Fanboi Channel

ตอนเดิมพระเอกแม่งเดี้ยงแล้วนี่ แต่รอยต่อระหว่างตอนล่าสุดกับตอนที่แล้วนี่เกิดอะไรขึ้น กูรอโม่งมาด้นสดต่ออยู่นะ

ขณะที่เหตุการณ์กำลังดำเนินไป ได้มีเสียงหนึ่งดังขึ้นจากฟ้า"หยุดนะ!!"
หุ่นตัวหนึ่งลงจอดตรงที่สนาม ลักษณะของมันโคตรลิเก ปีกใหญ่ๆสีน้ำเงินดำ ข้อต่อเคลือบทอง หน้าแบบกันดั้ม ลิเกคณะไหนวะ!!
"หยุดการต่อสู้นี้ซะ"
"อ่ะ...พ......."ทั้ง V และ K ต่างทำหน้าตกใจ แต่คนที่ดูจะช็อกมากที่สุดคือ C
ผมได้ทำการถามเขาไป"แล้ว...คุณคือใคร!!"
"ผมเหรอ....."ค็อกพิทของหุ่นนั้นถูกเปิดออก"คิระ ยามาโตะ พี่ชายของพวกเธออีกคนยังไงล่ะ"
"พี่......"C ทำหน้าไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง
"คางาริ......."ไอ้หมอนั่นเรียกชื่อเธอด้วยชื่ออะไรกัน?
แต่ที่รู้ๆ ไอ้หมอนี่ไม่ได้มาดีแน่ๆ!! มันมาแย่งบทพระเอกชัดๆ!!
...............................
S หน้าซีดอยู่หน้าจอในร้านอาหารจีนพร้อมกับเจ๊พนักงานออฟฟิศและพี่ดำ
"ไม่จริงน่า.....เขาน่าจะหายไปแล้วไม่ใช่เหรอ พี่ชายอีกคน คนรองของพี่พวกเรา...ฎ

>>263 ควย

>>263 สาด อะไรวะเนี่ย ไทม์ไลน์ไหนอีกวะ

ทำแบบ re monster ไหมมึงแดกๆ เวลอัพๆ

กูเล่าในมุมมองของvละกันนะ ตอนนี้กูงงเนื้อเรื่องชิบหายแต่จะแถต่อ อิอิกำ ต่อจาก>>263
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ฉันแทบจะไม่เชื่อสายตาตัวเอง ใบหน้าร้อนผ่าวอย่างอธิบายสาเหตุไม่ได้รู้สึกเหมือนกับฉันจะไม่สามารถควบคุมอะไรได้อีกต่อไป
ฉันได้ยินเพียงเสียงร้องของkผู้ที่ถูกมัดอยู่บนเตียง เธอพยายามอย่างมากที่จะหลุดจากพันธนาการที่ฉันเป็นผู้สร้างไว้
ชายผู้ที่อ้างว่าชื่อ คิระ ยามาโมโตะ ได้ค่อยๆพาร่างอันกำยำของตนเองเดินเข้ามาหาc
"ไม่ได้เจอกันนานนะ" เขาค่อยๆใช้ปลายนิ้วสัมผัสลงไปบนใบหน้าของcอย่างแผ่วเบา "คางาริ"
c หรือคางาริ สบัดหน้าของเธออกจากเขา เธอมองเขาด้วยสายตาที่หลายหลายความรู้สึกยากที่จะอธิบายได้
แววตาของเธอมันเต็มไปด้วยความรู้สึกโกรธเคือง สุขใจ เสียใจ หวาดกลัวและอีกหลายๆความรู้สึกที่มนุษย์คนหนึ่งพึงมี แต่หนึ่งในนั้นคือความรู้รู้สึกสุขสม เหมือนกับการที่เรารับรู้ว่าเรากำลังจะได้สิ่งที่ต้องการ
ฉันรู้ในทันที
ฉันถูกแย่งชิงสิทธิ์ในการควบคุมทั้งหมดไปแล้ว
สิทธิ์ที่ฉันจะได้กระทำต่อร่างนั้นที่กำลังดิ้นรนอยู่บนเตียง
ไม่สิ....
ไม่ทั้งหมด.............ฉันเพียงต้องยืดเวลาออกไปเพื่อที่จะได้สร้างช่วงเวลานี้ขึ้นมาอีกครั้ง
ช่วงเวลาที่จะเล่นสนุกกับเรือนร่างของk
ฉันยังมีโอกาส
___________________________________________________________________________________
กูขอท้าวความนิดนึง คือกูงงเอง กูเลยจะสร้างช่วงช่องว่างที่หายไปจากกระทู้ชอบทอมละกันนะเพราะกูตามกลับไปอ่านมากูก็งงว่าไมkโดนมัดเห็นว่าไม่มีใครเขียนต่อตรงนั้นกูก็แต่งขึ้นมาเองเลยละกัน
เอาเป็นว่าหลังจากที่พวกแม่งโดนvอีกคน(ในที่นี้เรียกว่าv2ละกัน กูงง)โจมตี kที่กำลังอยู่ในห้วงของความเสียใจที่พี่ชายตายก็ได้ระเบิดพลังเหี้ยไรซักอย่างทำให้สร้างมิติลี้ลับขึ้นมาซึ่งvและศพตัวเอกก็โดนดูดเข้าไปด้วยความบังเอิญ เลยทำให้เหลือแต่v2และcอยู่ด้วยกันสองคนนี้ก็เลยเปิดฉากต่อสู้กันอย่างดุเดือดจนcเกือบจะแพ้ ในขณะเดียวกันทางด้านของvและkที่ถูกดูดเข้ามาในมิติ kก็สลบไป vที่เห็นkนอนอยู่ก็เกิดวิปริตขึ้นมา(สาเหตุมาจากการตายของตัวเอกที่vมันแอบชอบในตอนแรก)เลยจับkมัดแล้วเอาศพตัวเอกมาสับเพื่อทำอาหารให้kกิน ตามนี้>>247 >>252 ทางด้านcที่กำลังจะแพ้ก็ถูกv2ใช้พลังฉีกร่างของcเป็นชิ้นๆแต่ด้วยพลังที่มากเกินควบคุมพลังนี้เลยฉีกแม่งทุกอย่างที่อยู่ตรงนี้รวมทั้งร่างของv2(dead)และมิติที่kสร้างขึ้น kและvเลยไม่เป็นไรเพราะเหมือนมิติมันโดนฉีกไปแทน cที่เป็นอมตะก็ได้ฟื้นขึ้นมาใหม่แต่ก็อยู่ในสภาพร่อแร่ ยังไม่รู้เรื่องที่vมันวิปริตไปแล้วและด้วยเห็นว่าkมันโดนมัดอยู่เลยคิดว่าvจะดำเนินตามแผนการเดิมคือกำจัดkแต่มันเองก็สู้ไม่ไหวแล้ว จากนั้นก็เป็นเหตุการณ์>>263
ปล. กูคิดว่าตอนนี้พระเอกเป็นวิญญาณอยู่นะ เพราะตายห่าไปแล้วแต่ยังมองเห็นและคิดได้อยู่ มั้ง
ปล2 กูแถได้แค่นี้แหละ

ผมได้แต่มองเจ้าคิระนั่นทำท่าจะจูบ C อยู่ แต่ว่าดูเหมือนว่าผมจะทำอะไรไม่ได้เลย! โถ่เว้ย!! สุดท้าย.....ผมมันก็ทำอะไรไม่ได้เลยงั้นเหรอ!!!
ผมเริ่มนึกกลับไป.....
ช่วงเวลาที่ผมยังได้อยู่กับน้องสาวของผม
ตอนที่ผมได้รู้จักกับ S
ตอนที่ช่วยสาวจากพี่ดำ
น้องสาวผม ไม่สิ K ได้จ้วงแทงผม
ตอนที่เธอดูดเลือดผม
ผมตื่นมาอีกครั้ง
ผมได้สัญญาว่าจะช่วยทุกคนไว้ให้ได้ ไม่ว่าจะเป็น V C K S หรือใครก็ตาม
น้องสาวผมยังไม่ถูกปล่อยออกมา ผมรู้ว่าเธอจะกลับมาทำร้ายผม แต่ว่าคนเป็นพี่ชายนั้น ไม่ว่าน้องสาวจะเป็นอย่างไร หรือตัวเองจะเป็นคนคุแค่ไหน ผมก็ยังต้องปกป้องน้องสาว
ไม่ใช่แค่น้องผม แต่ทุกๆคน
ครั้งแรกของผมกับ S
V ที่ช่วงชิงหัวใจผมไป
C ที่เพิ่งเจอกันไม่นาน
ผมจะปกป้องพวกเธอ!!!!!
"อย่างนั้นสินะ"
S ที่มาจากไหนไม่รู้ได้พูดอะไรบางอย่างพลางหันมาที่ที่ผมอยู่ หรือว่า!!!
"ใช่แล้วล่ะ ชั้นสามารถมองเห็นนาย และความคิดของนาย ชั้นรับรู้แล้วล่ะ แล้วก็....ขอบคุณนะ...ชั้นจะมอบพลังให้เธอเอง"
เธอได้จุมพิตที่ปากผม มันเป็นความรู้สึกที่อบอุ่น เดี๋ยวก่อน! วิญญาณแตะต้องคนได้เหรอ!! แต่นั่นไม่ใช่ประเด็น ร่างของผมกำลังเรืองแสง
"ไม่มีเวลาแล้ว ชั้นจะบอกเธอนะว่าจะทำยังไง"เธอได้บอกวิธีที่จะหยุดได้ ผมช็อก แต่ก็ไม่มีทางอื่นอีกต่อไป ผมทำได้แค่นี้
"โอ้ววววววววววววววววว"ผมพุ่งด้วยความเร็วสูงตัดหน้าไอ้คิระที่กำลังจะจูบ C และจูบ C ตัดหน้าทันที ความรู้สึกที่อบอุ่นไหลผ่านริมฝีปากผมอีกครั้ง และผมรับรู้ได้ถึงอะไรบางอย่าง กระดูก กล้ามเนื้อ ผิวหนังของผมถูกสร้างกลับมาด้วยความเร็วเหลือเชื่อบนร่างวิญญาณผม และชุดเมดที่คุ้นเคยก็หุ้มตัวผมอีกครั้ง
"คนที่จูบ C ครั้งแรกน่ะ ไม่ใช่คิระหรอก แต่เป็นชั้นยังไงล่ะ!!!!"ผมโพสท่าทำหน้าโฉดตามที่ S บอก
"ยัตตะ!!"เจ้าคิระทำหน้าช็อก และทำท่าจะไปขึ้นหุ่นลิเกๆของมัน
"ไม่ทันหรอก!!"S ตะโกน ชุดเมดของผมเกิดการเปลี่ยนแปลง
"Exellion Buster Form Activate"
"RG System:Enable"
"โอ้วววววววววววววววววว"ชุดเมดของผมขาดกระจุย เส้นใยของชุดได้เข้ามาห่อหุ้มตัวผมอีกครั้งแล่ะกลายเป็นชุดใหม่......
...
...
...
...
...
แบบปาปิยองจาก busou renki
"นี่มันเชี้ยอะไร!!!!!!!!!!!!!!!!"ผมแหกปากลั่น ไหน S บอกผมว่ามันจะเป็นชุดผู้กล้าไง!!
แต่ไม่ทันแล้ว ปีกผีเสื้อสีม่วงเข้มสุดอลังการราวหม้อหุ่งข้าวมีหนวดงอกออกมาจากหลังผม และผมก็พุ่งอีกครั้งไปที่หน้าคิระ
"จ๊ากกกกกกกกกกก!!!!!!!!"เจ้าคิระทำหน้าเหมือนเจอผีอีเม้ยหลอกเข้าเต็มๆ
ชุดส่วนเป้าผมระเบิดออก ไส้กรอกชีส 7 นิ้วของผมตั้งฉาก 180 องศากับพื้นโลก และผมก็พุ่งใส่หน้ามัน
"ท่าไม้ตายข้าวห่อไข่อเวจี Build Knuckle!!!!!!!!!!!!!!!!"
และไส้กรอกชีสผมก็เข้าปากมันเต็มๆ
"อ้ากกกกก ่ม่ายยยยยยยยยยยยยยย ความซิงปากของชั้นเก็บให้อัสรันคนเดียวเท่าน้านนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน"
และเกิดการระเบิดครั้งใหญ่ขึ้น ผมออกมาจากการระเบิดพร้อมไส้กรอกที่ยังห้อยต่องแต่งและเดินไปหา K ที่โดนมัดบนเตียง
"มาจบเรื่องนี้....กันเถอะ!!!"

>>268 ควย จังไรมากตอนนี้

ทำไหมยังไม่มีคนมาแต่งต่อเบยยยยยย

thread ruined

จังไรชิบหาย ไส้กรอกโตงเตงด้วยไอ้สัส 55555

>>270 จังไร+งงเกิน กูช่วยแต่งไม่ไหวว่ะ
รอขึ้นรูทหน้าก่อนแล้วกัน

pvXwXY8xc มึงทำกระทู้ล่มมาเกือบปีแล้ว จงมาแก้ไขโดยโพสเนื้อหาตอนต่อไปซะ เปลี่ยนเป็นมโนก็ได้

>>268 เมื่อผมแตะตัว K นั้น แสงสว่างได้เข้ามารายล้อมผม เพราะ RG system นั่นคืออนุภาคพลาสกี้นั่นเอง ด้วยลำแสงที่ห่อหุ้มตัวผมในตอนนี้
ทำให้ผมได้อัพเกรดไปอีกขั้น ในตอนนี้ผมได้กลายเป็นวิคเตอร์หมายเลข 4 และมีเหล็กเทวะสีดำ ผมจึงใช้เหล็กเทวะสีดำนั้น ย้อนเวลาเหตุการณ์ทั้งหมด เพื่อไปพบกับผู้หญิงคนนั้น สาวแว่นข้างบ้านที่แท้จริง ก่อนที่จะถูกสวมรอย
ความจริงนั้นสาวแว่นข้างบ้านผมได้ตายไปเมื่อ 3 ปีก่อน และ 1 ปีให้หลังนั้นได้ถูกสวมรอยโดย S
17 กรกฏา 2010 เวลา 21.30 ----
ในวันนี้ผมได้นัดเดทกับเธอที่ร้านอัลปาโน่ ในระหว่างที่ผมกำลังรอเธออยู่ที่ร้านอาหารอย่างใจจดใจจ่อเพื่อที่จะสารภาพบางสิ่งกับเธออยู่นั้นเอง ผมก็ได้รับโทรศัพท์แจ้งเข้ามาว่าสาวแว่นได้ถูกรถบรรทุกชนและเสียชีวิตแล้วจากพลเมืองดีที่เป็นคนนำส่งโรงพยาบาล และได้เจอเบอร์ผมเป็นเบอร์สุดท้ายที่เธอโทรออก ใช่แล้ว ถ้าหากว่าผมพยายามย้อนเวลาไปก่อนหน้านั้นอีกสักนิด เธอคงไม่เจอกับเรื่องเลวร้ายแบบนี้
ถ้าหากเป็นผมในอดีตคงไม่สามารถทำอะไรได้ ได้แต่ร้องไห้ ในขณะที่ตัวผมในอดีตรีบเดินทางไปโรงพยาบาลด้วยหัวใจที่แหลกสลาย ผมก็ได้เริ่มทำบางอย่าง...
17 กรกฏา 2010 เวลา 19:30
ในตอนนี้ตัวผมได้ย้อนเวลากลับมายังช่วงที่เธอยังมีชีวิต ผมได้แต่สงสัยว่าทำไมเธอที่ไม่เคยผิดเวลานัด ถึงได้ไปช้าถึง 2 ชั่วโมง
ผมได้เข้าใจแล้ว เธอเลือกซื้อชุดที่จะมาเดทกับผมนั่นเอง แต่เธอไม่รู้เลยว่าหลังจากนี้ชีวิตเธอจะต้องเจอกับความเลวร้ายเพียงใด
แค่ผมคิด ผมก็อดปวดร้าวแทนเธอไม่ได้ แต่ว่าในตอนนี้แหละ ผมคนนี้จะต้องช่วยเธอให้ได้ ด้วยพลังของเหล็กเทวะและ RG System
17 กรกฏา 2010 เวลา 20:30
ใช่แล้ว ในตอนนี้เธอกำลังรีบเดินทางไปหาผม แม้เธอจะรีบนั่งมอเตอร์ไซค์ไปก็ตามแต่ แต่สภาพรถที่แออัดขนาดนี้มอเตอร์ไซค์ยังผ่านไม่ได้
เธอจึงลงจากมอเตอร์ไซค์แล้วรีบวิ่งมา และเมื่อมาถึงซอยที่พ้นจากการจราจรติดขัดแล้วนั่นเอง ที่ฟากของถนนนั้นได้มีรถบรรทุกของคนขับที่เมามาย
นั่นคือต้นเหตุของเรื่องทั้งหมด ในตอนนี้ร่างกายของผมได้ไปหยุดอยู่ตรงหน้ารถบรรทุกก่อนที่มันจะชนเธอ ผมได้ยื่นมือซ้ายออกไปและเอามือขวาโอบกอดเธอเอาไว้ ดูท่าว่าเธอจะตกใจมากสินะ แรงจากการปะทะกันระหว่างมือของผมกับรถบรรทุก ส่งผลให้โครงหน้าของรถบรรทุกเสียหายทั้งหมด แต่คนขับยังปลอดภัย เธอซึ่งยังสงสัยว่าผมเป็นใคร :ซึ่งนั่นมันก็ไม่แปลก เพราะตอนนี้สีผมและสีตาของผมได้กลายเป็นสีเขียวมรกตเหมือนกับวิคเตอร์หมายเลข 1 แต่เหล็กเทวะของผมเป็นแบบที่ปรับปรุงแล้ว ร่างกายของผมจึงไม่ปรากฏสีแทน หากแต่เป็นสีขาวเปล่งประกายสะท้อนแสง ซึ่งต่างจากตัวผมที่เคยผิวสีแทนเป็นอย่างมาก แต่นั่นมันก็ช่วยไม่ได้ เพราะนี่เป็นพลังที่ผมยอมรับเพื่อช่วยเหลือเธอ
ในที่สุดเธอก็จำผมได้ "นะ.. นี่นาย ไม่ใช่ว่านายอยู่ในร้านอัลปาโน่หรอกเหรอ แล้วทำไมร่างกายกับสีผมของนายจึงเป็นแบบนี้ แล้วยังสามารถหยุดรถบรรทุกได้แบบนั้นอีก"
ผมจึงพาเธอไปนั่งพักที่สวนสาธารณะ ถึงจะผิดกับตัวผมในอดีตที่กำลังรอเธออยู่ก็เถอะ แต่ก็ต้องอธิบายให้เธอฟัง
ผมได้เล่าเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้น เธอตกใจเป็นอย่างมาก ผมจึงขอให้เธอเก็บเรื่องนี้เอาไว้เป็นความลับและรีบไปหาตัวผมในอดีต
แต่แล้วเรื่องที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เมื่อระหว่างทางที่เธอกำลังไปนั้นมีรถยนต์เข้ามาชนเธออย่างจัง ผมเข้าไปอุ้มศพของเธอที่เสียชีวิตในทันทีด้วยหัวใจที่แหลกสลายอีกครั้ง "ทำไมกัน ทั้งๆที่ฉันก็แก้ไขอดีตได้แล้วนี่นา ทำไมเรื่องนี้ถึงเกิดขึ้นได้ ทำไม ทำไม ทำไม"
ผมได้แต่ตะโกนอย่างสิ้นหวัง ทันใดนั้นเอง V C K S ก็ได้ปรากฏตัวต่อหน้าผมทั้ง 4 คน
"นายไม่สามารถหลีกหนีชะตากรรมได้หลอกนะ แม้ว่าตัวเธอจะสามารถรอดจากบรรทุกได้ก็ตามที แต่ชีวิตเธอก็ต้องจบสิ้นในวันนี้"
ผมไม่ยอมแพ้ ย้อนเวลากลับไปอย่างบ้าคลั่ง ไม่ว่าจะทำเท่าไหร่ สิ่งที่ผมได้กลับมาก็คือภาพการตายของเธอและหัวใจที่แหลกสลายจนสิ้นหวัง

>>275 V C K S ได้แต่มองผมอย่างสมเพช แม้ว่าผมจะมีพลังมากซักเท่าไหร่ก็ไม่สามารถช่วยเธอได้
S ได้บอกผมว่า ทางเดียวที่จะช่วยสาวแว่นได้ก็คือการฆ่ายมทูตที่จะมารับวิญญาณเธอ
ผมจึงได้ย้อนเวลากลับไปอีกครั้ง นี่เป็นการย้อนเวลาครั้งที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้ และในครั้งนี้ผมได้เห็นมัน!
นั่นคือยมทูต โครงกระดูกในชุดผ้าคลุมกำลังเงื้อเคียวไปหาเธอ
ผมจึงเรียกอาวุธของตนเองมาจากเหล็กเทวะ คาปราซโซ่ เดอ ลาเช่
สิ้นเสียงคำพูด ดาบของผมก็ได้ปรากฏขึ้น ดาบเล่มนั้นได้พุ่งเข้าไปขวางเคียวยมทูตอย่างทันท่วงที
ผมได้ผลักเธอให้หนีไป ในขณะที่ผมกำลังต่อสู้กับยมทูตอยู่นั้นเอง เธอก็ถูกคนบ้าใช้มีดแทงจนตาย ผมซึ่งได้เห็นเหตุการณ์ทั้งหมดจึงสิ้นหวังอีกครั้ง
V C K S ได้ปรากฏตัวต่อหน้าผมหลังจากที่ผมฆ่ายมทูตตายแล้ว
"ทำไมกันล่ะ ทั้งๆที่ยมทูตสู้อยู่กับชั้น ทำไมเธอถึงยังตายได้อีก"
C ได้เอ่ยคำพูดที่ราวกับเยาะเย้ยผมออกมา "ยมทูตไม่ได้มีตนเดียวซะหน่อย"
ผมจึงย้อนเวลาอีกครั้ง ไม่ว่าจะต้องย้อนเวลาอีกซักกี่ครั้งก็ต้องช่วยเธอให้ได้
V บอกผมว่าผมสามารถย้อนเวลาได้อีก 4 ครั้งเท่านั้น หากมากไปกว่านั้น ตัวตนของผมในทุกช่วงเวลาต้องถูกทำลาย
สถานการณ์ยิ่งทวีความสิ้นหวังเข้าไปอีก
แต่ทว่า ในตอนนี้ผมสามารถคิดหาทางช่วยชีวิตสาวแว่นและชีวิตตัวผมเองได้แล้ว...

ก....กลับมาแล้ว!!!! ดีใจมว๊าาาากกก! ไทม์ไลน์แม่งกลายเป็นเส้นเดียวแล้วว่ะ เดี๋ยวมาสรุปเรื่องกันหน่อยละกัน

สรุปเรื่องราวจนถึงตอนนี้!

ต่อจาก
>>>/lounge/175/136/
>>>/lounge/175/137/
>>>/lounge/175/138/
=====================
หลังจาก3หน่อ ตัวเอก,CและVเข้ามาในมิติวาร์ปที่พี่นิโกรเปิดเพื่อไปจัดการกับK ตัวเอกที่อยู่ในที่เปลี่ยวกับVก็เกิดอารมณ์ขึ้นมาเลยลวนลามVจนเสื้อผ้าหลุดลุ่ย กางเกงในลอยคว้างหายไประหว่างกำลังวาร์ป ระหว่างนั้นเองตัวเอกและVก็พบกับCซึ่งมาพร้อมกับกางเกงในของVที่หายไปเมื่อครู่

Cที่เห็นVในร่างเกือบเปลือยใส่แค่เสื้อเชิ๊ตตัวเดียวก็เกิดอารมณ์อยากแล้ว เลยเข้ามาแกล้ง+ลวนลามVอีกต่อ (อีนี่น่าสงสารมาก) แต่ในตอนนั้นเองระหว่างที่ทั้ง3กำลังจะออกจากมิติวาร์ปเพื่อเผชิญหน้ากับK ตัวเอกก็ลงจอดผิดท่าคอหักตายห่ากลายเป็นวิญญาณ

Kที่อยู่ที่นั่นเห็นว่าพี่ชายกลายเป็นศพไปแลวก็ร้องไห้ลั่น เข้ามากอดร่างพี่ชายด้วยความเสียใจแล้วเริ่มเถียงกับV ที่เป็นสาเหตุทำให้พี่ชายตาย ระหส่างกำลังเถียงอยู่นั้น Kก็โดนV2ที่พึ่งโผล่มาเอาป่านี้โจมตีเข้าที่หลังคอ

Kที่กำลังเสียใจที่พี่ชายตายยิ่งโกรธหนักที่โดนV2ลอบทำร้าย จึงกรีดร้องจนมิติบิดเบี้ยว ทำให้เกิดช่องว่างมิติดูดตัวKเอง V และ ศพของตัวเอกเข้าไปในมิตินั้น เหลือเพียงCและV2อยู่ที่มิติเดิม

CและV2เปิดศึกกันอย่างดุเดือดจนV2ร่างสลายเป็นเสี่ยงๆ ส่วนCที่มีพลังอมตะอยู่แล้วจึงฟื้นกลับขึ้นมาได้

ในขณะที่อีกมิติ Vที่สติแตกเพราะความเสียใจที่ตัวเอกตายก็จับKที่หมดสติมัดไว้กับเตียงแล้วเริ่มซุกไซร้ลามเลียเพื่อนรักอย่างโหยหา ก่อนจะสับศพของพี่ชายเป็นชิ้นๆเพื่อเอามาทำเป็นอาหารให้กับK ในตอนนั้นเองCที่ฟื้นขึ้นมาก็พบกับKและVโดยที่ยังไม่รู้ว่าVสติแตกไปแล้ว

ทันใดนั้นเองหุ่นรบปีกลิเกก็ปรากฏตัวขึ้นพร้อมกับชายที่อ้างว่าตัวเองคือคิระ ยามาโตะ มันจับCขึ้นมาทำท่าจะจูบ ภาพนั้นเป็นภาพที่ตัวเอกซึ่งเป็นวิญญาณยอมรับไม่ได้ ได้แต่ยืนเจ็บใจคิดแต่ว่าอยากจะปกป้องทุกคน

Sได้ปรากฏตัวขึ้นข้างหลังตัวเอกที่เป็นวิญญาณแล้วกล่าวขอบคุณก่อนจะมอบพลังให้ Sจูบตัวเอกแล้วมอบพลังแห่งเหล็กเทวะและRGซิสเต็มให้ตัวเอกเพื่อต่อกรกับคิระยามาโตะผู้กำลังจะช่วงชิงจูบของCไป

ด้วยพลังแห่งเหล็กเทวะ/พลังของRGซิสเต็มและพลังของชุดเมด ทำให้ตัวเอกได้กายเนื้อกลับมา(ในสภาพชุดปาปิยอง) เอาชนะคิระยามาโตะและช่วงชิงจูบแรกของCมาเป็นของตัวเองได้ในที่สุด

ตัวเอกเดินไปหาKที่โดนมัดอยู่บนเตียงและสัมผัสกับร่างของเธอเพื่อจบเรื่องทั้งหมด

ต่อที่>>275

ขุ่นพระ!!! กลับมาแล้วโว้ยยยยย

ฉากอี K โดนรัดบนเตียงนี่กูแฮ่กๆมากไอเหี้ย

คนแต่งฉากน้องKฉดนมัดนี่อัจฉริยะชัดๆ

>>281 นี่ก็เวอร์ไปสัส

สรุปSไม่ใช่เพื่อนสมัยเด็กตัวจริงหรอกเหรอ ช็อคเลยกู อุตส่าห์หลงรักมา2ปี

ขณะเดียวกัน ที่เมดคาเฟ่แห่งหนึ่ง คนสามคนมองหน้าจออย่างพึงพอใจในห้องๆหนึ่ง
"ดูเหมือนจะคิดได้แล้วสินะ"หญิงสาวที่ถูกเข้าใจว่าโดนลวนลามบนรถไฟฟ้ามองอย่างพึงพอใจ
"เขาจะต้องทำได้แน่ๆ"พี่นิกก้าหยิบกาแฟขึ้นมาจิบ
"อนาคตอยู่ที่ตัวนายแล้ว เจ้าหนุ่ม"ลุงราล(โว้ย)ตะเบ๊ะ
...................
ปล.กูเองที่ทำเรื่องเพี้ยน กูต้องกราบขอโทษโม่งทุกคนที่กูทำผิดพลาดไปนะเมื่อหลายปีก่อน ถ้าจะไม่ให้อภัยกูก็ไม่เป็นไร แต่กูรู้สึกผิดจริงๆ

อันไหนโพสมึง

โดนลืมแล้ว