>>111 รสชาติของนํ้าขี้นั้นเป็นรถขมปนแซ่บ ขี้ที่อยุ่ในปากหรื่มตอนนี้เริ่มละลายและมีรสชาติเปรี้ยวหวานออกมา หลิ่มนั้นก้ดอ้นกระวนกระวายหายใจไม่ออก แต่พอดิ้นไปเรื่อยๆ เซ็นเซชั่นของลิ้นมันก็จับจําแนกวัตถุเหลวแข็งในตัวขี้ออก ในใจหลิ่มคนนั้นที่รู้ชะตาตัวเองว่าจะขาดอากาศหายใจตายจากจี้ในไม่ช้าก็แว่บขึ้นมาว่า หรือว่านี่จะเป็น!? นี่มันเศษผักและข้าวโพด!!! “อําห์ แซบตูดชิบหาย อ้อใช่เพราะเรากินลาบที่ทางม๊อบแจกให้โดยคุณทราย เจิญปุระนี่นา” แพร่ดๆ หลอ่มผู้ที่ถูกเลี้ยงเหมียนหมามานานแสนนานได้รับรสชาติของการโดนแจกประชาธิปไตยเป้นครั้งแรกเป้าของเขาก็เริ่มตุงขึ้นมา ปู๊ดๆๆ แพร่ด ขี้ได้หบุดออกมาจากตูดกรรมชีพนายนั้นหมดแล้ว เผยเป็นรูตูดใหญ่ๆของล่านที่ขยายใหญ่จนต้องใช้เวลานานกว่าจะหดตัว ซึ่งเป็นภาพจากมุมมองของหลิ่มคนนั้น และนํ้าขึ้ก็ไหล่ออกมาจากตูดเป็นหยดสุดท้ายเข้าลูกกะจาหลิ่ม แป่ะ พร๊วดดดด เสียงนํ้าCumแตกเละเทะเต็มไปทั่วกางเกงหลิ่ม และหลิ่มคนนั้นก็ได้หมดลมหายใจไปพร้อมๆกัน