Fanboi Channel

กูอยากพูดเรื่องที่คิดมานานแล้วว่ะว่า ตำนานสร้างเมืองทั้งหลายแหล่ มันจะชอบแบบเจ้าเมืองใช้ลูกเจ้าเล่ห์ หรือใช้ลูกเล่นเอาชนะศตรู แล้วเป็นเรื่องเล่าต่อๆกันมา มากกว่าตำนานที่แบบยกพลไปตีเมืองนี้ ที่ชนะเพราะคนเยอะกว่าแม่ทัพแรงเยอะกว่า

อย่างของฝรั่งก็มีกรุงทรอย ที่แตกเพราะกลม้าไม้, เอเธนตั้งชื่อเพราะ โปเซดอนกับอาเธน่าพนันกันเสกของ โปเซดอนเสกม้า อาเธน่าเสก ต้นมะกอก

ของไทยจะมีตำนานล้านนาที่ไปสร้างเมืองแล้ว คนท้องถิ่นจะขอแต่งกับเจ้าเมืองหญิง แล้วเจ้าเมืองหญิงใช้เล่ห์ ให้หมวกที่ตัดจากผ้านุ่ง ให้กินหมากจิ้มประจำเดือน หลอกล่อให้มนต์เสื่อม เพราะฝั่งนู้นมีท่าไม้ตายพุ่งหลาวไกลทำลายเมืองได้เลยต้องหลอกจนอำนาจอิทธฤทธ์เสื่อม

กูว่าคนมันก็เลี่ยงๆว่ะ ที่จะสอนว่าถ้าสู้ไม่ได้จริงๆก็ต้องใช้เล่ห์กลเอาตัวให้รอด เอาให้ชนะไว้ก่อน ใครแม่งจะไปทื่อๆตรงๆ ไปท้า1-1ตีชิงเมืองกันทุกครั้งวะ อย่างอินเดียมีรามเกียรต์ กับมหาภารตะที่ มันก็เห็นอยู่ว่าหลอกล่อกันบ่อยๆ

อีกเรื่องคือตำนาน ฟีนีเชี่ยน มันเดินเรือไปตั้งเมืองใหม่แล้วตกลงกับเจ้าถิ่นว่าจะซื้อที่เท่าแผ่นหนังผืนหนึ่ง พอเขาตกลงก็เอาแผ่นหนังมาตัดเป็นเส้นเล็กบางเฉียบ ให้มันยาวเป็นวงใหญ่ๆแล้วเอาเส้นหนังไปครอบพื้นที่ชายฝั่งได้มาเยอะ

ศรีธนนชัยเคยเอาเงินอีแป่ะเดียวซื้อเมล็ดพันธ์ บอกคนขายว่าอีแป่ะเดียวแลกเมล็ดหนึ่งนิ้ว ก็อมนิ้วตัวเองแล้วเอานิ้วจุ่มกระสอบเมล็ด ติดน้ำลายขึ้นมาเยอะ