มองซ้าใองขวา ไม่ค่อยมีคนรีงิวปฐพี no worry กุแปะในนี้กับnoteในlineนะ
.
.
.
.
.
รีวิวปฐพีไร้อาลัย by ติงโม่ (สนพ. อรุณ)
คำเตือน
1. กุอ่าน ศ.ป๋อ (คดีร้ายฯ แจ่ม) ไม่รอด หอยทากไม่เคยลอง แต่เรื่องนี้ทำให้กุมองติงโม่ใหม่ทันที ขึ้นแท่นนิยายที่กุรักที่สุดเรื่องนึงเลย
2. สปอยเยอะสัส หนีปายยยย
3. สายพระรองแสนดี เป็นทุกอย่างให้เธอล้าวว หนีปายยยย
กุให้ 10ดาวจาก10ดาวเลย อห ไม่ได้อ่านนิยายแล้วนั่งร้องไห้ นั่งยิ้มไปด้วยอ่านไปด้วยมาซักพักละ ปมทั้งหมดคลาย แทบหาplot holeไม่ได้ เรื่องดำเนินในสนามรบ 80% มีการวางกลศึกที่ไม่เข้าใจยากเกินไป พระนางไม่งี่เง่า (แต่มึงต้องทนผู้แดกหญ้านิดหน่อยตอนเล่ม 2 แต่หลังจากนั้นดีงาม)
เรื่องcenterอยู่ที่สงครามระหว่าง 3 แคว้น: ต้าซวี, จวินเหอ, หลิวสวิน
ตอนท้ายรวมอำนาจเป็นปึกแผ่น ได้มู่หรงจั้นเป็นหวงตี้ ปู้เฉียนสิงเป็นจองทัพ ถังชิง(คนจากจวินเหอ)เป็นอัครเสนาบดี
เหยียนพั่วเย่ว์ (อยู่ต้าซวี) ขึ้นแท่นนางเอกที่กุรักมากเทียบเท่าน้องจื่อเสีย (บันทึกปิ่น) นางมีดี ควรค่าแก่การที่มีผู้ดีพรีเมี่ยมมารายล้อมนาง แต่นางstrong มั่นคงมาก หลัวกุคนนี้เท่านั้น! ช่วงก่อนที่นางเอกจะย้อมมาในร่างนี้ ทารุณอยู่ เลี้ยงเป็นตานมนุษย์ ถ้าได้โซเดมาคอม วรยุทธ์จะพุ่งพรวด นางโผล่มาแบบnoob level.1 ต้องกระเสือกกระสนเอาตัวรอดจากปากเหยี่ยวปากกา โดยมีแต่พระเอกกะพระรองช่วย ลำเค็ญมาลูกเอ้ย จนมาเป็นเทพวรยุทธ์ตอนเล่ม 2-3 กุชอบความตรงไปตรงมา ความแก่นเซี้ยวเล็กๆ tomboyหน่อยๆ ความไม่ยอมแพ้แม้กุจะnoob กับ ความฉลาด skill มองกลศึกออก พระเอกรอดตายหลายที เพราะเจ๊ลุยเอง หลัวกุไปไม่สะดวก กุเองค่ะ! แรกๆอ่อนไหว เชือดไก่ยังไม่ลง แต่ถ้าใครมายุ่งหลัวกับสหายกุ มึงตายย