>>268 เมื่อผมแตะตัว K นั้น แสงสว่างได้เข้ามารายล้อมผม เพราะ RG system นั่นคืออนุภาคพลาสกี้นั่นเอง ด้วยลำแสงที่ห่อหุ้มตัวผมในตอนนี้
ทำให้ผมได้อัพเกรดไปอีกขั้น ในตอนนี้ผมได้กลายเป็นวิคเตอร์หมายเลข 4 และมีเหล็กเทวะสีดำ ผมจึงใช้เหล็กเทวะสีดำนั้น ย้อนเวลาเหตุการณ์ทั้งหมด เพื่อไปพบกับผู้หญิงคนนั้น สาวแว่นข้างบ้านที่แท้จริง ก่อนที่จะถูกสวมรอย
ความจริงนั้นสาวแว่นข้างบ้านผมได้ตายไปเมื่อ 3 ปีก่อน และ 1 ปีให้หลังนั้นได้ถูกสวมรอยโดย S
17 กรกฏา 2010 เวลา 21.30 ----
ในวันนี้ผมได้นัดเดทกับเธอที่ร้านอัลปาโน่ ในระหว่างที่ผมกำลังรอเธออยู่ที่ร้านอาหารอย่างใจจดใจจ่อเพื่อที่จะสารภาพบางสิ่งกับเธออยู่นั้นเอง ผมก็ได้รับโทรศัพท์แจ้งเข้ามาว่าสาวแว่นได้ถูกรถบรรทุกชนและเสียชีวิตแล้วจากพลเมืองดีที่เป็นคนนำส่งโรงพยาบาล และได้เจอเบอร์ผมเป็นเบอร์สุดท้ายที่เธอโทรออก ใช่แล้ว ถ้าหากว่าผมพยายามย้อนเวลาไปก่อนหน้านั้นอีกสักนิด เธอคงไม่เจอกับเรื่องเลวร้ายแบบนี้
ถ้าหากเป็นผมในอดีตคงไม่สามารถทำอะไรได้ ได้แต่ร้องไห้ ในขณะที่ตัวผมในอดีตรีบเดินทางไปโรงพยาบาลด้วยหัวใจที่แหลกสลาย ผมก็ได้เริ่มทำบางอย่าง...
17 กรกฏา 2010 เวลา 19:30
ในตอนนี้ตัวผมได้ย้อนเวลากลับมายังช่วงที่เธอยังมีชีวิต ผมได้แต่สงสัยว่าทำไมเธอที่ไม่เคยผิดเวลานัด ถึงได้ไปช้าถึง 2 ชั่วโมง
ผมได้เข้าใจแล้ว เธอเลือกซื้อชุดที่จะมาเดทกับผมนั่นเอง แต่เธอไม่รู้เลยว่าหลังจากนี้ชีวิตเธอจะต้องเจอกับความเลวร้ายเพียงใด
แค่ผมคิด ผมก็อดปวดร้าวแทนเธอไม่ได้ แต่ว่าในตอนนี้แหละ ผมคนนี้จะต้องช่วยเธอให้ได้ ด้วยพลังของเหล็กเทวะและ RG System
17 กรกฏา 2010 เวลา 20:30
ใช่แล้ว ในตอนนี้เธอกำลังรีบเดินทางไปหาผม แม้เธอจะรีบนั่งมอเตอร์ไซค์ไปก็ตามแต่ แต่สภาพรถที่แออัดขนาดนี้มอเตอร์ไซค์ยังผ่านไม่ได้
เธอจึงลงจากมอเตอร์ไซค์แล้วรีบวิ่งมา และเมื่อมาถึงซอยที่พ้นจากการจราจรติดขัดแล้วนั่นเอง ที่ฟากของถนนนั้นได้มีรถบรรทุกของคนขับที่เมามาย
นั่นคือต้นเหตุของเรื่องทั้งหมด ในตอนนี้ร่างกายของผมได้ไปหยุดอยู่ตรงหน้ารถบรรทุกก่อนที่มันจะชนเธอ ผมได้ยื่นมือซ้ายออกไปและเอามือขวาโอบกอดเธอเอาไว้ ดูท่าว่าเธอจะตกใจมากสินะ แรงจากการปะทะกันระหว่างมือของผมกับรถบรรทุก ส่งผลให้โครงหน้าของรถบรรทุกเสียหายทั้งหมด แต่คนขับยังปลอดภัย เธอซึ่งยังสงสัยว่าผมเป็นใคร :ซึ่งนั่นมันก็ไม่แปลก เพราะตอนนี้สีผมและสีตาของผมได้กลายเป็นสีเขียวมรกตเหมือนกับวิคเตอร์หมายเลข 1 แต่เหล็กเทวะของผมเป็นแบบที่ปรับปรุงแล้ว ร่างกายของผมจึงไม่ปรากฏสีแทน หากแต่เป็นสีขาวเปล่งประกายสะท้อนแสง ซึ่งต่างจากตัวผมที่เคยผิวสีแทนเป็นอย่างมาก แต่นั่นมันก็ช่วยไม่ได้ เพราะนี่เป็นพลังที่ผมยอมรับเพื่อช่วยเหลือเธอ
ในที่สุดเธอก็จำผมได้ "นะ.. นี่นาย ไม่ใช่ว่านายอยู่ในร้านอัลปาโน่หรอกเหรอ แล้วทำไมร่างกายกับสีผมของนายจึงเป็นแบบนี้ แล้วยังสามารถหยุดรถบรรทุกได้แบบนั้นอีก"
ผมจึงพาเธอไปนั่งพักที่สวนสาธารณะ ถึงจะผิดกับตัวผมในอดีตที่กำลังรอเธออยู่ก็เถอะ แต่ก็ต้องอธิบายให้เธอฟัง
ผมได้เล่าเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้น เธอตกใจเป็นอย่างมาก ผมจึงขอให้เธอเก็บเรื่องนี้เอาไว้เป็นความลับและรีบไปหาตัวผมในอดีต
แต่แล้วเรื่องที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เมื่อระหว่างทางที่เธอกำลังไปนั้นมีรถยนต์เข้ามาชนเธออย่างจัง ผมเข้าไปอุ้มศพของเธอที่เสียชีวิตในทันทีด้วยหัวใจที่แหลกสลายอีกครั้ง "ทำไมกัน ทั้งๆที่ฉันก็แก้ไขอดีตได้แล้วนี่นา ทำไมเรื่องนี้ถึงเกิดขึ้นได้ ทำไม ทำไม ทำไม"
ผมได้แต่ตะโกนอย่างสิ้นหวัง ทันใดนั้นเอง V C K S ก็ได้ปรากฏตัวต่อหน้าผมทั้ง 4 คน
"นายไม่สามารถหลีกหนีชะตากรรมได้หลอกนะ แม้ว่าตัวเธอจะสามารถรอดจากบรรทุกได้ก็ตามที แต่ชีวิตเธอก็ต้องจบสิ้นในวันนี้"
ผมไม่ยอมแพ้ ย้อนเวลากลับไปอย่างบ้าคลั่ง ไม่ว่าจะทำเท่าไหร่ สิ่งที่ผมได้กลับมาก็คือภาพการตายของเธอและหัวใจที่แหลกสลายจนสิ้นหวัง