>>217
ณ ห้องปรึกษาปัญหาชีวิต
"อ้าว โดนเด้งออกมาซะแล้ว แบบนี้จะให้ทำไงดี?"
"เงียบๆไว้ ของจริงจะเริ่มแล้ว"
สองสาวนั่งเฝ้าอยู่หน้าจอมอนิเตอร์ในห้องปรึกษาปัญหาชีวิต ประหนึ่งกำลังดูเรียลลิตี้โชว์
Kiri**098: มีอะไรจะสารภาพมั้ย?
ผม : เอ่อ คือ...
Sophia : เดี๋ยวสิ K ไม่คิดว่ามันแปลกบ้างเหรอ?
Dreadlock Strife: เยส ไอถิงค์โซ
Kiri**098: อะไร?
Kiri**098: อย่ามา-
Sophia : เธอน่ะ จริงจังเกินไปแล้วนะ!
Sophia : ไม่สังเกตบ้างหรือไงว่าพี่เขาตามไม่ทันอยู่
Dreadlock Strife: นี๊ด ซัม โพชั่น?
Kiri**098: .....
Kiri**098: แค่นี้ยังไม่ผ่านแล้วเมื่อไหร่จะเก่งล่ะ
Sophia : K เธอเริ่มเล่นเกมนี้ทำไม คิดดูดีๆสิ
Kiri**098: จะเอาเหรอยัยแว่น? อย่านึกว่าอยู่LSเดียวกันแล้วชั้นจะไม่กล้านะ
Sophia : อย่าเปลี่ยนเรื่องสิ
Dreadlock Strife: บิช พลีส
Kiri**098: ./partycmd oust Dreadlock Strife
→ Dreadlock Strife has logged out the game.
Kiri**098: นึกว่าจะแน่
Sophia : K พอที วันนี้เราต้องคุยกันให้รู้เรื่องนะ!
ผมที่รู้ล่วงหน้าแล้วว่านี่คืออีเวนท์ที่จะนำไปสู่ฉากจบที่แท้จริงของ S ก็ยังเดาไม่ออกว่าเธอคิดจะทำอะไร
ที่แน่ๆตอนนี้พี่มืดเดร็ดล็อคไม่อยู่เป็นไม้กันหมาให้ผมแล้ว
ทำไมถึงเป็นไม้กันหมาน่ะเหรอ ก็จากประสบการณ์ลงดันที่ผ่านมานั้น เวลาผมพลาดทีไร
มันมักจะมีเหตุให้กลายไปเป็นความผิดของพี่มืดแกทุกทีน่ะสิ ผมขอโทษ ผมไม่ได้ตั้งใจจริงๆ (แต่ผมไม่พูดหรอก)
จะว่าไป Sนี่ก็ นอกจากจะใจดีแล้ว ยังช่างสังเกตอีกตะหาก อุตส่าห์เข้าใจว่าผมเล่นไม่เก่งก็เลยช่วยประคับประคองมาให้ถึงขนาดนี้ โดยที่น้องสาวผมไม่รู้ตัวเลยสักนิด
ที่จริงผมก็รู้สึกผิดอยู่บ้างเหมือนกัน อุตส่าห์เป็นนีทมีเวลาเล่นตั้งเยอะแยะยังสู้พวกเธอสองคนที่คนนึงเรียน คนนึงทำงานไม่ได้เลย
ผมนี่มันกากจริงๆ
Kiri**098: แล้วทำไมล่ะ เมื่อก่อนตอนไม่มีเธอ พี่เค้าก็เล่นเก่งกว่านี้ตั้งเยอะแท้ๆ!
ผมเริ่มทำหน้างง ระหว่างที่คิดเรื่อยเปื่อยเมื่อกี้ พวกเธอคุยกันไปถึงไหนแล้ววะเนี่ย...