>>94
"อึก..."
"รู้สึกตัวซะทีนะ"
ผมพูดทักทาย V ที่พึ่งฟื้นขึ้นมา
"ช...เชือกพวกนี้มันอะไรกัน?"
สภาพของ V ในตอนนี้ถูกจับมัดไว้ด้วยเชือกอย่างแน่นหนา ซึ่งคนที่จับเธอมัดเอาไว้ก็คือ S ที่อยู่ข้างๆผมนั่นเอง
"ทำไมถึงแกะไม่ออกเนี่ย!? ปล่อยชั้นเดี๋ยวนี้นะ!!"
"เชือกนั่นสร้างด้วยพลังของอาภรณ์เวทเช่นเดียวกับชุดของ M ฉะนั้นเธอทำลายมันไม่ได้หรอก" S พูดขึ้น
"S! แก!! นอกจากแกจะฆ่า M ทรยศพวกเรา แกยังให้เอาพลังของ M ไปให้พี่ชายใช้อีก!!" คำพูดของ V ทำให้สีหน้าของ S หมองลง
แต่พอ V พูดขึ้นมา ผมเองก็พึ่งนึกขึ้นมาได้ตอนนี้ผมก็ยังใส่ชุดเมดนั่นอยู่ ไม่รู้ว่าที่สีหน้าของ S แย่ลงเพราะเห็นหันมาเห็นสารรูปที่ทุเรศทุรังของผมรึเปล่า
"พวกเธอจะทะเลาะอะไรกันก็ไม่รู้หรอกนะ แต่ช่วยอธิบายหน่อยเถอะว่าเกิดอะไรขึ้นกับชั้น แล้วก็น้องสาวของชั้นด้วย" ผมพูดแทรก V ขึ้นมาด้วยความสงสัย จู่ๆก็ถูกย้อนเวลากลับมา โดนน้องสาวตัวปลอมไล่ล่าเอาชีวิต เพื่อนสมัยเด็กที่เคยรู้จักมีพลังวิเศษและมาเฉลยว่าเป็นน้องสาวอีกคนที่ผมไม่รู้จัก เจอเรื่องแบบนี้เอาไปเล่าให้ใครฟังเค้าก็หาว่าบ้ากันทั้งนั้นแหละ
"...เรื่องพวกนั้น ชั้นจะเป็นคนตอบให้เอง"
เสียงคมเข้มของผู้ชายที่ไม่น่าจะมีอยู่ในห้องนี้ดังขึ้นมาจากทางระเบียงหน้าต่าง ทำให้ทุกคนหันไปหาต้นเสียงนั้น
ในห้องเล็กๆของ S มีผู้ชายอีกคนหนึ่งนอกจากผมยืนอยู่ที่มุมห้อง เขามีรูปร่างใหญ่โตกำยำน่าเกรงขาม ผมทรงเดดร็อคและใบหน้าที่หยาบกร้านดูเหมือนกับหัวหน้าชนเผ่าอะไรซักอย่างในป่าลึก
ถึงแม้ว่าผมจะเคยพบเจอเขาแค่ครั้งเดียวโดยบังเอิญ แต่เนื่องจากผมพึ่งเจอกับเขามาไม่นานนัก ผมจึงจำใบหน้านั้นได้อย่างแม่นยำ
เจ้าผิวดำที่ไปลวนลามสาวออฟฟิศในรถไฟฟ้านั่นเอง!
"...นาย!" ผมตะโกนออกมาอย่างตกใจ แต่ก็ไม่รู้ว่าสาเหตุนั้นมาจากการที่เขาโผล่มากะทันหัน หรือการที่ผมเองก็รู้จักเขาอยู่แล้วเช่นเดียวกับ S กันแน่
"นายก็เป็นพวกเดียวกับเด็กคนนี้งั้นรึ!?"
ชาวผิวดำมองมาทางผม
"ถ้าคุณเป็นพวกที่อวยคิริโนะล่ะก็คงใช่ เพราะว่าผมชอบคุโรเนโกะยังไงล่ะ"