างชาติให้มาร่วมลงทุน ได้สร้างอาชีพให้คนไทยด้วย ฝรั่งเผลออาจขโมยเทคโนโลยีมาทำแข่งขายได้อีก การท่องเที่ยวเน้นโปรโมท จัดโปรโมชั่นดึงดูดนักท่องเที่ยว ควบคุมสถานที่ท่องเที่ยวให้ปลอดภัย สร้างสิ่งอำนวยความสะดวกอย่างห้องน้ำ ไกด์อินฟอร์เมชั่น โลจิสติกให้ครอบคลุมสะดวกสบายมากที่สุด
เรื่องอื่นๆก็มีพวกเรื่อง พยายามทำให้ประเทศเราเป็นศูนย์กลางอาเซีย เพราะประเทศเรามันอยู่ตรงกลางระหว่างหลายประเทศ ทำไงก็ได้ให้เป็นศูนย์รวม สร้างรถไฟความเร็วสูงเชื่อมระหว่างหลายประเทศ(แต่ตรงนี้จีนแม่งมาลงทุนแล้วว่ะ) เปิดให้เช่าสต้อก เป็นจุดพอร์ตสินค้า ดึงเพื่อนบ้านมาร่วมลงทุน อะไรก็ว่าไป
พอรักษาสภาพคล่องได้ เศรษฐกิจเริ่มฟื้นตัว (คงต้องใช้เวลาเป็นปีว่ะ เพราะมันฝืดมานานแล้ว กราฟมันคงไม่วิ่งขึ้นดอยรวดเดียวในเดือนสองเดือนหรอก) จัดการเรื่องเงินเสร็จค่อยไปจัดการเรื่องอื่นต่อ ปฏิรูปการศึกษา ปฏิรูปตำรวจ ออกนโยบายสวัสดิการ สร้างนู่นสร้างนี่
ไอ้นโยบายประชานิยมพลาญงบซื้อเสียงไปไกลๆ ตีนเลย ชาวนาปล่อยให้หากินกันไปตามกลไกตลาด อาจจะช่วยได้มากก็แค่เรื่องควบคุมราคาข้าว ดูแลกำกับโรงสี แล้วลดหย่อนหนี้เล็กๆ น้อยๆ แต่ถ้าเป็นนโยบายใหญ่ๆ อย่างจำนำข้าว ประกันราคาข้าว ไม่ทำเด็ดขาด ภาระรัฐเปล่าๆ