เริ่มเข้าใจความรู้สึกของคนที่ออกมาเล่าว่าคุยกับคนเป็ฯซึมเศร้าในทวิตแล้ว แม่งมือสั่นใจสั่น ทำอะไรไม่ถูก ต้องคิดคำเยอะๆในหัวเวลาพูดเพราะเคยอ่านกรณีที่คุยด้วยแล้วคนเป็นซศ.ดาวน์หนักกว่าเดิม สรุปกุได้แต่พะงาบๆ ทำไรไม่ถูก พูดไม่ออก หัวกุแบล็งไปเลย กุไม่อยากให้เขาไป ไม่อยากให้เขารู้สึกแบบนั้น แต่กุเลือกใช้คำพูดไม่ถูก แค่คิดว่าจะพูดสู้ๆนะ กุยังหยุดเลย