>นั่งปั่นงานอยู่ๆดีคิดเรื่องปญอขึ้นมา
>ท่าจับทุ่มเยอรมันซูเพรคอะไรซักอย่างนี่มันยากขนาดไหนวะ???
>มองเก้าอี้คอมที่ตัวเองนั่ง
>นํ้าหนักแค่2-3โลเอง คงไม่ยากเกินความสามารถหรอกมั้ง
>ลุกขึ้นมา ลากเก้าอี้ไปกลางห้อง
>เอาหว่ะกู ฮึบเดียวมันต้องได้ เพราะกูทําท่าสพานโค้งได้ กีฬาก็เคยเล่น
>เอาแขนไปกอดเก้าอี้ นับ 1 2 3
>นึกขึ้นมาได้ว่ากูอายุ26แล้ว แล้วมึงเล่นกีฬาครั้งสุดท้ายมปลาย ทําท่าสะพานโค้งตอนอนุบาล
>ไม่ทันละ กูยกจนจะถึงองศาที่จะต้องหงายหลัง
>ไม่ทันได้โค้งหลังนํ้าหนักเกิาอี้ทิ้งลงตรงคอ เพราะเก้าอี้พอยกหงายแล้วมันชนคอกู
>หลังแม่งงอไม่ได้เพราะมึงแก่แล้ว
>แต่ตัวก็จะหงายไปด้านหลังเพราะนํ้าหนักไปถ่วงล้อเก้าอี้คอม
>ตะคริวแดกคอกับไหล่าซ้าย เลยโยนเก้าอีทิ้งทันทีก่อนที่จะตาย
>ตึ่ง!
ล้อเก้าอี้คอมแตก และกูลงไปนอนอวดครวญอยู่ที่พื้น
ควย กูอยากทุ่มคนเท่ๆแบบโอนิซึกะบ้าง แต่ไม่ทันแล้วสินะ...