>>81 กูว่านั่นคือหนึ่งในความพิเศษของหนังสือเล่มนี้เลยนะ มันคือความคิดของคนเขียนจริงๆที่ไม่ได้ต้องมา filter เพื่อให้ใครมาอ่านเนี่ย
แต่แกฟื้นขึ้นมาก็คงทำหน้าไม่ถูกที่คนเอางานเขียนส่วนตัวแกมาทำแบบนี้จริงๆแหละ 555
>>82-84 กู >>73 กับ >>78
ถ้าเอามาขายในแง่เปลี่ยนแปลงตัวเอง พัฒนาตัวเองนี่ไม่ใช่กูแน่ๆอ่ะ เพราะอย่างที่บอกว่ากูก็เป็นคนไม่ชอบอะไรแนวนี้อยู่แล้วด้วย
แต่จำได้ว่าเคยแปะบทความในกระทู้มิตรสหายที่เค้าพูดในแง่ว่าโลกตะวันตกเองก็มีแนวคิดแบบนี้ ไม่ได้จำกัดแค่ในตะวันออก
2 เม้นหลังนี่กูตอบไม่ได้เหมือนกัน เพราะกูไม่ได้สนใจหนังสือเล่มนี้ในแง่นั้น
ไอ้เรื่องพัฒนาตัวเองนี่ถ้ามึงไม่ได้รู้สนใจด้วยตัวเองก็ไม่เห็นต้องไปสนใจคำพูดคนอื่นเลย
กูสนใจในแง่ว่ามันคืองานเขียนไม่กี่ชิ้นในยุคนั้นที่เหลือรอดมาได้ ถึงเนื้อหาอาจจะตกหล่นไปกับการแปลหลายทอดบ้างก็ตาม
เทียบกับหนังสือแนวพัฒนาตนเองด้วยกัน มันคือสิ่งที่เขียนโดยคนที่ชีวิตแบกความรับผิดชอบหนักหนาไว้จริงๆ
ไม่ใช่พวกสถาปนาตัวเองเป็นไลฟ์โค้ชที่ยุคนี้มีเต็มไปหมด
กับอีกแง่นึงมันคือปรัชญาของสายตะวันตกที่จริงๆก็มีส่วนคล้ายกับแนวคิดของหลายๆศาสนาทางตะวันออก
ซึ่งจริงๆอาจจะได้รับอิทธิพลมาก็ได้ แต่มันถูกตัดส่วนที่เป็นความเชื่อเรื่องเหนือธรรมชาติต่างๆออกไปแล้ว