นึกถึงเมื่อก่อนเลยว่ะแม่ง สมัยม.ปลายเพื่อนในห้องกูเก็บค่ากีฬาสี 1000 กูเอาไปบ่นกับอาจารย์ กูโดนเพื่อนโวยใส่ แต่ยังดีที่ไม่มีอะไรรุนแรง(ตอนนั้นกูNerdด้วยล่ะไม่ค่อยมีมนุษย์สัมพันธ์เพื่อนกูเลยไม่แปลกใจที่กูโวย) แต่ก็นะเงิน 1000 เมื่อเกือบๆ10ปีที่แล้วก็เยอะอยู่ ยิ่งเป็นเด็ก ม.ปลายที่ยังหาเงินเองไม่ได้แล้วต้องมาจ่าย 1000 เพื่อค่ากีฬาสีกูว่าแม่งไร้สาระมาก พอพ้นช่วง ม.ปลายก็เจอการเก็บเงินในคณะ อันนี้กูไม่มีปัญหาเพราะเก็บไม่เยอะและมีเหตุผลรองรับว่าเอาไปทำอะไรใช้จ่ายยังไงมั่ง และตอนนั้นกูเริ่มมีรายได้จากการทำงานพิเศษแล้วด้วย
.
.
แต่ที่รำคาญคือเรื่องงานอำลารุ่นพี่ปี4นี่ล่ะ ตอนกูปีสาม เด็กภาคพิเศษแม่งจัดงานแบบไม่ปรึกษาเด็กภาคปรกติว้อย แล้วแม่งจะเก็บค่างาน 700 เพื่อนกูที่อยู่ในภาคปกติไม่พอใจและทำท่าจะไม่จ่าย บางคนก็ไม่จ่ายจริงๆ แต่กูด้วยความรำคาญ+สงสาร+อย่างน้อยก็ยังดีกว่า1000ตอน ม.ปลาย+มีเงินที่หาได้ด้วยตัวเองนิดหน่อยแล้ว กูเลยจ่ายๆไป
.
5ปีในมหาลัยของกูนี่ไปงานบายเนียร์แค่ครั้งเดียวคือตอนปี2 ที่เหลือไม่ได้เข้า แม้แต่ตอนกูอยู่ปี 4 กูขี้เกียจไปด้วยความคิดที่ว่ากูไม่ได้สนิทกับรุ่นน้องในภาควิชาเท่าไร ปี3ยังพอมีที่คุยอยู่สองสามคน ปี2ปี1ไม่รู้จักเลย น้องรหัสกูโทรมาถามด้วยล่ะ "พี่จะไปมั้ยหนูว่าจะไม่ไป แต่ถ้าพี่รหัสตัวเองไปแล้วหนูไม่ไปหาก็กระไรอยู่ เลยโทรมาหาพี่ก่อน" ............ เข้าทางเลยกู งานนี้โดดงานทั้งพี่ทั้งน้อง