"ทุกครั้งที่จะถึงงานหนังสือ นอกจากหูตาเหลือกปิดเล่ม สิ่งหนึ่งที่คิดขึ้นมาเสมอก็ไอ้เรื่องคนไทยอ่านหนังสือไม่เกินเจ็ดบรรทัดอะไรนั่น ซึ่งจนบัดนี้ ก็ยังไม่เคยได้เห็นหน้าค่าตา ว่าไอ้งานวิจัยที่ว่านั่นมันอยู่ที่ไหน ใครทำระเบียบวิธีเป็นอย่างไร เชื่อถือได้หรือไม่ จนบ่อยครั้งก็ทำให้รู้สึกว่า เอ้อ ไอ้การที่คนแม่งแตกตื่นกันไม่จบสิ้นเรื่องเจ็ดบรรทัดอันไม่อาจประจักษ์ที่มานี่แหละ ที่มันสะท้อนวัฒนธรรมการอ่านของเราได้เป็นอย่างดี ว่าเป็นอย่างไร
ยิ่งกว่านั้นคือ มันน่าจะเลิกได้แล้วล่ะ กับความคิดที่ว่าอ่านเยอะๆ แล้วจะฉลาด (อันนี้กูก็บ่นประจำ) ก็บางคนอ่านหนังสือเยอะมาก แต่แสดงทัศนะทีหนึ่งเราก็ต้องตกตะลึง ว่าจริงๆ แล้วการอ่านหนังสือมากๆ มันทำให้คนโง่หรอกหรือนี่
เพราะสุดท้ายมันไม่ใชเรื่องอ่านมากน้อยขนาดไหน แต่มันคืออ่านอย่างไรน่ะ"
#มิตรสหายท่านหนึ่ง