Fanboi Channel

เราไม่มีอะไรจะเล่านะ แค่อยากมาอ่านของคนอื่น แค่นั้น

วันหนึ่ง...

ทูสอง...

ทรีสาม...

โฟว์สี่...

วันนี้เรียกแท็คซี่คันเดียวยอมไปส่งกูเลยเว้ย! ไม่อยากเชื่อว่าสังคมนี้จะยังมีเรื่องดีๆแบบนี้อยู่ด้วย

ถึงสังคมชาวคอสจะเน่าเละแค่ไหนเราก็ยังมีป๋าเวสเกอร์คอยช่วยเหลือเราอยู่

อาห์ วันนี้เป็นวันเสาร์ ไม่น่าเชื่อว่าในหนึ่งอาทิตย์จะมีวันหยุดตั้ง 2 วันด้วย

ผมทักไปจีบสาวในเฟสบุ๊คแล้วเค้าคุยดีด้วยมาก ไม่หยิ่งเลย

ระวังเจอสาวเก๊นะมึง แบ่งใจไว้หน่อย

สาวแท้ เป็นพิธีกรรายการนึงใน youtube ด้วย

>>11 ยิมทับเท็ด?

>>12 รายการไม่ค่อยดัง

ตอนกูเรียนร.ด.เว้ย ที่ศูนย์ดินแดง กูจะกลับบ้านโบกแทคซี่เป็น10 ไม่ได้ขึ้น กูเดินคอตกเพราะเบื่อ เหนื่อย และท้อแท้ในชีวิต แต่จากนั้นประมาณไม่ถึงสิบวิ กูได้ยินเสียงตะโกนเว้ย น้องๆ ทางนี้ เสียงมันออกมาจากแทคซี่คันหลังๆเว้ย มันกดกระจกลงมาบอกว่าไปไหน เดี๋ยวพี่ไปส่ง ตอนนั้นแทคซี่คันนั้นแม่งคือพระเอกของกู

วันนี้มาสอบที่ศิลปากร ตอนเช้านั่งเรือคลองแสนแสบมาพอลงที่ประตูน้ำเผลอเหยียบขี้หมา ถือเป็นฤกษ์ที่ดี

เจอเพลงแจ่มๆในยูทูปเลยโหลดมาฟังอย่างผิดกฏหมาย อาาาา ช่างเป็นความผิดที่ทำให้กูเปรมปรีไปทั้งวัน

ในที่สุดก็มีมู้สว่างในบอร์ดโม่งแล้ว

วันเดินแแกนอกบ้านไม่เจอนกพิราบตามเสาไฟ ช่างดีจริงๆ

เรื่องดีๆ คือ กูขึ้นแท็กซี่โดยไม่ต้องโบกว่ะ ยืนเฉยๆ ก็มาจอดๆๆ กูจะขึ้นรถเมลลลลลลลลลล สุดท้ายอยากกลับไว เลยขึ้นแท็กซี่คันที่มาจอดคันที่สาม

ตอนกูยืนบนรถบัสกำลังจะกลับบ้าน มีสาวคนนึงเผลอเอาก้นมาชนกับมือกู ดีจริงๆ

ตอนกุขึ้นรถเมล์มีจังหวะสดุดดีมีคนยืนตรงนั้นเลยตั้งตัวได้ ดีจริงๆเลยครับ

เดินมาถึงป้ายรถเมล์ รถเมล์มาพอดี
รถเมล์ว่าง ได้นั่ง2เบาะด้านใน
รถไม่ติดอากาศเย็นสบาย
ถึงออฟิศทันสาวออฟิศสุดแจ่มขึ้นลิฟท์2คน
นั่งเปิดคอม เชคเมล์ไม่มีงานอะไรพิเศษ
ทำงานชิวๆ จิบกาแฟ พักเที่ยงกินข้าว ร้านข้าวแกงให้เยอะกว่าปกติ
ทำงานเรื่อยๆง่ายๆจนเลิกงาน ออกจากออฟิศรอรถเมล์มา2คนรวด ได้นั่งอีกแล้ว
ถึงบ้านเร็วกว่าปกติ ไม่เพลียไม่ล้าล้าเปิดอนิเมเล่นเกมชิวๆ 4ทุ่มเข้านอนอย่างมีฟามสุข

ถ้ามีวันดีๆแบบนี้เกิดขึ้น แปลว่าอีกไม่นานจะมีสัปดาห์นรกเกิดขึ้น...

ที่บ้านไม่มีกับข้าวอะไรกินเลยและไม่ได้กินอะไรเลยทั้งวัน ตอนเย็นกลับบ้านมานอน ตื่นมาห้าทุ่ม มีถุงข้าวตั้งอยู่บนโต๊ะคอม