กูกำลังเศร้าชิบหาย
กูมีเพื่อนสนิท(สนิทเหี้ยๆ)เรียก A ละกันกับเพื่อนคนนึงที่ก็คุยกันพอสมควร เรียก B
สองคนนี้ไปสนิทกันตอนไหนก็ไม่รู้ แต่กูไม่ได้สนใจเพราะกูยุ่งๆกับเรื่องที่มหาลัย (อยู่คนละม.กัน)
กูเคยชวนทั้งสองคนไปเที่ยวตจว.ด้วยนะ แต่ไม่ได้ชวนพร้อมกันนะ ชวนแยกอะ
แล้วมันก็ผ่านไป จนเมื่อวาน กูตื่นมาส่งsmsหาA ชวนไปดูหนังวันที่ 31 Aบอกว่าดูเงินก่อน ไม่แน่ใจ
กูก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะมันเพิ่งทำโปรเจคเสร็จ ต้องใช้เงินเยอะจึงไม่อยากกวน
จากนั้นบ่ายๆกูก็มานั่งอ่านหนังสือเตรียมสอบ กูเห็น B เช็คอินร้านเนื้อย่างที่ราคาสูงพอสมควรอยู่กับ A ซึ่งร้านอยู่ใกล้บ้านกูมาก(ทั้งคู่รู้จักบ้านกู)
กูงงมากว่าทำไมเขาไม่ชวนกู แล้ว A มีเงินแล้วหรอ แต่กูก็ไม่อะไร อ่านหนังสือต่อ
จากนั้นเว่ย... สรุป A กับ B ไปเที่ยวตจว.ด้วยกันสองคนเฉยเลย..... จนวันนี้ก็ยังไม่กลับ
กูเงิบสัด น้ำตาไหลพราก นั่งร้องไห้เป็นนางเอก MV เลย กูอ่อนไหวและน้อยใจว่ะ
A ย้ำกับกูตลอดว่ากูเป็นเพื่อนสนิทเขา กูก็โง่นั่งเชื่อนะ จนตอนนี้กูก็ยังเชื่อ ถึงการกระทำมันจะไม่ใช่ก็เถอะ
A เขาเป็นคนรักษาภาพลักษณ์ เพื่อนสนิทสำหรับ A คือคนที่ไปคุยกันหลังไมค์ได้ ไม่ต้องตอบsms ไม่ต้องคุย ไม่ต้องรักษาหน้ากันก็ได้
แต่พอเป็นเพื่อนธรรมดา(B)เขาจะแคร์มาก เทคแคร์ ใส่ใจความรู้สึกมาก คิดถึงใจอีกฝ่ายตลอดจากที่กูสังเกตนะ
เวลาไปกินข้าวกันหลายคน A จะเป็นคนเทคแคร์ เขาจะตักข้าว/ปิ้งเนื้อให้ทุกคน ยกเว้นกู ทั้งๆที่กูเป็นเพื่อนสนิทเขา กูงง
มันสะสมจากหลายเหตุการณ์ว่ะ ไม่ใช่กูร้องไห้เพราะเรื่องนี้เรื่องเดียว กูจะทำไงต่อไปดีวะ จะเลิกคบปล่อยเขาคบกันไปสองคน ห่างออกมา หรือเคลียร์บอกตรงๆ เฮ้อ
(กูกับ A มีสัมพันธ์คล้ายๆแฟนแต่ไม่ใช่นะ กูไม่ได้ชอบมัน มันก็ไม่ได้ชอบกู แต่ชอบคุยมุ้งมิ้ง ใส่เสื้อเหมือนกันไรงี้)