ความลำบากของทุนนิยมกูนึกย้อนไปสมัยปฏิวัติอุตสาหกรรมแรกๆ อะ ที่สร้างโรงงานกันจนไม่มีกฎหมายควบคุม เมืองเต็มไปด้วยฝุ่นควันอาชญากรรมแรงงานเด็ก เด็กถูกทิ้งคนตายข้างถนนเพราะโรคปอดบลาๆ โดยที่นายทุนไม่ได้เหลียวมองเพราะเห็นว่าคนตายไปเท่าไรก็ทดแทนได้ตลอด
ซึ่งตามนั้นล่ะทุนนิยมสุดโต่งมันก็ไม่ได้แหละ แต่จะไปคอมมี่แม่งก็อุดมคติเกินสุดท้ายผลสังคมเลยหลอมทั้งคู่ให้มันเลยออกมากลางๆ นี่ไง คือมีทุนนิยมเป็นรากฐานในการผลิต แต่ในขณะเดียวก็มีสหภาพแรงงานขึ้นมาคานอำนาจไม่ให้นายทุนเอาเปรียบอยู่ฝ่ายเดียว