Fanboi Channel

เขียนไม่ออก หยุดพักเก็บข้อมูลกันอยู่

ถ้าอ่านแต่เนื้อก็เฉยๆ แต่อ่านคอมเมนต์ประกอบนี่ฮามาก

ขุด

>>235 ผิดมู้ละ มีภาคต่อไป2มู้แล้ว

>>236 ขอวาร์ปที เล่นในมือถือโหลดช้า ;_;

>>237 https://fanboi.ch/lounge/175/138/

http://my.dek-d.com/namelessfanboi19/quizmaze/?id=2203 ลองก่อนดิ๊ กูทำแบบเบลอมาก นอนละจ้า

>>239 ใครจะเล่นมึงปรับเป็นonly meก่อนนะสัส เดี๋ยวโม่งหลุด

ไอ้สัส สนุกว่ะ

แก้บั๊ก+เพิ่มรูป

ลิ้งเดิม

คนทำควิส จะทำถึงภาคนี้เลยไหม https://fanboi.ch/lounge/175/#footer

>>239 กูตอบเกรียนแม่มโดนมีดปักหำรัวๆ 5555555

>>243 ต้องดูความฟิต

โดนแทงกะโปกจน flood เต็ม Timeline เบย

ฉันจับKที่หลับมัดข้อมือทั้งสองข้างไว้ที่หัวเตียงรวมทั้งขาทั้งสองข้างไว้
เฮ้อ... มัดขารวบไว้แบบนี้คงใช้นิ้วลำบากแต่ช่างเถอะ
แต่ว่าเพื่อนสนิทฉันนี่หล่อจังเลยน้า มองดีๆแล้วน่ารักจริงๆเลย สีหน้าตอนหลับดูเป็นสาวน้อยอะไรแบบนี้ถึงจะหล่อยังไงก็เป็นผู้หญิงอยู่ดีแหละนะ
ทนไม่ไหวแล้ว...
ควบคุมตัวเองไม่ได้แล้ว...
บ้าน่าแค่เห็นสีหน้าตอนหลับไม่เห็นจะต้องเป็นขนาดนี้เลย...
อยากทำร้าย อยากแกล้ง อยากทำให้เสียใจ อยากให้โกรธแค้น อยากลวนลาม อยากเห็นสีหน้าขัดขืน อยากให้ร้องไห้ อยากให้เกลียด อยากให้อีกฝ่ายขยะแขยง
อา เมื่อไรจะตื่นสักทีนะ
"อืออ~"
"อ้าว ตื่นแล้วเหรอ หลับไปนานจังเลยนะแต่สีหน้าตอนหลับน่ะน่ารักมากเลยละ"
"เธอเป็นใคร?"
"เรื่องนั้นเอาเป็นว่าช่างมันเถอะ เอาเป็นว่าหลับตาสิ"
Kทำหน้าสงสัยใส่ฉันนิดหน่อย ก่อนจะหลับตาลงตามที่ฉันบอก
น่ารักจริงๆ ทั้งการแสดงสีหน้า ทั้งตอนอยู่นิ่งๆ ไม่ว่าตอนไหน
เฮ้อ ทนไม่ไหวจริงๆเลย เป็นบ้าอะไรกันนะตัวฉันเนี้ย
"เธอทำอะไรน่ะ!?"
"ฮืม? อย่างที่เห็นนั่งคร่อมเธออยู่ไง ขอจูบสักทีสิน่านะ"
"ด.. เดี๋...."
ไม่รอฟังคำตอบหรอก ถึงจะถามไปแล้วก็เถอะ
หวานจัง
อยากกินเข้าไปทั้งตัวเลย
อยากเลียไปทั้งตัว
อยากดูด
อยากดม อยากซุกไซร้ไปทั่วเลย
อยากจับ อยากสัมผัส
ทั้งกลิ่นตัว ลักษณะ สีหน้าไม่ว่าอะไร ยังไงก็ชอบจริงๆนั้นละ
"เป็นของฉันนะ ยังไงก็ช่วยอยู่กับฉันตลอดไปนะ ไม่ว่าจะขัดขืนยังไงก็ไม่คิดปล่อยหรอก เพราะงั้นเตรียมตัวเตรียมใจเถอะฉันไม่คิดจะหยุดอยู่แล้ว"
ฉันพูดแล้วมองคนตรงหน้าที่เต็มไปด้วยความตกใจ
กระวนกระวาย
สงสัย
ไม่เข้าใจ
รังเกียจ
โกรธ
ชอบจริงๆเลย อยากขอให้ทำสีหน้าแบบนี้ตลอดไปด้วยนะ
แม้จะได้ยินเสียงของเธอพูดอยู่ก็ไม่สนใจ ซอกคอตรงนี้หอมกว่าที่คิดซะอีก กลิ่นสบู่หรือว่าน้ำหอมกันนะท่าทางจะเป็นคนเหงื่อน้อยซะด้วยสิ แต่คงเพราะห้องแอร์มันเย็น ตรงหน้าอกถึงจะตัวเล็กแต่ก็ใช่ว่าจะไม่มีถึงจะเล็กแต่กลิ่นกับความนุ่มนิ่มชวนรู้สึกดีจัง ถอดเสื้อออกแล้ว แต่เอายกทรงไว้ดีกว่า แบบนี้เซ็กซี่กว่านี่น่า
ยกทรงลูกไม้สีดำ... เกินคาดกว่าที่คิดฉันพอเดาลักษณะช่วงล่างของเธอได้แล้วละ
หอมจัง นิ่มจัง ผิวขาวแบบนี้เคยตากแดดบ้างไหมเนี้ย
"นี่ รู้สึกยังไงบ้างเหรอ"
"..."
"เมื่อกี้ก็พูดๆอยู่แท้ๆทำไมหยุดซะละ นี่พูดต่อเถอะนะ ฉันน่ะชอบเสียงของเธอมากเลยละ อื้ม พูดสิ"
"..."
"ถ้าไม่พูดละก็ฉันจะจูบเธออีกรอบนะ"
แน่นอน... ไม่รอให้พูดหรอก
สิ่งเสพติดแน่ๆ ยิ่งเข้าใกล้ยิ่งไม่อยากห่าง ยิ่งเธอเสียใจหรือทรมาน ยิ่งขัดขืน ยิ่งโกรธ ยิ่งทำให้ไม่อยากหยุด
คงหยุดไม่ได้แน่ๆ ไม่ไหวหรอกตอนนี้น่ะ เธอคงรู้สึกไม่ดี เธอคงจะเกลียดฉัน
แต่ขอโทษจริงๆนะ ฉันชอบและรู้สึกดีมากๆเลยละที่เธอเป็นแบบนี้
ขอร้องละ ช่วยเกลียดฉันต่อเถอะนะ
อย่าทำท่าทาทางยอมแพ้แบบนั้นสิ ขัดขืนฉันต่อสิ
บางทีคงจะเหนื่อย
"อื้ม พอก่อนก็ได้ เดี๋ยวอะไรให้กินนะ ฉันทำอาหารอร่อยมาก ต่อให้ไม่อยากกินยังไงก็ต้องกิน"
"..."
เงียบอีกแล้ว
อื้ม ช่างเถอะ วันนี้ทำไข่ยัดไส้ดีกว่า
ร่างกายของผู้ชายเนี้ย ไม่น่ากินเอาซะเลยน้า แต่ว่าถ้าฉันทำยังไงต้องอร่อยอยู่แล้วละ
เป็นถึงร่างกายชองคุณพี่ชายเลยนี่น่า
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
มู้เก่าแม่งล็อคไปแล้ว https://fanboi.ch/lounge/175/#footer ช่างแม่งละกัน

แล้วโลกก็แตก

มีคนมาต่อแล้ววววววววววววววว เหยดดดดดดดดดดดดด

>>247 กูงง อันนี้คือต่อจากกระทู้แอบชอบทอมหรือว่ายังไงวะ?

>>250 น่าจะคนละรูท

ฉันบรรจงใช้มีดสับชิ้นเนื้อให้เหลืองเพียงชิ้นเล็กชิ้นน้อย มันช่างมีความสุขจริงๆนะการทำอาหารให้คนที่ฉันหลงใหลเนี่ย
แต่ว่านะ.......ฉันน่ะ อยากจะกินเธอที่ถูกมัดอยู่บนเตียงมากกว่า
สัมผัสอันนุ่มนวลยังติดอยู่ที่ปากอยู่เลย
ฉันน่ะ อยากจะสัมผัสเธอต่อ อยากให้เธอกรีดร้อง อยากจะทำทุกอย่างกับร่างนั้น อา...แค่คิดก็แทบหยุดตัวเองไม่ได้แล้ว
ฉันอยากจะกลืนกินเธอลงไปทั้งตัวเลย แต่ถ้าทำแบบนั้นฉันก็จะไม่ได้เห็นเธออีกต่อไปน่ะสิ
อยากรู้จังว่าเธอจะมีรสชาติยังไง จะหวานมั้ยนะหรือจะขม เดาไม่ถูกเลย แต่ฉันว่าเธอต้องอร่อยแน่ๆก็น่ารักออกปานนั้นนี่นา
อยากรู้จัง
อยากรู้จังเลย
ไม่อยากห้ามตัวเองเลย
ถ้าฉันกรีดเนื้อเธอออกมาทีละชิ้น เสียงร้องของเธอจะเป็นยังไงกันนะ
คงจะเร้าอารมณ์มากๆ ฉันแทบจะทนไม่ไหวแล้ว
เธอต้องเกลียดฉันมากแน่ๆ.........เอาสิ เกลียดฉันสิ เกลียดฉันอีกนะ เกลียดฉันให้มากๆเพราะมันทำให้ฉันมีความสุข
อา......หัวใจของฉันเต้งแรงจัง แทบจะหลุดออกมาจากอกอยู่แล้ว

อยากได้คนแบบที่มึงเขียนมาเป็นแฟนจัง

>>252 ตอนต่อแม่เจ้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาน้ำตาจิไหล

อ่านแล้วอยากลองแดกคนแปลกๆ

>>253 คนไหนวะ คนที่โดนมัดหรือคนที่กะลังเชือดคนอื่น

คนที่กำลังเชือด

ย้อนอดีตอีน้องสาวพาวเวออัพเหรอวะ หรือว่ารูทใหม่ แล้วไอที่ลวนลามนี่ใครซีหรือวีวะ

ไทม์ไลน์ไหนวะเนี่ย งงจนกูไปไม่เป็นแล้ว

แล้วไอ้พระเอกนี่โดนเชือดไปแล้วเหรอวะ...

ไม่ได้ต่อกับอะไรเลย เหมือนขึ้นเรื่องใหม่

จู่ๆหิวเลยดึงตัวละครมาแดกเล่น?

ตอนเดิมพระเอกแม่งเดี้ยงแล้วนี่ แต่รอยต่อระหว่างตอนล่าสุดกับตอนที่แล้วนี่เกิดอะไรขึ้น กูรอโม่งมาด้นสดต่ออยู่นะ

ขณะที่เหตุการณ์กำลังดำเนินไป ได้มีเสียงหนึ่งดังขึ้นจากฟ้า"หยุดนะ!!"
หุ่นตัวหนึ่งลงจอดตรงที่สนาม ลักษณะของมันโคตรลิเก ปีกใหญ่ๆสีน้ำเงินดำ ข้อต่อเคลือบทอง หน้าแบบกันดั้ม ลิเกคณะไหนวะ!!
"หยุดการต่อสู้นี้ซะ"
"อ่ะ...พ......."ทั้ง V และ K ต่างทำหน้าตกใจ แต่คนที่ดูจะช็อกมากที่สุดคือ C
ผมได้ทำการถามเขาไป"แล้ว...คุณคือใคร!!"
"ผมเหรอ....."ค็อกพิทของหุ่นนั้นถูกเปิดออก"คิระ ยามาโตะ พี่ชายของพวกเธออีกคนยังไงล่ะ"
"พี่......"C ทำหน้าไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง
"คางาริ......."ไอ้หมอนั่นเรียกชื่อเธอด้วยชื่ออะไรกัน?
แต่ที่รู้ๆ ไอ้หมอนี่ไม่ได้มาดีแน่ๆ!! มันมาแย่งบทพระเอกชัดๆ!!
...............................
S หน้าซีดอยู่หน้าจอในร้านอาหารจีนพร้อมกับเจ๊พนักงานออฟฟิศและพี่ดำ
"ไม่จริงน่า.....เขาน่าจะหายไปแล้วไม่ใช่เหรอ พี่ชายอีกคน คนรองของพี่พวกเรา...ฎ

>>263 ควย

>>263 สาด อะไรวะเนี่ย ไทม์ไลน์ไหนอีกวะ

ทำแบบ re monster ไหมมึงแดกๆ เวลอัพๆ

กูเล่าในมุมมองของvละกันนะ ตอนนี้กูงงเนื้อเรื่องชิบหายแต่จะแถต่อ อิอิกำ ต่อจาก>>263
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ฉันแทบจะไม่เชื่อสายตาตัวเอง ใบหน้าร้อนผ่าวอย่างอธิบายสาเหตุไม่ได้รู้สึกเหมือนกับฉันจะไม่สามารถควบคุมอะไรได้อีกต่อไป
ฉันได้ยินเพียงเสียงร้องของkผู้ที่ถูกมัดอยู่บนเตียง เธอพยายามอย่างมากที่จะหลุดจากพันธนาการที่ฉันเป็นผู้สร้างไว้
ชายผู้ที่อ้างว่าชื่อ คิระ ยามาโมโตะ ได้ค่อยๆพาร่างอันกำยำของตนเองเดินเข้ามาหาc
"ไม่ได้เจอกันนานนะ" เขาค่อยๆใช้ปลายนิ้วสัมผัสลงไปบนใบหน้าของcอย่างแผ่วเบา "คางาริ"
c หรือคางาริ สบัดหน้าของเธออกจากเขา เธอมองเขาด้วยสายตาที่หลายหลายความรู้สึกยากที่จะอธิบายได้
แววตาของเธอมันเต็มไปด้วยความรู้สึกโกรธเคือง สุขใจ เสียใจ หวาดกลัวและอีกหลายๆความรู้สึกที่มนุษย์คนหนึ่งพึงมี แต่หนึ่งในนั้นคือความรู้รู้สึกสุขสม เหมือนกับการที่เรารับรู้ว่าเรากำลังจะได้สิ่งที่ต้องการ
ฉันรู้ในทันที
ฉันถูกแย่งชิงสิทธิ์ในการควบคุมทั้งหมดไปแล้ว
สิทธิ์ที่ฉันจะได้กระทำต่อร่างนั้นที่กำลังดิ้นรนอยู่บนเตียง
ไม่สิ....
ไม่ทั้งหมด.............ฉันเพียงต้องยืดเวลาออกไปเพื่อที่จะได้สร้างช่วงเวลานี้ขึ้นมาอีกครั้ง
ช่วงเวลาที่จะเล่นสนุกกับเรือนร่างของk
ฉันยังมีโอกาส
___________________________________________________________________________________
กูขอท้าวความนิดนึง คือกูงงเอง กูเลยจะสร้างช่วงช่องว่างที่หายไปจากกระทู้ชอบทอมละกันนะเพราะกูตามกลับไปอ่านมากูก็งงว่าไมkโดนมัดเห็นว่าไม่มีใครเขียนต่อตรงนั้นกูก็แต่งขึ้นมาเองเลยละกัน
เอาเป็นว่าหลังจากที่พวกแม่งโดนvอีกคน(ในที่นี้เรียกว่าv2ละกัน กูงง)โจมตี kที่กำลังอยู่ในห้วงของความเสียใจที่พี่ชายตายก็ได้ระเบิดพลังเหี้ยไรซักอย่างทำให้สร้างมิติลี้ลับขึ้นมาซึ่งvและศพตัวเอกก็โดนดูดเข้าไปด้วยความบังเอิญ เลยทำให้เหลือแต่v2และcอยู่ด้วยกันสองคนนี้ก็เลยเปิดฉากต่อสู้กันอย่างดุเดือดจนcเกือบจะแพ้ ในขณะเดียวกันทางด้านของvและkที่ถูกดูดเข้ามาในมิติ kก็สลบไป vที่เห็นkนอนอยู่ก็เกิดวิปริตขึ้นมา(สาเหตุมาจากการตายของตัวเอกที่vมันแอบชอบในตอนแรก)เลยจับkมัดแล้วเอาศพตัวเอกมาสับเพื่อทำอาหารให้kกิน ตามนี้>>247 >>252 ทางด้านcที่กำลังจะแพ้ก็ถูกv2ใช้พลังฉีกร่างของcเป็นชิ้นๆแต่ด้วยพลังที่มากเกินควบคุมพลังนี้เลยฉีกแม่งทุกอย่างที่อยู่ตรงนี้รวมทั้งร่างของv2(dead)และมิติที่kสร้างขึ้น kและvเลยไม่เป็นไรเพราะเหมือนมิติมันโดนฉีกไปแทน cที่เป็นอมตะก็ได้ฟื้นขึ้นมาใหม่แต่ก็อยู่ในสภาพร่อแร่ ยังไม่รู้เรื่องที่vมันวิปริตไปแล้วและด้วยเห็นว่าkมันโดนมัดอยู่เลยคิดว่าvจะดำเนินตามแผนการเดิมคือกำจัดkแต่มันเองก็สู้ไม่ไหวแล้ว จากนั้นก็เป็นเหตุการณ์>>263
ปล. กูคิดว่าตอนนี้พระเอกเป็นวิญญาณอยู่นะ เพราะตายห่าไปแล้วแต่ยังมองเห็นและคิดได้อยู่ มั้ง
ปล2 กูแถได้แค่นี้แหละ

ผมได้แต่มองเจ้าคิระนั่นทำท่าจะจูบ C อยู่ แต่ว่าดูเหมือนว่าผมจะทำอะไรไม่ได้เลย! โถ่เว้ย!! สุดท้าย.....ผมมันก็ทำอะไรไม่ได้เลยงั้นเหรอ!!!
ผมเริ่มนึกกลับไป.....
ช่วงเวลาที่ผมยังได้อยู่กับน้องสาวของผม
ตอนที่ผมได้รู้จักกับ S
ตอนที่ช่วยสาวจากพี่ดำ
น้องสาวผม ไม่สิ K ได้จ้วงแทงผม
ตอนที่เธอดูดเลือดผม
ผมตื่นมาอีกครั้ง
ผมได้สัญญาว่าจะช่วยทุกคนไว้ให้ได้ ไม่ว่าจะเป็น V C K S หรือใครก็ตาม
น้องสาวผมยังไม่ถูกปล่อยออกมา ผมรู้ว่าเธอจะกลับมาทำร้ายผม แต่ว่าคนเป็นพี่ชายนั้น ไม่ว่าน้องสาวจะเป็นอย่างไร หรือตัวเองจะเป็นคนคุแค่ไหน ผมก็ยังต้องปกป้องน้องสาว
ไม่ใช่แค่น้องผม แต่ทุกๆคน
ครั้งแรกของผมกับ S
V ที่ช่วงชิงหัวใจผมไป
C ที่เพิ่งเจอกันไม่นาน
ผมจะปกป้องพวกเธอ!!!!!
"อย่างนั้นสินะ"
S ที่มาจากไหนไม่รู้ได้พูดอะไรบางอย่างพลางหันมาที่ที่ผมอยู่ หรือว่า!!!
"ใช่แล้วล่ะ ชั้นสามารถมองเห็นนาย และความคิดของนาย ชั้นรับรู้แล้วล่ะ แล้วก็....ขอบคุณนะ...ชั้นจะมอบพลังให้เธอเอง"
เธอได้จุมพิตที่ปากผม มันเป็นความรู้สึกที่อบอุ่น เดี๋ยวก่อน! วิญญาณแตะต้องคนได้เหรอ!! แต่นั่นไม่ใช่ประเด็น ร่างของผมกำลังเรืองแสง
"ไม่มีเวลาแล้ว ชั้นจะบอกเธอนะว่าจะทำยังไง"เธอได้บอกวิธีที่จะหยุดได้ ผมช็อก แต่ก็ไม่มีทางอื่นอีกต่อไป ผมทำได้แค่นี้
"โอ้ววววววววววววววววว"ผมพุ่งด้วยความเร็วสูงตัดหน้าไอ้คิระที่กำลังจะจูบ C และจูบ C ตัดหน้าทันที ความรู้สึกที่อบอุ่นไหลผ่านริมฝีปากผมอีกครั้ง และผมรับรู้ได้ถึงอะไรบางอย่าง กระดูก กล้ามเนื้อ ผิวหนังของผมถูกสร้างกลับมาด้วยความเร็วเหลือเชื่อบนร่างวิญญาณผม และชุดเมดที่คุ้นเคยก็หุ้มตัวผมอีกครั้ง
"คนที่จูบ C ครั้งแรกน่ะ ไม่ใช่คิระหรอก แต่เป็นชั้นยังไงล่ะ!!!!"ผมโพสท่าทำหน้าโฉดตามที่ S บอก
"ยัตตะ!!"เจ้าคิระทำหน้าช็อก และทำท่าจะไปขึ้นหุ่นลิเกๆของมัน
"ไม่ทันหรอก!!"S ตะโกน ชุดเมดของผมเกิดการเปลี่ยนแปลง
"Exellion Buster Form Activate"
"RG System:Enable"
"โอ้วววววววววววววววววว"ชุดเมดของผมขาดกระจุย เส้นใยของชุดได้เข้ามาห่อหุ้มตัวผมอีกครั้งแล่ะกลายเป็นชุดใหม่......
...
...
...
...
...
แบบปาปิยองจาก busou renki
"นี่มันเชี้ยอะไร!!!!!!!!!!!!!!!!"ผมแหกปากลั่น ไหน S บอกผมว่ามันจะเป็นชุดผู้กล้าไง!!
แต่ไม่ทันแล้ว ปีกผีเสื้อสีม่วงเข้มสุดอลังการราวหม้อหุ่งข้าวมีหนวดงอกออกมาจากหลังผม และผมก็พุ่งอีกครั้งไปที่หน้าคิระ
"จ๊ากกกกกกกกกกก!!!!!!!!"เจ้าคิระทำหน้าเหมือนเจอผีอีเม้ยหลอกเข้าเต็มๆ
ชุดส่วนเป้าผมระเบิดออก ไส้กรอกชีส 7 นิ้วของผมตั้งฉาก 180 องศากับพื้นโลก และผมก็พุ่งใส่หน้ามัน
"ท่าไม้ตายข้าวห่อไข่อเวจี Build Knuckle!!!!!!!!!!!!!!!!"
และไส้กรอกชีสผมก็เข้าปากมันเต็มๆ
"อ้ากกกกก ่ม่ายยยยยยยยยยยยยยย ความซิงปากของชั้นเก็บให้อัสรันคนเดียวเท่าน้านนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน"
และเกิดการระเบิดครั้งใหญ่ขึ้น ผมออกมาจากการระเบิดพร้อมไส้กรอกที่ยังห้อยต่องแต่งและเดินไปหา K ที่โดนมัดบนเตียง
"มาจบเรื่องนี้....กันเถอะ!!!"

>>268 ควย จังไรมากตอนนี้

ทำไหมยังไม่มีคนมาแต่งต่อเบยยยยยย

thread ruined

จังไรชิบหาย ไส้กรอกโตงเตงด้วยไอ้สัส 55555

>>270 จังไร+งงเกิน กูช่วยแต่งไม่ไหวว่ะ
รอขึ้นรูทหน้าก่อนแล้วกัน

pvXwXY8xc มึงทำกระทู้ล่มมาเกือบปีแล้ว จงมาแก้ไขโดยโพสเนื้อหาตอนต่อไปซะ เปลี่ยนเป็นมโนก็ได้

>>268 เมื่อผมแตะตัว K นั้น แสงสว่างได้เข้ามารายล้อมผม เพราะ RG system นั่นคืออนุภาคพลาสกี้นั่นเอง ด้วยลำแสงที่ห่อหุ้มตัวผมในตอนนี้
ทำให้ผมได้อัพเกรดไปอีกขั้น ในตอนนี้ผมได้กลายเป็นวิคเตอร์หมายเลข 4 และมีเหล็กเทวะสีดำ ผมจึงใช้เหล็กเทวะสีดำนั้น ย้อนเวลาเหตุการณ์ทั้งหมด เพื่อไปพบกับผู้หญิงคนนั้น สาวแว่นข้างบ้านที่แท้จริง ก่อนที่จะถูกสวมรอย
ความจริงนั้นสาวแว่นข้างบ้านผมได้ตายไปเมื่อ 3 ปีก่อน และ 1 ปีให้หลังนั้นได้ถูกสวมรอยโดย S
17 กรกฏา 2010 เวลา 21.30 ----
ในวันนี้ผมได้นัดเดทกับเธอที่ร้านอัลปาโน่ ในระหว่างที่ผมกำลังรอเธออยู่ที่ร้านอาหารอย่างใจจดใจจ่อเพื่อที่จะสารภาพบางสิ่งกับเธออยู่นั้นเอง ผมก็ได้รับโทรศัพท์แจ้งเข้ามาว่าสาวแว่นได้ถูกรถบรรทุกชนและเสียชีวิตแล้วจากพลเมืองดีที่เป็นคนนำส่งโรงพยาบาล และได้เจอเบอร์ผมเป็นเบอร์สุดท้ายที่เธอโทรออก ใช่แล้ว ถ้าหากว่าผมพยายามย้อนเวลาไปก่อนหน้านั้นอีกสักนิด เธอคงไม่เจอกับเรื่องเลวร้ายแบบนี้
ถ้าหากเป็นผมในอดีตคงไม่สามารถทำอะไรได้ ได้แต่ร้องไห้ ในขณะที่ตัวผมในอดีตรีบเดินทางไปโรงพยาบาลด้วยหัวใจที่แหลกสลาย ผมก็ได้เริ่มทำบางอย่าง...
17 กรกฏา 2010 เวลา 19:30
ในตอนนี้ตัวผมได้ย้อนเวลากลับมายังช่วงที่เธอยังมีชีวิต ผมได้แต่สงสัยว่าทำไมเธอที่ไม่เคยผิดเวลานัด ถึงได้ไปช้าถึง 2 ชั่วโมง
ผมได้เข้าใจแล้ว เธอเลือกซื้อชุดที่จะมาเดทกับผมนั่นเอง แต่เธอไม่รู้เลยว่าหลังจากนี้ชีวิตเธอจะต้องเจอกับความเลวร้ายเพียงใด
แค่ผมคิด ผมก็อดปวดร้าวแทนเธอไม่ได้ แต่ว่าในตอนนี้แหละ ผมคนนี้จะต้องช่วยเธอให้ได้ ด้วยพลังของเหล็กเทวะและ RG System
17 กรกฏา 2010 เวลา 20:30
ใช่แล้ว ในตอนนี้เธอกำลังรีบเดินทางไปหาผม แม้เธอจะรีบนั่งมอเตอร์ไซค์ไปก็ตามแต่ แต่สภาพรถที่แออัดขนาดนี้มอเตอร์ไซค์ยังผ่านไม่ได้
เธอจึงลงจากมอเตอร์ไซค์แล้วรีบวิ่งมา และเมื่อมาถึงซอยที่พ้นจากการจราจรติดขัดแล้วนั่นเอง ที่ฟากของถนนนั้นได้มีรถบรรทุกของคนขับที่เมามาย
นั่นคือต้นเหตุของเรื่องทั้งหมด ในตอนนี้ร่างกายของผมได้ไปหยุดอยู่ตรงหน้ารถบรรทุกก่อนที่มันจะชนเธอ ผมได้ยื่นมือซ้ายออกไปและเอามือขวาโอบกอดเธอเอาไว้ ดูท่าว่าเธอจะตกใจมากสินะ แรงจากการปะทะกันระหว่างมือของผมกับรถบรรทุก ส่งผลให้โครงหน้าของรถบรรทุกเสียหายทั้งหมด แต่คนขับยังปลอดภัย เธอซึ่งยังสงสัยว่าผมเป็นใคร :ซึ่งนั่นมันก็ไม่แปลก เพราะตอนนี้สีผมและสีตาของผมได้กลายเป็นสีเขียวมรกตเหมือนกับวิคเตอร์หมายเลข 1 แต่เหล็กเทวะของผมเป็นแบบที่ปรับปรุงแล้ว ร่างกายของผมจึงไม่ปรากฏสีแทน หากแต่เป็นสีขาวเปล่งประกายสะท้อนแสง ซึ่งต่างจากตัวผมที่เคยผิวสีแทนเป็นอย่างมาก แต่นั่นมันก็ช่วยไม่ได้ เพราะนี่เป็นพลังที่ผมยอมรับเพื่อช่วยเหลือเธอ
ในที่สุดเธอก็จำผมได้ "นะ.. นี่นาย ไม่ใช่ว่านายอยู่ในร้านอัลปาโน่หรอกเหรอ แล้วทำไมร่างกายกับสีผมของนายจึงเป็นแบบนี้ แล้วยังสามารถหยุดรถบรรทุกได้แบบนั้นอีก"
ผมจึงพาเธอไปนั่งพักที่สวนสาธารณะ ถึงจะผิดกับตัวผมในอดีตที่กำลังรอเธออยู่ก็เถอะ แต่ก็ต้องอธิบายให้เธอฟัง
ผมได้เล่าเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้น เธอตกใจเป็นอย่างมาก ผมจึงขอให้เธอเก็บเรื่องนี้เอาไว้เป็นความลับและรีบไปหาตัวผมในอดีต
แต่แล้วเรื่องที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เมื่อระหว่างทางที่เธอกำลังไปนั้นมีรถยนต์เข้ามาชนเธออย่างจัง ผมเข้าไปอุ้มศพของเธอที่เสียชีวิตในทันทีด้วยหัวใจที่แหลกสลายอีกครั้ง "ทำไมกัน ทั้งๆที่ฉันก็แก้ไขอดีตได้แล้วนี่นา ทำไมเรื่องนี้ถึงเกิดขึ้นได้ ทำไม ทำไม ทำไม"
ผมได้แต่ตะโกนอย่างสิ้นหวัง ทันใดนั้นเอง V C K S ก็ได้ปรากฏตัวต่อหน้าผมทั้ง 4 คน
"นายไม่สามารถหลีกหนีชะตากรรมได้หลอกนะ แม้ว่าตัวเธอจะสามารถรอดจากบรรทุกได้ก็ตามที แต่ชีวิตเธอก็ต้องจบสิ้นในวันนี้"
ผมไม่ยอมแพ้ ย้อนเวลากลับไปอย่างบ้าคลั่ง ไม่ว่าจะทำเท่าไหร่ สิ่งที่ผมได้กลับมาก็คือภาพการตายของเธอและหัวใจที่แหลกสลายจนสิ้นหวัง

>>275 V C K S ได้แต่มองผมอย่างสมเพช แม้ว่าผมจะมีพลังมากซักเท่าไหร่ก็ไม่สามารถช่วยเธอได้
S ได้บอกผมว่า ทางเดียวที่จะช่วยสาวแว่นได้ก็คือการฆ่ายมทูตที่จะมารับวิญญาณเธอ
ผมจึงได้ย้อนเวลากลับไปอีกครั้ง นี่เป็นการย้อนเวลาครั้งที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้ และในครั้งนี้ผมได้เห็นมัน!
นั่นคือยมทูต โครงกระดูกในชุดผ้าคลุมกำลังเงื้อเคียวไปหาเธอ
ผมจึงเรียกอาวุธของตนเองมาจากเหล็กเทวะ คาปราซโซ่ เดอ ลาเช่
สิ้นเสียงคำพูด ดาบของผมก็ได้ปรากฏขึ้น ดาบเล่มนั้นได้พุ่งเข้าไปขวางเคียวยมทูตอย่างทันท่วงที
ผมได้ผลักเธอให้หนีไป ในขณะที่ผมกำลังต่อสู้กับยมทูตอยู่นั้นเอง เธอก็ถูกคนบ้าใช้มีดแทงจนตาย ผมซึ่งได้เห็นเหตุการณ์ทั้งหมดจึงสิ้นหวังอีกครั้ง
V C K S ได้ปรากฏตัวต่อหน้าผมหลังจากที่ผมฆ่ายมทูตตายแล้ว
"ทำไมกันล่ะ ทั้งๆที่ยมทูตสู้อยู่กับชั้น ทำไมเธอถึงยังตายได้อีก"
C ได้เอ่ยคำพูดที่ราวกับเยาะเย้ยผมออกมา "ยมทูตไม่ได้มีตนเดียวซะหน่อย"
ผมจึงย้อนเวลาอีกครั้ง ไม่ว่าจะต้องย้อนเวลาอีกซักกี่ครั้งก็ต้องช่วยเธอให้ได้
V บอกผมว่าผมสามารถย้อนเวลาได้อีก 4 ครั้งเท่านั้น หากมากไปกว่านั้น ตัวตนของผมในทุกช่วงเวลาต้องถูกทำลาย
สถานการณ์ยิ่งทวีความสิ้นหวังเข้าไปอีก
แต่ทว่า ในตอนนี้ผมสามารถคิดหาทางช่วยชีวิตสาวแว่นและชีวิตตัวผมเองได้แล้ว...

ก....กลับมาแล้ว!!!! ดีใจมว๊าาาากกก! ไทม์ไลน์แม่งกลายเป็นเส้นเดียวแล้วว่ะ เดี๋ยวมาสรุปเรื่องกันหน่อยละกัน

สรุปเรื่องราวจนถึงตอนนี้!

ต่อจาก
>>>/lounge/175/136/
>>>/lounge/175/137/
>>>/lounge/175/138/
=====================
หลังจาก3หน่อ ตัวเอก,CและVเข้ามาในมิติวาร์ปที่พี่นิโกรเปิดเพื่อไปจัดการกับK ตัวเอกที่อยู่ในที่เปลี่ยวกับVก็เกิดอารมณ์ขึ้นมาเลยลวนลามVจนเสื้อผ้าหลุดลุ่ย กางเกงในลอยคว้างหายไประหว่างกำลังวาร์ป ระหว่างนั้นเองตัวเอกและVก็พบกับCซึ่งมาพร้อมกับกางเกงในของVที่หายไปเมื่อครู่

Cที่เห็นVในร่างเกือบเปลือยใส่แค่เสื้อเชิ๊ตตัวเดียวก็เกิดอารมณ์อยากแล้ว เลยเข้ามาแกล้ง+ลวนลามVอีกต่อ (อีนี่น่าสงสารมาก) แต่ในตอนนั้นเองระหว่างที่ทั้ง3กำลังจะออกจากมิติวาร์ปเพื่อเผชิญหน้ากับK ตัวเอกก็ลงจอดผิดท่าคอหักตายห่ากลายเป็นวิญญาณ

Kที่อยู่ที่นั่นเห็นว่าพี่ชายกลายเป็นศพไปแลวก็ร้องไห้ลั่น เข้ามากอดร่างพี่ชายด้วยความเสียใจแล้วเริ่มเถียงกับV ที่เป็นสาเหตุทำให้พี่ชายตาย ระหส่างกำลังเถียงอยู่นั้น Kก็โดนV2ที่พึ่งโผล่มาเอาป่านี้โจมตีเข้าที่หลังคอ

Kที่กำลังเสียใจที่พี่ชายตายยิ่งโกรธหนักที่โดนV2ลอบทำร้าย จึงกรีดร้องจนมิติบิดเบี้ยว ทำให้เกิดช่องว่างมิติดูดตัวKเอง V และ ศพของตัวเอกเข้าไปในมิตินั้น เหลือเพียงCและV2อยู่ที่มิติเดิม

CและV2เปิดศึกกันอย่างดุเดือดจนV2ร่างสลายเป็นเสี่ยงๆ ส่วนCที่มีพลังอมตะอยู่แล้วจึงฟื้นกลับขึ้นมาได้

ในขณะที่อีกมิติ Vที่สติแตกเพราะความเสียใจที่ตัวเอกตายก็จับKที่หมดสติมัดไว้กับเตียงแล้วเริ่มซุกไซร้ลามเลียเพื่อนรักอย่างโหยหา ก่อนจะสับศพของพี่ชายเป็นชิ้นๆเพื่อเอามาทำเป็นอาหารให้กับK ในตอนนั้นเองCที่ฟื้นขึ้นมาก็พบกับKและVโดยที่ยังไม่รู้ว่าVสติแตกไปแล้ว

ทันใดนั้นเองหุ่นรบปีกลิเกก็ปรากฏตัวขึ้นพร้อมกับชายที่อ้างว่าตัวเองคือคิระ ยามาโตะ มันจับCขึ้นมาทำท่าจะจูบ ภาพนั้นเป็นภาพที่ตัวเอกซึ่งเป็นวิญญาณยอมรับไม่ได้ ได้แต่ยืนเจ็บใจคิดแต่ว่าอยากจะปกป้องทุกคน

Sได้ปรากฏตัวขึ้นข้างหลังตัวเอกที่เป็นวิญญาณแล้วกล่าวขอบคุณก่อนจะมอบพลังให้ Sจูบตัวเอกแล้วมอบพลังแห่งเหล็กเทวะและRGซิสเต็มให้ตัวเอกเพื่อต่อกรกับคิระยามาโตะผู้กำลังจะช่วงชิงจูบของCไป

ด้วยพลังแห่งเหล็กเทวะ/พลังของRGซิสเต็มและพลังของชุดเมด ทำให้ตัวเอกได้กายเนื้อกลับมา(ในสภาพชุดปาปิยอง) เอาชนะคิระยามาโตะและช่วงชิงจูบแรกของCมาเป็นของตัวเองได้ในที่สุด

ตัวเอกเดินไปหาKที่โดนมัดอยู่บนเตียงและสัมผัสกับร่างของเธอเพื่อจบเรื่องทั้งหมด

ต่อที่>>275

ขุ่นพระ!!! กลับมาแล้วโว้ยยยยย

ฉากอี K โดนรัดบนเตียงนี่กูแฮ่กๆมากไอเหี้ย

คนแต่งฉากน้องKฉดนมัดนี่อัจฉริยะชัดๆ

>>281 นี่ก็เวอร์ไปสัส

สรุปSไม่ใช่เพื่อนสมัยเด็กตัวจริงหรอกเหรอ ช็อคเลยกู อุตส่าห์หลงรักมา2ปี

ขณะเดียวกัน ที่เมดคาเฟ่แห่งหนึ่ง คนสามคนมองหน้าจออย่างพึงพอใจในห้องๆหนึ่ง
"ดูเหมือนจะคิดได้แล้วสินะ"หญิงสาวที่ถูกเข้าใจว่าโดนลวนลามบนรถไฟฟ้ามองอย่างพึงพอใจ
"เขาจะต้องทำได้แน่ๆ"พี่นิกก้าหยิบกาแฟขึ้นมาจิบ
"อนาคตอยู่ที่ตัวนายแล้ว เจ้าหนุ่ม"ลุงราล(โว้ย)ตะเบ๊ะ
...................
ปล.กูเองที่ทำเรื่องเพี้ยน กูต้องกราบขอโทษโม่งทุกคนที่กูทำผิดพลาดไปนะเมื่อหลายปีก่อน ถ้าจะไม่ให้อภัยกูก็ไม่เป็นไร แต่กูรู้สึกผิดจริงๆ

อันไหนโพสมึง

โดนลืมแล้ว