กูรำคาญเพื่อนคนนึงมากๆ เหี้ยอะไรก็ต้องได้ดั่งใจ ขี้อิจฉา กลุ่มกำลังคุยสนุกๆจู่โพล่งขึ้นมาแบบไม่พอใจ (เพื่อน:ประมาณแบบ เฮ้ย มึงกูพึ่งไป......มาว่ะ สนุกมากสัส/นาง:มึงได้ไปแต่กูไม่ได้ไปนิ *ตามด้วยการมองด้วยสายตาจิกๆพร้อมกับการขู่ห่อๆเหมือนแมวเหมือนเสือที่นางคิดว่าน่ารักนักหนา แม่งเบียวสัสๆ) บรรยากาศเสียหมด เล่นเหี้ยอะไรก็พิเรนชิบหาย แกล้งคนอื่นเขาไปทั่ว เอาฟันกัดงี้ ไว้เล็บแล้วข่วนเขา ทำตัวเป็นแมว กูนี่อยากจะร้อง ew เป็นภาษาโปรตุเกส คิดว่าคนอื่นเขาสนุกไปกับมึงหรือไง บางทีกูไม่อยากจะแคร์มึงนักหรอกไอ้เหี้ย ทำตัวเหมือนเด็ก พอนักร้องที่มึงติ่งที่ตัวเองชอบมีแฟนก็ไปด่าแฟนเขา ผัว2D มึงไม่ใช่ของมึงคนเดียวนะ หวงเป็นคุโม่ยไปได้ โถ อีหัวขวด ไหนจะเวลาที่มึงสำคัญตัวผิดอีก มึงคิดว่าคนเขาจะทำตามมึงทุกสิ่งอย่างรึไง พอไม่มีคนพูดด้วยก็งอนใส่ ไม่ได้ดั่งใจหรือก็โกรธจนนํ้าตาแทบไหล แล้วไหนจะไม่ให้คนเห็นนํ้าตาไงวะ แล้วเวลาหงุดหงิดจะทำเสียงคำรามหาพ่องมึงเหรอ กูนี่จะกระแดะใส่แล้วบอกว่า "โอ้ยยยย น่ากลัวจังเลยยยยยยยย" พอเขาแซวเล่นก็โกรธ แต่มึงแซวคนอื่นได้ แม่งเหมือนหมามากกว่า มึงด่าแม่มึงอย่างงู้นอย่างงี้ ด่าพี่ตัวเองเหี้ยบ้างล่ะ มึงก็ทำตัวไม่ต่างกันหรอก ทำตัวเหมือนลูกคุณหนูที่ขาดความอบอุ่น โอเคพอ กูกลัวว่าถ้าเขียนความอัดอั้นของกูทั้งหมดอาจยาวกว่านี้ พอละ ขอบคุณสำหรับพื้นทีระบาย