อีเหี้ย กูนั่งดูหนังเรื่อง mimic ถึงตอนที่พวกพระเอกมันติดอยู่ในท่อถิ่นของแมลงสาบกูขัดใจบทตัวละครชิบหาย รำคาญจนอยากเอารีโหมดขว้างทีวีไอ้เหี้ย คือแม่งเป็นเหี้ยไรกันมากมายนักวะ แม่งมันตหลบอยู่ในรถไฟ 4 คน แม่งก็พูดๆกันเองนะว่าอย่าเสียงดังเด๋วแมลงได้ยินแล้วจะเข้ามาแดกหัว ทั้งๆที่แม่งก็พูดเองแต่คุยไปคุยมาเสือกตะโกนกันลั่นรถอีกแหกปากไม่จบไม่สิ้นจนแมลงมาแดกจริงๆเลยอีห่า ดีที่ไม่ตาย แต่น่ารำคาญมากกก โวยวายลั่น นี่ถ้ากูอยู่ในเหตุการณ์กูตบหัวพุ่งทุกคน ควยออล แล้วทำไมอีตำรวจแม่งถอดใจง่ายนักวะ คือแม่งเสียเลือดเยอะก็จริงแต่ก็ยังไม่ตายจะเดินออกจากรถไปให้มันแดกทำไม ทำไมไม่อยู่รอความช่วยเหลือวะทั้งๆที่คนอื่นก็ออกไปแล้ว ถ้ามันรอดมึงก็มีโอกาสรอดทำไมมึงถอดใจไปฆ่าตัวตายงี้ แล้วทำไมไม่ขึ้นรถไฟตามแผนที่วางไว้วะ ควยๆๆๆ แล้วสุดท้ายอีนางเอก อีห่า ตอนที่แมลงมันจะเดินมาแดกเด็กทำไมมึงถึงไม่วิ่งไปทุบไปฟาดมันจากด้านหลังวะมันก็หันหลังให้มึงเห็นๆอยู่ว่ามันไม่สนใจมึงทำไมไม่ทุบมันวะจะทำตัวเองเลือดออกให้มันมาฆ่าทำไมมึงคิดว่าถ้ามันฆ่ามึงแล้วเด็กจะปลอดภัยหรอวะแม่งเด๋วก็กลับไปฆ่าเด็กอยู่ดี คือแม่งโชคดีที่รถไฟมาทันเวลามึงเลยรอดแต่ถ้าลองคิดว่ารถไฟไม่มาล่ะ ไม่คิดว่าการตัดสินใจของแม่งห่วยแตกหรอวะ
แล้วอีห่าพระเอก อีดอกทองมึงวิ่งหนีแมลงสาบปิดประตูลงกลอนแล้วนะแทนที่จะเอาเวลาช่วงที่แมลงมันพยายามพังประตูวิ่งหนีต่อมึงเสือกยืนดูมันพังประตู คิดอะไรของมึงเนี่ยถ้าตรงนั้นไม่มีท่อแก๊สมึงก็คงตายอย่างไร้ประโยชน์อีห่ารากกกกก ควยหมาเอ้ย เหยดแหม่ ทั้งๆที่หนังสนุกนะแต่การตัดสินใจพวกแม่งทำกูโมโหเลย ควยๆๆ