Fanboi Channel

กูไม่รู้ว่าประเด็นนี้เหมาะจะตั้งกระทู้ใหม่ดีรึเปล่า แต่กูอยากคุยเรื่องนี้ว่ะ ช่วงนี้กูกับเพื่อนรู้สึกจะห่างๆ กันไปหน่อย พอเขาไปกับคนอื่นกูก็รู้สึกหงุดหงิดขึ้นมา พวกมึงมีปัจจัยอะไรที่ทำให้แยกกับเพื่อนสนิทคนเก่าไปคบเพื่อนคนใหม่อย่างช้าๆ บ้างป่ะวะ กูเป็นนะเว้ย จู่ๆ กูก็รู้สึกว่ามันน่ารำคาญขึ้น ทั้งๆ ที่เมื่อก่อนมันก็ทำตัวเเบบนี้ แล้วก็เริ่มห่างๆ กันไปเรื่อยๆ จนทุกวันนี้เขามีเพื่อนใหม่กูแม่งหงุดหงิดชิบหาย

เค้ารู้แล้วว่ามึงเป็นเกย์

มีคนเรื่องเพื่อนในกระทู้ความรัก แต่ถ้าแยกใหม่ก็โอเคนะ

กูก็กำลังห่างกับเพื่อนเพราะเรียนคนละที่+มันไปมีแฟนใหม่ว่ะ แต่ก่อนเลิกเรียนก็เดินซื้ออะไรกิน แวะร้านการ์ตูนกัน ฯลฯ
ถึงไม่ใช่ช่วงเปิดเทอมก็ผลัดกันไปเที่ยวบ้าน ไปดูหนังกันเรื่อยๆ แต่พอมีแฟนเท่านั้นล่ะเจอตัวโคตรยาก
เดี๋ยวนี้อัพรูปทีก็สวยเช้งสมแล้วที่ว่าผู้หญิงมีความรักแล้วจะสวยขึ้น กูนี่ยังเป็นเพิ้งแว่นตามเดิม
มั่นใจว่าไม่ได้อิจฉาที่มีแฟนด้วยนะ แฟนมันไม่ใช่สเป๊กกู เรื่องของเรื่องคือกูหวงเพื่อนนี่ล่ะ แต่ทำไงได้ เฮ้อ..

มึงไปหวงทำไมกุไม่เข้าใจพวกหวงเพื่อนเลยวะ นี่ไม่ได้จะด่านะ สงสัยเฉยๆ
สำหรับกูกูขอแค่เพื่อนใหม่ที่มันไปเจอไม่พามันเสียกูก้โอเค ไม่ได้คิดอะไรมาก

กูหวง เพราะมันไม่คุยกับกูอีกแล้วทั้งที่เคยสนิทกันมากน่ะ
แต่ก็ไม่ได้รั้งได้อะไรมันนะ จะเป็นเพื่อนกันมันก็ต้องอาศัยโอกาสด้วย ถ้าโอกาสไม่อำนวย ไม่มีอะไรจะคุย มันก็ไม่ต่อไม่ได้อะ

ผมอยากอัดตูดเพื่อนจังเลยฮะ ผมควรทำยังไงดี

>>6 drug แม่ง แล้วเอาให้ mindbrake
อ่าวๆโทดๆ ไม่ใช่ห้องกามมานี่หว่า

กูถูกด่าว่าเป็นคนเห็นแก่ตัวโดยเพื่อนกูว่ะ เคืองสัดๆ คือกูเป็นพวกโลกส่วนตัวสูงเพื่อนน้อย ส่วนเพื่อนกูเป็นคนมนุษย์สัมพันธ์ดีใครๆในห้องก็สนิทกะมัน วันนึงมันจะจัดงานวันเกิดให้เพื่อนคนนึงในห้องซึ่งเป็นคนที่กูแทบไม่เคยคุยด้วยเลยเป็นแค่เพื่อนร่วมห้องธรรมดา มันมาขอเรื่ยไรเงินจากเพื่อนคนอื่นเค้าก็โอเคกันจนมาถึงกู กูไม่ให้เพราะกูไม่ซี้กะคนนั้นกูไม่อยากมีส่วนร่วมเรื่องนี้ มันเลยว่ากูว่าเห็นแก่ตัวจัง เงินแค่ไม่เท่าไหร่เอง กูเงิบ มาคิดๆดูกูเป็นคนเห็นแก่ตัวจริงๆหรอวะ ที่ไม่ยอมออกเงินค่าวันเกิดให้อ่ะ

เออ เห็นแก่ตัว
ไม่ใช่เพื่อนสนิท แต่เป็นเพื่อนร่วมห้อง ยังไงก็ต้องช่วยนิดหน่อยไม่เสียหายอะไร ไม่ได้ให้ไปตายแทนหรือดมขี้
มันคือพื้นฐานของการเข้าสังคม

ถ้ามึงจะคบใครสักคนมึงต้องรับภาระเรื่องเพื่อนมันด้วย ก็ไม่มีปัญญา เลยอยู่คนเดียวและเย็ดเพื่อนของกูเอง

1. เงินแค่ไม่เท่าไหร่ที่เพื่อนมึงว่า กูไม่รู้ว่ามันไม่เท่าไหร่จริงรึเปล่า ไม่เท่าไหร่สำหรับบางคนคือยี่สิบ สี่สิบ แต่บางคนอาจขึ้นเฉียดหลักร้อย อันนี้กูโนคอมเม้น คุณค่าของเงินสำหรับแต่ละคนไม่เท่ากัน
2. งานวันเกิดคนในห้องที่มึงแทบไม่เคยคุยด้วย มันจำเป็นต้องจัด? มีใครไปเค้นคอให้จัด? แล้วเพื่อนร่วมห้องมึงทั้งห้องนี่ยอมจ่ายกันทุกคนรึเปล่า? กูมองว่างานนี้ถ้าแม่งไม่มีใครบังคับ มันควรจะรวบรวมเงินจากคนที่สมัครใจว่ะ เป็นกู ถ้ามีงานวันเกิดคนที่กูไม่สนิทด้วย(ในระดับที่แทบไม่เคยคุยกัน) อยู่ๆมาขอให้ร่วมช่วยออกเงิน กูก็ไม่ออกนะ - - กูจะออกต่อเมื่อคนทั้งห้องตกลงกันเรียบร้อยแล้ว และเงินจำนวนไม่เท่าไหร่นั้นมันไม่เท่าไหร่สำหรับกูจริงๆ
มันคือพื้นฐานการเข้าสังคม ก็ใช่ แต่กูว่าจะออกไม่ออกในเรื่องแบบนี้มันเป็นสิทธิและการพิจารณาส่วนบุคคลป่ะวะ?

มี good will ต่อคนอื่นก่อนเป็นทางเลือกที่ดีที่สุดเสมอ
ถ้ามึงไม่มีเงินจริงๆ ก็บอกไปว่าขอโทษ ไม่ค่อยมีเงิน ช่วยแค่นี้ได้มั้ย หรือไว้โอกาสหน้า
คือถ้าชีวิตนี้มึงจะทุ่มเทแต่เรื่องของกุ ความรุ้สึกกุ อะไรก็กุกุกุกุกู ก็ลองชั่งน้ำหนักดูถึงผลที่ตามมาในอนาคตละกัน