กูขอเวิ่นเว้อหน่อย
ความรักนี่มันก็พิลึกดีนะ กับคนๆนึงทำไมเราต้องไปให้ความสนใจขนาดนั้น เวลาที่อกหักจากเขาทำไมต้องเสียใจขนาดนั้น
บางทีก็คิดนะว่าเขาเป็นคนสำคัญที่ขาดไม่ได้จริงๆเหรอ แล้วทำไมก่อนหน้าที่จะมาเจอกันกูยังมีความสุขได้ล่ะ
หรือเวลาเห็นเพื่อนมันอกหักก็ลองคิดดูว่าถ้าเป็นเราเจอผู้หญิงคนนั้นปฏิเสธ เราจะเสียใจมั้ย ก็ไม่ เพราะเราไม่ได้รักหรือผูกพันธ์กับเขาไง
ถ้ามองในแง่คุณภาพไม่มีผู้หญิงคนไหนดีที่สุดหรอก วันนี้พลาดคนนี้ วันหน้าก็ยังสามารถเจอคนใหม่ๆได้อยู่แท้ๆ
เหมือนกับตอนที่อกหักสมัยเรียน ถ้าตอนนั้นไม่อกหักและคบมาจนปัจจุบัน เราก็คงไม่มีโอกาสได้เจอหรือจีบกับคนใหม่ที่ว่า
แล้วถ้าเราคบกับคนปัจจุบันมันจะเป็นการตัดโอกาสที่จะเจอกับคนใหม่ๆในอนาคตอีกมั้ย
กูเป็นพวกที่มีปัญหาแล้วจะชอบคิดมากอะไรแบบนี้ว่ะ
แบบที่ว่าทำไมคนเราต้องเจ็บปวดเวลาอกหัก มันมาจากสาเหตุอะไร
ทั้งๆที่ในแง่เหตุผลเราสามารถเริ่มหาใหม่ได้ทุกเวลาแท้ๆ หมาแมวมันไม่เห็นมีอกหัก
แต่สุดท้ายก็คิดว่าเพราะเราให้ความสำคัญกับมันล่ะมั้งคิดว่าการใช้ชีวิตคู่มันเป็นสิ่งพิเศษ เวลาเราพลาดเราเลยเจ็บ
ถ้าคิดแค่จีบเพื่อผสมพันธ์แบบสัตว์ ถึงพลาดมันก็คงคิดว่าหาใหม่ก็ได้ แม่งก็ได้อย่างเสียอย่าง
ถ้าหวังจะได้ความสุขแบบพิเศษมันก็ต้องเตรียมใจรับความทุกข์แบบพิเศษเหมือนกัน
โอเค บ่นจบแล้ว ขอโทษด้วยที่ที่เพ้อเจ้อ แต่ขอระบายอารมณ์หน่อย