กูเกลียดไอ้เหี้ยที่แม่งชอบ เอาคำเพ้อเรื่อง รักๆ เปลี่ยวๆ เหงาๆ ห่าไรนี่ล่ะ มาใส่ bg หม่นๆ ทำเป็นเพจให้คนกดไลค์ว่ะ กูไม่รู้กูเป็นเหี้ยไรนะ หัวใจกูคงด้านชามากไม่รู้สึกว่าแม่งจะซึ้ง หรือ เป็นคำคมพอที่จะเอาไปใช้ในชีวิตกูได้เลย ไอ้ห่าเพราะอะไร ก็เพราะที่มึงเขียนมันก็เรื่องปกติสามัญที่ถ้าไม่ เห่อหมอย เด็กแว้น สก้อย มากไปแม่งก็คิดกันได้จะเรียบเรียงคำพูดให้สวยหรูทำควยไรกันนัก แล้สคนกดไลค์เสือกเยอะสะด้วย เด้งบนเฟซให้กูเห็นประจำ เพื่อนกูนี่ล่ะ คือกูอยากรู้ว่ามันมีคุณค่าขนาดเอาไปเป็น quote หรือคำคมขนาดนั้นเลยหรอวะ คนเหี้ยไรแม่งจะอ่อนแอได้ทุกเวลาขนาดนั้นจะ emo จัดกันเกินไปไหมเด็กไทย อ่าน status นึงเหมือนมึงอ่านไป สิบกว่า status ไอ้เหี้ยแม่งก็แก่นสารสาระเพ้อเดิมๆ นี่หว่า ควย แว่น